Η πιο χίπικη ελληνική ταινία δεν ήταν ούτε το Αλδεβαράν (1976) του Ανδρέα Θωμόπουλου, ούτε η Θεία μου η χίπισσα (1970) του Αλέκου Σακελλάριου με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Αν υπολογίσει κανείς ότι τα μηνύματα των παιδιών των λουλουδιών έφτασαν στη χώρα μας με τουλάχιστον μία πενταετία καθυστέρηση, το δρόμο άνοιξε ο Θανάσης Βέγγος με τη ξεκαρδιστική κωμωδία του Επιχείρησις Γης Μαδιάμ της σουρεαλιστικής σειράς Θου- Βου! Η ταινία αυτή γυρίστηκε το 1968, ένα χρόνο δηλαδή πριν από το Woodstock και προβλήθηκε την επόμενη χρονιά.
Η κάμερα του Θανάση (διότι ο Βέγγος υπογράφει τη σκηνοθεσία) βρίσκεται μέσα σε ένα δισκοπωλείο της εποχής. Μια κοπέλα με μίνι φούστα φεύγει κρατώντας στα χέρια της το άλμπουμ του Γιώργου Ρωμανού Στα Διονύσια και το στούντιο σε τραγούδια Μάνου Χατζιδάκι και δικά του, επίσης του ΄68 από το label Zodiac της Lyra!
Ούτε που θα φανταζόταν ο δημιουργός της ότι ακόμη ένα χρόνο μετά, το 1970, η πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ από το Woodstock θα προξενούσε βίαια επεισόδια έξω από τους αθηναϊκούς κινηματογράφους! Ο μουσικός παραγωγός Ιλάν θυμάται χαρακτηριστικά τη χουντική αστυνομία να εισβάλλει σε ένα σινεμά και να προβαίνει σε κατάσχεση της κόπιας! Γιατί όμως ο Βέγγος θεωρείται κατά τη γνώμη μου πρωτοπόρος του εν Ελλάδι...χιπισμού; Είναι σίγουρο πως μιας και το Woodstock δεν είχε πραγματοποιηθεί ακόμη, ο Βέγγος είχε δει, πιθανώς και μελετήσει, το αντίστοιχο ντοκιμαντέρ του D.A. Pennebaker από το Monterey International Pop Festival του 1967 - αυτό είχε ισχυριστεί σε σχετική μας συζήτηση και ο σκηνοθέτης Γιάννης Σολδάτος, βιογράφος του Βέγγου! Έτσι εξηγείται το ψυχεδελικά ζωγραφισμένο αμάξι, ακριβές αντίγραφο των χίπικων βαν του Frisco, που χρησιμοποιούν με τον ανεκδιήγητο βοηθό του, Αντώνη Παπαδόπουλο, στις εξορμήσεις τους.
Επίσης, είναι η πρώτη φορά που σε ταινία του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου ακούγεται ηχογράφηση της Janis Joplin! Όση ώρα δηλαδή παρακολουθούμε το φοβερό δίδυμο των πρακτόρων της συμφοράς on the road, στο ψυχεδελικό- όπως είπαμε- όχημα τους, ακούμε το κομμάτι Combination of the two από το άλμπουμ Cheap Thrills του ΄68, τον δεύτερο δίσκο της Joplin με τους Big Brother & The Holding Company!
Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο που καθιστά την ταινία Θου- Βου: Επιχείρησις γης μαδιάμ γνήσια χίπικη είναι ένα πλάνο που διαρκεί κλάσματα δευτερολέπτου! Η κάμερα του Θανάση (διότι ο Βέγγος υπογράφει τη σκηνοθεσία) βρίσκεται μέσα σε ένα δισκοπωλείο της εποχής. Μια κοπέλα με μίνι φούστα φεύγει κρατώντας στα χέρια της το άλμπουμ του Γιώργου Ρωμανού Στα Διονύσια και το στούντιο σε τραγούδια Μάνου Χατζιδάκι και δικά του, επίσης του ΄68 από το label Zodiac της Lyra! Δεδομένου ότι ο Ρωμανός υπήρξε η πρώτη αξιόλογη περίπτωση Έλληνα ψυχεδελικού rocker, ο Βέγγος τον ενέταξε μ' αυτό τον τρόπο στην κωμωδία του, θέλοντας να αποτυπώσει 100% το στίγμα της Flower Power και στη μικρή χώρα μας! Εν κατακλείδι, μερικά χρόνια πριν από την απόλυτη κυριαρχία του ΝΕΚ που ασπάστηκε εν πολλοίς τα χίπικα ιδεώδη, αλλά και τη μαζική παραγωγή των σοφτ- πορνό του Όμηρου Ευστρατιάδη, όπου το εγχώριο μουσικό underground πέρασε μπροστά από το φακό, ο Θανάσης Βέγγος (εν αγνοία του;) μας χάρισε ένα μεγάλο ντοκουμέντο για μια κατάσταση που πήγαινε να φτιαχτεί και στην Ελλάδα, μεσούσης της δικτατορίας!
σχόλια