Tα 100 σπουδαιότερα μυθιστορήματα

Tα 100 σπουδαιότερα μυθιστορήματα Facebook Twitter
12

Ακόμη μια λίστα με τα καλύτερα: η συντακτική ομάδα του γνωστού περιοδικού Entetainment Weekly επί έξι μήνες συνεδρίαζε, μάλωνε και αναθεωρούσε, ώστε να φτιάξει λίστες με τα εκατό καλύτερα έργα διαφόρων πεδίων. Μια από αυτές τις λίστες ήταν και τα εκατό καλύτερα μυθιστορήματα. Η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

10. Το δίχτυ της Καρλότας - E.B. White
9. Αγαπημένη - Toni Morrison
8. Τετραλογία "Rabbit" - John Updike
7. Η σειρά «Χάρι Πότερ» - By J.K. Rowling
6. Η Αντωνία μου - Willa Cather
5. Εκατό Χρόνια Μοναξιάς - Gabriel Garcia Marquez
4. Μεγάλες Προσδοκίες - Charles Dickens
3. Περηφάνια και Προκατάληψη - Jane Austen
2. Ο Μεγάλος Γκάτσμπι - Scott Fitzgerald
1 . Άννα Καρένινα - Λέοντος Τολστόι

Έχοντας διαβάσει μόλις τα έξι από τη δεκάδα και έχοντας φτιάξει πρόσφατα τη δική μου λίστα, έχω να πω τα εξής: χαίρομαι που συμφωνούμε για τις Μεγάλες Προσδοκίες. Ο Γκάτσμπι και το Περηφάνια και Προκατάληψη ήταν και στον δικό μου αρχικό κατάλογο και κόπηκαν τελευταία στιγμή. Καταλαβαίνω ότι και τα παιδικά-εφηβικά βιβλία έχουν θέση σε έναν τέτοιο κατάλογο. Αλλά, πραγματικά, Χάρι Πότερ;

Αυτή είναι η αντίδρασή μου. Δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη. Για τη δική μου λίστα άκουσα διάφορα: κάποια έγραψε στο Facebook «τι λίστα είναι αυτή, τα μισά είναι ρομάντζα!» ενώ ένας άλλος έγραψε ακριβώς το αντίθετο: «πολύ δήθεν λίστα, ποιος βάζει τον Νευρομάντη».

Όσο και αν προσπάθησα να προλάβω τα σχόλια, συμπληρώνοντας ότι η λίστα έχει νόημα σε αυτόν που τη γράφει, γιατί ζει το κάθε βιβλίο παράλληλα με τη ζωή του, πάντα υπάρχουν αυτοί που θα βγάλουν τη ματσέτα να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να ξαναστήσουν σωστά, που σημαίνει, όπως είναι μέσα στο κεφάλι τους.

Πιστεύω ότι μετά από τρία χρόνια στο σάιτ της Lifo μπορώ σχεδόν να προβλέψω τα σχόλια που θα ακολουθήσουν για το κάθε τι. Δεν πρόκειται περί μαύρης ή λευκής μαγείας. Ο κόσμος (που σχολιάζει θυμωμένος) αυτό που θέλει είναι να διαβάσει την κοσμοθεωρία του. Αυτό φυσικά, σπάνια γίνεται – οπότε σπεύδει να κατακεραυνώσει με πύρινα λόγια, επαναφέροντας τους άλλους στην τάξη, χρησιμοποιώντας για επιχειρήματα αυτό που ξέρει και αυτό που εμπιστεύεται: τις προσωπικές του εμπειρίες.

Αυτό λέει με άλλα λόγια το ίδιο το Entertainment Weekly, το οποίο ένιωσε την ανάγκη να απαντήσει τα πύρινα, εξοργισμένα σχόλια αναγνωστών (κάποιος έγραψε ότι «πέταξε το περιοδικό στον τοίχο». Ευτυχώς που δεν το διάβαζε σε ταμπλέτα). Το ποστ ξεκινάει ως εξής:

Λάβαμε άπειρα μέιλ για το τεύχος με τα καλύτερα. Τα περισσότερα ήταν πάνω κάτω ως εξής:

Αγαπητοί (μαλάκες) συντάκτες


Πώς είναι δυνατόν να είσαστε τόσο, μα τόσο μαλάκες;
Βάλατε το [τίτλος κάποιου αριστουργήματος] στην λίστα με τα 100 ενώ είναι τεράστια μάπα. Δηλαδή, ακόμα και η 8χρονη αδερφή μου που της τρέχουν σάλια όταν κοιμάται ξέρει πόσο τεράστια μάπα είναι! Και αγνοήσατε εντελώς το μεγαλείο [τίτλος ενός καλού βιβλίου]. Μπορείτε να εξηγηθείτε, αλλά δε με νοιάζει, και δεν θα σας ακούσω, και σας μισώ. Παρακαλώ, ψοφήστε.


Με τιμή
Ένας συνδρομητής πολλών ετών

Τι σημαίνει «τα καλύτερα» μυθιστορήματα, αναρωτιέται και το Entertainment Weekly. Το πιο αγαπητό; Το πιο διαβασμένο; Αυτό που επηρέασε περισσότερο τη λογοτεχνία; Αυτό που έχει γίνει περισσότερο σημείο αναφοράς στην καθημερινή ζωή; Έχει σημασία; Τι μπορούν να κάνουν αυτές οι λίστες, πέρα από το να προτείνουν μερικά καλά βιβλία;

Φαντάζομαι ότι το περιοδικό θα πίστεψε για λίγο ότι πέρασε ένα μήνυμα. Μετά, από περιέργεια, διάβασα το πρώτο σχόλιο:

«Το ότι βάλατε το «Χόμπιτ» πάνω από τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» είναι περισσότερο από γελοίο».

Δεν υπάρχει ελπίδα.

Βιβλίο
12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γεγονότα και επανεκτιμήσεις για τη «μεγαλοϊδεατική» πολιτική του Ελ. Βενιζέλου 

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το κρητικό φαγητό είναι πολιτισμικός πλούτος, κληρονομημένη γνώση, καταστάλαγμα εμπειριών, και πηγή έμπνευσης

Βιβλίο / Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μαργκερίτ Ντιράς: Ζωή σαν μυθιστόρημα»

Το Πίσω Ράφι / To βιβλίο για τη Μαργκερίτ Ντιράς που προκάλεσε σάλο στη Γαλλία

Η προσωπικότητα που αναδύθηκε για τη συγγραφέα του «Εραστή» μέσα από το βιβλίο της δημοσιογράφου Λορ Αντλέρ είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η πολιτική και προσωπική διαδρομή της εμφανίζουν αρκετά σκοτεινά σημεία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Ένα βιβλίο που βασίζεται στη θλίψη και στο πένθος: της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ για τον πατέρα και τον γιο της, αλλά και μιας κόρης –της Ράιλι Κίου που το συνυπογράφει– για τη μητέρα της.
THE LIFO TEAM

σχόλια

6 σχόλια
Το μόνο που θα πω είναι για το Harry Potter.Νομίζω ότι καλά κάνει και είναι στη λίστα, και σε κάθε λίστα. Σίγουρα αν κάποιος μεγάλος το διαβάσει μιας και πρόκειται για παιδική λογοτεχνία - αν και έχει και σκοτεινότερη θεματολογία στα επόμενα βιβλία της σειράς- δεν θα εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα. Μπορεί ίσως και να απογοητευτεί λόγω του hype των βιβλίων.Αν όμως όπως εγώ το έχεις διαβάσει ως παιδί τότε η εντύπωση που θα σου αφήσει και οι ιδέες που θα σου περάσει είναι πολύ ισχυρότερες.
Καλό είναι να βλέπουμε αυτές τις λίστες ως ευκαιρίες να ανακαλύψουμε τα επόμενα βιβλία που θα διαβάσουμε! Όσο για το αν μας αρέσει ή όχι ένα βιβλίο, νομίζω ότι ποτέ δεν πρέπει να απορρίπτουμε τίποτα, ειδικά όταν μιλάμε για κλασσικά έργα. Η στιγμή, η ηλικία και οι εμπειρίες αλλά και η δυνατότητα συγκέντρωσης/ κατανόησης του απαιτητικού λόγου ορισμένων έργων, παίζουν μεγάλο ρόλο. Πόσες φορές άφησα ένα βιβλίο και όταν το έπιασα μερικά χρόνια μετά, ένιωσα βλάκας που δεν το είχα ''αισθανθεί'' την πρώτη φορά, και πόσα βιβλία αφήνω για αργότερα, γιατί πολύ απλά δεν είμαι έτοιμη για αυτά... Λένα, σ' ευχαριστούμε για όλες τις προτάσεις και ανυπομονούμε για τα νέα διαμάντια που θα ανακαλύψεις! Άλλωστε, το διάβασμα είναι τρόπος ζωής.
και μ αρέσει ρε Λένα που έγραψες για τις αντιδράσεις των αναγνωστών του ''Entertainment Weekly'', και τσαπ να τα και τα δικά μας φυντάνια, εγώ λίγο κουράστηκα με αυτά τα τρολαρίσματα, απορώ εκεί πως την παλεύεται...
Όχι, όταν κάνεις λίστα με "σπουδαία" μυθιστορήματα (όχι δημοφιλή, όχι ευπώλητα, αλλά σπουδαία), ο Χάρι Πότερ, η Τζέιν Ώστεν και μερικοί άλλοι είναι πράγματι άκυροι.
H Jane Austen είναι μιά πραγματικά μεγάλη συγγραφέας.Η καταγραφή της εποχής της, των συναισθημάτων, των περιπλοκών τους, μιά ουμανιστική αίσθηση δικαίου αλλά και κατανόησης της ανθρώπινης αδυναμίας την καθιστούν κορυφαία ακόμα και σήμερα. Μάλλον είσαι προκατειλλημένος χωρίς να γνωρίζεις.Κοίταξέ το, βοηθάει που 'ναι και καλοκαίρι και τα πραγματικά καλά βιβλία -όπως το σύνολο του έργου της- δεν είναι είδος εν υπερεπαρκεία.