1. Κωνσταντίνος Παρθένης-Ευαγγελισμός
Ο Ευαγγελισμός, ένα έργο του 1911, το οποίο απέσπασε στο Παρίσι το πρώτο βραβείο σε έκθεση θρησκευτικής τέχνης, βρίσκεται ανάμεσα στα έργα του κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου Κωνσταντίνου Παρθένη που παρουσιάστηκαν στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη. Πορτρέτα θρησκευτικά, ηθογραφικά, αλληγορικά θέματα, νεκρές φύσεις και τοπία, του σπουδαίου ζωγράφου που διαμόρφωσε ένα τελείως προσωπικό ύφος, όπου μέσα σε λαμπερά και εξαϋλωμένα χρώματα παρουσιάζεται μια εξιδανικευμένη Ελλάδα. Ο Κωνσταντίνος Παρθένης και η βαθιά γνώση της βυζαντινής αγιογραφίας καθώς και η επαφή του με τον μεταϊμπρεσιονισμό στο Παρίσι, ξεχώρισε για την «ελληνικότητα του έργου του» και επηρέασε τις κατοπινές γενεές Ελλήνων ζωγράφων.
2. Στέφανος Τσιβόπουλος – Ιστορία Μηδέν
Μέσα από ένα φιλμ δομημένο σε τρία επεισόδια (11 λεπτά το καθένα), συνοδευόμενο από ένα αρχείο 32 κειμένων και εικόνων με θέμα τα εναλλακτικά, μη–νομισματικά συστήματα συναλλαγών, ο Στέφανος Τσιβόπουλος και το έργο το οποίο εκπροσώπησε τη χώρα μας στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας το 2013, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Κεντρικό θεματικό άξονα του έργου αποτελεί η έννοια του χρήματος, η αξία των υλικών αγαθών στη σημερινή εποχή και τα εναλλακτικά συστήματα συναλλαγών, ενώ μέσα από τις ιστορίες τριών διαφορετικών ανθρώπων διερευνάται, με τρόπο ποιητικό, ο ρόλος του χρήματος στις ανθρώπινες σχέσεις, και οι πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις της κατοχής του.
3. Το σύνταγμα των Τυραννοκτόνων – Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η κορυφαία αξία που ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός κληροδότησε στους αιώνες, η δημοκρατία εκφράζεται στο «Σύνταγμα των Τυραννοκτόνων». Το σύνταγμα τοποθετήθηκε από τον δήμο των Αθηναίων ως σύμβολο της διαμαρτυρίας εναντίον της τυραννίας υπέρ της ελευθερίας. Είναι το πρώτο δημόσιο μνημείο πολιτικής έκφρασης στον γεωγραφικό χώρο της σημερινής Ευρώπης. Παριστάνει τους δύο τυραννοκτόνους, τον Αρμόδιο και Αριστογείτονα, οι οποίοι το 514 π.Χ. σκότωσαν τον Ίππαρχο, τύραννο της Αθήνας. Το απόλυτο σύμβολο κατά της Τυρρανίας που χρονολογείται περίπου στον δεύτερο αιώνα μ.Χ., και προέρχεται πιθανώς από τη Βίλα Αντριάνα του Τίβολι, ταξίδεψε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο από τη Νάπολη για την έκθεση
«Το κοινό πεπρωμένο Ελλάδας και Ιταλίας», των δύο χωρών που «διαμόρφωσαν το παρελθόν και το παρόν του δυτικού κόσμου.
4. Δεήσεις της Καλλιόπης Λαιμού – Βυζαντινό Μουσείο
Η εγκατάσταση της εικαστικού Καλλιόπης Λεμού με τίτλο «Δεήσεις» στον προαύλιο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου συνδέεται με τον ανθρώπινο αγώνα για τη ζωή. Μια αυθεντική βάρκα, εγκαταλελειμμένη πια, που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά μεταναστών, καλύπτεται με περισσότερα από 10.000 τάματα, τυποποιημένα ή χειροποίητα από κουτάκια αλουμινίου, χαραγμένα με τα ονόματα, την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης μεταναστών. Τα τάματα, διαχρονικά σύμβολα του ανθρώπινου δράματος, δίνουν υλική υπόσταση στο αγωνιώδες αίτημα για τη θεία διαμεσολάβηση. Το έργο εστιάζει στο ταξίδι, στο πέρασμα από την απόγνωση στην ελπίδα, από το θάνατο στη ζωή, και εκφράζει τη διαρκή ανθρώπινη αναζήτηση, καθώς αναδεικνύει τη γενναιότητα της ανθρώπινης ψυχής και τη δύναμη της ίδιας της ζωής.
5. Μικελάντζελο Πιστολέτο – Ο τρίτος Παράδεισος – Ελευσίνα
Στους χώρους του παλαιού ελαιουργείου της Ελευσίνας, ο ιταλός πρωτοπόρος καλλιτέχνης, από τους ιδρυτές του κινήματος της Arte Povera, Μικελάντζελο Πιστολέτο έστησε την εγκατάσταση «Τρίτος Παράδεισος».
Ο Τρίτος Παράδεισος είναι ένα σύμβολο – που ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε πριν δέκα χρόνια – το οποίο επανασχεδιάζει το μαθηματικό σχήμα του άπειρου. Στο κέντρο ένωσης των δύο καμπυλών, υπάρχει ένας τρίτος κύκλος, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη σύνθεση των δύο εξελικτικών φάσεων του ανθρώπου: τον φυσικό παράδεισο (απ ’όπου ξεπήδησε η ανθρωπότητα) και τον τεχνητό παράδεισο (ο οποίος εκπροσωπείται από την κατάκτηση της τέχνης και της τεχνολογίας). Η εγκατάσταση στο χώρο της Ελευσίνας εμπνευσμένη και σχεδιασμένη για το ελληνικό περιβάλλον, αποσκοπούσε στο να θα διεγείρει συμβολικά το χώρο και τη σχέση μεταξύ των ανθρώπων και της ιστορίας.
6. Γιάννη Κουνέλλης, Untitled, 2014 – Γεννάδειος Βιβλιοθήκη
Ανάμεσα σε ανθισμένα παρτέρια και βιβλία ο Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, παρουσίασε στην Γεννάδειο Βιβλιοθήκη έργα διάσημων αλλά και ανερχόμενων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Σε ένα τοπόσημο γνώσης με ακαδημαϊκές ερευνητικές περγαμηνές ανάμεσα σε άλλα στήθηκε και το έργο του Γιάννη Κουνέλλη Untitled, 2014.
Ο Γιάννης Κουνέλλης στην in situ εγκατάστασή του, χρησιμοποιεί ένα από τα παράθυρα της Γενναδείου βιβλιοθήκης και το σφραγίζει με απολεσθέντα αλλά και πολυκαιρισμένα βιβλία που συνέλεξε από κάθε γωνιά της Αθήνας και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα γλωσσών, ιστορικών περιόδων και θεμάτων. Στο εντυπωσιακό έργο που βρίθει συμβολισμών τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί, τα βιβλία, έχουν ενδεχομένως εισβάλλει ήδη στη συνείδηση και το φαντασιακό του επισκέπτη.
σχόλια