Ο Ρόμπερτ Κραμπ στα 75: «Επιτέλους δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο»

Ο Ρόμπερτ Κραμπ στα 75: «Επιτέλους δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο» Facebook Twitter
«Όταν ήμουν νέος, είχα πολύ θυμό εναντίον των γυναικών, όπως και εναντίον των αντρών και της ανθρώπινης κοινωνίας εν γένει».
0

Ο πιο διάσημος και ο πιο επιδραστικός δημιουργός στην ιστορία των underground κόμικς και ένας από τους κορυφαίους εικαστικούς αφηγητές των τελευταίων πενήντα και πλέον ετών, κλείνει φέτος τα 75 του χρόνια και παρά τη φήμη και την καταξίωση δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ταμπέλα του «αμφιλεγόμενου» και του «παρεξηγημένου».

Το έργο - ή ένα μέρος του πολυποίκιλου έργου - του μεγάλου καρτουνίστα, εικονογράφου και σατιρικού ανατόμου της αμερικανικής παθολογίας (παρότι ζει εδώ και δυόμιση δεκαετίες ως αυτοεξόριστος στη νοτιοανατολική Γαλλία με τη σύντροφό του Αλίν Κομίνσκι-Κραμπ, επίσης καλλιτέχνιδα των κόμικς, όπως και η κόρη του ζεύγους, Σόφι Κραμπ), τιμάται φέτος σε μια μεγάλη έκθεση στη Νέα Υόρκη υπό τον μακροσκελή αλλά συνεπή στην ουσία του δημιουργού τίτλο "Print: Mind Fucks, Kultur Klashes, Pulp Fiction & Pulp Fact by the Illustrious R Crumb".

«Ούτε που τις κοιτάζω τις γυναίκες πλέον. Προσπαθώ να μην τις σκέφτομαι καν. Βοηθάει αρκετά βέβαια το ότι είμαι 75 και δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο.

Με αφορμή αυτή την έκθεση στην γκαλερί David Zwirner που θα διαρκέσει ως τις 19 Απριλίου, ο άνθρωπος που μεταξύ άλλων ανέδειξε μέχρι παρεξηγήσεως στα κόμικς του τις «γυναικάρες με τον μεγάλο κώλο και τα δυνατά πόδια», μίλησε στον Guardian για την παρούσα διανοητική και συναισθηματική του κατάσταση, για τη θέση μέρους της εικονογραφίας του στην εποχή του #MeToo, για τον Τραμπ και γιατί σταμάτησε όχι μόνο να ζωγραφίζει τις γυναίκες αλλά και να σκέφτεται ακόμα...

«Ούτε που τις κοιτάζω τις γυναίκες πλέον. Προσπαθώ να μην τις σκέφτομαι καν. Βοηθάει αρκετά βέβαια το ότι είμαι 75 και δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο. Όταν ήμουν νέος, είχα εμμονή με τη σεξουαλική επιθυμία, φαντασιωνόμουν διαρκώς σεξουαλικές καταστάσεις, αυνανιζόμουν αγρίως, έψαχνα να εφεύρω τρόπους μπας και πηδήξω. Ήταν φριχτό. Ευτυχώς για μένα, βρήκα έναν τρόπο να εκφράσω αυτή την εσωτερική τρικυμία στα κόμικς μου, αλλιώς θα είχα καταλήξει στη φυλακή ή σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα. Χωρίς υπερβολή. Είμαι καλύτερα τώρα. Κάπως κατάφερα να τα επιλύσω τα θέματά μου. Με βοήθησαν φυσικά πολύ η επιτυχία και η αγάπη αληθινών γυναικών».

«Φυσικά έχω κοιτάξει τις γυναίκες ως 'σεξουαλικά αντικείμενα', το έχω κάνει χιλιάδες φορές στην πορεία της ζωής μου. Μου έβγαινε αναγκαστικά. Η θέα μιας γυναίκας με μεγάλο κώλο και δυνατά πόδια μου προκαλούσε ρίγη ηλεκτρισμού. Δεν γινόταν να μην το αισθάνομαι. Γινόταν μόνο να συγκρατούμαι και να μην ενεργώ τυφλά με βάση τέτοια ένστικτα, και κάπου εδώ υπεισέρχεται ο «Πολιτισμός Πηγή Δυστυχίας» του Φρόιντ».

Ο Ρόμπερτ Κραμπ στα 75: «Επιτέλους δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο» Facebook Twitter
Sketchbook του Ρόμπερτ Κραμπ από το 1971.

«Όταν ήμουν νέος, είχα πολύ θυμό εναντίον των γυναικών, όπως και εναντίον των αντρών και της ανθρώπινης κοινωνίας εν γένει. Τα μετέφερα όλα αυτά στη δημιουργική εργασία μου. Ήμουν αρκετά τρελός για να μην με απασχολούν πολύ οι συνέπειες. Κάποιες από τις κριτικές που δέχθηκα όμως, τελικά με επηρέασαν. Άρχισα να δείχνω μια συστολή, μια αυτοσυγκράτηση. Στο τέλος, μου φαινόταν αδύνατον να ζωγραφίσω κάτι που θα μπορούσε να είναι προσβλητικό για κάποιον. Αυτή είναι η θέση που βρίσκομαι σήμερα».

«Η άποψή μου για τον Ντόναλντ Τραμπ έχει αλλάξει λίγο από τότε που τον είχα ζωγραφίσει σ' εκείνο το κόμικ στριπ του 1989 [το οποίο καταλήγει με τον Κραμπ και την παρέα του να χώνουν τον νυν Πρόεδρο στη λεκάνη της τουαλέτας και να τραβάνε το καζανάκι]. Νομίζω πως τότε τον κολάκεψα λίγο, παρουσιάζοντας τον σα να έχει κάποιου είδους, διεστραμμένη έστω, σοφιστικέ ποιότητα. Τώρα έχω σαφώς χειρότερη άποψη. Είναι σα να διακρίνω πια στοιχεία νταή κακοποιού στον χαρακτήρα του, σα να παρακολουθώ έναν τύπο που λέει χωρίς καμιά ειρωνεία: 'Πού είναι τα γαμημένα λεφτά μου; Θέλω τώρα τα γαμημένα λεφτά μου!».

Ο Ρόμπερτ Κραμπ στα 75: «Επιτέλους δεν είμαι πια σκλάβος μιας μανιασμένης λίμπιντο» Facebook Twitter
Η διάσημη πορνοστάρ και νέμεση του Ντόναλντ Τραμπ, Στόρμι Ντάνιελς, διά χειρός Ρόμπερτ Κραμπ.

«Μου έχουν κολλήσει προ πολλού την ταμπέλα 'παρεξηγημένος'. Δεν αισθάνομαι παρεξηγημένος παρά μόνο όταν ο κόσμος αντιδρά στη δουλειά μου σα να υποστηρίζω αυτά που ζωγραφίζω: τις παρανοϊκές καταστάσεις ή την βίαιη σεξουαλική εικονογραφία. Φοβάμαι ότι δεν το πιάνουν το νόημα. Δεν ζωγραφίζω για να προσβάλλω ή να πληγώσω κανένα μες την εξαίρεση συγκεκριμένων περιπτώσεων οι οποίες κατονομάζονται χωρίς περιστροφές, όπως ο Τραμπ».

«Τι να σας πω, εγώ είμαι απλά ένας τρελός καλλιτέχνης. Δεν μπορώ να βρεθώ υπόλογος για αυτά που γράφω ή ζωγραφίζω. Προσωπικά, δε νομίζω ότι μπορούν να έχουν άσχημη επίδραση στους αναγνώστες. Δε νομίζω ότι λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Αυτό που κάνει κακό στους ανθρώπους είναι να τους εξαπατάς και να τους εκμεταλλεύεσαι».

Με στοιχεία από τον Guardian

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τέσσερις σημαντικοί διεθνείς καλλιτέχνες αποτελούν τον προπομπό της μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ

Εικαστικά / ΕΜΣΤ: Τέσσερις διεθνείς καλλιτέχνες και μία θεματική έκθεση για τα ζώα που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ

Δύο ατομικές εκθέσεις και δύο μεγάλης κλίμακας in situ εγκαταστάσεις φωτίζουν τη σχέση μας με τα ζώα και τις οικολογικές συνέπειες της αποικιοκρατίας ενώ αποτελούν προπομπό μιας μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Εικαστικά / Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Το Μουσείο Μπενάκη τιμά με μια σημαντική έκθεση τη μνήμη του σκηνοθέτη, διανοούμενου, ιστοριοδίφη και ερευνητή του λαϊκού μας πολιτισμού, συνδημιουργού του θρυλικού «Παρασκηνίου». Ο επιμελητής της έκθεσης, Γιώργος Σκεύας, μας μιλά γι’ αυτήν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μεγάλη έκθεση του Steve McQueen για τα κινήματα που διαμόρφωσαν τη Μεγάλη Βρετανία

Εικαστικά / Η Μεγάλη Βρετανία που αντιστάθηκε υπάρχει ακόμα στις φωτογραφίες αυτής της έκθεσης

Από τις σουφραζέτες των αρχών του 20ού αιώνα μέχρι τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο στο Ιράκ, η έκθεση σε επιμέλεια του Steve McQueen συγκεντρώνει τις πιο δυνατές εικόνες μιας χώρας που βγήκε πολύ συχνά και πολύ δυνατά στους δρόμους.  
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο καινοτόμος κεραμίστας–γλύπτης Brian Rochefort παρουσιάζει στην Αθήνα νέα του έργα

Εικαστικά / Brian Rochefort: Ο ριζοσπάστης της κεραμικής παρουσιάζει τα νέα του έργα στην Αθήνα

Είναι διάσημος για τη δημιουργία μεγάλων, ζωηρών κεραμικών γλυπτών με μοναδικές υφές και αφηρημένα μοτίβα, ενώ οι συνθέσεις του ισορροπούν μεταξύ αταξίας και αρμονίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Εικαστικά / Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Το βινύλιο υποκαθιστά το χρώμα σε μια σειρά έργων που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη από τον Αλέξανδρο Ιόλα. Σαράντα χρόνια μετά, η γκαλερί The Breeder τα επανασυστήνει στο κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ