Την ηλικία της Μαίρης Λίντα τη βρίσκει κανείς εύκολα με ένα απλό γκουγκλάρισμα. Είναι γεννημένη τον Νοέμβριο του 1935, άρα οδεύει προς τα 80, έχοντας συμπληρώσει μια προϋπηρεσία 60 ολόκληρων ετών στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Λογικό θα ήταν, βάσει όλων αυτών, η φωνή της να έχει ''χάσει'' και ένα μάλλον ενοχλητικό βιμπράτο να χαρακτήριζε τις σημερινές ερμηνείες της. Κι όμως!
Είχα την ευκαιρία να την ακούσω πρώτη φορά live στα γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη στο Λυκαβηττό, τον Ιούλιο του 2010. Η φωνή της, μία 5ετία πίσω, μου είχε φανεί εξίσου ανέγγιχτη από το χρόνο. Στην περσινή επετειακή συναυλία της στο Ηρώδειο, πάλι, δεν τα κατάφερα να παραστώ, μα αν κρίνω από το διπλό CD που μόλις κυκλοφόρησε, ισχύει ακριβώς το ίδιο: Λες και είναι ευλογημένη η φωνή αυτής της γυναίκας και τραγουδάει στους τόνους που τραγουδούσε τη δεκαετία του 1960, καταφέρνοντας έως και κορώνες που προξενούν ευφορία και σε καμία περίπτωση θλίψη ή μειδίαμα.
Φυσικά η Μαίρη Λίντα δεν είναι μόνο φωνή. Είναι και μία εξωστρεφής περσόνα, όπως τη γνωρίσαμε, στην υπηρεσία των ταχύτατων εκτελέσεων των λαϊκών τραγουδιών με το καινοτόμο τετράχορδο μπουζούκι του Μανώλη Χιώτη.
Κι αν πλέον η Μαίρη Λίντα δε μπορεί να είναι η σκερτσόζα τραγουδίστρια - χορεύτρια στο πλάι του Χιώτη, εξακολουθεί να παραμένει αλλέγρα ως άνθρωπος, ως ερμηνεύτρια και ως performer.
Όποιος ακούσει το διπλό CD ''Μαίρη Λίντα 60 χρόνια'' (MINOS EMI), εισπράττει στο ακέραιο όλα τα άνωθεν χαρακτηριστικά της, όχι από το μακρινό παρελθόν, αλλά από το εντυπωσιακό παρόν της!
Στο πρώτο CD περιέχονται 23 τραγούδια - μεγάλες επιτυχίες της Λίντα από τις συνεργασίες της με τον Μανώλη Χιώτη (11), τον Βασίλη Τσιτσάνη (1), τον Μίκη Θεοδωράκη (6), τον Μάνο Χατζιδάκι (3), τον Γεράσιμο Λαβράνο (1) και τον Γιώργο Κριμιζάκη (1). Κατανοώ πως ενδεχομένως να ήταν αταίριαστα με μία επετειακή συναυλία κομμάτια από τον ''Επιτάφιο'' του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά έχω την αίσθηση πως λείπει έστω ένα μικρό δείγμα απ' το θρυλικό αυτό έργο της λαϊκής - έντεχνης μουσικής που σφράγισε η Μαίρη Λίντα σε τρίτη εκτέλεση μετά τη Μούσχουρη και τον Μπιθικώτση.
Το δεύτερο CD, μικρότερο σε διάρκεια, με 13 τραγούδια παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κομμάτια των Μανώλη Χιώτη (11), Μίκη Θεοδωράκη (1) και Μάνου Χατζιδάκι (1), ''πειραγμένα'' τα περισσότερα από τους νεότερους Imam Baildi, Gadjo Dilo και τους πρεσβύτερους Apurimac. Εδώ το πείραμα, μια και σαφώς πρόκειται για πείραμα/ εγχείρημα, πέτυχε απόλυτα! Λόγου χάριν, μην ακούσει κανείς Imam Baildi και φανταστεί πως η φωνή της τραγουδίστριας ακούγεται από παλιά samples. Η Μαίρη Λίντα ταξιδεύει μέσα στους φρέσκους ήχους των τριών συγκροτημάτων και ανάγεται σε μία αστείρευτη ερμηνευτική περσόνα της jazz, του swing και του latin! Καταφέρνει έτσι να αποποιείται τον, συχνά επάρατο, όρο του ''cult'' και να είναι πολύ απλά μία σύγχρονη τραγουδίστρια με τη δική της μεγάλη ιστορία.
Ωραίες και οι ενορχηστρώσεις του Γιώργου Παγιάτη! Μία φουλ μπάντα δεξιοτεχνών μουσικών δίχως αυτή την αίσθηση του ιλουστρασιόν που έχουν συνήθως ανάλογες επετειακές βραδιές στο Ηρώδειο. Κι επειδή ακούμε κατά κόρον λαϊκά τραγούδια - μην ξεχνιόμαστε - τα μπουζούκια του Μανώλη Καραντίνη και του Θανάση Βασιλά επιχειρούν μία άμεση σύνδεση με το πιο ένδοξο παρελθόν της εγχώριας λαϊκής μουσικής.
Εν κατακλείδι, τα ''60 χρόνια'' της η Μαίρη Λίντα δεν τα σέρνει σε καμιά βαριά βαλίτσα που την αναγκάζει να ασθμαίνει επί σκηνής. Περισσότερο μού κάνουν σε μία ψάθα που παίρνει μαζί της τραβώντας για κάποια γλυκιά και ζεστή καλοκαιρινή παραλία! Άλλο νά'χεις μόνο ψυχή και όχι φωνή - η Μαίρη Λίντα τά'χει και τα δύο ακόμη ευτυχώς σε γενναιότατες δόσεις!
σχόλια