«Caprisongs»: Ένα σχεδόν τέλειο ποπ άλμπουμ της FKA Twigs

«Caprisongs»: Ένα σχεδόν τέλειο ποπ άλμπουμ της FKA Twigs Facebook Twitter
Έχει έναν περίεργο τρόπο η FKA Twigs να συνδέει τα τραγούδια, όσο αταίριαστα και να ακούγονται στην πρώτη ακρόαση, καταφέρνοντας έτσι να δημιουργήσει μια ομοιογένεια στο άλμπουμ που εκτιμάς όλο και πιο πολύ κάθε φορά που το ακούς.
0

Το βίντεο που έβγαλε η FKA Twigs λίγο πριν από την κυκλοφορία του νέου, τρίτου άλμπουμ της «Caprisongs», το οποίο χαρακτηρίζει ως mixtape, δείχνει την ίδια και τις χορεύτριές της να χορεύουν –ή, έστω, να επιχειρούν να χορέψουν‒ στα σκαλιά ενός κτιρίου υπό τους ήχους του «Ride the dragon», του «ανατολίτικου» κομματιού που ανοίγει το mixtape.

Η «ερασιτεχνική», ανέμελη λήψη των κοριτσιών που χορεύουν σε δημόσια θέα και διακόπτει συνεχώς ο φύλακας –επειδή «δεν επιτρέπεται ο χορός»‒ είναι ο ιδανικός τρόπος για να συστήσει το «Caprisongs», το πιο χαλαρό, πιο mainstream και πιο «εύκολο» άλμπουμ που έχει κάνει μέχρι σήμερα, που είναι και το πιο χαρούμενο, όσο χαρούμενο μπορεί να είναι ένα άλμπουμ της FKA Twigs.

Ακούγοντας το mixtape προσεκτικά, καταλαβαίνεις ότι, παρότι πατάει σε όλους τους ήχους που κυριαρχούν στο Τop 40 και έχει φτιάξει το πιο φωτεινό και «παιχνιδιάρικο» άλμπουμ της, κάτι δεν το αφήνει να γίνει εύπεπτο και να φτάσει μέχρι τα άκρα της ποπ ελαφρότητας και να βγάλει αβίαστα hits.

Η αισθητική και η δομή του άλμπουμ με τους ηλεκτρονικούς μικροήχους, τις άρπες, τα μουσικά κουτιά και τις χορωδίες θυμίζουν το «Vespertine» της Björk, που σημαίνει ότι, εν τέλει, δεν είναι καθόλου εύκολο άλμπουμ, όσο κι αν σε ξεγελάει στην αρχή.

Πέρασε πολύ δύσκολα η FKA Twigs τα τελευταία χρόνια, αρρώστιες, χωρισμούς, κακοποιητικές σχέσεις, ξεδίπλωσε τη θλίψη της στο «Magdalene», χάρη στο οποίο αναγνωρίστηκε απ’ όλους η καλλιτεχνική της αξία (κάποιοι την τοποθέτησαν δίπλα στην Kate Bush), ήρθε και η καραντίνα και την αποτελείωσε. Κι όταν πιάνεις πάτο, έχεις δύο επιλογές: ή να γίνεις κομμάτια και να σκορπίσεις στον άνεμο ή να αναστηθείς μέσα από τις στάχτες σου και να κυνηγήσεις ξανά τη χαρά.

«Caprisongs»: Ένα σχεδόν τέλειο ποπ άλμπουμ της FKA Twigs Facebook Twitter
Πέρασε πολύ δύσκολα η FKA Twigs τα τελευταία χρόνια, αρρώστιες, χωρισμούς, κακοποιητικές σχέσεις, ξεδίπλωσε τη θλίψη της στο «Magdalene», χάρη στο οποίο αναγνωρίστηκε απ’ όλους η καλλιτεχνική της αξία (κάποιοι την τοποθέτησαν δίπλα στην Kate Bush), ήρθε και η καραντίνα και την αποτελείωσε.

Ευτυχώς, επέλεξε το δεύτερο και δείχνει να αναγεννήθηκε. Βέβαια, τα συναισθηματικά τραύματα δεν είναι εύκολο να επουλωθούν μέσα σε δύο χρόνια και όσα τραπ και afrobeat τεχνάσματα και να χρησιμοποιεί ως υπόβαθρο, βουτώντας στον σημερινό ήχο του Λονδίνου, η μελαγχολία και η θλίψη παραμένουν, ακόμα και όταν προσπαθεί να δηλώσει χαρούμενη.

Φλερτάρει με τον ήχο και τον τρόπο που τραγουδάει η Charlie XCX ή τραγουδούσε η αδικοχαμένη Sophie, και με το τζαμαϊκανό dancehall, μαζί με τη Shygirl, το afrobeat του Νιγηριανού Rema ή του Γκαμπιανού Pa Salieu, το λαμπερό R&B της Jorja Smith, το grime, το χιπ-χοπ, συνεργάζεται με κορυφαίους παραγωγούς, όπως ο El Guincho, ο Kreless, η Arca, ο Fred Again, ο Sega Bodega και φτιάχνει ένα πολύ όμορφο mixtape με όλα τα συστατικά των σημερινών πετυχημένων άλμπουμ, αλλά με περισσότερη οδύνη και ενδοσκόπηση απ’ όση αντέχει ένα σημερινό χιτ.

Η αισθητική και η δομή του άλμπουμ με τους ηλεκτρονικούς μικροήχους, τις άρπες, τα μουσικά κουτιά και τις χορωδίες (που είναι από τα πολύ δυνατά σημεία των κομματιών) θυμίζουν το «Vespertine» της Björk, που σημαίνει ότι, εν τέλει, δεν είναι καθόλου εύκολο άλμπουμ, όσο κι αν σε ξεγελάει στην αρχή.

Ride the dragon

Το «Caprisongs» ξεκινάει με τον vintage ήχο του κουμπιού ενός κασετοφώνου και τον στίχο «γεια, σας έφτιαξα ένα mixtape, επειδή όταν σας νιώθω, νιώθω εμένα, κι όταν με νιώθω, αισθάνομαι καλά» ‒ μετά το «Ride the dragon» γίνεται ένα R&B «τσιφτετέλι». Οι συνεργασίες είναι εντυπωσιακές, αλλά τα κομμάτια δεν είναι όλα στο ίδιο επίπεδο.

Κάποια είναι ανολοκλήρωτα, όπως το «Honda», που ακολουθεί, με τον Pa Salieu να καυχιέται ότι είναι «ένας και μοναδικός» ‒ σαν ερωτική πράξη που δεν κορυφώνεται ποτέ. Το σώζουν τα χορωδιακά μέρη και ο grime ρυθμός, αλλά έχεις την εντύπωση ότι η FKA Twigs πάσχισε να χωρέσει στο άλμπουμ όλες τις συνεργασίες, ακόμα και αν δεν της «βγήκαν» όπως περίμενε. Προφανώς γι’ αυτό το ονόμασε και mixtape.

Στο «meta angel», ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του άλμπουμ, ακούγεται σαν τη Μαντόνα σε στιγμές τρυφερότητας, με το δεύτερο κουπλέ να λέει «μακάρι να είχα βοήθεια από μια βαθύτερη φωνή, κάτι σαν μετα-άγγελο που να μπορούσε να μου ψιθυρίσει όλες τις απαντήσεις, και ίσως η ζωή να γινόταν λίγο πιο αργή, δεν νομίζω ότι αυτό μπορώ να το καταφέρω μόνη μου» ‒ η φωνή της ακούγεται σπαρακτική από το autotune, σαν να «κλαίει» στο ρεφρέν.

Στο mega-hit της «Tears in the club», με τη συμμετοχή του Μίδα πλέον The Weeknd και την Arca στην παραγωγή, ξορκίζει την αγωνία και τον συναισθηματικό πόνο με τον χορό στην πίστα – που έχει λείψει σε όλους απ’ την αρχή της πανδημίας.

Το «Oh my love», που ακολουθεί, είναι ίσως το πιο ωραίο ποπ κομμάτι που έχει γράψει ποτέ η FKA Twigs, στο οποίο μιλάει για τη ματαιότητα μιας σχέσης την οποία εκείνη θέλει, αλλά ο άλλος δεν… και αναρωτιέται αν αξίζει να επιμένει ή να πάει παρακάτω.

Στο «Ρamplemousse» ακούγεται σαν τη Charlie XCX σε ένα σύντομο δείγμα hyperpop που ολοκληρώνεται πριν προλάβεις να φτάσεις στο ρεφρέν.

Tears in the Club

Η πιο αναγνωρίσιμη στιγμή της, με πιάνο, την αφόρητη μελαγχολία του «Magdalene» και το χαρακτηριστικό φαλτσέτο στη φωνή είναι το «Lightbeamers», ενώ, όσο ταιριαστό και να ακούγεται το ντουέτο με τη Shygirl, είναι από τις πιο αδύναμες στιγμές του άλμπουμ.

Πολύ πιο πετυχημένη είναι η συνάντησή της με τη Jorja Smith και τον Unknown T στο «Darjeeling» και τον Rema στο «Jealousy», σε ένα ρεγκετόν που ήδη ξεχώρισε και έχει προοπτικές να γίνει μεγάλη επιτυχία.

Παρόλες τις αδυναμίες του και τις συνεργασίες που δεν βγάζουν το επίπεδο που θα περίμενε κανείς σε όλα τα κομμάτια, το «Caprisongs» είναι ένα πολύ καλό ποπ άλμπουμ.

Έχει έναν περίεργο τρόπο η FKA Twigs να συνδέει τα τραγούδια, όσο αταίριαστα και να ακούγονται στην πρώτη ακρόαση, καταφέρνοντας έτσι να δημιουργήσει μια ομοιογένεια στο άλμπουμ που εκτιμάς όλο και πιο πολύ κάθε φορά που το ακούς. Δεν είναι αυτό ακριβώς που θα ήθελε –αν και στη φωτογραφία του artwork έχει «χτυπήσει» τατουάζ στα δόντια της το GOAT (the greatest of all time) ‒, αλλά και μόνο που προσπάθησε να φωτίσει την σκοτεινή περίοδο που περνάμε, από κάθε άποψη, είναι παραπάνω από αρκετό…

meta angel

To «Caprisongs» κυκλοφορεί από τη Young Recordings/Atlantic Recording Corporation.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λουκιανός Κηλαηδόνης (1943-2017): Μια ζωή

Μουσική / Λουκιανός Κηλαηδόνης (1943-2017): Μια ζωή

Σαν σήμερα πεθαίνει ο «φτωχός και μόνος κάου-μπόυ», που την εποχή της επικράτησης του πολιτικού τραγουδιού στη χώρα μας πρότεινε την επανασύνδεση με τον Αττίκ και τον Κώστα Γιαννίδη, αλλά και την αμερικανική τζαζ, country και σουίνγκ μουσική.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Βασίλης Λούρας: «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Μουσική / «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Βασίλης Λούρας -και θα κυκλοφορήσει σύντομα στους κινηματογράφους από το Cinobo- είναι μια συναρπαστική ταινία για την Κάλλας που αποκαθιστά την αλήθεια για τα χρόνια της στην Ελλάδα αλλά και για τη θυελλώδη σχέση της με τη χώρα που η μεγάλη ντίβα θεωρούσε πατρίδα.
M. HULOT
67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ