Με τι ασχολείται το «My Pink City»;
Το «My Pink City» είναι ένα πορτρέτο του Έρεβαν (συνήθως προφέρεται Γιερεβάν στα ελληνικά), της πρωτεύουσας της Αρμενίας, το οποίο σκιαγραφεί το μετα-σοβιετικό τοπίο. Η ταινία εξετάζει τη μετάβαση από την σοβιετική οργάνωση σε μια σύγχρονη καπιταλιστική πραγματικότητα, εστιάζοντας στην αρχιτεκτονική, στην κομμουνιστική εικονογραφία, στην καθημερινότητα της πόλης, στις σχέσεις των φύλων και στη μεταμόρφωση του αστικού τοπίου.
—Ποια είναι η προσωπική σου εμπλοκή στο θέμα;
Η ενασχόληση μου με το Έρεβαν ξεκίνησε όταν επισκέφτηκα την Αρμενία για πρώτη φορά το 2006 και γοητεύτηκα από τη σοβιετική αρχιτεκτονική της πόλης. Έχοντας αρμένικη καταγωγή, αλλά χωρίς απευθείας δεσμούς με τη χώρα, άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μια πόλη που είναι αρχιτεκτονικά κατασκευασμένη ως σοβιετικός χώρος θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο σύνδεσης για τους Αρμένιους της διασποράς. Αυτή η προσωπική αναζήτηση αποτελεί και ένα από τα κεντρικά δομικά μοτίβα της ταινίας: η μετατροπή ενός ξένου χώρου σε τόπο προσωπικής αφήγησης.
—Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη αφηγηματική πρακτική;
Το «My Pink City», ακολουθώντας την παράδοση του δοκιμιακού κινηματογράφου, συνδυάζει μια σειρά από τεχνικές της εικόνας, ξεκινώντας από την παρατήρηση και καταλήγοντας στον σουρεαλισμό. Δομημένη ως μια συνεχής διαστρωμάτωση και ανάμειξη εικόνων, αρχικά η ταινία προσπαθεί να χαρτογραφήσει τους χώρους της πόλης, ενώ σταδιακά αφήνει πίσω την προσέγγιση σε στυλ ντοκιμαντέρ και εστιάζει σε αρχειακό υλικό. Αυτή η κίνηση μεταξύ εικόνων, υλικών και τεχνικών σηματοδοτεί την κατασκευή του πορτρέτου της πόλης ως ενός καλειδοσκοπικού και κατακερματισμένου μείγματος αναφορών. Το «My Pink City» καταλήγει στην «αποσύνθεση» της σουρεαλιστικής φαντασίας, η οποία εκφράζει την αποτυχία της ταινίας να οριοθετήσει τόσο τον χώρο της πόλης όσο και τη δική της τοπογραφία.
—Με αφορμή την ιστορία της Αρμενίας, γιατί εστιάζεις σε γεωγραφίες μετάβασης;
Από το «My Pink City» και μετά η εικαστική μου παραγωγή εστιάζει σε ιστορίες και γεωγραφίες μετάβασης, όπως το μετα-σοβιετικό και το μετα-οθωμανικό περιβάλλον. Μέσα από αυτές τις αναφορές στο παρελθόν και μέσα από την πολυπλοκότητα των αφηγήσεων σκιαγραφώ την ιδεολογία της αλλαγής, τους μηχανισμούς της εξουσίας και τη δυνατότητα μετάβασης από το παλιό στο καινούργιο.
—Επηρέασε καθόλου τη ζωή σου η καταγωγή σου;
Έχοντας ταυτόχρονα ελληνική και αρμένικη καταγωγή και προερχόμενη από οικογένειες προσφύγων, επηρεάστηκε καταλυτικά ο τρόπος σκέψης μου. Καταρχάς, αισθάνομαι πολύ έντονα αυτό το ενδιάμεσο, μια υβριδική ταυτότητα που σε κάνει ευέλικτο μπροστά σε εθνικιστικές ιδεολογίες, και αυτή η δημιουργία μιας συνείδησης διασποράς είναι ένα από τα κεντρικά στοιχεία της δουλειάς μου.
σχόλια