Birthday Party

Birthday Party Facebook Twitter
1

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ-ΙΚΑΡΟ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗ

1. Oxford Blues. «16 Ιουνίου: Bloomsday / Μαζευτήκαμε πρωί πρωί στο δωμάτιο του Γκάβιν στo Iffley / Ο καθένας με το δικό του ταλαιπωρημένο / αντίτυπο του Οδυσσέα / κι αφού πρώτα καταναλώσαμε την πρέπουσα / ποσότητα Guinness / Ο Τζιμ λόγω καταγωγής και ονόματος κατέβασε μια κι έξω ένα γαλόνι / κανονίσαμε τα σχετικά με την ανάγνωση:/ θα διαβάζαμε εκ περιτροπής τριάντα σελίδες ο καθένας./ Υπολογίσαμε πως μια και ήμασταν έξι / θα χρειαζόμασταν τρεις γύρους./ Το στοίχημα ήταν να φτάσουμε στο τελευταίο / «ναι» της Μόλλυ πριν ξημερώσει./ Στο κεφάλαιο «Ιθάκη» είχαμε φυσικά όλοι αποκοιμηθεί./ Εγώ είχα παραδώσει προ πολλού το πνεύμα μου / δυστυχώς όχι και το σώμα / στην Κίρκη./ Ξυπνήσαμε το απόγευμα της επομένης / από το οινόπνευμα και την μπόχα./ Ο Τζόυς θα ήταν περήφανος για μας / Μπορεί ο δικός μας Μπλουμ να μην επέστρεψε / ποτέ στη συζυγική του κλίνη / αλλά όπως 'λεγε κι ο ίδιος / "every smelly fart/ is a work of art!"» (Η εύθραυστη επικράτεια των λέξεων, σ. 76)


2. Ποίηση και Ποιητική. Ανελλιπώς ανά εξάμηνο. Ποιήματα άγνωστων στην ελληνική επικράτεια ποιητών από όλα τα μέρη του πλανήτη. Αλλά, και κυρίως, δοκίμια. Πολυσέλιδα, οργανωμένα, κρίσιμα. Δοκίμια που άλλαξαν τον τρόπο μας να δεξιωνόμαστε τη λογοτεχνία. Σαφέστατα υπέρ μιας λόγιας, στοχαστικής, φιλοσοφικής ποίησης, προκρίνει τους ποιητές και δοκιμιογράφους που καταπιάνονται με τη σύνθεση και την επινοητικότητα πιο πολύ παρά με το αφηνιασμένο βίωμα. Όχι τόσο πολύ Kέρουακ και Γκίνσμπεργκ όσο Γουάλας Στίβενς και Τζον Άσμπερι – και χρωστάμε εμείς της Παλιοπαρέας στον Βλαβιανό τη γνωριμία με αυτά τα δύο λαμπερά συμπληρώματα του e.e. cummings. Το Μεγάλο Μυθιστόρημα του Βλαβιανού είναι τα τριάντα τεύχη της «Ποίησης» (εκδ. Νεφέλη) και τα δεκατρία τεύχη της «Ποιητικής» (εκδ. Πατάκης).


3. Drugstore Blues. Ήρθε και μας βρήκε. Εκεί. Στο Drugstore. Σε λίγο, τριάντα χρόνια. Θεέ μου, τρεις δεκαετίες! Μια θητεία. Έφερε πολλά, και καλά και κακά, από τη Γηραιά Αλβιώνα. Μια αεικίνητη κομψότητα. Μια κοινωνική κινητικότητα. Μιαν εμφανή ροπή στις ραδιουργίες μες στον κατά τα άλλα αναίμακτο στίβο της Ποίησης. Που σπεύδαμε να καταγγείλουμε, όταν συναζόμασταν άνω των τριών και αφού καταναλώναμε ικανή ποσότητα ιρλανδέζικου ουίσκι. Λες κι εμείς ήμασταν αθώοι κι άδολοι και δεν μας ένοιαζε παρά μονάχα η ροβεσπιερική άτεγκτη αξιοκρατία. Μες στο γλέντι, το πένθος, την ταραχή, τους καβγάδες και τα φιλιώματα κύλησε και εξακολουθεί να κυλάει ο καιρός. Άλλος να ψάλλει τριάντα χρόνια «Δαπανήθηκα στις λόχμες», άλλοι να μας έχουνε αφήσει για πάντα (Βακαλόπουλος, Λάγιος, Παπαγιώργης), άλλος να επιμένει, όχι μόνον ολέθρια αλλά και μάταια, στην ερωτοτροπία με το Τίποτα και το Μηδέν, ξεχνώντας, καθώς έστριψε στη γωνία, το Sein und Zeit του Μάρτιν Χάιντεγκερ αλλά και το L' Εtre et le Néant του Ζαν-Πολ Σαρτρ, κι άλλος να συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του, βρέξει-χιονίσει. Έτσι πάει ο κόσμος, που έλεγε κι εκείνος ο απίθανος Billy Pilgrim στο Slaughterhouse 5, του φίλου μας του Βόνεγκατ. Κι έτσι, αυτό που μένει είναι η ποίηση και μια διευρυμένη οικογένεια. Πες το και σινάφι. Ποτέ όμως νισάφι.


4. Britannica. Άρχισα να τα δημοσιεύω στην Propaganda, είχαν ωραία επιτυχία, μετά συνάχθηκαν σε έναν τόμο αυτά τα ενίοτε σπαρταριστά ενσταντανέ από την παγκόσμια τέχνη. Κυρίως κακίες και χολή. Από λαμπρούς καλλιτέχνες. Η ζαβολιά του Βλαβιανού είναι ότι απέκρυψε πού πρωτοδημοσιεύτηκαν, κάτω από ποιες συνθήκες και από ποιον. So what που θα 'λεγε και ο Mάιλς Ντέιβις, το βιβλίο, η Britannica (εκδ. Νεφέλη), σκίζει, το πιάνω ξανά και ξανά, και ουρλιάζω στα γέλια. «Όταν λαλήσει ο πετεινός, το Rolex σου θα δείχνει λάθος ώρα (Ο Ακριθάκης, που ως γνωστόν φόραγε μόνο Seiko)». Η Britannica είναι η αυτοβιογραφία σε θραύσματα του Βλαβιανού, κι ας λένε.


5. Blood is thicker. Σπαρακτικά σπαράγματα, θραύσματα που κάνουν θραύση. Εγώ λέω λογοπαιγνιακές εξυπνάδες, με έρεισμα στην πραγματικότητα ασφαλώς, ο Βλαβιανός όμως όχι. Όχι, εδώ. Όχι στο «μυθιστόρημα σε σαράντα πέντε πράξεις» όπως το δηλώνει, με τίτλο Το αίμα νερό (εκδ. Πατάκης) – προβαίνει σε ένα οδυνηρό (για τον ίδιο) ξεκαθάρισμα λογαριασμών, παίζει μια ριψοκίνδυνη παρτίδα με τον τρόπο του Robert Fischer και του Mikhail Tal, μονομαχεί με τον ίδιο του τον εαυτό, με τα φαντάσματά του, και μην αντέχοντας άλλο την αναμονή, τα παιχνίδια της υπεκφυγής, τις αψιμαχίες και τον πόλεμο φθοράς, τα τινάζει όλα στον αέρα μέσα σε εβδομήντα σελίδες. Βιβλίο με guts, ένα μανιφέστο ψυχικής εξέγερσης, ακόμα ένα «από τι μακελειό κατάγομαι», η καλύτερη ποιητική σύνθεση του Βλαβιανού, κι ας τη δηλώνει μυθιστόρημα.

radiobookspotting.blogspot.gr/

 

 

 

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

σχόλια

1 σχόλια
"ακόμα ένα «από τι μακελειό κατάγομαι», η καλύτερη ποιητική σύνθεση του Βλαβιανού, κι ας τη δηλώνει μυθιστόρημα."Συμφωνώ. Εξιλεωτικά οδυνηρό.