ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή

Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
28

[Θανάσης Χαραμής]

 

Κάθε φορά που η Sonali Mukherjee έβγαινε από το σπίτι της, υπήρχε πάντα εκείνη η παρέα των αγοριών που την περίμενε για να την παρενοχλήσει και να τη βρίσει χυδαία. Κάθε μέρα συνέβαινε το ίδιο, ώσπου η τότε ατρόμητη Sonali, τους απείλησε πως θα πάει στην Αστυνομία. Ένα βράδυ και ενώ η ίδια κοιμόταν στο σπίτι της, οι νεαροί εισέβαλαν και της έριξαν οξύ. Το πρόσωπο της έλιωσε κυριολεκτικά.

 

 Σήμερα, 10 χρόνια μετά, η Sonali με τα σημάδια να είναι ακόμη ορατά στο πρόσωπό της, μάχεται να σταματήσει αυτός ο παραλογισμός των επιθέσεων και ζητάει δικαίωση για τα θύματα.

 

Η νομοθεσία μπορεί να έγινε πιο αυστηρή και πλέον όσοι προμηθεύονται οξύ, καταγράφονται βάση του νομικού πλαισίου που τέθηκε σε ισχύ τον Φεβρουάριο αλλά η Ινδία δεν δείχνει να υπακούει.

 

 Ο Οργανισμός NGO Stop Acid Attacks στον οποίο συμμετέχουν δεκάδες γυναίκες-θύματα πιέζει την κυβέρνηση να λάβει πολύ πιο αυστηρά μέτρα και τις δικαστικές αρχές να σκληρύνουν τις ποινές.

Σε πολλές περιπτώσεις οι δράστες μένουν στη φυλακή για οχτώ χρόνια αλλά υπάρχουν και περιστατικά που μέσα σε τρεις μήνες ήταν ελεύθεροι. Η Sonali λέει πως αισθάνεται προδομένη. Οι άντρες που την καταδίκασαν να περάσει μια ζωή στις σκιές, είναι έξω, παντρεύτηκαν, κυκλοφορούν με μοδάτα ρούχα και συμπεριφέρονται σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Αυτή έχει υποστεί δέκα χειρουργεία, έμεινε τυφλή από το ένα μάτι και ήθελε επί σειρά ετών να αυτοκτονήσει.

 

Σήμερα βρίσκεται δίπλα στα νέα θύματα της βίας και τα εμψυχώνει ενώ πιστεύει πως οι γυναίκες αυτές πρέπει να δείξουν τις πληγές τους σε όλο τον πλανήτη για να αλλάξει κάτι.

 

Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Η Sunaina Devi ξενυχτάει στο προσκεφάλι της κόρης της
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Η μόλις 16 ετών Sonam
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
H 24χρονη Laxmi εξακολουθεί να χαμογελάει από το γραφείο του Οργανισμού NGO Stop Acid Attacks στο οποίο εργάζεται
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Aριστερά διακρίνεται η 30χρονη που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της, στη μέση η 24χρονη Laxmi και δίπλα της η 19χρονη Chanchal
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter
Αυτές οι γυναίκες ζητάνε δικαιοσύνη και μια αξιοπρεπή ζωή Facebook Twitter

Το νούμερο που προκύπτει από τα ετήσια συμβάντα που καταγράφονται στο Acid Survivors Trust International, είναι τρομαχτικό.

1,500 γυναίκες δέχονται ετησίως επιθέσεις με καυστικό οξύ που στοχεύει κυρίως στο πρόσωπο.

Αιτία τις πιο πολλές φορές είναι η ερωτική απόρριψη.

Στην Ινδία δεν υπάρχει ακριβής αριθμός των επιθέσεων μιας και οι περισσότερες δεν φτάνουν ποτέ στις Αρχές.

Το θύμα απλά παραμένει στο περιθώριο τυλιγμένο με μια μαντήλα και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.

 

via

Φωτογραφία
28

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

15 σχόλια
Οι άντρες που την καταδίκασαν να περάσει μια ζωή στις σκιές, είναι έξω, παντρεύτηκαν, κυκλοφορούν με μοδάτα ρούχα και συμπεριφέρονται σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Aυτό το σημείο τα λέει όλα για την ανισότητα των δύο φύλων:οι άντρες στο φως, οι γυναίκες στη σκιά.Και κάτι άλλο: οι άντρες αυτοί παντρεύτηκαν. ΠΟΙΑ γυναίκα γαμώτο παντρεύεται ένα τέτοιο άντρα και γεννάει και το παιδί του, ΠΟΙΑ??? Χίλιες φορές μόνη σου για πάντα.
Elvis είναι Θείο Σχέδιο να υποφέρουν οι αδύναμοι άνθρωποι (η ζωή τους να είναι στην ουσία επίγεια κόλαση), να περνάει καλά μία ελίτ εις βάρος όλων των υπολοίπων και μεταθανάτια θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Τι δεν καταλαβαίνεις αφελή ανώριμε, ο Θεούλης είναι καλός και μας αγαπάει, μη λαϊκίζεις. Απλά έχουμε μικρό νου ως ποίμνια και δε μπορούμε να το συλλάβουμε, αυτό το μεγαλειώδες σχέδιο. Στο μεσοδιάστημα μέχρι να πας στον παράδεισο, δώσε τον οβολό σου στην εκκλησία και προσπάθησε να είσαι όσο πιο υποκριτής γίνεται με τους γύρω σου, αλλιώς σε περιμένει η κόλαση...
Δλδ πρεπει να ΔΕΙΣ κατι (το οποιο υποτι8εται δεν χωραει στη λογικη) για να πιστεψεις σε αυτο. να υπο9εσω κ συ ειδες τον μετεωριτη που επεσε στους δεινοσαυρους, ή τον ντα βιτσι να ζωγραφιζει σε βιντεο--oh wait...
Ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω. οκ έχω μεγαλώσει με συγκεκριμένες αξίες και αρχές αλλά -όπως και όλοι μας- όταν άκουγα και όταν ακούω κουλαμάρες από τις μεγαλύτερες γενιές, τις επεξεργάζομαι πρώτα και φυσικά δεν τις υιοθετώ. Πόσο συναισθηματικά κενοί είναι όσοι προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες; Πόσο διαστρεβλωμένη εικόνα έχουν για τον κόσμο;
Στη wiki αναφέρει πως οι χώρες στις οποίες απαντάται πιο συχνά αυτή η «υπέροχη» μέθοδος είναι: Bangladesh, India, Pakistan, Nepal, Cambodia, Vietnam, Laos, Hong Kong, China, the United Kingdom, Kenya, South Africa, Uganda, and Ethiopia.Οπότε πλην του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν, αυτό που λες δεν φαίνεται να ισχύει.
Δυστυχώς έχουμε εξοικιωθεί με όλα τα δείνα όλου του κόσμου (βλέπε Internet) και δεν αντιδρούμε σε τίποτα. Η δυστυχία βασιλεύει και ΟΛΟΙ εμείς συμπάσχουμε "ηλεκτρονικά". Εύχομαι να ξεκινήσει κάποιο κίνημα ανθρωπιάς. πέρα απο χρώματα, θρησκείες, εθνότητες και ταξικές προσεγγίσεις
Στην Ελλάδα μέχρι πρόσφατα γινόταν το αντίθετο. Τα θύματα ήταν συνήθως άντρες και οι δράστες γυναίκες. Οι λόγοι οι ίδιοι: Ερωτική απόρριψη.
Οι κύριοι λόγοι για ρίψη οξέως, γενικά, μπορεί να είναι διάφοροι: απόρριψη προτάσεων γάμου, ερωτική απόρριψη, ενδοοικογενειακή βία, διαφορές στα περιουσιακά , στα προικιά κ.λπ..Αν και αυτό το όξινο όπλο δεν χρησιμοποιείται (λαμβάνοντας υπόψιν και τη χώρα θυτών-θυμάτων) αποκλειστικά από άντρες προς γυναίκες, (αλλά και το ανάποδο ή από άντρες προς άντρες, γυναίκες προς γυναίκες), ΠΡΟΦΑΝΩΣ θεωρείται απεχθέστατη μορφή βίας ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Αρκετές φορές, δε, τα θύματα είναι και παιδιά.At least 1,500 attacks are reported globally each year, though experts speculate that the figure is much higher. 80% of these attacks are directed at women and between 40% and 70% of them target women under 18 years of age.Στην Βρετανία όπου το ποσοστό των αντρών που υποφέρουν από ρίψη οξέος είναι αρκετά μεγαλύτερο από αυτό των γυναικών, οι λόγοι συνδέονται και με τη συμμετοχή σε συμμορίες και εγκληματική δραστηριότητα.http://www.bbc.co.uk/news/uk-24835910Στην Ελλάδα, πάλι, η πρόσφατη περίπτωση που όλ@ γνωρίζουμε έχει δει το φως της είναι αυτή της μετανάστριας και συνδικαλίστριας Κ. Κούνεβα, που όχι μόνο της έριξαν βιτριόλι, αλλά την ανάγκασαν και να το πιει με τις όποιες μεγάλες ζημίες στην υγεία της και στη ζωή της εν γένει. Ποσοστά, βάση φύλου, γι' αυτό το θέμα (για Ελλάδα) δεν βρίσκω.
Άλλο έμφυλη βία, άλλο καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (γενικά). Τα χέρια που οπλίστηκαν με οξύ, επιτέθηκαν στα θύματα επειδή τα τελευταία είναι γυναίκες. Το φύλο είναι η παράμετρος-κλειδί και όχι η απανθρωπιά...Ας σκεφτούμε και τα δικά μας, με αυτή την αφορμή.
Ούτε μπορώ να φανταστώ τον πόνο που υπέστησαν αυτές οι γυναίκες.Αρχικά σωματικό και στη συνέχεια σωματικο και ψυχικο εξαιτίας της εικόνας τους.Αυτό που σκέφτομαι είναι πόσες ακόμη γυναίκες έχουν υποστεί κάτι τέτοιο και δεν μιλάνε εξαιτίας της ντροπής ή εξαιτίας της έλλειψης δικαιοσύνης.Και φυσικά είμαι σίγουρη ότι οι γυναίκες που δέχονται τέτοιες επιθέσεις είναι αυτές που ξεχωρίζουν και προσπαθούν να αλλάξουν πράγματα.ΥΓ Η Ινδία σταθερά κάνει όχι απλώς βήματα,αλλά άλματα προς τα πίσω.Επαναφορά του νόμου για την ομοφυλοφιλία,άρνηση στην προκειμένη περίπτωση να συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση για καταγραφή όσων προμειθεύονται οξύ.Ειλικρινά απογοητεύομαι και πιστεύω ότι ποτέ δεν θα αλλάξει τίποτα.
ναι αλλά πρέπει να πούμε την εξής ψυχρή αλήθεια: εκείνοι που κατάφεραν να φτάσουν στο φεγγάρι, ήταν κι εκείνοι που αποτίναξαν αυτές τις πρακτικές. Είναι ζήτημα πολιτισμού και πρέπει να το δεχτούμε ότι δεν είναι όλοι οι πολιτισμοί ίσοι.
Ο "δυτικός πολιτισμός" αποτίναξε αυτές τις πρακτικές? Θυμήσου λίγα χρόνια πριν την Κούνεβα κ θα δεις ότι αυτό που λες δεν ισχύει. Κ αν δεν είναι διαδεδομένο το οξύ έχει αντικατασταθεί από άλλα μέσα. Βιασμοί, πληρωμένοι ή μη, ξυλοδαρμοί, παρενοχλήσεις. Η βία παραμένει, οι μορφές που παίρνει αυτή η βία μεταβάλλονται.. Σε κάθε "πολιτισμό".