__________________
1.
Α.μπα μου γεια!!!!
Θέλω να εκμεταλλευτω κυρίως τη στήλη σου επειδή έχει απήχηση, και επειδή είσαι τόσο ενημερωμένη ώστε να βάλεις ένα λιθάρι σε αυτό που θα γράψω αν κρινεις απαραίτητο.
Πρόσφατα σχετικά διαγνώστηκα με κοιλιοκάκη.
Είναι αυτοανοσο στο οποίο δεν επιτρέπεται να φάω γλουτένη. Και εδώ έρχεται και το ζήτημα: σε όσους το λέω μου λένε πως "οκ και άλλοι έχουν και τρώνε ζεα ή ντινκελ".
Δεν έχω την απαίτηση να καταλάβει ο κόσμος φυσικά, αλλα θέλω να τονισω πως τα προαναφερθέντα απαγορεύεται να τα καταναλώνουμε καθώς έχουν ποσότητα γλουτένης ενώ εμείς δε πρέπει να τρώμε καθόλου.
Επίσης αν κάτι που δεν έχει γλο ακουμπήσει σε κατι που έχει, τότε το μη γλουτεινουχο προϊόν αποκτά γλουτένη. Επιμολυνεται δηλαδή.
Αυτό στα μάτια τρίτων, μας κάνει να φαινομαστε υποχονδριοι και περίεργοι . δε μπορούμε να φάμε έξω , δε μπορούμε να φάμε ο,τι να ναι, δε μπορούμε καν (όσοι πασχουμε) να πιουμε κατι αν η εταιρεία δεν έχει δώσει εγγυήσεις πως στις μονάδες παραγωγής δεν επεξεργάζεται και γλουτένη.
Θα ήθελα να περάσω με αυτον τον τρόπο πως αν κάποιος κάποια στιγμή σας πει για αυτό, ακούστε τον προσεκτικά. Δεν είναι το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου η ασθένεια αυτή, αλλά έχει σοβαρότατο αντίκτυπο αν δεν ακολουθηθεί η αυστηρη δια βίου αποχή από γλουτένη.
Παιδια, και Α,μπα μου, το φαγητό γενικά είναι πέρα από ανάγκη, και ευχαρίστηση, και τρόπος συνεύρεσης πολλές φορές αγαπημένων προσώπων. Μην παραξενεύτειτε τόσο πολύ αν κάποιος δώσει πολύ προσεκτικες οδηγίες στο μάγειρα, η είναι μισή ώρα στο σούπερ διαβάζοντας τις ετικέτες πχ.
Α,μπα πως αντιμετωπίζεται το θέμα στην πολιτεία που βρίσκεσαι? Υπάρχει ξεχωριστο gluten free menu? Εδώ δυστυχώς απεχουμε πολύ, παρά τις μερικές πολύ αξιόλογες προσπάθειες. Πολλοί καταστηματάρχες μας κοιτάζουν θεοστραβα ακόμη...έχεις εσύ κάποια ανάλογη εμπειρία?
Φιλάκια- κοιλιοκαμενη
Η εμπειρία μου εδώ που βρίσκομαι είναι ότι έχουμε κατακλυστεί από ταμπέλες που λένε "gluten free" πάνω σε πακέτα με σταφύλια, πράγμα που δείχνει ότι οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα τι είναι η γλουτένη – μόνο ότι είναι κάτι κακό που τάχα τους πειράζει. Όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι» παρασέρνουν και εσάς που έχετε πραγματικό θέμα με την γλουτένη.
Αυτές οι τρέλες από την Αμερική ξεκινούν, οπότε ναι, όλο και κάτι gluten free θα βρεθεί μπροστά μας. Όμως – και δεν θέλω να υποτιμήσω το πρόβλημα σου – δεν είναι δυνατόν να περιμένεις να υπάρχει παντού gluten free menu για ένα αυτοάνοσο που πλήττει το 0,75% του πληθυσμού. Αν είναι έτσι, δεν θα έπρεπε να υπάρχει παντού και ειδικό μενού για όσους πάσχουν από νόσο του Κρον; Εδώ οι χορτοφάγοι παλεύουν για να βρουν να φάνε. Συνέχισε την εκπαίδευση των άλλων όμως, είναι πιο αποτελεσματική αυτή η εμπειρία για τους άλλους από τα άρθρα στις εφημερίδες.
__________________
2.
Είμαι 57 χρονών, παντρεμένος 30 χρόνια, παιδιά μεγάλα ανεξάρτητα, χωρίς ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα, Ρουτίνα, μελαγχολία, καθημερινότητα, με δυο λόγια στο πουθενα. Πριν 4 μηνες τη γνώρισα 41 χρονών, μορφωμένη, ελεύθερη, φορτωμένη προβλήματα, οικονομικά, οικογενειακά, κλεισμένη στον εαυτό της. Ένοιωσα αυτόν το ξεχασμένο από χρόνια έρωτα να μου ξαναχτυπά την πόρτα, και της το είπα. Έδειξε και δείχνει ενδιαφέρον, βγαίνουμε πολύ αραιά, με δική της ευθύνη πάντα, επικοινωνώντας καθημερινά με μυνήματα, φυσικά πολλά περισσότερα απ' την πλευρά μου. Νοιώθω ότι την αγαπάω, αλλά όλη αυτή η ναι και όχι, μπορεί και ίσως κατάσταση με ταλαιπωρεί αφάνταστα. Όσες φορές της ζήτησα να μού πει "φτάνει", δεν το κάνει. Όσο κι αν προσπαθώ να εξηγήσω την συμπεριφορά της, πάντα καταλήγω σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ένα σχόλιό σας ίσως με βοηθούσε να δω καλύτερα;- Θάνος
Θάνο.
Αχ, Θάνο. Εγώ πάλι δεν μπορώ να εξηγήσω την δική σου συμπεριφορά. Αν θέλεις να τελειώσει η ιστορία, Θάνο, τελείωσε την εσύ. Ολόκληρος άντρας είσαι. Αν την αγαπάς και θέλεις να ζήσεις μαζί της, πρέπει να πάρεις διαζύγιο, Θάνο – αφού σε τρώει η ρουτίνα, η μελαγχολία, η καθημερινότητα, με λίγα λόγια το πουθενά. Αν θέλεις να έχεις μια ρουτίνα, ένα σπιτάκι με γερές βάσεις, και ένα εξτραδάκι στο πλάι με μία νεότερη σου που δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει αυτή την περίοδο, και είναι το τρίτο πρόσωπο αρκούμενη στα περισσεύματα – ε, αυτό το έχεις.
Τι σου λείπει, βρε Θάνο; Σε στενοχωρεί που δεν σου λέει αν σε αγαπάει ή όχι; Είσαι πολύ γλυκούλης.
__________________
3.
Αγαπητή Α μπα. Για κάποιο περίεργο λόγο έχω ένα μαγνήτη σε κοπέλες που είναι υπερβολικά θρήσκες. Εγώ καμία σχέση εν τω μεταξύ με καμία θρησκεία. Το αστείο είναι ότι πρώτα νιώθω την έλξη και το connection και μετά ανακαλύπτω αυτή την πτυχή τους. Μια φορά μάλιστα το ανακάλυψα αφού είχε ήδη γίνει κατι σε σεξουαλικο επίπεδο. Θα μου πεις παλι καλά που έγινε με τέτοια περίπτωση. Έλα ντε όμως που ενώ είχα αρχίσει να νιώθω πάρα πολλά τελικά δεν προχώρησε το πράγμα σε σχέση γιατί εκείνη ήταν σε φάση "εγώ δεν κάνω τέτοια, μόνο μετά το γάμο και με αυτόν που θα παντρευτώ". Εκείνη τη φορά να μη στα πολυλογώ είχα πληγωθεί πάρα πολύ (είχα κιόλας ταξιδέψει στο άλλο άκρο του πλανήτη να τη βρω). Τώρα πάλι μετά από πολύ καιρό ένιωσα κάτι για καποια άλλη, αλλά ανακάλυψα πολύ νωρίς ότι είναι τέτοια περίπτωση. Δεν έχει γίνει τίποτα και φοβάμαι ότι αν το προχωρήσω θα πληγωθώ παρα πολύ πάλι. Πως γίνεται να έχω αυτό το μαγνήτη; Τι λες να κάνω;- Κ
Αγαπητέ Κ, δε νομίζω ότι το πρόβλημα σου είναι ο θρησκευτικός μαγνήτης. Είναι ότι ενθουσιάζεσαι πάρα πολύ εύκολα, εκβιάζεις τα συναισθήματα σου, πιστεύεις πολύ σε αυτά, και αποφεύγεις να δεις τα δεδομένα που είναι μπροστά στα μάτια σου (και μάλλον σε κοπανάνε με σφυριά στο κεφάλι). Στο τέλος, αυτό που καταφέρνεις είναι να πληγωθείς πάρα πολύ.
Κάνε λίγο παιχνίδι βρε Κ. Μη βιάζεσαι να πάρεις αποφάσεις. Και αν φοβάσαι κάτι, μην πέφτεις πάνω του με τα μούτρα. Χορός είναι η ζωή, δεν είναι κατοστάρι.
__________________
4.
Αγαπητή Α μπα εδώ έχω κολλήσει με έναν τύπο 20 χρόνια μεγαλύτερο μου. Παρεμπιπτόντως είμαι 25. Δεν ξέρω τίποτα γι αυτόν μόνο ηλικία και όνομα. Απλά τον είδα και τον ερωτεύτηκα, μεγάλο κόλλημα λέμεε. Επίσης ο Ν. έχει πρόβλημα με την ακόη του και την ομιλία του. Θα ήθελα να σε ρωτήσω εχεις καμία ιδέα για το πως να τον προσσεγγίσω?
Με ημέιλ;
__________________
5.
Γεια σου Α Μπα. Είμαι πολύ λυπημένη.
Θα αρχίσω λεγοντας, πως με λένε Ελένη, και φέτος ξεκίνησα το λύκειο. Το πρόβλημα μου είναι κάπως παράξενο, αλλά πιστεύω οτι ίσως με βοηθήσεις με τη δική σου οπτική. Συμμετεχω, σε μια ομαδα του σχολείου μου για ενα θεατρικό. Στην ομάδα αυτή μπήκα με δική μου θεληση και αγάπη για το θέατρο. Το μετανιωσα όμως γιατί ενιωσα πως δεν "κολλάω" στην ομάδα και είδα πως δεν περναω και πολύ καλά εκεί. Παρ όλα αυτά, θέλω να μείνω, γιατί δεν θέλω να πουλησω την ομάδα,κι υστερα να ψάχνουν για αντικαταστάτρια τελευταια στιγμη. Το πρόβλημα μου, είναι με τον καθηγητή που είναι υπεύθυνος για το θεατρικό. τις προ άλλες αρρώστησε ο πρωταγωνιστής και όπως είναι λογικό δεν έγινε πρόβα. Μονο που ο ίδιος(ο πρωταγωνιστής) άργησε να ειδοποιήσει, και το μάθαμε όλοι τελευταία στιγμη απο τον καθηγητη, κάτι που έχει ξανασυμβεί. Εγώ λοιπον, εκανα το λάθος να μην σκεφτώ και πολυ την όλη κατασταση, και έστειλα ενα απόμακρο μήνυμα στο καθηγητή τύπου "θα ήθελα να με ειδοποιουσατε πιο νωρίς. Ευχαριστω" ..εκείνος που ή αλήθεια είναι πως δεν φτάσει σε κάτι γιατί κι αυτός τελευταια στιγμή το εμαθε, μου είπε πως είμαι ψυχρή και δήθεν ευγενική, πως δεν είμαι και τόσο σημαντική όσο πιστεύω και πως δεν έχω κατανόηση.
Λένα, στεναχωρηθηκα πολύ γι αυτό. Κατάλαβα πως είχε δίκιο και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω, για να μη με βλέπει έτσι.
Όπως επίσης και για να μην είμαι σνομπ, που είμαι πολλές φορες είναι ή αλήθεια. Θέλω βοήθεια.
Δεν είναι παράξενο το πρόβλημα σου. Έκανες ένα λάθος, και το κατάλαβες. Δεν συμβαίνει συχνά αυτό. δεν φαντάζεσαι πόσο μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα μια ειλικρινής συγνώμη. Ο κόσμος σπάνια ζητάει συγνώμη, ακόμα και όταν ξέρει ότι φταίει. Πήγαινε να βρεις τον δάσκαλο και πες του ότι είχε δίκιο, και ότι στενοχωρήθηκες πολύ, και ότι θα είσαι πιο προσεκτική από δω και πέρα.
Όσο για το «σνομπ». Οι μισοί μαθητές Λυκείου είναι από τις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις αναγκασμένοι να νομίζουν ότι είναι σνομπ (οι άλλοι μισοί νομίζουν ότι όλοι τους μισούν). Οι έφηβοι σκέφτονται σα να είναι υπό μόνιμη επιρροή κοκαΐνης: νομίζουν ότι είναι ακαταμάχητα γοητευτικοί, αλλά είναι τρομερά εκνευριστικοί κολληματίες. Μην ανησυχείς. Κάνε έναν επαναπροσδιορισμό της κατάστασης σχετικά αφού τελειώσεις το Λύκειο, και βλέπεις.
__________________
6.
Βρίσκομαι σε σχέση έξι χρόνων και ειμαι 30 χρονων. Δεν είμαι ερωτευμένη πια μαζι του ενώ εκείνος ( που στην αρχή ήταν μαγκωμένος) τώρα δείχνει με όποιον τροπο μπορει την αγαπη του, τον έρωτα του. Ξερω οτι αυτός ο άνθρωπος ειναι ο ιδανικός για οικογένεια, ειναι όμως λογικό να συνεχίσω μια σχέση που δε με ενθουσιάζει πια ; Αν τωρα νιώθω έτσι πως θα ειμαι σε δέκα χρονια μένοντας μαζι του ;σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σου.- Δέσποινα
Αν περιμένεις να είσαι ερωτευμένη με κάποιον επί έξι χρόνια, ή εις τον αιώνα τον άπαντα, μην κάνεις τον κόπο να το προσπαθήσεις, το πρόβλημα θα επαναληφθεί. Αυτά τα έξι χρόνια, εκείνος ο έρωτας, τι έγινε; Πού είναι; Μετατράπηκε σε κάτι άλλο, ή εξατμίστηκε; Αν εξατμίστηκε, αυτό που νιώθεις τώρα, σε δέκα χρόνια δεν θα ισούται με μηδέν – θα είναι ένα πάρα πολύ αρνητικό συναίσθημα, προς το αρνητικό άπειρο.
"Είναι ιδανικός για οικογένεια". Να τον προσλάβεις θέλεις; Θα κάνεις οικογένεια μαζί του, και μετά; Θα κοιταζόσαστε; Λες ότι δεν είσαι ερωτευμένη (λες και αυτό είναι το ζητούμενο στη ζωή, να είμαστε πάντα ερωτευμένοι) αλλά δεν λες τι σχέση έχετε μεταξύ σας, τι συμβαίνει, τι σας ενώνει, τι κάνετε ρε παιδί μου τέλος πάντων.
Είναι τόσο αποκαρδιωτικό που ο κόσμος κάνει οικογένεια για να κάνει οικογένεια. Σα να είναι ένα «οκ» σε λίστα με ψώνια. Διαβάστε και παρακάτω.
__________________
7.
Γειά σας και από μένα! Γράφω για να πάρω μια ακόμη ιδέα στο τι να κάνω, αν και ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Μπλεχτηκα τον τελευταίο μήνα με έναν παντρεμένο που μου χει ξυπνήσει συναισθήματα και πάθη τα οποία τα είχα κοιμισει για πολλά χρόνια.. συγκεκριμένα για οχυω... όσα χρόνια είμαι παντρεμένη και εγώ... κάθε φορά που τον βλέπω λέω ότι θα ναι η τελευταία και όταν απομακρύνομαστε για λίγες μέρες δε βλέπω την ώρα να τον ξαναδώ. Έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο του διαζυγίου (όχι μόνο εξαιτίας της έξω συζυγικής σχέσης, αλλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο μάλλον κάτι δεν πάει καλά με τον γάμο μου) και λέω σύντομα να επισκεφτώ ψυχολόγο. Το χειρότερο της υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν παιδιά στη μέση και από τη δική μου πλευρά και από τη δική του. Ξέρω ότι πρέπει να το σταματήσω άμεσα. Αλλά με κάνει τόσο ευτυχισμένη που δε θέλω. Σκέφτομαι πόσο μίζερη ένιωθα τόσο καιρό και αρνούμαι να ξανά γυρίσω σε αυτή την κατάσταση... μου χει καρφωθεί και η ιδεα-δικαιολογια ότι μια ζωή την έχουμε και πρέπει να τη ζήσουμε... Τελειώνοντας, να προσθέσω ότι παντρεύτηκα στα 21, αλλά είχα μια γεμάτη από εμπειρίες ερωτική ζωή. Από τότε που παντρεύτηκα ηρέμησα... Τώρα τι εγινε; ξύπνησε ο παλιός μου εαυτος; - Παντρεμένη σε απογνωση
Αγαπητή παντρεμένη, αυτό που έγινε, είναι ότι νομίζεις ότι ο γάμος δίνει και χρόνια σοφίας. Νομίζεις ότι επειδή είσαι χρόνια παντρεμένη ξέρεις και τη ζωή. Κανείς δεν ξέρει τη ζωή, και εσύ ειδικότερα, δεν είσαι ούτε τριάντα χρονών. Τη ζωή σου την ξέρεις κυρίως ως παντρεμένη γυναίκα. Για ποια «γεμάτη από εμπειρίες ερωτική ζωή» μιλάς, που μάλιστα εγκατέλειψες στα 21 σου; Για τις κοπάνες που έκανες στο σχολείο για να συναντήσεις τον φιλαράκο σου σε σπίτι των γονιών του, που είχαν πάει στη Λούτσα για σαββατοκύριακο;
Ναι, μάλλον δεν πάει καλά με τον γάμο σου, και είναι πολύ καλή ιδέα να επισκεφτείς ψυχολόγο.
σχόλια