Δεν υπάρχουν πολλές λέξεις τόσο φορτισμένες στην αγγλική γλώσσα όπως η λέξη μάγισσα. Αιώνες μυθολογίας και καταδιώξεων που οδήγησαν στη μεγαλύτερη ίσως πατριαρχική σφαγή γυναικών, ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες είχε σαν αποτέλεσμα μία πολιτιστική αλληγορία που συχνά διακρίνεται στις σύγχρονες εικόνες. Η Doreen Valiente, τα άλλαξε όλα αυτά, πυροδοτώντας τη συζήτηση σχετικά με τις παγανιστικές παραδόσεις της μαγείας.
Μεγαλώνοντας σε ένα μεσοαστικό περιβάλλον στο Surrey, η Doreen Valiente (1922-1999) άρχισε να εξασκεί τη μαγεία έφηβη ακόμα, εγκαταλείποντας το εκκλησιαστικό σχολείο της στα 15. Το πάθος της παρέμεινε ακλόνητο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όπου εργαζόταν ως μεταφράστρια στο Bletchley Park και εξασκούσε ταυτόχρονα τελετουργική μαγεία μαζί με έναν φίλο της. Το 1953 εισχώρησε στη μυστική αδελφότητα του Gerald Gardner, του ιδρυτή του κινήματος Wicca μία νεοπαγανιστική θρησκευτική κίνηση με έντονες επιρροές από την κέλτικη και σαξονική παράδοση. Έχοντας έφεση στην ποίηση και ένα ερευνητικό μυαλό η Valiente γρήγορα αναρριχήθηκε και έγινε η Αρχιέρεια της αδελφότητας. Ξαναέγραψε τα βιβλία του Gardner Book of Shadows και Charge of the Goddess και δύο άλλα που συνεχίζουν να δρουν σαν κύριες συνιστώσες της Wiccan.
Η συλλογή της από διάφορα λαϊκά ή άλλα μαγικά Wicca σύνεργα οπως τα σκουπόξυλα, τα πεντάκτινα αστέρια, τα καζάνια και τα κεριά επιβεβαιώνουν το φαντασιακό περιβάλλον μιας μάγισσας όπως αυτό έχει σχηματιστεί μέσα από διάφορες πολιτιστικές εικόνες.
Παρόλο που η καριέρα της Valiente φαίνεται ίσως σε πολλούς παράξενη μέσα στις μοντέρνες συνθήκες του κυνισμού και του ορθολογισμού, είναι πολύ σημαντικό να σκεφτούμε το πλαίσιο μέσα από το το οποίο αναδύθηκε. Πέρα από τα σκουπόξυλα και τα καζάνια στάθηκε υπέρ της προστασίας της φύσης και των ζώων όπως επίσης και υπέρ της προώθησης των γυναικείων δικαιωμάτων καιρό πριν τέτοιου είδους κινήματα βγουν δυναμικά στο προσκήνιο. Όπως είχε πει ο Ralph Harvey, ένα αρχιερέας των Wiccan: «οι Wiccan ήταν το αρχικό πράσινο κόμμα»
Σπάνια την έβλεπε κάποιος χωρίς τα τεράστια υπνωτικά μυωπικά γυαλία της και τα δραματικά κολιέ της. Η Valiente ήταν κάποια που δεν περνούσε απαρατήρητη. Η συλλογή της από διάφορα λαϊκά ή άλλα μαγικά Wicca σύνεργα οπως τα σκουπόξυλα, τα πεντάκτινα αστέρια, τα καζάνια και τα κεριά επιβεβαιώνουν το φαντασιακό περιβάλλον μιας μάγισσας όπως αυτό έχει σχηματιστεί μέσα από διάφορες πολιτιστικές εικόνες. Σκεφτείτε ότι αυτά συνέβαιναν το 1950. Η Wicca ήταν αρχικά μία περιθωριακή αίρεση αλλά εξελίχθηκε ταχύτατα μέσα σε μερικές δεκαετίες σε θρησκεία του κόσμου (σήμερα θεωρείται η 8η μεγαλύτερη θρησκεία στο κόσμο).
Η Valiente είναι μία σημαντική προσωπικότητα του 20ου αιώνα. Δάνεισε μία παραδοσιακή, φολκλορική, παγανιστική αισθητική στο κινημά της και την ενίσχυσε κατά τη διάρκεια των Wiccan φεστιβάλ και των τελετουργιών της. Στην τελευταία της ομιλία στο National Conference του Pagan Federation μιλώντας σε ένα κοινό 1000 ανθρώπων η Valiente είπε: « Έχουμε κυριολεκτικά εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Είμαστε μια δημιουργική και γόνιμη κίνηση. Έχουμε εμπνεύσει την τέχνη, τη λογοτεχνία, τη τηλεόραση, τη μουσική και την ιστορική έρευνα. Έχουμε ζήσει κάτω από την συκοφαντία και την κακοποίηση. Έχουμε επιζήσει από την προδοσία. Έτσι, μου φαίνεται ότι οι «Μεγάλες Δυνάμεις», πρέπει να έχουν ένα σκοπό για μας, στην εποχή του Υδροχόου, που παίρνει σάρκα και οστά."
Η Valiente έγραψε 5 βιβλία, είναι το αντικείμενο δύο βιογραφιών και η ίδια βρίσκεται πίσω από μία σειρά τραγουδιών και τελετουργικών ποιημάτων που σχηματίζουν το πλαίσιο των μοντέρνων ημερών των Wiccan. Κύκλοφόρησαν φήμες ότι συνέχισε να δουλεύει για την British Intelligence πολύ καιρό αφότου σταμάτησε να δουλεύει στο Bletchley, αν και ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο επίσημα. Ως αυτοαποκαλούμενη μάγισσα, διέκρινε ότι η μαγεία δέχεται επιθέσεις από δύο πλευρές: από τους χριστιανούς οι οποίοι πίστευαν ότι η μαγεία είναι η λατρεία του διαβόλου και από τους ορθολογιστές που αρνούνταν να την αναγνωρίσουν. Η απάντηση της ήταν ότι η θεολογία της μαγείας ήταν καθαρά παγανιστική και γι' αυτό αρνούνται να αναγνωρίσουν τον διάβολο -που άλλωστε είναι μία χριστιανική εφεύρεση- και ότι οι τελετουργίες των Wiccan αναμφίβολα απελευθέρωσαν μία εσωτερική δύναμη.
Η ισχυρή πίστη στον εαυτό της, της επέτρεψε να ακολουθήσει το ένστικτό της: "Είδα αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούσαν αληθινό κόσμο ως ψεύτικο και είδα πίσω απ αυτόν κάτι που ήταν αληθινό και πολύ ισχυρό» είχε πει κάποτε. "Είδα τον κόσμο της δύναμης πίσω από τον κόσμο της μορφής". Υπήρξαν ωστόσο περιπτώσεις που η ισχυρή της θέλησή την οδήγησε σε αμφισβητήσιμες αποφάσεις όπως όταν στις αρχές του 1970 ενεπλάκη με δύο ακροδεξιές πολιτικές ομάδες πιστεύοντας ότι θα λειτουργούσαν ως πολιτικό ισοδύναμο στα θρησκευτικά δικαιώματα των Wiccan και των άλλων παγανιστών, ωστόσο γρήγορα άλλαξε γνώμη γιατί ήταν επικριτική στο πως αντιμετώπιζαν οι ακροδεξιοί την γυναικεία χειραφέτηση, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και τη σεξουαλική εκπαίδευση.
Η τρομερή αφοσίωση της στις πεποιθήσεις της επέτρεψε σε μία χούφτα εκκεντρικών Βρετανών να ευδοκιμήσουν σε ένα διεθνές θρησκευτικό κίνημα και να είναι η έβδομη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν μία ταλαντούχα ποιήτρια, συγγραφέας, ηγέτης της κοινότητας της και υποστήριζε ένθερμα και έμπρακτα διοργανώνοντας εκστρατείες τον σεβασμό της φύσης και του περιβάλλοντος - πολύ πριν αυτά γίνουν ανησυχίες των μαζών. Και ίσως η επιθυμία της να ερευνήσει τα αρχαία κείμενα για να βρει την αντικειμενική αλήθεια να ήταν το πιο σημαντικό της επίτευγμα γιατί πιθανότατα σ' αυτό να οφείλεται η αναβίωση του παγανισμού και των φολκλορικών παραδόσεων τα οποία θα είχαν ξεχαστεί ή παραγκωνιστεί.
Αλήθεια ξέρετε πολλές γυναίκες που εδραίωσαν μία ολόκληρη θρησκεία;
σχόλια