Ωραίες φωτογραφίες. Ας φανταστούμε τώρα τους τοίχους καθαρούς και φρεσκοβαμμένους, τα καλώδια της ΔΕΗ χωμένα κάτω απ΄το έδαφος, τα σκουπίδια μαζεμένα, τις πόρτες ξεκλείδωτες, τα μαγαζάκια ανοιχτά, τα αδέσποτα υιοθετημένα απ΄τη γειτονιά και τα παιδιά να κατεβαίνουν τ΄απογεύματα στο δρόμο για παιχνίδι χωρίς ο γονέας να ανησυχεί για την ασφάλειά τους. Είναι στενάχωρο πράγματα τόσο απλά [for lack of a better word] να φαντάζουν ουτοπικά. Να ντρέπομαι σχεδόν να τα φανταστώ.
Κάτω Πετράλωνα, η γειτονιά που μεγάλωσα! Τώρα ζω περίπου 8757 χιλιόμετρα μακριά, αλλά η LIFO μάς φέρνει πάλι κοντά. Και είναι όμορφο κάποιες αξίες να μένουν σταθερές. Να'στε καλά!
σχόλια