Η Ντέμπι Χάρι έκλεισε τα 74 τον περασμένο Ιούλιο αλλά μοιάζει σα να μην έχει ρυτίδες. Η ίδια πάντως σπεύδει να παραδεχτεί την πλαστική επέμβαση που έχει κάνει, συγκρίνοντάς την ανέμελα με έναν απλό εμβολιασμό κατά της γρίπης.
Μιλώντας στους New York Times με αφορμή την έκδοση της αυτοβιογραφίας της που έχει τίτλο "Face It", η τραγουδίστρια των Blondie θυμάται την ελευθερία (και την αγριότητα) της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του '70 όταν μαζί με τον για χρόνια σύντροφό της στο συγκρότημα και στη ζωή, τον Κρις Στάιν, αποτελούσαν ένα από τα πιο εμβληματικά ζεύγη στη ζωή (και κυρίως στη νύχτα) της πόλης που τότε πράγματι δεν κοιμόταν ποτέ.
Παρότι χώρισαν το 1987 – την ημέρα που πέθανε ο Άντι Γουόρχολ, όπως σημειώνει – παρέμειναν κολλητοί φίλοι και συνεργάτες, ενώ η Ντέμπι Χάρι είναι και νονά στις δύο κόρες του Στάιν από τον γάμο του με την ηθοποιό Μπάρμπαρα Σικουράντζα το 1999.
«Μου είναι δύσκολο να μην κοιτάζω το παρελθόν κάτω από ένα ρομαντικό πρίσμα», λέει. «Συχνά ήταν ζόρικα τα πράγματα, αλλά τον περισσότερο καιρό ήμασταν ευτυχισμένοι. Οι προσωπικότητές μας λειτουργούσαν συνδυαστικά – τα δικά του ελαττώματα με τα δικά μου ελαττώματα. Αν μας ένωνες με κάποιον τρόπο, θα δημιουργούσες μια φοβερή οντότητα. Τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε ίσως να προσθέσω μια υποσημείωση στο εξώφυλλο του βιβλίου: 'Δεν είμαι βέβαιη αν όλα αυτά ήταν αληθινά ή όχι'».
Στο βιβλίο πάντως καταγράφονται με ειλικρίνεια ακόμα και οι πιο δύσκολες, σκοτεινές και τραυματικές πτυχές της ζωής της: εκείνος ο βίαιος και διαρκώς απειλητικός ερωτικός της σύντροφος (που ενέπνευσε και το γνωστό τραγούδι των Blondie, "One Way or Another") πριν από τον Στάιν, τα τραγικά λάθη που έκανε το γκρουπ στα δισκογραφικά του συμβόλαια, ο απατεώνα μάνατζερ που είχε «ξεχάσει» να πληρώσει τους φόρους της Χάρι και του Στάιν, ο εθισμός σε διάφορες ουσίες και εκείνη η φριχτή εποχή γύρω στα 1982 όταν ο Κρις Στάιν διαγνώστηκε με σπάνια και εξαιρετικά κρίσιμη αυτοάνοση ασθένεια και δεν μπορούσε να πληρώσει το τεράστια έξοδα της θεραπείας.
Τότε ήταν που το ζεύγος αποφάσισε να πουλήσει έναν πίνακα του Ζαν-Μισέλ Μπασκιά που είχε στην κατοχή του αντί μεγάλου ποσού το ύψος του οποίου δεν θυμάται ακριβώς η Ντέμπι Χάρι αλλά σίγουρα ήταν αρκετά μηδενικά παραπάνω από την τιμή που τον είχαν αγοράσει (γύρω στα 300 δολάρια) όταν ακόμα ο Μπασκιά ήταν γνωστός μόνος στους κύκλους του νεοϋορκέζικου underground.
Το πιο τρομακτικό όμως περιστατικό από αυτά που αφηγείται στο βιβλίο έχει να κάνει με εκείνη τη νύχτα που «εγώ κι ο Κρις δεν είχαμε να πληρώσουμε τα λεφτά που χρωστάγαμε σ' εκείνον τον άντρα με τα μάτια σαν πινέζες και τη μακριά, δερμάτινη καπαρντίνα», ο οποίος τους έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό μέσα στο σπίτι τους και στη συνέχεια βίασε τη Ντέμπι Χάρι και έφυγε με την κιθάρα του Στάιν την ώρα που ο συγκάτοικός τους ροχάλιζε ανέμελα στο διπλανό δωμάτιο.
«Νομίζω πιο πολύ ντράπηκα τότε παρά φοβήθηκα» λέει σήμερα. Δεν μου αρέσει γενικά να κολλάω στο παρελθόν. Συμβαίνει κάτι, κι αν είσαι τυχερός μαθαίνεις απ΄ αυτό και συνεχίζεις».
Σε πιο ελαφρύ τέμπο, θυμάται κι εκείνη τη μέρα που ο David Bowie της έδειξε το πέος του στα παρασκήνια μιας κοινής περιοδείας του με τους Blondie και τον Iggy Pop. «Ευτυχώς, ο Iggy συγκρατήθηκε και δεν έκανε το ίδιο γιατί τότε θα αισθανόμουν πραγματικά μειονεκτικά», λέει γελώντας.
Ο τρόπος που γράφει για το σεξ και τη φήμη είναι στεγνός και ειλικρινής, όπως και όταν μιλάει για το ρόλο της ως πανκ σεξουαλικό σύμβολο που κοσμούσε τα υπνοδωμάτια μυριάδων οπαδών του γκρουπ ανά τον πλανήτη: «Μου αρέσει που ήταν η εικόνα μου στον τοίχο και βοηθούσε στην 'ψυχαγωγία' των οπαδών. Το σεξ είναι αυτό που κάνει να συμβαίνουν τα πάντα. Το σεξ είναι ο λόγος που οι άνθρωποι ντύνονται όμορφα, πλένονται, χτενίζουν τα μαλλιά τους και βουρτσίζουν τα δόντια τους».
Με στοιχεία από τους New York Times
σχόλια