Η παρακμή του κρέατος

Η παρακμή του κρέατος Facebook Twitter
28

Η κτηνοτροφία μοιάζει ακόμα ακλόνητη. Αλλά δέχεται επιθέσεις σε τέσσερα μέτωπα και όλα δείχνουν πως η πίεση εναντίον της μόνο πιο δυνατή μπορεί να γίνει. 

Το πρώτο μέτωπο είναι η νομιμότητα. Πλέον, τα δικαιώματα των ζώων προωθούνται στα νομικά συστήματα πολλών κρατών. Εντάσσονται στα Συντάγματα, καλύπτουν όλα τα ζώα (συντροφιάς, παραγωγικά και άγρια) και αυστηροποιείται η εφαρμογή τους. Μέχρι ειδική «αστυνομία για τα ζώα» υπάρχει σε ένα σωρό χώρες!

Το δεύτερο είναι η διαφάνεια. «Εάν οι τοίχοι των σφαγείων ήταν γυάλινοι, θα ήμασταν όλοι χορτοφάγοι» είχε παρατηρήσει ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ. Στην εποχή του ίντερνετ, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με βίντεο που μας προσφέρουν στο πιάτο (sic) την απίστευτη βαναυσότητα και τον οδυρμό που απαιτεί η διατροφή μας. Επιπλέον, η διαρκής καταγραφή όσων συμβαίνουν στις κτηνοτροφικές μονάδες με CCTV, γίνεται ευρέως αποδεκτή, ακόμα και από πολιτικούς σαν τη Μέι ή τον Μακρόν.

«Εάν οι τοίχοι των σφαγείων ήταν γυάλινοι, θα ήμασταν όλοι χορτοφάγοι» είχε παρατηρήσει ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ.

Το τρίτο είναι η τιμολόγηση. Η τάση είναι να συνυπολογίζεται στην τιμή των τροφίμων το περιβαλλοντικό και το κλιματικό τους κόστος. Αλλά οι ρύποι όσο πάει ακριβαίνουν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολογίζει πως η τιμή του CO2 θα έχει φτάσει στα 40 ευρώ τον τόνο έως το 2030, η Σουηδία την υπολογίζει ήδη στα 100 ευρώ, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Γερμανίας στα 650! Ακόμα και με την ήπια σουηδική εκτίμηση, η τιμή του κρέατος θα έπρεπε να αυξηθεί κατά 50%!

Το τέταρτο είναι η τεχνολογία: φυτικά μπιφτέκια και γάλατα, εργαστηριακό κρέας... Τα σημερινά «Beyond Meat» δεν έχουν καμία σχέση με τις αλοιφές σόγιας που παρίσταναν τα φυτικά μπέργκερς πριν μόνο τρία ή τέσσερα χρόνια! Στα γυράδικα και στα φαστφουντάδικα βρίσκεις σήμερα φυτικά προϊόντα που δύσκολα τα ξεχωρίζεις από το κρέας. Εντωμεταξύ, κάθε καθώς πρέπει γαλακτοβιομηχανία λανσάρει πια το δικό της γάλα από αμύγδαλο, σόγια, ρύζι ή καρύδα.

Ο χρόνος δουλεύει εις βάρος της κτηνοτροφίας. H βιομηχανία κρέατος μοιάζει καταδικασμένη να δίνει μόνο μάχες οπισθοφυλακής. Παράγει ένα προϊόν που κατατάσσεται ολοένα και συχνότερα στα παράνομα, στα φρικιαστικά, στα ακριβά και στα αχρείαστα. Κανείς δεν πρόκοψε με τέτοιες περγαμηνές.

___________

*Ο Νίκος Ράπτης είναι εκπαιδευτικός. Το βιβλίο του «Πολιτική Φιλοζωία» θα κυκλοφορήσει στα τέλη Μαρτίου του 2020 από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο»

Guest Editors
28

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

Guest Editors / Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

«Η συγκεκριμένη απόφαση αντιτίθεται στην καλλιτεχνική ελευθερία και στην ελευθερία της έκφρασης και έτσι, στην ουσία, «κλείνει την πόρτα» σε ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο και σημαντικό διεθνώς καλλιτεχνικό κίνημα, μέσα στο οποίο υπάρχοντα αντικείμενα, έργα τέχνης ή εικόνες τους προσλαμβάνουν, χωρίς ιδιαίτερη διαφοροποίηση, ή και κάποιες φορές, χωρίς καμία διαφοροποίηση, ένα άλλο νόημα»
THE LIFO TEAM
Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Guest Editors / Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Κατάλαβε πως μια δημοκρατική κυριαρχία στις ΗΠΑ θα αναγκαζόταν να συγκρουστεί μαζί του. Έτσι, ο άνθρωπος - «τοτέμ» του σύγχρονου καπιταλισμού έχει για πολιορκητικό κριό το κοινωνικό δίκτυο Χ που λειτουργεί πια ως μεγάφωνο για κάθε ακραίο στοιχείο.
ΑΛΚΗΣ ΚΟΥΠΕΤΩΡΗΣ
«Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

Guest Editors / «Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

«Η ελληνικότητα μόνο κατ’ όνομα ενδιαφέρει και παθιάζει τον Χρήστο Γιανναρά». Ένα άρθρο–απάντηση του συγγραφέα σε δύο κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατο του Έλληνα διανοητή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
Φίκος - Για το εκκλησάκι του Μυταρά

Guest Editors / «Το έφτιαξε όπως το ένιωσε εκείνη τη στιγμή»: Ο Φίκος γράφει για το κλείσιμο του παρεκκλησιού του Μυταρά

Το ιδανικό θα ήταν να έχουμε μια ζωντανή παράδοση στην οποία ο καλλιτέχνης εκφράζει (την κοινωνία του) και εκφράζεται. Δυστυχώς ξεμένουμε με δύο επιλογές: από τη μια ένα καλλιτεχνικό νεκροταφείο και από την άλλη ένα δυσλειτουργικό αλλά ζωντανό έργο.
ΦΙΚΟΣ
Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Respublika / Onassis Stegi / Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Ο DJ και παραγωγός που μπήκε σαν «φύτουλας» στην techno δεν σκοπεύει να την παρατήσει επειδή έγινε mainstream. Προσπαθεί να κάνει το κοινό να χορεύει με τα μάτια ερμητικά κλειστά, όπως θέλει να συμβεί και στο set του στη Μαλακάσα. 
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
ASSISTED SUICIDE

Guest Editors / «Αξίζει να συνεχίσω να παλεύω για τη ζωή μου;»

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη όσον αφορά την ευθανασία; Ποιο είναι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα; Ο δικηγόρος Βασίλειος Χ. Αρβανίτης γράφει για ένα ακανθώδες ζήτημα που επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ