Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
0

Το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ δίνει τη δυνατότητα να περιηγηθείς δωρεάν σε όλες τις αίθουσές του και να δεις όλα τα εκθέματα της συλλογής του, με κάθε λεπτομέρεια. Η επιλογή για το τι αξίζει να δει κανείς και πού να σταθεί περισσότερο είναι πολύ δύσκολη, οι πίνακες και τα σχέδια για κάποιον που του αρέσει το έργο του Βαν Γκογκ είναι σπουδαία, έργα μιας ιδιοφυΐας που δεν γνώρισε καμία επιτυχία όσο ζούσε, ούτε καν αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά τον θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική.


Εδώ μπορείς να ξεκινήσεις την περιήγηση.

1.

Οι Πατατοφάγοι

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Nuenen, Απρίλιος-Μάιος 1885, λάδι σε καμβά, 82 x 114 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

O Βαν Γκογκ είδε τους «Πατατοφάγους» ως έκθεμα για το οποίο εσκεμμένα επέλεξε μία δύσκολη σύνθεση για να αποδείξει ότι εξελισσόταν σε καλό ζωγράφο προσώπων. Ο πίνακας έπρεπε να απεικονίσει την σκληρή πραγματικότητα της αγροτικής ζωής, έτσι ζωγράφισε τους χωρικούς με άγρια πρόσωπα και κοκαλιάρικα χέρια, ταλαιπωρημένα από τη σκληρή δουλειά. Ήθελε να δείξει με αυτό τον τρόπο ότι «είχαν οι ίδιοι, με αυτά τα χέρια, καλλιεργήσει το φαγητό που είχαν στο πιάτο τους και έτσι το είχαν κερδίσει με τιμιότητα».


Ζωγράφισε πέντε φιγούρες με γήινα χρώματα –«κάτι σαν το χρώμα της πραγματικής πατάτας μόλις έχει βγει από το χώμα, με τη φλούδα της, φυσικά». Το μήνυμα του πίνακα ήταν πιο σημαντικό για τον Βαν Γκογκ από τη σωστή ανατομία ή την τεχνική τελειότητα. Ήταν πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, ωστόσο ο πίνακάς του προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις από κριτικούς επειδή τα χρώματά του ήταν τόσο σκούρα και οι φιγούρες γεμάτες λάθη. Σήμερα, οι «Πατατοφάγοι» είναι ένας από τους πιο διάσημους πίνακες του Βαν Γκογκ.

2.

Ανθισμένη Αμυγδαλιά

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Saint-Rémy-de-Provence, Φεβρουάριος 1890, λάδι σε καμβά, 73,3 x 92,4 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

Τα μεγάλα ανθισμένα κλαδιά σαν κι αυτά με φόντο τον γαλάζιο ουρανό ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα του Βαν Γκογκ. Τα λουλούδια της αμυγδαλιάς που ανθίζει νωρίς την άνοιξη γίνονται το σύμβολο της καινούργιας ζωής. Ο Βαν Γκογκ δανείστηκε το θέμα, τα έντονα περιγράμματα και την τοποθέτηση των δέντρων στο πλάνο από τη γιαπωνέζικη χαρακτική.

Ο πίνακας ήταν δώρο για τον αδερφό του Theo και τη νύφη του την Jo, που είχαν αποκτήσει μόλις ένα αγοράκι, τον Vincent Willem. Στο γράμμα όπου του ανακοίνωνε τη γέννηση του παιδιού, ο Theo του έγραφε: «Όπως σου έχουμε πει, του δώσαμε το όνομά σου, και κάνω την ευχή να γίνει τόσο αποφασιστικός και θαρραλέος όσο είσαι κι εσύ». Όπως ήταν λογικό, αυτός ο πίνακας ήταν ο πιο αγαπημένος της οικογένειας του Βαν Γκογκ. Ο Vincent Willem ήταν αυτός που ίδρυσε το Μουσείο Βαν Γκογκ.

3.

Ηλιοτρόπια

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Αρλ, Ιανουάριος 1889, λάδι σε καμβά, 95 x 73 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

Οι πίνακες του Βαν Γκογκ με ηλιοτρόπια είναι από τους πιο διάσημούς του. Τα έκανε στην Αρλ, στη νότια Γαλλία, το 1888 και το 1889. Ο Βίνσεντ ζωγράφισε συνολικά πέντε μεγάλους καμβάδες με ηλιοτρόπια σε βάζο, με τρεις αποχρώσεις του κίτρινου «και τίποτα άλλο». Με αυτόν τον τρόπο έδειξε ότι ήταν δυνατό να δημιουργήσεις μία εικόνα με αμέτρητες παραλλαγές ενός μόνο χρώματος, χωρίς καθόλου να χαθεί η ποιητική έκφρασή της.


Οι πίνακες με τα ηλιοτρόπια είχαν ξεχωριστή σημασία για τον Βαν Γκογκ, επικοινωνούσαν την «ευγνωμοσύνη» του, έγραφε. Κρέμασε τα δύο πρώτα στο δωμάτιο του φίλου του, του ζωγράφου Πολ Γκογκέν, ο οποίος είχε έρθει να μείνει μαζί του στο Κίτρινο Σπίτι. Ο Γκογκέν εντυπωσιάστηκε από τα ηλιοτρόπια, τα οποία πίστευε ότι είναι «εντελώς Γκογκενικά». Ο Βαν Γκογκ είχε ζωγραφίσει μία νέα έκδοση κατά τη διάρκεια της παραμονής του φίλου του και ο Γκογκέν αργότερα του ζήτησε να του χαρίσει έναν από τους πίνακες, αλλά ο Βίνσεντ ήταν διστακτικός. Αργότερα έφτιαξε δύο πιο αφηρημένα αντίγραφα, ένα από τα οποία είναι στο μουσείο Βαν Γκογκ.

4.

Παπούτσια

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Παρίσι, Σεπτέμβριος 1886, λάδι σε καμβά, 38.1 x 45.3 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Τα φθαρμένα παπούτσια ήταν μια ασυνήθιστη επιλογή για πίνακα. Ένας γνωστός του Βαν Γκογκ περιέγραψε πώς ο Βίνσεντ αγόρασε τα παλιά εργατικά παπούτσια σε μία υπαίθρια αγορά. Μετά τα φόρεσε και περπάτησε στις λάσπες μέχρι να βρομίσουν. Τότε μόνο θεώρησε ότι έχουν ενδιαφέρον για να τα ζωγραφίσει. Ο Βαν Γκογκ έκανε αρκετές νεκρές φύσεις με αυτό το θέμα.


Μάλιστα, ζωγράφισε παπούτσια πάνω σε έναν άλλο πίνακα: αυτόν που έδειχνε τη θέα από το δωμάτιο του αδερφού του, το Theo. Σε αρκετές περιπτώσεις ο Βαν Γκογκ έχει χρησιμοποιήσει ξανά τον ίδιο καμβά για να φτιάξει κάτι νέο πάνω σε παλιότερο έργο. Ήταν ένας τρόπος να γλιτώσει χρήματα.

5.

Κήπος με ζευγάρια που φλερτάρουν: η πλατεία του Σεν-Πιέρ

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Παρίσι, Μάιος 1887, λάδι σε καμβά, 75 x 113 cm, ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Ο Βαν Γκογκ ονόμαζε αυτή την ηλιόλουστη σκηνή στο πάρκο «ο πίνακας του κήπου με τους εραστές». Ερωτευμένα ζευγάρια σουλατσάρουν στα μονοπάτια κάτω από νεαρές καστανιές και κάθονται στα παγκάκια. Χρησιμοποίησε μια πιο ελεύθερη παραλλαγή της τεχνικής των πουαντιλιστών (έφτιαχναν τις συνθέσεις τους με κουκίδες χρώματος).

Ο Βαν Γκογκ χρησιμοποίησε μικρές πινελιές από χρώματα σε διαφορετικά μήκη και κατευθύνσεις. Αυτό τον βοήθησε να δημιουργήσει το εφέ μιας αστραφτερής ανοιξιάτικης μέρας, το οποίο ταίριαξε με την αίσθηση της οικειότητας και της συντροφικότητας που ήθελε να εκφράσει. Κι ο ίδιος λαχταρούσε να έχει σύζυγο και να κάνει οικογένεια, αλλά είχε τις «πιο απίθανες ερωτικές σχέσεις». Τελικά παραιτήθηκε από την ιδέα και αφοσιώθηκε στην τέχνη του.

6.

Το Κίτρινο Σπίτι (Ο Δρόμος)

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Αρλ, Σεπτέμβριος 1888, λάδι σε καμβά, 72 x 91,5 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

Τον Μάιο του 1888 ο Βαν Γκογκ νοίκιασε τέσσερα δωμάτια σε ένα σπίτι στην Place Lamartine στην Αρλ, στη νότια Γαλλία. Ο πίνακας με την πλατεία και το σπίτι με τα πράσινα εξώφυλλα δείχνει το μέρος που έμενε. Αμέσως μόλις μετακόμισε στο «Κίτρινο Σπίτι» έστειλε στον αδερφό του Theo μία περιγραφή και ένα σχέδιο, το ίδιο με τον πίνακα. «Είναι απίθανα αυτά τα κίτρινα σπίτια στο φως του ήλιου και αυτή η ασύγκριτη φρεσκάδα του γαλάζιου», του έγραφε.


Το έργο, το οποίο ο Βαν Γκογκ ονόμαζε «Ο Δρόμος», καταγράφει όλο το άμεσο περιβάλλον του καλλιτέχνη: το εστιατόριο που έτρωγε (στα αριστερά), και το σπίτι του φίλου του, του ταχυδρόμου Joseph Roulin, που φαίνεται στο βάθος, μετά τη δεύτερη γέφυρα. Στο «Κίτρινο Σπίτι» ο Βίνσεντ είχε βρει ένα μέρος όπου μπορούσε όχι μόνο να ζωγραφίσει, αλλά και να φιλοξενεί και τους φίλους του. Το σχέδιό του ήταν να μετατρέψει το κίτρινο γωνιακό κτίριο σε ένα σπίτι καλλιτεχνών, όπου ζωγράφοι της ίδιας τεχνοτροπίας θα ζούσαν και θα ζωγράφιζαν μαζί.

7.

Το Υπνοδωμάτιο

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Αρλ, Οκτώβριος 1888, λάδι σε καμβά, 72,4 x 91, 3 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Την περίοδο που ήταν στην Αρλ, ο Βαν Γκογκ έφτιαξε αυτό τον πίνακα με το υπνοδωμάτιό του στο Κίτρινο Σπίτι. Το είχε «διακοσμήσει» ο ίδιος, με απλά έπιπλα και με δικά του έργα στους τοίχους. Με τα έντονα χρώματα ήθελε να εκφράσει «ανάπαυση» και «ύπνο». Οι έρευνες δείχνουν ότι οι έντονες αντιθέσεις στα χρώματα που βλέπουμε στο έργο σήμερα είναι αποτέλεσμα του αποχρωματισμού του με τα χρόνια. Οι πόρτες και τα παράθυρα, για παράδειγμα, ήταν μοβ και όχι το γαλάζιο που βλέπουμε πλέον.

H παράξενη γωνία του πίσω τοίχου, ωστόσο, δεν ήταν λάθος του Βαν Γκογκ, ήταν όντως στραβή. Οι κανόνες της προοπτικής φαίνεται ότι δεν έχουν εφαρμοστεί με ακρίβεια σε όλο τον πίνακα, αλλά ήταν εσκεμμένη επιλογή. Ο Βίνσεντ είπε στον Theo ότι είχε επίτηδες «ανοίξει» το εσωτερικό του δωματίου και δεν είχε βάλει καθόλου σκιές, για να μοιάζει με γιαπωνέζικο χαρακτικό. Ο Βαν Γκογκ ήταν πολύ ευχαριστημένος με αυτό τον πίνακα: «Όταν είδα τους καμβάδες μου ξανά, μετά την αρρώστια, αυτός που μου φάνηκε καλύτερος από όλους ήταν το υπνοδωμάτιό μου» είχε πει.

8.

Σιταροχώραφο με κοράκια

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Auvers-sur-Oise, Ιούλιος 1890, λάδι σε καμβά, 50,5 x 103 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Το «Σιταροχώραφο με τα κοράκια» είναι από τους διάσημους πίνακες του Βαν Γκογκ. Λέγεται ότι ήταν ο τελευταίος που ζωγράφισε. Λέγεται επίσης πως ο απειλητικός ουρανός, τα κοράκια και ο δρόμος που δεν πάει πουθενά αναφέρονται στο τέλος της ζωής του που έβλεπε να πλησιάζει. Στην πραγματικότητα, έφτιαξε πολλούς ακόμη πίνακες μετά από αυτόν. Ωστόσο, με τα χωράφια του σταριού κάτω από τον θυελλώδη ουρανό, ήθελε όντως να εκφράσει «τηνθλίψη και την ακραία μοναξιά», αλλά ταυτόχρονα ήθελε να δείξει αυτό που θεωρούσε ότι ήταν η εξοχή: «κάτι υγιές που σου δίνει δύναμη».

Ο Βαν Γκογκ χρησιμοποίησε δυναμικούς συνδυασμούς χρωμάτων σε αυτόν τον πίνακα: η αντίθεση του μπλε ουρανού με το κίτρινο σιτάρι, ενώ το κόκκινο-καφέ του μονοπατιού εντείνεται από το πράσινο του γρασιδιού.

9.

Αυτοπορτέτο ως ζωγράφος

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Παρίσι, Δεκέμβριος 1887-Φεβρουάριος 1888, λάδι σε καμβά, 65,1 x 50 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Σε ένα από τα αυτοπορτρέτα του, εδώ παρουσιάζεται ως ζωγράφος, κρατώντας την παλέτα και τα πινέλα, μπροστά στο καβαλέτο. Έδειχνε ότι ήταν ένας μοντέρνος ζωγράφος χρησιμοποιώντας ένα νέο στυλ ζωγραφικής, με φωτεινά, ξεκάθαρα χρώματα. Η παλέτα περιέχει τα συμπληρωματικά χρωματικά ζευγάρια κόκκινο/πράσινο, κίτρινο/μοβ και μπλε/πορτοκαλί. Τα έχει βάλει το ένα δίπλα στο άλλο για να τονίζουν το ένα το άλλο: το γαλάζιο της ποδιάς του και το πορτοκαλοκόκκινο της γενειάδας του.

Αυτός ο πίνακας είναι ο τελευταίος που ζωγράφισε στο Παρίσι, την πόλη τον είχε εξουθενώσει πνευματικά και σωματικά. Στην αδερφή του, Wil, είχε πει πώς ζωγράφισε τον εαυτό του: «ρυτίδες στο μέτωπο και γύρω από στόμα, ανέκφραστο πρόσωπο, πολύ κόκκινα γένια, αρκετά ατημέλητος και θλιμμένος».

10.

Κλαδί αμυγδαλιάς σε ποτήρι

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Αρλ, Μάρτιος 1888, λάδι σε καμβά, 24,5 x 19,5 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

Μια κόκκινη γραμμή χωρίζει το πλάνο αυτού του μικρού πίνακα που δείχνει ένα κλαδί ανθισμένης αμυγδαλιάς, του πρώτου δέντρου που ανθίζει την άνοιξη. Όταν Ο Βαν Γκογκ έφτασε στην Αρλ, υπήρχε ακόμη χιόνι στο έδαφος. Στις 2 Μαρτίου, μία εβδομάδα αργότερα, έγραφε στον αδερφό του: «Υπάρχει μεγάλος παγετός εδώ, και στην εξοχή υπάρχει ακόμα χιόνι – έχω ένα έργο με το λευκό τοπίο και την πόλη στο πίσω μέρος και, επίσης, δύο μικρούς πίνακες με ένα κλαδί αμυγδαλιάς που έχει ήδη ανθίσει, παρ' όλη την κακοκαιρία».

Μετά από αυτό, ο Βαν Γκογκ άρχισε να δουλεύει μια σειρά από μεγάλους πίνακες με ανθισμένα περιβόλια: με αμυγδαλιές, ροδακινιές, δαμασκηνιές και αχλαδιές.

11.

Κλαδεμένη Ιτιά

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Χάγη, Ιούλιος 1882, μολύβι, καφέ μελάνι, νερομπογιά και κιμωλία σε χαρτί, 38 x 55.8 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ συνάντησε αυτό το σημείο κατά τη διάρκεια των μεγάλων περιπάτων που έκανε στην περιοχή γύρω από το σπίτι του στη Χάγη. Ήθελε να χρησιμοποιήσει το νεκρό κλαδεμένο δέντρο της ιτιάς με φόντο τον απειλητικό ουρανό για να δημιουργήσει ένα μελαγχολικό τοπίο, με τον διαβιβαστή του σιδηροδρόμου να σκέφτεται (σύμφωνα με τον καλλιτέχνη): «πόσο μουντά είναι σήμερα».

Η «Κλαδεμένη Ιτιά» είναι μια λεπτομερής νερομπογιά. Στον ορίζοντα, ο Βαν Γκογκ ζωγράφισε προσεκτικά έναν σιδηροδρομικό σταθμό με μολύβι και μελάνι. Οι στύλοι, η μηχανή του τρένου από όπου βγαίνει καπνός και η μικρή φιγούρα του διαβιβαστή με τη σημαία είναι όλα απεικονισμένα με μεγάλη ακρίβεια. Μετά ολοκληρώνει τη σκηνή χρησιμοποιώντας νερομπογιές. Το μονοπάτι που βρίσκεται στο κέντρο του πίνακα είναι μαύρο, φτιαγμένο με σκόνη από κάρβουνο.

12.

O Θερισμός

Μία περιήγηση στους πιο εμβληματικούς πίνακες του Βαν Γκογκ στις αίθουσες του μουσείου του Facebook Twitter
Αρλ, Ιούνιος 1888, λάδι σε καμβά, 73,4 x 91,8 cm ©Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)


Μπορείς σχεδόν να αισθανθείς την ξηρασία και τη ζέστη σε αυτό τον πίνακα του επίπεδου τοπίου γύρω από την Αρλ, στη νότια Γαλλία. Ο Βαν Γκογκ συνδύασε το καταγάλανο του ουρανού με του κίτρινους και πράσινους τόνους της γης για να αποδώσει την ατμόσφαιρα μιας καλοκαιρινής μέρας. Δούλευε στα σιταροχώραφα για μέρες εκείνη την περίοδο, κάτω από τον καυτό ήλιο. Ήταν μια ιδιαίτερα παραγωγική περίοδος – ολοκλήρωσε δέκα πίνακες και πέντε σχέδια σε λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα, μέχρι που μια δυνατή θύελλα έφερε το τέλος του θερισμού.


Ο Βαν Γκογκ ήθελε να δείξει τη ζωή των χωρικών και τη δουλειά τους με τη γη –ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στην τέχνη του– και ζωγράφισε αρκετά στάδια του θερισμού. Βλέπουμε ένα μισοκομμένο χωράφι σταριού, σκάλες και αρκετά κάρα. Ένας θεριστής με δρεπάνι δουλεύει στο βάθος, γι' αυτό ονόμασε τον πίνακα «La moisson» ή «Ο Θερισμός». Ο Βαν Γκογκ τον θεωρούσε έναν από τους πιο πετυχημένους του πίνακες, κι έγραφε στον αδελφό του, τον Theo, ότι εκείνος ο καμβάς «σκοτώνει εντελώς όλους τους υπόλοιπους».

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα Ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ θύμα του κοροναϊού - Σε «καραντίνα» στην Ιαπωνία

Διεθνή / Τα Ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ θύμα του κοροναϊού - Σε «καραντίνα» στην Ιαπωνία

Στην απομόνωση θα παραμείνουν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες τα Ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ -αλλά και δεκάδες άλλα έργα από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου- καθώς κλείνουν όλα τα μουσεία του Τόκιο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ματίς και Μαργκερίτ: Βλέποντας τον ζωγράφο μέσα από τα μάτια της κόρης του

Εικαστικά / Ματίς και Μαργκερίτ: Βλέποντας τον ζωγράφο μέσα από τα μάτια της κόρης του

Μια νέα έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι με πορτρέτα της κόρης του Ανρί Ματίς, Μαργκερίτ, προσφέρει μια νέα οπτική στο έργο του μεγάλου Γάλλου καλλιτέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τέσσερις σημαντικοί διεθνείς καλλιτέχνες αποτελούν τον προπομπό της μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ

Εικαστικά / ΕΜΣΤ: Τέσσερις διεθνείς καλλιτέχνες και μία θεματική έκθεση για τα ζώα που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ

Δύο ατομικές εκθέσεις και δύο μεγάλης κλίμακας in situ εγκαταστάσεις φωτίζουν τη σχέση μας με τα ζώα και τις οικολογικές συνέπειες της αποικιοκρατίας ενώ αποτελούν προπομπό μιας μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη μας για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Εικαστικά / Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Το Μουσείο Μπενάκη τιμά με μια σημαντική έκθεση τη μνήμη του σκηνοθέτη, διανοούμενου, ιστοριοδίφη και ερευνητή του λαϊκού μας πολιτισμού, συνδημιουργού του θρυλικού «Παρασκηνίου». Ο επιμελητής της έκθεσης, Γιώργος Σκεύας, μας μιλά γι’ αυτήν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μεγάλη έκθεση του Steve McQueen για τα κινήματα που διαμόρφωσαν τη Μεγάλη Βρετανία

Εικαστικά / Η Μεγάλη Βρετανία που αντιστάθηκε υπάρχει ακόμα στις φωτογραφίες αυτής της έκθεσης

Από τις σουφραζέτες των αρχών του 20ού αιώνα μέχρι τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο στο Ιράκ, η έκθεση σε επιμέλεια του Steve McQueen συγκεντρώνει τις πιο δυνατές εικόνες μιας χώρας που βγήκε πολύ συχνά και πολύ δυνατά στους δρόμους.  
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ