Μήπως το παράκανε η Μπιενάλε της Αθήνας με τον «κανιβαλισμό» της νεοφασιστικής εικονογραφίας;

Μήπως το παράκανε η Μπιενάλε της Αθήνας με τον «κανιβαλισμό» της νεοφασιστικής εικονογραφίας; Facebook Twitter
Front Deutscher Äpfel, “How to become a nationalist popstar” (2018)
1

Όπως «επεισοδιακά» ξεκίνησε, κάπως έτσι ολοκληρώθηκε χθες η φετινή Athens Biennale που είχε τον γενικό τίτλο «ΑΝΤΙ» και σύμφωνα με τους επιμελητές της, επιδίωξή της ήταν «να προκαλέσει την εμπειρία της αμφισημίας, της πόλωσης, των αντιδιαμετρικών οριοθετήσεων που ενσωματώνει το ΑΝΤΙ... προσκαλώντας καλλιτέχνες, και άλλους πολιτιστικούς παραγωγούς, να δημιουργήσουν καταστάσεις και να καταλάβουν μηχανισμούς που μιμούνται, παραμορφώνουν, συστρέφουν ή μεγεθύνουν τις θεατρικές σκηνές της σύγχρονης ζωής... Το ANTI εμφανίζεται συχνά μεταμφιεσμένο ως μια παν-αποσχιστική φαντασίωση επιστροφής σε κάποια μορφή αυθεντικής, εθνοτικής, καλά ριζωμένης, διάφανης κοινότητας...»

Κάποιες όμως από τις μεθόδους και τις στρατηγικές που υιοθέτησαν οι διοργανωτές είτε παρεξηγηθήκαν είτε εξελήφθησαν ως βαθύτατα προβληματικές και εν τέλει αντιδραστικές από παρατηρητές, κριτικούς αλλά και συμμετέχοντες εικαστικούς. Ο χορός των καταγγελιών, των αποχωρήσεων, των παρεξηγήσεων ξεκίνησε πριν ακόμα η έκθεση ανοίξει τις πύλες της στο κοινό στα τέλη Οκτωβρίου.

Ήταν ο εικαστικός και συγγραφέας Luke Turner αυτός που είχε ανοίξει τότε τους ασκούς του Αιόλου με ανοιχτή επιστολή του στην οποία εξέθετε την απόφασή του να μποϋκοτάρει τη διοργάνωση και να αποσύρει τη συμμετοχή του, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή καλλιτεχνών που είχαν υποστηρίξει ή υπερασπιστεί αντιλήψεις της «εναλλακτικής δεξιάς» σε διάφορες εικαστικές κοινότητες.

Μήπως το παράκανε η Μπιενάλε της Αθήνας με τον «κανιβαλισμό» της νεοφασιστικής εικονογραφίας; Facebook Twitter
Daniel Keller και Jacob Hurwitz-Goodman, “The Seasteaders Plan B”

Και πριν από δύο μέρες, ενώ η διοργάνωση βάδιζε προς τη λήξη της, δημοσιεύτηκε στην πλατφόρμα Hyperallergic – φόρουμ σκέψης για την σύγχρονη τέχνη με έδρα τη Νέα Υόρκη - η επιθετική ανταπόκριση από την Αθήνα του Dorian Batycka – επιμελητή και κριτικού τέχνης με τακτική αρθρογραφία σε αντίστοιχα μέσα.

Τίτλος του μακροσκελούς άρθρου ήταν «Η Μπιενάλε της Αθήνας σατιρίζει επιπόλαια την αισθητική της Εναλλακτικής Δεξιάς [Alt-Right]», ενώ στην εισαγωγή σημειώνεται ότι «στην Αθήνα, η φετινή Biennale προτείνει μια κριτική του ουμανισμού, του Μαρξισμού, του καπιταλισμού, των πολιτικών ταυτότητας και των πάντων ανάμεσα σ΄ αυτές τις κατηγορίες, αποτυγχάνει όμως να αναζητήσει πραγματικές λύσεις...». Και παρακάτω:

«...Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η φετινή έκδοση αποτελεί μια «ευκαιρία να αναδειχτούν οι αξίες μας». Αξίες που όπως φαίνεται, που επιζητούν την υπερταύτιση με εικόνες, ιδέες και πολιτικές της ακροδεξιάς και ξεχειλίζουν από έναν σκόπιμο και επιδερμικό «LOL μηδενισμό»...Όπως για παράδειγμα το έργο της ομάδας Front Deutscher Äpfel που θυμίζει τις '80s πρακτικές των Laibach και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες και πιο σύνθετες εγκαταστάσεις της Biennale και μιμείται με ακρίβεια τις οργανωτικές δομές και το μιλιταριστικό ύφος του φασιστικού εξτρεμισμού τον οποίο υποτίθεται σατιρίζει».

Μήπως το παράκανε η Μπιενάλε της Αθήνας με τον «κανιβαλισμό» της νεοφασιστικής εικονογραφίας; Facebook Twitter
Το ερώτημα / σλόγκαν του Quenton Miller “Are You Dying? Are You Marxist?” σε στάση λεωφορείου στη Σταδίου.

Μεταξύ άλλων έργων που παρουσιάστηκαν στην έκθεση, ο συντάκτης αναφέρεται και στο μοναδικό έργο που είδαν ενδεχομένως και άνθρωποι που αγνοούσαν εντελώς το πλαίσιο του. Πρόκειται για το ερώτημα / σλόγκαν "Are You Dying? Are You Marxist?" του Quenton Miller που εμφανίστηκε ως διαφημιστική βιτρίνα σε στάσεις λεωφορείου έξω από τα διάφορα venues της διοργάνωσης στη Σταδίου. Πίσω από αυτό το διπλό ερώτημα υπάρχει ολόκληρη αφήγηση, ο Batycka πάντως το εξέλαβε ως τρολάρισμα εις βάρος των αποκαλούμενων «πολιτισμικών μαρξιστών» και όσων γίνονται στόχος σε διάφορα online φόρουμ επειδή απλά υποστηρίζουν τις μειονότητες:

«Ενώ η στρατηγική της υπερταύτισης σαν αυτή που υιοθετεί η Μπιενάλε της Αθήνας μπορεί να είχε νόημα πριν από 40 χρόνια» καταλήγει στην πολεμική του ο συντάκτης του Hyperallergic, «θεωρώ ότι είναι εντελώς ακατάλληλη για να ανταποκριθεί στην επείγουσα μετασχηματιστική δυναμική που απαιτείται από την τέχνη σήμερα. Εκθέσεις που εξακολουθούν να μεταχειρίζονται τέτοιες τακτικές καταλήγουν να κάνουν άστοχη χρήση ενός σημειωτικού σαμποτάζ που απειλεί τα ανθρωπιστικά θεμέλια πάνω στα οποία λειτουργούν εδώ και δεκαετίες τα προοδευτικά κινήματα».

― Π.Κ.

 

 

Εικαστικά
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια έκθεση με πρωτότυπα έργα του σημαντικού Γερμανού καλλιτέχνη Thomas Schütte στην Αθήνα 

Εικαστικά / Τραχύτητα και χιούμορ: Μια έκθεση με πρωτότυπα έργα του Thomas Schütte στην Αθήνα 

Μνημειακού τύπου γλυπτά, επιτοίχια κεραμικά, παραμορφωμένα πρόσωπα, λουλούδια και άγγελοι, μια έκρηξη χρωμάτων: Το μικροσύμπαν του σπουδαίου καλλιτέχνη στην γκαλερί Bernier/ Eliades.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Νάκης Παναγιωτίδης μάς ζητά να νιώσουμε τα έργα του ακόμα και με κλειστά τα μάτια

Εικαστικά / Ο Νάκης Παναγιωτίδης μάς ζητά να νιώσουμε τα έργα του ακόμα και με κλειστά τα μάτια

Το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή υποδέχεται την αναδρομική έκθεση ενός διεθνούς φήμης ανένταχτου Έλληνα καλλιτέχνη της διασποράς, γνωστού για το πολύπλευρο και στοχαστικό έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ογκίστ Ροντέν: Αυτή είναι η ζωή του καλλιτέχνη που δημιούργησε το γλυπτό ο «Σκεπτόμενος»

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ογκίστ Ροντέν: Αυτή είναι η ζωή του καλλιτέχνη που δημιούργησε το γλυπτό ο «Σκεπτόμενος»

Τα ρεαλιστικά γλυπτά του, που εκφράζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα αλλά και τις αδυναμίες, εξακολουθούν να είναι σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλή και να συγκεντρώνουν πλήθη φιλότεχνων όπου και αν εκτίθενται.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Εικαστικά / Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Μια έκθεση στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου φέρνει στο προσκήνιο μετά από έξι αιώνες τη θρυλική καλλιτεχνική «μονομαχία» μεταξύ Ντα Βίντσι και Μικελάντζελο με δυο έργα που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια