Πριν τις εντυπώσεις από το φετινό Plissken αρχή με μια ερώτηση: Γιατί το Plissken είναι μουσικό φεστιβάλ και δεν το παίζει μουσικό φεστιβάλ;(όχι δεν είναι μόνο το line up)
Απάντηση:
1.
Ο χώρος που έχει επιλεγεί είναι κατάλληλος για την διεξαγωγή του event. Που θα πει, ο κόσμος είναι σε θέση να παρακολουθήσει με ασφάλεια και άνεση το θέαμα χωρίς να στριμώχνεται σαν σαρδέλα. Το πώς θα γίνει αυτό αφορά τους διοργανωτές οι οποίοι σύμφωνα με την ζήτηση των εισιτηρίων πρέπει να επιλέγουν το κατάλληλο μέρος. Ο ήχος πρέπει να είναι όσο καλύτερος γίνεται.
2.
Ο χρόνος των θεατών είναι ότι πολυτιμότερο έχουν σε τούτη την σύντομη ζωή που ζούν. Δεν γίνεται να τους τον ροκανίζεις με σαχλές καθυστερήσεις. Στο Plissken οι αλλαγές γινόντουσαν με Βρετανική ακρίβεια. Μέσα σε δέκα λεπτά, άντε λίγο παραπάνω για τους Swans, όλα ήταν έτοιμα. Παρακολουθούσαμε τους τεχνικούς σε εκείνο το δεκάλεπτο να τα ετοιμάζουν όλα. Εικόνα-σοκ για όλους εμάς που θεωρούμε δεδομένη την αναμονή στις συναυλίες δεκαετίες τώρα. Γιατί όλα εδώ λειτουργούν ρολόι; Μήπως επειδή κάποιοι είναι πιο σοβαροί από τους άλλους;
3.
Το Line up σου πρέπει να έχει ταυτότητα. Αυτό το λίγο από όλα, το «βάλε-βγάλε-να το αφήσω;» με τα ονόματα πρέπει κάποιοι στιγμή να τελειώσει. Τι θες τελικά να μας παρουσιάσεις; Διεθνή ονόματα του ροκ; Έντεχνο; Jazz; ή καλή ώρα όπως το Plissken κυρίως φρέσκο υλικό με παλιούς που εξακολουθούν να ορίζουν το σήμερα της μουσικής; Πρέπει να αποφασίσεις.
Μερικές εντυπώσεις από το φετινό γενέθλιο πάρτι του Plissken από την αρχή μέχρι τους Swans. Δυστυχώς Simian Mobile Disco δεν μπόρεσα να δω διότι ο συνδυασμός πρωινή δουλειά-καθημερινή -ηλικία δεν με άφησε:
Son Lux: Τι μορφή ο Ryan Lott! Όπου «μορφή» βάλτε έναν νέο άνθρωπο με ωραία φωνή και καλοδουλεμένο υλικό. Ζούσε τα κομμάτια στην σκηνή χωρίς καθόλου πόζα. Είναι δύσκολο να αφήσεις την πόζα στην απέξω σε μια (ψηφιακή) εποχή που ορίζεται από αυτή. Με ανάγκασε να τον ψάξω περισσότερο σήμερα μετά την χθεσινή του εμφάνιση.
Lee "Scratch" Perry: Γκουρού. Πάνω-κάτω στην σκηνή του Plissken σαν να βλέπεις την ιστορία της Ρεγκε να περνάει μπροστά από τα μάτια σου. Και τι πιο ωραίο να σου τραγουδάει «Happy Birthday» για τα τέταρτα γενέθλια σου αυτός ο παππούς-θρύλος από την Τζαμάικα; A! και αγαπητέ εσύ που ρώτησες «τι είναι όλα αυτά που φοράει;» να ξέρεις ότι όλα αυτά τα έχουν αντιγράψει οι νεώτεροι για να φανούν κουλ με πολλές φορές αστεία αποτελέσματα. Αυτός είναι κουλ επειδή δεν τον νοιάζει το πώς φαίνεται γιατί σε αυτή την φάση του έχει ήδη γράψει την ιστορία του στη μουσική. Επίσης, ο μπάφος μόνο δεν αρκεί για να πάρεις μυρωδιά από τη μουσική της Τζαμάικας.
The Bug: Όχι ο ήχος που προτιμώ. Μου φάνηκε μονοδιάστατος αλλά μάλλον η γνώμη μου δεν μετράει. Αν και η αγάπη μου για την Ninja Tune είναι μεγάλη (Bonobo, The Cinematic Orchestra, Coldcut, Dj Food κ.τ.λ) εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς διαφορετικό. Έχει και στην Αθήνα ένα σκληρό πυρήνα θαυμαστών που μάλλον ικανοποιήθηκε.
Swans: Εμπειρία. Τι λάθη έκαναν ή δεν έκαναν στο live τους δεν έχω ιδέα. Μπήκα σε ένα τριπάκι για όση ώρα κράτησε και δεν ήθελα να βγω. Δεν ήθελα να πάρω τα μάτια μου από την σκηνή λες και παρακολουθούσα κάποια θεατρική παράσταση ή κινηματογραφική ταινία και θα έχανα την συνέχεια. Άψογο, προσηλωμένο στην σκηνή, κοινό.
Εύχομαι στο Plissken να κρατήσει για πολλά χρόνια μα πάνω από όλα να κρατήσει χαρακτήρα. Χρόνια πολλά!
Ωραίο βίντεο απο την χθεσινή εμφάνιση των Swans:
σχόλια