Η ημιτελής Διεθνής 'Εκθεση της Τρίπολης, αρχιτεκτόνημα του Όσκαρ Νιμάγιερ για την πρωτεύουσα του Λιβάνου, αναμένεται να ενταχθεί στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Είχε αρχίσει να σχεδιάζεται από τον κορυφαίο αρχιτέκτονα τη δεκαετία του 1960, κατόπιν αιτήματος του τότε προέδρου Fouad Chéhab και από τότε παρά το ημιτελές του κτίσματος παραμένει σύμβολο του περάσματος της χώρας στην εποχή της νεωτερικότητας.
Ο στόχος, ωστόσο, δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Το έργο, το οποίο είχε προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί το 1966 -στη χειρότερη περίπτωση το 1967- έμεινε ημιτελές, μετά από μία σειρά αποτυχιών σε συνεννοήσεις και εργασίες: τεχνικά προβλήματα, καθυστερήσεις στις κατασκευές, διαφθορά στον κατασκευαστικό τομέα, μέχρι που ξέσπασε ο Εμφύλιος Πόλεμος στον Λίβανο το 1975 και αυτό σήμανε και το οριστικό τέλος των εργασιών.
Πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, το έργο συμβόλιζε την πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη στον Λίβανο, ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική βάση.
Το έργο, όμως, ακόμη και ημιτελές, είναι άμεσα αναγνωρίσιμο, χάρη στη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική υπογραφή του Νιμάγιερ. Άλλωστε, αυτό βρίσκεται σε έναν κήπο 10.000 εκταρίων, στο οποίο δεσπόζουν έργα ενός άλλου τεχνίτη του (βραζιλιάνικου) μοντερνισμού.
Ο λόγος για τον αρχιτέκτονα τοπίου Roberto Burle Marx. Την υπογραφή του φέρουν το υπαίθριο θέατρο, η αίθουσα συναυλιών και το ελικοδρόμιο που απαρτίζουν το αρχιτεκτονικό συγκρότημα στην καρδιά της Τρίπολης.
Πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, το έργο συμβόλιζε την πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη στον Λίβανο, ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική βάση.
Με το τέλος του πολέμου και την αποχώρηση του στρατού, το συγκρότημα εγκαταλείφθηκε και χωρίς καμία φύλαξη. Μπορούσε οποιοσδήποτε να κάνει κατάληψη στο σημείο...
Η Έκθεση έχει συμπεριληφθεί στον Κατάλογο των 100 Μνημείων στον κόσμο που διατρέχουν κίνδυνο, ενώ στη συζήτηση, ώστε να συμπεριληφθεί στον κατάλογο με τα μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς, επανήλθε με αφορμή την έκθεση «Κύκλοι Προόδου σε κατάρρευση».
Η συγκεκριμένη έκθεση συνδιοργανώθηκε από το Μουσείο Τέχνης της Βηρυττού σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού του Λιβάνου και το πολιτιστικό ίδρυμα Mikati στην Τρίπολη.
Με στοιχεία από το archdaily.com
σχόλια