Aπό τον Θανάση Χαραμή
Αρχιτέκτονας και διεθνώς βραβευμένη φωτογράφος, με διακρίσεις στους πιο σημαντικούς διαγωνισμούς φωτογραφίας, όπως οι SWPA, PX3, IPA, IFPA, B&W Spider Awards, η Julia Anna Gospodarou κατοικεί και δουλεύει στην Αθήνα. Αγαπάει την αρχιτεκτονική και τη φωτογραφία με το ίδιο πάθος.
Στην πορεία της στην αρχιτεκτονική έχει συμμετάσχει στη σχεδίαση και ανέγερση κάποιων από τα πιο σημαντικά έργα που έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα. Στα δεκαπέντε χρόνια της καριέρας της έχει συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της ελληνικής και διεθνούς αρχιτεκτονικής σκηνής, όπως ο Santiago Calatrava και το RTKL London.
Η Julia Anna είναι οπαδός της ιδέας ότι η επεξεργασία των φωτογραφιών είναι τουλάχιστον τόσο σημαντική όσο και η σύλληψή τους. Προκειμένου να τους δώσει ένα κομμάτι του εαυτού της, η δουλειά της περνάει τα όρια της συμβατικής φωτογραφίας και μπαίνει στο πλαίσιο της φαντασίας και της αναζήτησης ενός τέλειου κόσμου και της έκφρασης αυτού σε εικόνες.
Ονομάζει το στυλ της φωτογραφίας της (en)Visionography™, που σημαίνει «γράφοντας με όραμα». Δίνει, με αυτό τον τρόπο, μια νέα διάσταση στην ψηφιακή fine art φωτογραφία, η οποία είναι πολύ περισσότερα από το «γράφοντας με φως», την κλασική ονομασία της φωτογραφίας.
Παράλληλα με τη φωτογραφική της δουλειά, η Julia Anna γράφει βιβλία για τη fine art φωτογραφία (π.χ. From Basics to Fine Art), διοργανώνει φωτογραφικά σεμινάρια και workshops στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο κι επίσης παραδίδει ιδιωτικά μαθήματα φωτογραφίας. Το 2012 είχε διοργανώσει στην Αθήνα το πρώτο workshop Fine Art Αρχιτεκτονικής Φωτογραφίας που έχει διοργανωθεί ποτέ στην Ελλάδα, το οποίο έκτοτε επαναλαμβάνεται τακτικά.
Η δουλειά της έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμα διεθνή βιβλία και περιοδικά και μπορεί κανείς να τη συναντήσει και στα σημαντικότερα sites που είναι αφιερωμένα στη φωτογραφία. Τη συναντήσαμε και της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τα πάντα, τη δουλειά της, τις τεχνικές της και τη γοητεία τού να φωτογραφίζεις κτίρια, αλλά και για την Αθήνα, που πρωταγωνιστεί στη δουλειά και την καρδιά της.
Το πρώτο φλερτ με τη φωτογραφία, η εξέλιξη και τα highlights της καριέρας της
"Πάντα μου τραβούσε το ενδιαφέρον ο κόσμος της εικόνας. Ήμουν λάτρης της φωτογραφίας, της αρχιτεκτονικής και όλων των μορφών έκφρασης της ζωής σε εικόνες. Πάντα μου άρεσε να φωτογραφίζω κτίρια, τα οποία θεωρώ την πιο σύνθετη μορφή τέχνης. Ως παιδί, καθώς έβλεπα τον πατέρα μου να βγάζει ασπρόμαυρες φωτογραφίες, του ζητούσα συνεχώς να μου δώσει τη φωτογραφική μηχανή να δοκιμάσω κι εγώ. Ένα από τα πρώτα μου παιχνίδια ήταν η θήκη της φωτογραφικής μηχανής του πατέρα μου και ο μεγεθυντήρας του. Εξακολουθώ να έχω μια πολύ καθαρή εικόνα αυτών των δύο αντικειμένων ακόμα και τώρα. Ήμουν λάτρης του φιλμ για μεγάλο χρονικό διάστημα και παρόλο που τώρα πλέον χρησιμοποιώ ψηφιακές μηχανές, η αναλογική μηχανή εξακολουθεί να είναι ένας παλιός καλός φίλος που ακόμα χρησιμοποιώ καμιά φορά."
"Παρόλο που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η φωτογραφία ήταν απλώς ένα χόμπι –αφού έξω σπούδασα αρχιτεκτονική και το κύριο επάγγελμά μου είναι αρχιτέκτονας–, σιγά-σιγά η φωτογραφία άρχισε να γίνεται ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου και τώρα είναι πλέον το βασικό μου επάγγελμα, μαζί με αυτό του αρχιτέκτονα. Η ασπρόμαυρη fine art αρχιτεκτονική φωτογραφία, το είδος της φωτογραφίας με το οποίο ασχολούμαι, έχει πρωταρχικό ρόλο πλέον στη ζωή μου και στον καθορισμό του εαυτού μου ως ανθρώπου και ως καλλιτέχνη."
"Ένα από τα projects για τα οποία είμαι πολύ υπερήφανη είναι τα workshops fine art αρχιτεκτονικής/φωτογραφίας που διοργανώνω σε πολλά μέρη του κόσμου, αλλά είμαι ιδιαιτέρως περήφανη για εκείνα που διοργανώνω στην Αθήνα. Πριν από μερικά χρόνια είχα διοργανώσει το πρώτο σεμινάριο/workshop fine art αρχιτεκτονικής φωτογραφίας και το πρώτο workshop long exposure που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Ελλάδα, το οποίο είχε και μεγάλη επιτυχία, ως κάτι πολύ διαφορετικό για τα δεδομένα της Αθήνας, που δεν είχε διοργανωθεί ποτέ πριν στη χώρα. Πλέον έχει γίνει παράδοση και διοργανώνεται κάθε χρόνο τον Νοέμβρη."
"Ένα άλλο πράγμα για το οποίο είναι πολύ υπερήφανη, και που με κάνει ευτυχισμένη, είναι που έχω κερδίσει τα τελευταία χρόνια πολλά βραβεία σε σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς φωτογραφίας όπως οι SWPA, PX3, IPA, IFPA καιι B&W Spider Awards για την ασπρόμαυρη αρχιτεκτονική φωτογραφία μου. Πολλές από τις εικόνες που βραβεύτηκαν ήταν από την Αθήνα, πόλη που αγαπώ και χαίρομαι αφάνταστα να προωθώ με όλους τους τρόπους."
Αρχιτεκτονική και φωτογραφία: Συνδυάζονται, και πώς;
"Η αρχιτεκτονική και η φωτογραφία όντως συνδυάζονται. Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα στο οποίο έχω αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο βιβλίο που έχω γράψει για την ασπρόμαυρη fine art φωτογραφία, ειδικά για την αρχιτεκτονική φωτογραφία. Ο τίτλος του βιβλίου είναι From Basics to Fine Art και είναι γραμμένο σε συνεργασία με τον Ολλανδό fine art φωτογράφο Joel Tjintjelaar.
"Το πρώτο κοινό μεταξύ τους σημείο είναι πως σχετίζονται με την εικόνα, δουλεύουν με την εικόνα, τη χρησιμοποιούν και την εκμεταλλεύονται για να δημιουργήσουν έναν νέο κόσμο. Και η fine art φωτογραφία και η αρχιτεκτονική προσπαθούν να ανακαλύψουν την ομορφιά σε καθαρή μορφή και να την αναδείξουν, η μια σε δισδιάστατη και η άλλη σε τρισδιάστατη μορφή, αντίστοιχα. Ένα άλλο κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι βασίζονται και στην τέχνη και στην επιστήμη, οπότε ο φωτογράφος και ο αρχιτέκτονας καλούνται να σκεφτούν και ως καλλιτέχνες και ως επιστήμονες. Αυτός ο συνδυασμός είναι συναρπαστικός αλλά και δύσκολος"
Η γοητεία της φωτογραφίας, της αρχιτεκτονικής και των δομών
"Πάντα αγαπούσα τη δουλειά μου, είτε επρόκειτο για την αρχιτεκτονική, είτε για τη φωτογραφία. Ως αρχιτέκτονας είχα την τύχη να δουλέψω εντατικά τη "χρυσή περίοδο" της αρχιτεκτονικής στη Ελλάδα, δηλαδή τη δεκαετία 2000-2010 –ίσως και λίγο περισσότερο, μέχρι το 2012–, όταν τα πράγματα στις κατασκευές άρχισαν να μην είναι και τόσο ρόδινα. Συμμετείχα και είχα σημαντικό ρόλο στα μεγαλύτερα, τα πιο σημαντικά και όμορφα έργα που γίνανε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου: στα ολυμπιακά έργα όπως το Ολυμπιακό Στάδιο και γενικώς όσα γίνανε σε συνεργασία με τον Santiago Calatrava στο ΟΑΚΑ, σε πολλά μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά έργα, σε πολλά εμπορικά κέντρα, σε μερικά από τα πιο σύνθετα έργα που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Πρακτικά μπορώ να πω ότι έχω δει την Αθήνα και την Ελλάδα να μεταμορφώνεται, να αποκτά έργα διεθνούς επιπέδου που την κάνουν όμορφη και εξυπηρετούν τους σκοπούς για τους οποίους έχουν κατασκευαστεί. Το πιο συναρπαστικό είναι ότι τώρα, παρόλο που δεν γίνονται πολλά πλέον στον κατασκευαστικό χώρο, εγώ πάλι με αυτά τα έργα ασχολούμαι, φωτογραφίζοντάς τα. Χαίρομαι που μπορώ να τα δείχνω και στο εξωτερικό και που πολλοί έχουν έρθει στην Αθήνα ειδικά για να φωτογραφίσουν τα κτίρια που έχουν δει στις φωτογραφίες μου. Με κάνει πολύ ευτυχισμένη το ότι μπορώ να δείξω μια άλλη εικόνα για την Ελλάδα, ειδικά τώρα που η πλειονότητα προβάλλει μια αρνητική εικόνα εξαιτίας της κρίσης."
"Αυτό τον καιρό, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου αποτελείται από ασπρόμαυρη αρχιτεκτονική φωτογραφία μακράς έκθεσης. Η αρχιτεκτονική ως επάγγελμα καλύπτει περισσότερο τη ρασιοναλιστική μου πλευρά, ενώ η αρχιτεκτονική φωτογραφία καλύπτει την καλλιτεχνική, το κομμάτι του μυαλού μου που θέλει να ονειρεύεται, που ψάχνει έναν τέλειο κόσμο. Και τα δύο μαζί μου επιτρέπουν, όμως, να κινούμαι στο ίδιο εικαστικό περιβάλλον και να ερευνώ τα ίδια σύμβολα κι εκφραστικά στοιχεία που έχουν να κάνουν με τα σχήματα, τους χώρους, τους όγκους και ειδικά με τον τρόπο που όλα αυτά αντιδρούν στην επαφή με το φως. Είναι ένα πολύ συναρπαστικό και γοητευτικό ταξίδι και χαίρομαι πολύ που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία στη ζωή μου, να μπορώ δηλαδή να βλέπω αυτό τον κόσμο και στις δυο του μορφές".
Η εμμονή με το ασπρόμαυρο
"Το ασπρόμαυρο με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι πολύ πιο κοντά στον αληθινό μου εαυτό από οποιοδήποτε άλλο στυλ φωτογραφίας. Μπορεί αυτό να συμβαίνει επειδή ήταν το πρώτο πράγμα που έμαθα σχετικά με το πώς πρέπει να είναι μια φωτογραφία, από τότε που ήμουν παιδί κι έβλεπα τον πατέρα μου να τραβάει και να εμφανίζει μόνο ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Μπορεί να έχει σχέση με την επιθυμία μου να απλοποιήσω τον κόσμο για να μπορέσω να τον αφομοιώσω ή με το ότι πάντα νιώθω την ανάγκη να αλλάζω τα πράγματα που βλέπω γύρω μου για να μπορώ να τους δίνω νέα έννοια και διάσταση.
Αυτό που μ' ενδιαφέρει να διερευνήσω περισσότερο όταν σκέφτομαι όγκους και επιφάνειες είναι πώς αυτά αντιδρούν στην επαφή με το φως. Το φως είναι αυτό που δημιουργεί σχήματα και όγκους και το αληθινό, αναλλοίωτο φως δεν έχει χρώμα. Γι' αυτό, το ασπρόμαυρο είναι πιο κοντά στην απόλυτη αλήθεια, στην ουσία των πραγμάτων και μου δίνει περισσότερες απαντήσεις απ' ό,τι το χρώμα".
Η αγαπημένη, η καλή και η κακή Αθήνα με τα μάτια μιας αρχιτεκτόνισσας και φωτογράφου
"Στην Αθήνα μου αρέσει να ανακαλύπτω, να μελετώ και να φωτογραφίζω τα μοντέρνα σημεία της, εκείνα τα οποία δημιουργούν το αλλιώτικο και συναρπαστικό στοιχείο αυτής της πόλης. Αγαπώ επίσης τα κλασικά της σημεία, τα νεοκλασικά και τα "τυπικά" αθηναϊκά σημεία, αλλά μου αρέσει περισσότερο να βρίσκω αυτό το κάτι το διαφορετικό. Οπότε, θα με βρείτε πολλές φορές να φωτογραφίζω τα ολυμπιακά έργα (στα οποία έχω δουλέψει κιόλας, όπως σας είπα), τους "ουρανοξύστες" της, όπως ο Πύργος Αθηνών που είναι σχεδιασμένος από τον Ιωάννη Βικέλα, τα έργα του Mario Botta και άλλα στην ίδια κατηγορία."
Αυτό που ξεχωρίζω όταν θέλω να φωτογραφίσω τα κτίρια της Αθήνας, εκτός από την ομορφιά τους, είναι πόσο δύσκολη είναι η αρχιτεκτονική φωτογραφία στην Αθήνα σε σχέση με το τι γίνεται σε άλλα μέρη στον κόσμο. Είναι σαν όλοι να φοβούνται τους αρχιτεκτονικούς φωτογράφους και τους τρίποδές τους. Όλοι νομίζουν ότι βγάζουμε εκατομμύρια με τις φωτογραφίες που τραβάμε, ενώ στην πραγματικότητα το κάνουμε από την αγάπη μας στη φωτογραφία. Όλοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το ότι θέλουμε να φωτογραφίσουμε το κτίριό τους ζητώντας μας να τους κάνουμε σε αντάλλαγμα φωτογραφική μελέτη δωρεάν, να τους δώσουμε τις φωτογραφίες που έχουμε επεξεργαστεί για το πορτφόλιό μας χωρίς να μας πληρώσουν, μόνο επειδή ζητάμε να κάνουμε δύο λήψεις που επιπλέον θα διαφήμιζαν το κτίριο και την επιχείρησή τους, μόλις τις δημοσιεύαμε, και πολλά άλλα ανήκουστα. Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο γι' αυτό και συνεπώς ο αρχιτεκτονικός φωτογράφος, όταν θέλει να δουλέψει για τον εαυτό του στην Αθήνα, για την τέχνη του, έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Γι' αυτό και δεν θα βρείτε πολλές αξιόλογες αρχιτεκτονικές φωτογραφίες από την Αθήνα online. Όταν φωτογράφισα τη γέφυρα Κατεχάκη του Calatrava κι έκανα μια σειρά με αυτό το θέμα που βραβεύτηκε πολλές φορές διεθνώς, όλοι στο εξωτερικό ήταν γοητευμένοι από τις φωτογραφίες και ρωτούσαν πού βρίσκεται, επειδή κανείς εκτός από τους Αθηναίους δεν ήξερε τη γέφυρα. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, άλλα υπάρχουν πολλά άλλα. Τι μας λέει αυτό; Ότι έχουμε μια όμορφη πόλη, αν ξέρουμε πως να την κοιτάξουμε, αλλά δεν ξέρουμε πώς να την προωθήσουμε ώστε να την αγαπήσουν και οι άλλοι."
"Πέρα από τις δυσκολίες, όμως, η Αθήνα έχει αρκετά καλά και ενδιαφέροντα σημεία από αρχιτεκτονικής αλλά και φωτογραφικής απόψεως. Αρκεί να μην είναι κανείς προκατειλημμένος, να ανοίξει τα μάτια του να δει τι υπάρχει γύρω του. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να καταλάβουμε ότι αυτή η πόλη έχει ιδιαιτερότητες, όπως όλες οι πόλεις, και υπό αυτή την έννοια πρέπει να την κοιτάμε και να την ερμηνεύουμε. Επί σειρά ετών γινόντουσαν πολλά πράγματα στην Αθήνα, σε επίπεδο κατασκευαστικό – το γνωρίζω επειδή έχω συμμετάσχει σε πολλά από αυτά τα έργα. Ελπίζουμε όλοι ότι ή ανάπτυξη θα ξανάρθει σύντομα, για να γίνουν κι άλλα. Εγώ είμαι αισιόδοξη, είμαι πάντα αισιόδοξη και ανυπομονώ να δω την επόμενη "χρυσή εποχή" της Αθήνας»."
Links:
Website: http://www.juliaannagospodarou.com/
Facebook Page: http://www.facebook.com/juliaannagospodarou.photography
Google+: https://plus.google.com/u/0/+JuliaAnnaGospodarou/posts
LinkedIn: http://www.linkedin.com/in/juliaannagospodarou
Flickr: http://www.flickr.com/photos/juliagospodarou/
* Όλο το υλικό και οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από την Julia Anna Gospodarou για χρήση και προβολή αποκλειστικά από το LIFO.gr
σχόλια