Μπορεί να σου θυμίζει τη μάνα σου, τη θεία σου που το 'χε σκάσει στα δεκάξι της με τον μαθητευόμενο κουρέα, τη γιαγιά σου με το καρεκλάκι της στους Χαιρετισμούς ή το θείο Μπατίστα που μιλούσε στο τηλέφωνο με την Αγία Ταβιθά.
Μπορεί να μυρίζει ωραία ή να 'χει μια τέλεια ουλή σκωληκοειδίτιδας. Μπορεί να του πάνε τα άσπρα με το στηθοσκόπιο ή να παραπατάει υπέροχα από αμηχανία. Κάποτε αγάπησα κάποιον επειδή μύριζε σαν μια γόμα που είχα στην Πέμπτη δημοτικού. Και μετά απ' αυτόν με συγκίνησε έως λατρείας κάποιος επειδή διάβαζε τον Ροβινσώνα Κρούσο σε μια κατάληψη.
Δεν ξέρεις πού θα σε στείλει ταξίδι ο άλλος. Δεν ξέρεις ποια ουλή ή ποιο σπασμένο νύχι θα σε επιστρέψει στο Πήλιο δωδεκαετή ή θα φέρει πίσω την Κυριακή που το σπίτι μύριζε νέα φυτίνη και ελληνική ταινία με την Άντζελα Ζήλεια.
Τα ζευγάρια είναι μαζί γιατί δεν μπορούν να μην είναι μαζί.
Γιατί μόνον αυτός ή αυτή ξέρουν ότι ακόμα πονάει εκείνη η γρατσουνιά στο γόνατο.
Γιατί μόνον αυτός ή αυτή ξέρουν ότι σου ανήκει το στέμμα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων, η χλωρίδα και η πανίδα κι όλες οι συνθέσεις για πιάνο και βιολί του Σούμπερτ.
Κι αν το ξέρει ο άνθρωπός σου, το ξέρει κι ο κόσμος όλος.
σχόλια