Άουστερλιτς
W. G. Sebald
μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη
Άγρα, 2006
Το τελευταίο και έσχατο μυθιστόρημα του W. G. Sebald, ενός από τους πιο ιδιαίτερους συγγραφείς της εποχής μας, αφηγείται την Ιστορία του Ζακ Άουστερλιτς, ενός άντρα πού όταν ήταν παιδί στερήθηκε πατρίδα, γλώσσα και όνομα, και που τώρα δεν μπορεί να αισθανθεί οικεία πουθενά στον κόσμο και αναζητά απεγνωσμένα την ταυτότητα της καταγωγής του.
Μέσα στη σκοτεινή αίθουσα του σιδηροδρομικού σταθμού της Αμβέρσας, έτσι αρχίζει τη διήγηση ο αφηγητής, στεκόταν ένας άντρας: με όψη νεανική, ξανθός, με βαριές αρβύλες πεζοπορίας, μπλε εργατικό παντελόνι κι ένα παλιό σακίδιο, απορροφημένος να σημειώνει και να σχεδιάζει σ' ένα τετράδιο. Ο αφηγητής τον παρατηρεί γοητευμένος, κι έτσι αρχίζει μια σχέση που τον μαγεύει όλο και περισσότερο και διαρκεί δεκαετίες, άλλοτε πιο στενή, άλλοτε πιο απομακρυσμένη.
Ο αινιγματικός ξένος ονομάζεται Άουστερλιτς, και καθώς η τύχη κάνει τους δυο άντρες να συναντιούνται αναπάντεχα σε διάφορα μέρη, αρχίζει να αποκαλύπτεται βήμα βήμα η Ιστορία της ζωής αυτού του μοναχικού περιηγητή. Ο Άουστερλιτς, που ζει χρόνια στο Λονδίνο, δεν είναι Άγγλος. Τη δεκαετία του '40, μικρό Εβραιόπουλο, έφτασε στην Ουαλία και μεγάλωσε σ' ένα μικρό χωριό στο σπίτι ανθρώπων ηλικιωμένων, ενός Ιεροκήρυκα και της γυναίκας του. Το παιδί μεγαλώνει μοναχικά, κι όταν έπειτα από πολλά χρόνια μαθαίνει την πραγματική καταγωγή και το όνομα του, καταλαβαίνει γιατί αισθάνεται ξένος ανάμεσα στους ανθρώπους.
Όλα έρχονται στο φως
Τζόναθαν Σάφραν Φόερ
μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Μελάνι, 2011
"Είναι δύσκολο να τελειώσεις τα πρώτα κεφάλαια του "Όλα έρχονται στο φως". Το πρόβλημα είναι ότι ξεκαρδίζεσαι στα γέλια, χάνεις το σημείο που διάβαζες, ξεκινάς από την αρχή, και μετά σταματάς πάλι επειδή νιώθεις την ανάγκη να τηλεφωνήσεις στους φίλους σου και να τους διαβάσεις μεγάλα αποσπάσματα της σίγουρης, ξεκαρδιστικής γραφής του Φόερ. Η αγγλική γλώσσα είχε να κατακρεουργηθεί και να αναδυθεί με τόση λάμψη και σπιρτάδα από την εποχή του Κουρδιστού πορτοκαλιού. Τόσο δεξιοτεχνικό, τόσο ελκυστικό - και τελικά, τόσο διασκεδαστικό."
("New York Times Book Review")
Στην ομορφιά που χάνεται
Ζέιντι Σμιθ
μετάφραση: Μπελίκα Κουμπαρέλη
Ψυχογιός, 2007
Από το blog Bookworm
Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο της Zadie Smithόπου η Βρετανίδα συγγραφέας παρατηρεί και καταγράφει με πολύ προσοχή και οξυδέρκεια την πορεία δύο οικογενειών με ό,τι προεκτάσεις αυτή περιέχει. Και περιέχει πάμπολλες.
Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος είναι η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο αυτών οικογενειών. Από την μια, οι φιλελεύθεροι κι άθεοι Μπέλσι. Ο λευκός Άγγλος Χάουαρντ διδάσκει στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Ουέλινγκτον, μία φανταστική πόλη έξω από τη Βοστώνη των ΗΠΑ. Ο Τζερόμ, ο μεγαλύτερος γιος ασπάζεται τον χριστιανισμό προς μεγάλη αποδοκιμασία του πατέρα του, η Ζόρα αποτελεί πρότυπο φοιτήτριας κι ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα της στο πανεπιστήμιο ενώ ο βενιαμίν της οικογένειας, ο έφηβος Λίβαϊ προσπαθεί να αποκτήσει μια εντελώς δική του προσωπικότητα, πιο αυθεντική και πιο κοντά στο χρώμα του δέρματός του υιοθετώντας το στυλ "του δρόμου" και των ράπερς. Ανάμεσά τους η Κίκι, η τζαμαϊκανής καταγωγής και μαύρου χρώματος μητέρα τους, προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες και να σώσει τον γάμο της από το ξέσπασμα της δεύτερης εφηβείας του Χάουαρντ.
Η ιστορία της Λούσι Γκόλτ
Ουίλιαμ Τρέβορ
μετάφραση: Ρένα Χατχούτ
Ελληνικά Γράμματα, 2004
Η ιστορία της Λούσι Γκολτ, το καλύτερο, κατά την άποψη των κριτικών, μυθιστόρημα του Τρέβορ, είναι μια συγκλονιστική ιστορία ανομολόγητου πάθους, οδυνηρών ενοχών και ταπεινής συγγνώμης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ενώ η Ιρλανδία προσπαθεί ν' ανεξαρτητοποιηθεί από την Αγγλία, άγνωστοι επιχειρούν να κάψουν την αγροικία του απόστρατου λοχαγού Έβεραρντ Γκολτ, ενός Ιρλανδού προτεστάντη που υπηρέτησε στον αγγλικό στρατό και έχει παντρευτεί Αγγλίδα. Εκείνος, σε κατάσταση αυτοάμυνας, τραυματίζει έναν από αυτούς και η αντίδραση είναι τόσο μεγάλη εναντίον του, που αποφασίζει, παρά τη θέλησή τους, να φύγει μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του. Η μικρή Λούσι, εννιά χρόνων, δε θέλει να φύγουν και τη μέρα της αναχώρησης κρύβεται. Όταν δεν τη βρίσκουν, αλλά ανακαλύπτουν μόνο τα ρούχα της, υποθέτουν ότι πνίγηκε κι οι γονείς της εγκαταλείπουν τη χώρα. Τα ίχνη τους χάνονται κι έτσι δεν πληροφορούνται ότι η κόρη τους βρέθηκε λίγες μέρες αργότερα.
Οι Γκολτ τριγυρίζουν από χώρα σε χώρα, μεσολαβεί ο πόλεμος, η μητέρα πεθαίνει και ο πατέρας επιστρέφει στο χωριό όπου βρίσκει την κόρη του, μεγάλη τώρα πια.
Η Λούσι, τραυματισμένη από την εμπειρία της και θεωρώντας τον εαυτό της υπεύθυνο για τη δυστυχία των γονιών της, αρνείται να παντρευτεί τον άνθρωπο που αγαπάει, γιατί πιστεύει ότι είναι κάτι που δεν της αξίζει.
Λευκό χαμόγελο σε μαύρο φόντο
Ζέιντι Σμιθ
μετάφραση: Ρένα Χατχούτ
Ψυχογιός, 2001
Γνωρίστε τους Τζόουνς, τους Ικμπάλ και τους Τσάλφεν. Τρεις οικογένειες με διαφορετική καταγωγή, διαφορετικό χρώμα, διαφορετική θρησκεία. Αλλά και με ένα κοινό σημείο. Ζουν όλοι σ' ένα μικρό προάστιο στο βόρειο Λονδίνο όπου, στο τέλος του 20ού αιώνα, ο κάθε είδους εξτρεμισμός είναι στην ημερήσια διάταξη. Στο επίκεντρο ο Άρτσιμπαλντ Τζόουνς, ο τραγικά αναποφάσιστος αλλά συγκινητικά αφοσιωμένος φίλος του Σαμάντ Ικμπάλ και πιστός σύζυγος της πανέμορφης Τζαμαϊκανής Κλάρας. Πλάι του ο Σαμάντ από το Μπανγκλαντές αγωνίζεται να κρατήσει ζωντανές τις παραδόσεις της πατρίδας του και της θρησκείας του σ' ένα κόσμο μοντέρνο που έχει παρασύρει τα παιδιά του μακριά από τις παραδοσιακές αξίες. Και τέλος, οι Τσάλφεν, μια οικογένεια που έχει ενδιαφέροντα σχέδια για το μέλλον του πλανήτη και των παιδιών των Τζόουνς και των Ικμπάλ.
Οι περιλήψεις, αν δεν αναγράφεται διαφορετικά, είναι από το biblionet.
σχόλια