Από τη Μαρία Παππά
H τελευταία επίσημη κυκλοφορία των drog_a_tek ήταν το 2012 με το “Homeland”, το σάουντρακ που συνόδευε την ομώνυμη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα. Μετά από αυτό σιωπή - τουλάχιστον μουσικά -μέχρι πρόσφατα που ξεκίνησαν να κάνουν πάλι συναυλίες όπως αυτή που θα γίνει την Τετάρτη 2 Απριλίου στο Six Dogs. Από ότι φαίνεται έχουν επιστρέψει παραμένοντας καυστικοί και με ψήγματα από νέο υλικό και μεγαλύτερη όρεξη από ποτέ να τρολάρουν την σύγχρονή ελληνική πραγματικότητα.
Πού βρίσκονται οι drog_a_tek αυτή τη στιγμή;
Στην Αθήνα, στο κέντρο της πόλης κυρίως, και στην σκέψη πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, να αλλάζουν τελείως κάθε μήνα αν όχι κάθε μέρα.
Είχατε αποτραβηχτεί λίγο τα τελευταία χρόνια. Γιατί συνέβη αυτό;
Οι drog_a_tek δεν είναι ένα μουσικό συγκρότημα. Δεν είχαμε σαν σκοπό π.χ. μία συνεπή δισκογραφική πορεία. Και ποτέ δεν ήταν η μουσική το κεντρικό πράγμα που μας απασχολούσε. Είναι μία γλώσσα. Εκτός από μουσική έχουμε κάνει αυτοκόλλητα, αφίσες, προβοκάτσιες, παραστάσεις με περφορμανς και εικόνα, σάουντρακ, φωτογραφίες ή δημόσιες εγκαταστάσεις. Κάθε φορά είναι κάτι άλλο. κάθε στιγμή είμαστε πρόθυμοι να πετάξουμε ότι έχουμε δουλέψει με κόπο για καιρό και να αρχίσουμε κάτι νέο.
Τι σας επανέφερε στο προσκήνιο;
Πρόσφατα καταφέραμε να ανανεώσουμε τον ηχητικό μας εξοπλισμό απαλλοτριώνοντας το στούντιο του παραγωγού μας μετά από προτροπή της αφρό-γερμανικής φράξιας. Ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός αν και παλιός και αναλογικός αποδείχθηκε λειτουργικός. Αμέσως νιώσαμε ότι με τα καινούρια ηχητικά όπλα μας θα μπορούσαμε να επινοήσουμε ένα καινούριο futurhythmachine και να αφομοιώσουμε τα συστατικά ενός κώδικα καλά κρυμμένου σε μια μαύρη μυστική τεχνολογία. Ο κώδικας αυτός ίσως να είναι το κλειδί για έναν μελλοντικό ηχητικό ιό που θα επιφέρει μια ηχητική επικράτηση, μια νέα ηχητική εξαπάτηση.
Πώς κρίνετε την παρουσία σας;
Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος χρόνος ή χώρος στον οποίο νιώθουμε ότι πρέπει να είμαστε παρόντες. Συνήθως ακολουθούμε τη ροή των καταστάσεων που ζούμε και εκμεταλλευόμαστε την πορεία που ευνοεί τα πράγματα που κάνουμε.
Έχει αλλάξει κάτι στην φιλοσοφία της μπάντας από τότε;
Ζούμε σαν μπάντα από τις αλλαγές. Ψάχνουμε για την στιγμή όπου αφήνεις στην άκρη όλα τα σχέδια και αντιδράς ακαριαία στις απαιτήσεις που προβάλλει η περίσταση.
Ετοιμάζετε νέο άλμπουμ;
Όλη η ηχογραφημένη μουσική είναι περιττή. Όλη η διαδικασία της ηχογράφησης και προώθησης ενός δίσκου είναι εδώ και δεκαετίες σε δημιουργικό αδιέξοδο. Ακόμα και οι συναυλίες γίνονται για να προωθήσεις το ηχογραφημένο υλικό!!! Εμείς αγαπάμε τις στιγμές που θα χαθούν για πάντα. Πάντα έχουμε στα σκαριά μία κυκλοφορία. Πάντα έχουμε ένα γαμάτο εξώφυλλο που θα την συνοδεύσει. Το ζούμε και αυτό σαν κάτι εφήμερο, που θα λήξει από την ώρα που θα πάρεις το βινύλιο στο χέρι και δεν θα νιώσεις ούτε καν την όρεξη να το ξεσφραγίσεις και να το ακούσεις.
Πώς βλέπετε την μουσική κατάσταση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή;
Είναι στα καλύτερά της. Πολλοί χώροι κάνουν πράγματα. κάποιοι κολλάνε και ένσημα. Οι μουσικοί που συναντάς από τις μπάντες έχουν τρόπους, καλλιέργεια, παιδεία. Αρκετές μπάντες επίσης έχουν και πολιτικές ανησυχίες που τις εκφράζουν με την μουσική τους σαν συνεισφορά στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Τα ιδρύματα και τα DIY δίνουν και παίρνουν. Αυτό είναι ένα ασφαλές περιβάλλον που δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει όμως αν μπορεί σε μία τέτοια οργιώδη δημιουργική συνθήκη να βάλει κάποιος την σφραγίδα μίας “σκηνής”, μίας “κίνησης”, ενός ιδιώματος. Κάτι σαν αυτό που έχει καταφέρει o B.D.Foxmoor και η παρέα του δημιουργώντας τον αντίποδα του νέου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού στην Ελλάδα με τους δικούς τους όρους.
Και την πολιτική;
Για την πολιτική μπορείς να πεις πολλά. Για την καθημερινή ζωή που έχει πέσει στην μέθη της εθελοδουλείας πολύ λίγα.
Πώς μπορεί κάποιος να αντισταθεί πλέον σε όσα συμβαίνουν;
Να κάνεις πρώτα ένα re-think, μετά ένα re-activate και τέλος ένα re-map.
Έχει αλλάξει καθόλου η νοοτροπία του Έλληνα με τα όσα συμβαίνουν; Προς το καλύτερο ή το χειρότερο;
Ήταν και είναι φοβικός και ο φόβος του τον οδηγεί σε Χρυσές Επιλογές.
Τελευταία γίνεται πολύ λόγος πάλι για τα Εξάρχεια. Παραμένει μια «πολιτικοποιημένη» γειτονιά; Ή αυτό έχει διαστρεβλωθεί πλέον;
Ναι, είναι μια «πολιτικοποιημένη» γειτονιά. Ελπίζουμε ότι δεν θα γίνουν πότε Πετράλωνα ή Βερολίνο. Σικάγο έχουν γίνει εδώ και καιρό.
Υπάρχει ελληνικό underground; Ή αυτό πέθανε; Και αν ναι τι είναι;
Και βέβαια υπάρχει απλώς δεν είναι εύκολα θεατό. Το σίγουρο είναι ότι σε κάποια στιγμή οι οίκοι ευγηρίας (ιδρύματα, πυραμίδες, φάτνες και εναλλακτικές γκαλερί που θέλουν να σώσουν το κέντρο της πόλης) θα το ανακαλύψουν, θα το εκθέσουν, θα του κάνουν εκδόσεις και θα καλέσουν στα εγκαίνια αυτούς που πριν μερικά χρόνια αποκαλούσαν αλήτες.
Σας ενοχλεί η κριτική; Υπάρχει χώρος για εγχώρια κριτική; Και κατά την άποψη σας πρέπει να υπάρχουν οδηγίες για το πώς αυτή πρέπει να είναι;
Tην θέλουμε. Μακάρι να υπήρχε πραγματική κριτική και να μην αλληλοτσιμπουκονόμασταν όπως λέει και ο χάρβει καιτέλ στο pulp fiction.
Κατά πόσο ο όρος χίπστερ καθορίζει την μουσική πραγματικότητα; Και γιατί πρέπει να μας απασχολεί κάτι τέτοιο;
Εμείς γεννηθήκαμε με τον διάβολο μέσα μας, δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει χίπστερ. Χίπστερς θα βρεις στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, στην Ελλάδα μόνο ροκάδες και καρεκλάδες. Εμείς φυσικά είμαστε με τους καρεκλάδες.
Οι drog_a_tek θα εμφανιστούν την Τετάρτη 2 Απριλίου στο Six Dogs με είσοδο 6 ευρώ
σχόλια