Απώλεια Μέλλοντος

Κύριε Δήμου, σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Μια φορά για κάθε κείμενό σας...

Μια αμερικανική παροιμία λέει σωστά πως όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια,ο θεός γελάει .Ακριβώς επειδή είμαστε ένα τίποτα καλύτερα να ζούμε τη ζωή μέρα τη μέρα όπως έρχεται.Από τον προγραμματισμό ξεκινάει πολλές φορές η ματαιοδοξία .Άλλωστε στον πλανήτη του τίποτα,και στην χώρα της μιζέριας,και τα ρομπότ θα σήκωναν ψηλά τα χέρια.Όσο για τους διαφόρους Λιακόπουλος και τις τρίχες με τα ημερολόγια τους ιπτάμενους δίσκους και την προγονολατρεια,μια χαρά την βγάζουν δίχως να πολυιδρωνουν,αφού στο πέρας των αιώνων κορόιδα πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν,συντηρώντας τους πονηρούς .(φιλική συμβουλή για όσους ανησυχούν.Πετάξτε τις τηλεοράσεις και βγείτε για κανένα ποτό.Τι να λένε όλες αυτές οι σκατοφατσες στο γυαλί της αποχαυνωσης και της βλακείας,όταν έχεις δίπλα σου μια ωραία γυναίκα και το ποτό σου ).__

Την ισοπέδωση καλούμαστε να νικήσουμε...Όλη αυτή η καταναλωτική παιδεία των τελευταίων δεκαετιών εξόρισε τα πραγματικά όνειρα και σκότωσε την φαντασία μιας νεολαίας που ζούσε και ζει λες και είναι 80 χρονών...Συνεχίζουμε να μένουμε πιστοί στην παράδοση της δικής μας μικρής πραγματικότητας. Κρυμένοι πίσω από τους φόβους μας, συνεχίζουμε να διδάσκουμε στα παιδιά μας τη δική μας περίφανη «εθνική παιδεία», την ένδοξη ελληνική παπαγαλία, με κάθε λεπτομέρεια, λες και δεν υπάρχει τίποτα πέρα από εμάς…. Κι έπειτα μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι άκριτα «όλοι σκέφτονται τον εαυτό τους»...Τα όνειρα γεννούν την πραγματικότητα...Η φαντασία των νέων γεννά το μέλλον.Η παιδεία είναι η δύναμη που θα αλλάξει το μέλλον, θα αλλάξει τους προσανατολισμούς...http://vallusrasa.blogspot.gr/

Θλιβερός επίλογος των αμετανόητων ζηλωτών ειδώλου απαισιοδοξίας:At Napoleon in rags and the language that he usedGo to him now, he calls you, you can't refuseWhen you got nothing, you got nothing to loseYou're invisible now, you got no secrets to conceal

Τα πιο πολύτιμα πράγματα στην ζωή δεν είναι δίπλα μας αλλά μέσα μας, οι προσωπικές μας αξίες, τα πιστεύω μας, η συνείδηση μας. Το μέλλον μας δεν είναι στο τι θα μας δώσουν οι άλλοι, αλλά στο τι θα δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι.Αυτοί που ζουν μόνο για το παρόν έχουν όλη την δυστυχία της πολυτέλειας να πιστεύουν ότι σε μια οικονομική κρίση δεν έχουν πια μέλλον.Τι κι αν αποκτήσεις όλα τα υλικά αγαθά που επιθυμείς αλλά για χάρη τους χάσεις την ψυχή τους;

Μου θυμισατε τα πρωτα ταξιδια μου στη Γερμανια, αρχες δεκαετιας '80 το εβλεπα συχνα γραμμενο με σπρεϊ στους τοιχους... "keine zukunft" 30+ χρονια μετα δεν θα μου αρεσε καθολου να δω το φαντασμα της παραπανω φρασης να κοβει βολτες στην Ελλαδα...

Οι μόνοι που φοβούνται την Δευτέρα Παρουσία είναι αυτοί που δεν κατάλαβαν την Πρώτη.Οι μόνοι που φοβούνται το μέλλον της Ελλάδας είναι αυτοί που δεν έχουν γνωρίσει ή έχουν ξεχάσει το παρελθόν της.Είναι πολύ πιο εύκολο να αρχίσεις από τα λίγα παρά να τελειώσεις άδοξα από τα πολλά στο τίποτα.Τον πρώτο και κατάμαυρο χειμώνα της Κατοχής, το '41, κανείς δεν σχεδίαζε και προγραμμάτιζε για το μέλλον μια και δεν υπήρχε παρά η πείνα του παρόντος. Μια πείνα που επιβλήθηκε από ένα κατακτητή.Σήμερα δεν χτυπάνε στα αυτιά μας οι Γερμανικές μπότες στο πλακόστρωτο, αλλά η δική μας ζαλάδα. Όταν ξενυχτά κάποιος όλο το βράδυ διασκεδάζοντας και πίνοντας το επόμενο πρωί έρχεται σβούρα το κεφάλι, βλέπει κομήτες του Χάλεϋ. Δεν είναι πρωτάρης στο μεθύσι κι όμως το ξανακάνει.Το ίδιο και με τον ναρκομανή. Στην ζωή κάνουμε βλακείες και μετά μας πιάνει απελπισία...προσωρινή.Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Το να αγοράζεις την τελευταία μόδα επειδή κάποιος στο διαφημίζει μπορεί είναι μια απλή ματαιοδοξία, αλλά το να σου πουλάνε ολόκληρο νέο τρόπο ζωής και εσύ να αγοράζεις επί πιστώσει γιατί είναι μόδα στην Ευρώπη αυτό είναι βλακεία και πρέπει το πάθημα να το θυμάσαι για πάντα.Ποτέ δεν θα γίνουμε Γερμανοί στην ίδια μας την χώρα, όσο μερικοί να το έχουν βάλει στόχο ζωής. Δεν μας σηκώνει το κλίμα, θα μας πνίγει η ατμόσφαιρα, ο ήλιος και η θάλασσα.Είναι πιο εύκολο οι Γερμανοί να γίνουν Έλληνες, ελπίζω η φύση να βοηθήσει εδώ, παρά το αντίθετο.Να είσαι Έλληνας σημαίνει να συνέρχεσαι γρήγορα από οτιδήποτε σου έρχεται κατακέφαλα. Να βάζεις το κεφάλι κάτω και να κάνεις το δικό σου, άνετος, ελεύθερος στην ψυχή, να πολεμάς, ας είσαι αλυσοδεμένος, όσο ξύλο και να πέφτει. Όσο ζεις ελπίζεις.Ζορμπάς και Θεμιστοκλής μαζί.Όπως έλεγε κάποτε όταν τον φέρναμε στο αμήν ένας καθηγητής Ιστορίας με θυμό, άγχος αλλά και ένα μικρό χαμόγελο: Έχει γαϊδουράκια του πατέρα τους η Γερμανία σαν κι εσάς;Όχι, στις πεδιάδες και στα λιβάδια τους βλέπεις μόνο αγελάδες να ακολουθούν στην γραμμή το μούγκρισμα της μπροστινής αγελάδας πηγαίνοντας υπάκουες για το βραδινό τους άρμεγμα. Λέτε να γίναμε αγελάδες των Γερμανών;

ϊσως για πρώτη φορά στη ζωή μου να φοβάμαι, λίγο..., μιας και αν σταματήσουν να μας χρηατοδοτούν οι Δυτικοί είναι σχεδόν αδύνατο να αποφυγουμε την ενεξέλκετη χρεοκοπία :(

Σχέδια κάνουμε, ακόμα και όνειρα έχουμε. Αλλά έχουμε συγχρόνως το φόβο ότι θα μείνουν σχέδια επί χάρτου και όνειρα θερινής νυκτός.

Ωραίο το κείμενό σας κ. Δήμου. Έχει ένα βασικό συστατικό των καλών κειμένων: βάζει σε λέξεις αυτό που όλοι νιώθουμε αλλά κανένας δεν έχει κατονομάσει ή εκφράσει ως τώρα.

Ισως αυτοι οι δυσκολοι καιροι να μην ειναι τιποτα αλλο παρα η ωρα για μια αρκετα επιπονη "ενηλικιωση"... Η ζωη δεν ειναι μονο μπαλονια και χρυσες κορδελες, -μακαρι να ηταν αλλα στην πραγματικοτητα δεν ηταν ποτε- απλα βλεπαμε τα πραγματα με παιδιαστικα ματια, και τωρα η αποτομη ενηλικιωση ισως να ποναει πολυ... ομως που θα παει, θα περασει κι αυτο... καποτε ολοι μας μεγαλωνουμε... I was wasting my timeTrying to fall in loveDisappointment came to me andBooted me and bruised and hurt meI was wasting my timeLooking for loveSomeone must look at me andSee their sunlit dreamI was wasting my lifeAlways thinking about myselfSomeone on their deathbed saidThere are other sorrows tooI was driving my carI crashed and broke my spineSo yes there are things worse in life thanNever being someone's sweetieThat's how people grow up Morrissey

ακριβως ετσι,ζωη υπο προθεσμια.και ακομα και οι μικρες χαρες-μεγαλες δεν υπαρχουν-εχουν χασει την γλυκα τους.αλλα ο μεντορας εχει δικιο,η πρωτη νικη ειναι εναντια στην μεμψιμοιρια

Μόνο η Δικαιοσύνη έχει την δύναμη να αλλάξει τα πράγματα, μετά θα αλλάξουν όλα. Όσο είναι έρμαιο κομμάτων θα υστερεί και οσο είναι κατώτερη των περιστάσεων, οσο δεν αναλαμβάνει το χρέος στης απέναντι σε αυτή τη χωρά να προασπίσει το δίκαιο με δρακόντια μέτρα δεν θα αλλάξει τίποτε και μέλλον δεν θα δούμε.....Εκει ειναι το κλειδί του μέλλοντος, αυτοί το κρατούν...Απο αυτο δειψαμε

Να πιστεύουμε στους εαυτούς μας!Ούτε οι πολιτικοί ούτε ο θεός θα μας σωσει. Η πρώτη νίκη είναι ενάντια στην μεμψιμοιρία (και έχουμε χορτάσει μπόλικη από τα media).

«Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα».

..._

Μπορούμε να ζούμε και με λιγότερα χρήματα. Αυτή η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι που μας έχει διαλύσει. Δεν τολμάω πια να σχεδιάσω τίποτα για το μέλλον, εκτός από μια πιθανή φυγή.

"Νομίζω ότι απ' όλα τα πράγματα που χάσαμε –κι έχουμε χάσει πολλά– η προοπτική του μέλλοντος είναι το σημαντικότερο"NAI ETΣΙ ΕΙΝΑΙ δυστυχώς! Η επικράτηση της μετριότητας, των "χρησίμων" ( στην ουσία άχρηστων), των ανέραστων της ζωής και των παντός φύσεως λαμόγιων.Η έλλειψη πνευματικής ηγεσίας, οράματος και στόχων αλλά και η επικράτηση πρακτικών τύπου "κάηκε το δικό μου σπίτι; Να καεί και του γείτονα" και η εκχώρηση των πάντων σε λογιστάκια!Και κάτω απο όλα αυτα σκόρπιες ομάδες ανθρώπων να προσπαθούν ανοργάνωτα να αντιδράσουν σε πείσμα της μετριότητας!ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ! ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ , ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!

Παντού ακούς την ίδια διαπίστωση.Δεν υπάρχει αντίλογος μόνο αφορισμοί.Βλέπεις/αισθάνεσαι βία.Και ξέρεις ότι έτσι δεν μπορείς να προχωρήσεις μόνο να απογοητευτείς / να τα παρατήσεις.Think positive.Ωτασπίδες, παρωπίδες και κοιτάμε μπροστά.Κάνουμε την δουλειά μας όπως καλύτερα μπορούμε(και περισσότερες αγκαλιές αυτούς που αγαπάμε).Το πιο οριστικό είναι ο χαμένος χρόνος.

ζητείται ελπίς