Η Ilse Bing γεννήθηκε την τελευταία χρονιά του 19ου αιώνα στη Φραγκφούρτη σε ένα εύπορο σπίτι. Οι γονείς την ενθάρρυναν την πλούσια καλλιτεχνική εκπαίδευση που πήρε και το 1920 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης για να σπουδάσει μαθηματικά και φυσική, αλλά σύντομα άλλαξε σπουδές και έκανε Ιστορία της Τέχνης. Σε μια διδακτορική διατριβή για το έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Φρίντριχ Gilly αποφάσισε να αγοράσει μια νέα, επαναστατική εκείνη την εποχή φωτογραφική μηχανή Leica, 35 χιλιοστών, μια μηχανή που έδωσε τη δυνατότητα, τότε στους φωτογράφους να συλλαμβάνουν πιο γρήγορα την κίνηση. Αυτή είναι πάνω-κάτω η αρχή μιας καριέρας και μιας φωτογράφου που ακόμα και σήμερα θεωρείται μοντέρνα και οι φωτογραφίες της εκτίθενται στις μεγάλες γκαλερί και τα μουσεία του κόσμου.
Το 1929, η Bing, άρχισε να κερδίζει παραγγελίες για φωτορεπορτάζ στο Das Illustriete, μια συνεργασία που κράτησε για δυο χρόνια. Παράλληλα ξεκίνησε μια συνεργασία με τον αρχιτέκτονα του Μπάουχάους, Mart Stam, ο οποίος της ανέθεσε να καταγράψει το σύνολο των σχεδίων του στην Φραγκφούρτη. Ήταν αυτός που την έβαλε στους avant-garde καλλιτεχνικούς κύκλους της Φρανκφούρτης. Πήρε την απόφαση που σόκαρε την οικογένειά της και εγκατέλειψε τις σπουδές της, για να μετακομίσει στο Παρίσι, πρωτεύουσα τότε της avant-garde και επίκεντρο των εξελίξεων της σύγχρονης φωτογραφίας.
Η Bing άρχισε να κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων φωτογράφων της εποχής, με το έργο της να περιλαμβάνεται σε μια σημαντική έκθεση έρευνας «Φωτογραφία 1839-1937» στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Στο Παρίσι η Bing προσαρμόζεται γρήγορα και χρησιμοποιεί το γκαράζ ενός φίλου της για σκοτεινό θάλαμο. Σταδιακά αρχίζει να συνεργάζεται με γαλλικά έντυπα όπως το L'Illustration, την Le Monde, τη Vogue και το Harpers Bazaar. Έκανε την πρώτη της έκθεση στην γκαλερί του νεοσύστατου οίκου La Pleiade το 1931. Το θέμα της ήταν μια σειρά φωτογραφιών από το Moulin Rouge, χορεύτριες την ώρα του καν-καν. Την ίδια χρονιά φωτογραφίες της έχουν συμπεριληφθεί στο 26ο Σαλόνι Internationale d'Art.
Η κριτικοί αγάπησαν τον δυναμισμό των φωτογραφιών της και την αποκάλεσαν «η βασίλισσα της Leica».
Ο προστάτης της Hendrik Willem van Loon, παρουσίασε το έργο της στην Αμερική. Και το 1932 πήρε μέρος σε μια έκθεση για τη Νεότερη Ευρωπαϊκή φωτογραφία στη Νέα Υόρκη. Στο Παρίσι η δουλειά της άρχισε να εκτίθεται δίπλα σε αυτή των Man Ray, Brassaï, Henri Cartier-Bresson και André Kertész. Η Bing αργότερα ισχυρίστηκε ότι είχε ελάχιστη επαφή με άλλους φωτογράφους κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Παρίσι.
Η Bing ήταν πολύ εντυπωσιασμένη από τη Νέα Υόρκη. Σε μια συνέντευξή της, το 1936 στην εφημερίδα New York World Telegraph, την αποκαλούν διάσημη Γερμανίδα και εκεί αναφέρεται με ενθουσιασμό στο «ρυθμό της τζαζ» της Νέας Υόρκης, και από τον καινοτόμο χαρακτήρα των αμερικανικών πόλεων, καθώς και την άγρια αμερικάνικη φύση. Είδε τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης ως ένα υβρίδιο όλων αυτών των τόσο διαφορετικών στοιχείων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στις ΗΠΑ συναντήθηκε με τον Alfred Stieglitz, πρύτανη του αμερικάνικου φωτογραφικού κόσμου και μεγάλου εκφραστή της σύγχρονης φωτογραφίας. Αυτή η συνάντηση ήταν, όπως αργότερα δήλωσε, ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή της και μπορούμε να δούμε την επίδραση της ματιάς του Στίγκλιτζ στις φωτογραφίες της Bing της Νέας Υόρκης. Η αισθητική των άλλων σύγχρονων Αμερικανών καλλιτεχνών και οι σκηνές του δρόμου άσκησαν μεγάλη επίδραση στο έργο της.
Η Bing άρχισε να κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων φωτογράφων της εποχής, με το έργο της να περιλαμβάνεται σε μια σημαντική έκθεση έρευνας «Φωτογραφία 1839-1937» στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Συνέχισε να αντλεί έμπνευση από το Παρίσι και το 1938 έκανε το μόνο τεκμηριωμένο της ταξίδι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου αναγκάστηκε ως Εβραία να εγκαταλείψει το Παρίσι, πέρασε έξι εβδομάδες σε ένα στρατόπεδο στο GURS, στα Πυρηναία, και από τη Μασσαλία, έφυγε για την Αμερική το 1941. Ως εκ θαύματος σώθηκαν οι εκτυπώσεις των φωτογραφιών της, που ήταν σε μια ναυτιλιακή αποθήκη στο Παρίσι. Όταν όλη της η φωτογραφική εργασία έφτασε τελικά στη Νέα Υόρκη, η Bing δεν μπορούσε να πληρώσει τους τεράστιους δασμούς με αποτέλεσμα μερικές από τις πιο σημαντικές φωτογραφίες της να χαθούν.
Άρχισε να φωτογραφίζει παιδιά, και να δουλεύει με μια μεγαλύτερη Rolleiflex κάμερα, πειραματιζόμενη στην μεγάλη αντίθεση και το φλας. Πέρασε κάποια στιγμή στην αφάνεια, αλλά το 1976, το ενδιαφέρον για τη δουλειά της αναζωπυρώθηκε όπως και το ενδιαφέρον για τη φεμινιστική ιστορία της τέχνης δίνοντας στη σταδιοδρομία των γυναικών καλλιτεχνών τη δέουσα σημασία. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης απέκτησε κάποια από τα έργα της Bing. Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση, «Ilse Bing: τρεις δεκαετίες της Φωτογραφίας» παρουσιάστηκε στο New Orleans Museum of Art το 1985. Το Musée Carnavalet, Παρίσι, ακολούθησε το 1988 με μια αναδρομική έκθεση φωτογραφιών της. Το 2005, μια μεγάλη έκθεση έργων της άνοιξε στο V & A, στο Λονδίνο. Η Ilse Bing κληροδότησε τα έργα της σε μερικές από τις σημαντικότερες συλλογές της φωτογραφίας στον κόσμο. Οι φωτογραφίες της την έκαναν ένα από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα αυτής της τέχνης. Οι φωτογραφίες της εκτίθενται αυτή την εποχή σε μια μεγάλη έκθεση στην Henry Art Gallery, στο Σιάτλ.
σχόλια