Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ και οι 30.000 καφέδες

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ και οι 30.000 καφέδες Facebook Twitter
6

[Aπό την Μάρω Αγγελοπούλου]

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ και οι 30.000 καφέδες Facebook Twitter
Δαγκεροτυπία του Μπαλζάκ, αγνώστου φωτογράφου. Παρίσι, 1842

Μία λέξη έρχεται αναπόφευκτα στο νου με το άκουσμα του ονόματος Μπαλζάκ. Όγκος. Υπερμεγέθης και θεριακωμένος: στην εμφάνιση, στο καλλιτεχνικό του έργο και, βεβαίως, στις καταχρήσεις. Με πρώτη και καλύτερη τον καφέ, που συναγωνίστηκε ακόμα και τον σεξουαλικό του εθισμό σε τιτλούχες: μαρκησίες, δούκισσες, κοντέσες (όχι πως οι πεταχτούλες ανώνυμες με τα τροφαντά στήθη και τα κελαρυστά γελάκια τον χάλαγαν).


Ο καφές, αγαπητοί μου.


Άλλωστε, αυτός τον έστειλε στον τάφο.


Όλα τα κείμενα και οι πραγματείες που μιλούν για τη ζωή του, αποτυπώνουν αυτό το φιλόλαγνο πλάσμα, ως απολύτως εργασιομανές: τουλάχιστον 15 ώρες συγγραφής ημερησίως που συντηρούνταν όχι μόνο από το υπερκινητικό μυαλό του (κρατούσε σημειώσεις συνεχώς, ακόμα και σε χαρτοπετσέτες), αλλά κυρίως από τις 20 με 40 κούπες καφέ που επιτάχυναν τη διαδρομή της πένας στο χαρτί. Αξίζει, βεβαίως, να σημειωθεί ότι, τους καιρούς εκείνους, η αντίστοιχη σερβιρισμένη ποσότητα ήταν το ήμισυ μιας μέτριας σημερινής κούπας καφέ. Όχι πως αυτό, φυσικά, μειώνει το μέγεθος. Ο Μπαλζάκ είχε τη δική του πράσινη νεράιδα. Μόνο που ήταν καφέ. Και τον συντρόφευε ακαταπαύστως, επί δεκαετίες.


Έγραφε πάντα νύχτα. Ξυπνούσε στη 1 το πρωί και έγραφε μέχρι τις 8, κατεβάζοντας ολόκληρες κούπες μονορούφι, για να συνεχίσει μέχρι το απόγευμα και φτού κι απ' την αρχή. Κάπως έτσι κυοφόρησε 85 συγγράμματα σε 20 χρόνια. Θαμμένος πίσω από σελίδες που γέμιζαν αδιάκοπα σε εν δυνάμει αριστουργήματα και ανώδυνα ρομάντζα, βυθιζόταν στον εθισμό του, φτάνοντας στο σημείο-όταν πλέον δεν τον άγγιζε ο καφές ως ρόφημα-να καταναλώνει ολόκληρους κόκκους, ακόμα και τα κατακάθια του καφέ, μία «φρικτή και μάλλον βάναυση μέθοδος..» που πρότεινε αποκλειστικά σε δασύτριχους άντρες με περίσσιο σθένος (!;).


Αυτός ο ταγμένος στο νόμο της απληστίας, όπου το πολύ δεν είναι ποτέ αρκετό, κατέγραψε, περί τα 190 χρόνια πριν, το δίπολο χαράς-άλγους της εμμονής του στο δοκίμιο "The Pleasures and Pains of Coffee", ως μέρος της «ενισχυμένης» έκδοσης La Physiologie du Goût (μτφρ. «Η Φυσιολογία του Γούστου») του γάλλου γαστρονόμου Ζαν Ανθέλμ Μπριγιά- Σαβαρέν. Το πλήρες προσάρτημα, με τον υπότιτλο Trait6 des Excitants Modernes, ασχολείται με τον καφέ, το κρασί και τον καπνό. Εκεί βρίσκει έδαφος ο Μπαλζάκ και αναγορεύει τους λατρευτούς κόκκους σε όπιο της λογοτεχνίας, που μετουσιώνεται σε «... σπινθήρες που φωταγωγούν όλη τη διαδρομή μέχρι τον εγκέφαλο. Από εκείνη τη στιγμή, όλα βρίσκονται σε ταραχώδη κατάσταση. Οι ιδέες επιταχύνονται σαν τάγματα ενός μεγάλου στρατού στο θρυλικό πεδίο μάχης του, και ο πόλεμος μαίνεται. Μνήμες συσσωρεύονται, φωτεινές σημαίες υψώνονται. Το ιππικό της μεταφοράς αναπτύσσει υπέροχους καλπασμούς. Το πυροβολικό της λογικής πλησιάζει βιαστικά με βαγόνια που κροταλίζουν και φυσίγγια. Στη φαντασία, σκοπευτές κοιτούν και πυροβολούν. Ακολουθούν μορφές και σχήματα και χαρακτήρες. Το χαρτί απλώνεται με μελάνι-γιατί η νυχτερινή εργασία ξεκινά και ολοκληρώνεται με το χείμαρρο αυτού του μαύρου νερού, όπως μια μάχη αρχίζει και τελειώνει με μαύρη σκόνη».


Θα σημειώσει επίσης ότι «Ο καφές κάνει τους βαρετούς ανθρώπους ακόμη πιο βαρετούς», ενώ θα μνημονεύσει και τον Τζοακίνο Ροσίνι «Μου είπε ότι ο καφές είναι μια υπόθεση δεκαπέντε ή είκοσι ημερών. Όσο χρειάζεται για να γράψεις μια όπερα. Αν και ο χρόνος κατά τον οποίο κανείς απολαβάνει τον καφέ, μπορεί να επεκταθεί».


Δεδομένων των γαργαντουικών περιγραφών για τη λαιμαργία του, ένας καρδιακός θάνατος προαναγγελλόταν ήδη. Στις μνημειώδεις ιστορίες ανήκει και το –ατεκμηρίωτο παρά ταύτα- ιστορικό γεύμα, όπου ο συγγραφέας μόνος καταβρόχθισε 100 στρείδια Οστάνδης, δώδεκα παϊδάκια, μια πάπια με γογγύλια, δυο ψητές πέρδικες, μια πιατέλα από φρούτα, κρασί, λικέρ και... 30 δόσεις καφέ. Υπερβολικό; Ασυζητητί! Άλλωστε, αποδεδειγμένα, δεν υπήρχε χώρος ανάμεσα στον εαυτό του και την αντανάκλαση της ευφυΐας του, παρά μόνο για την αδηφαγία του, πλουμιστή και θηριώδης εν τω συνόλω. Κι ήταν αυτή η λαιμαργία, ιδίως η εμμονική του σχέση με τον καφέ («αυτή η μεγάλη δύναμη της ζωής μου! 30.000 φλιτζάνια καφέ ήπια όσο έγραφα την Ανθρώπινη Κωμωδία!») που τον έστειλε στον άλλο κόσμο σε ηλικία 51 ετών. Χορτάτο. Και σε παραλήρημα.

Ακριβώς, δηλαδή, όπως έζησε..

 

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ και οι 30.000 καφέδες Facebook Twitter

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

σχόλια

4 σχόλια
Και εγώ κεφτέδες διάβασα Arya και χάρηκα . Δυστυχώς έπινε καφέδες . Βέβαια δεν χάνω το κουράγιο μου, αυτό δεν αποκλείει να έπινε μεν καφέδες αλλά να έτρωγε και κεφτέδες και μάλιστα, Θεού θέλοντος μπορεί να είχε προλάβει να φάει 30.000 κιοφτέδες πριν μετακομίσει σε τόπο Χλοερό.Πράγμα που αποδεικνύει και την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.