Η Εβρίτικη Ζυγιά είναι ένα παραδοσιακό μουσικό συγκρότημα από τον Έβρο που παίζει θρακιώτικους σκοπούς και που σχηματίστηκε το 2007 από τέσσερις νεαρούς φίλους. Ζυγιά σημαίνει ζευγάρι και έχει να κάνει με την αντιπροσωπευτική παραδοσιακή ορχήστρα του κάθε τόπου και Εβρίτικη επειδή το συγκρότημα παίζει κυρίως την μουσική του Έβρου και της Θράκης. Η Θράκη έχει μεγάλη ιστορία στην μουσική παράδοση, σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους ήταν ο τόπος καταγωγής του Ορφέα και εκπροσωπούσε την λύρα και το τραγούδι στην Αρχαία Ελλάδα. Ο Σπύρος, ο Άγγελος, ο Στρατής και ο Αλέξης προσπαθούν όχι μόνο να μαζέψουν όσα τραγούδια είναι ξεχασμένα αλλά να τα φέρουν μπροστά σε ένα νεότερο κοινό που δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τα γλέντια ή τα πανηγύρια. Με αυτό τον σκοπό θα εμφανιστούν στο πλαίσιο του Davadur, μιας εναλλακτικής βραδιάς στο Bios Tesla, το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου.
—Μιλήστε μου λίγο για εσάς και για αυτά που κάνετε. Ποιοι είστε; Πώς αποφασίσατε να κάνετε συγκρότημα;
Είμαστε τέσσερις νέοι με καταγωγή τον Έβρο και κοινή αγάπη την τοπική παραδοσιακή μουσική συνέστησαν το ομώνυμο μουσικό σχήμα «Εβρίτικη Ζυγιά». Ο Σπύρος στην γκάιντα, ο Άγγελος στα κρουστά, ο Στρατής στο καβάλι και τη φωνή και ο Αλέξης στη λύρα είναι τα άτομα που απαρτίζουν το σχήμα. Το σχήμα έχει σχεδόν μια δεκαετή συνεχώς ανοδική πορεία στα μουσικά δρώμενα της Θράκης και εξυπηρετεί τις μουσικοχορευτικές ανάγκες των συλλόγων καθώς και τις κοινωνικές εκδηλώσεις της τοπικής κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια εξωτερίκευσης της μουσικής έξω από τα στενά όρια της Θράκης, δίνοντας την ευκαιρία στο ευρύτερο μουσικόφιλο κοινό να απολαύσει και να διασκεδάσει με την θρακιώτικη μουσική.
—Τι παίζετε ακριβώς; Είναι ξεχασμένη μουσική; Πώς έχετε ανακαλύψει τα κομμάτια που παίζετε; Ήταν δύσκολο να βρεθούν;
Το ρεπερτόριο που πραγματευόμαστε είναι η θρακιώτικη μουσική. Μια ιδιαίτερη μουσική παράδοση, μέσα στην οποία γαλουχηθήκαμε και υπηρετούμε με σεβασμό και αγάπη. Δεν θα λέγαμε πως είναι ξεχασμένη μουσική, αλλά περιορισμένη ως προς την διάδοση. Είναι ζώσα μουσική, η οποία όμως αυτό-συντηρείται και διασώζεται όπως είναι λογικό, στο φυσικό της περιβάλλον, διασκεδάζοντας τον κόσμο της Θράκης. Αυτό είναι κύριο χαρακτηριστικό κάθε τοπικής μουσικής παράδοσης. Το επόμενο στοίχημά μας είναι μπορέσουμε να κάνουμε την θρακιώτικη μουσική πιο global και world music, καθώς πιστεύουμε πως έχει αξία και την βαρύτητα να το επιτύχει αυτό.
—Μια αστεία ιστορία που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια ενός γλεντιού;
Σε πανηγύρι στον Έβρο, πάνω στο ξέφρενο γλέντι, πλησιάζουν διάφοροι για να ρίξουν «σάμπα», όπως λέμε, ρίξιμο χαρτούρας για παραγγελία ή ευχαρίστηση. Οπότε πλησιάζει ένας μερακλωμένος μεσήλικας και ενώ έχει ρίξει όλα του τα λεφτά κατά την διάρκεια του γλεντιού, μην έχοντας να ρίξει τίποτα άλλο και εκστασιασμένος από το επόμενο τραγούδι, πλησιάζει, ψάχνεται στις άδειες τσέπες απογοητεύεται και στη συνέχεια φωτίζει το πρόσωπό του, καθώς βρίσκει τη λύση: βγάζει το ρολόι χειρός από τον καρπό του και το δένει σε έναν ορθοστάτη μικροφώνου μας, «Βαράτε ρε!!!», φωνάζει και συνεχίζει τον χορό!
—Μπορεί αυτή η μουσική να λειτουργήσει πέρα από τα γλέντια και τις γιορτές;
Η θρακιώτικη μουσική δεν είναι μόνο γλέντι και χορός. Γενικώς η παραδοσιακή μουσική έχει παρεξηγηθεί στο σύνολο της σε αυτό. Η παραδοσιακή μουσική είναι μουσική, η έκφραση συναισθηματικού κόσμου διαμέσου φωνών και οργάνων. Είναι ένα αποτέλεσμα υπαρξιακής έκφρασης που συντροφεύει την ανθρωπότητα κάθε της στιγμή. Στη χαρά, στη λύπη και σε όλη την καθημερινότητα μας. Ήδη πολλοί καλλιτέχνες πειραματίζονται ταυτόχρονα και με άλλα είδη μουσικής, δίνοντας στην παραδοσιακή μας μουσική άλλη πνοή και πεδίο δράσης – μακριά από τις «παραδοσιακές» χρήσεις της. Από την άλλη βέβαια, στην Θράκη η τοπική της μουσική δεν αναφέρεται μόνο στα γλέντια και τις γιορτές. Χρησιμοποιείται σε όλες καθημερινές εκφάνσεις της. Στις πολύωρες ομαδικές αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες, στα βαφτίσια, στις κηδείες, αρραβώνες κτλ.
—Τι θα δούμε στην Αθήνα;
Φυσικά είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα είμαστε στο Davadur στην Αθήνα. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και τους ανθρώπους του BIOS για την πρόσκληση. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε την ευκαιρία να ερχόμαστε συχνά στην πρωτεύουσα για να δείξουμε την δουλεία μας. Όσοι προσέλθουν στο live Σαββάτου θα χουν την τύχει να πάρουν μια γερή γεύση από Θράκη. Θα αφουγκραστείτε «αυτόχθονα» όργανα όπως η γκάιντα, το καβάλ(ι) ,τη λύρα και το νταούλι, τα οποία είναι συνυφασμένα από εκατοντάδες , ίσως και χιλιάδες χρόνια με την Θράκη. Θα ταξιδέψουν μαζί μας με τους ήχους του Ορφέα και τους ρυθμούς του Διόνυσου. Στο εγχείρημά μας , συνταξιδιώτης μαζί μας θα είναι ο φίλος Γιώργου Μάρκου στο ακορντεόν και στον ήχο ο Σωκράτης Γουγουλίδης. Δώστε μας την ευκαιρία να μοιραστούμε την μαγεία της Θράκης και εκτός φυσικών συνόρων της Θράκης. Το αξίζει και σίγουρα θα το απολαύσετε!
Θα εμφανιστούν το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου στο πλαίσιο του Davadur που γίνεται στο Bios Tesla [Πειραιώς 84, Γκάζι] με ελεύθερη είσοδο
σχόλια