H επιρροή του «Pryda» στην ηλεκτρονική μουσική και τα άλλα πρόσωπα του Eric Prydz

10 Πράγματα για τον Eric Prydz Facebook Twitter
O Eric Prydz έχει καταφέρει να κερδίσει την αναγνώριση τόσο από το underground όσο και από το mainstream κοινό.
0


Ο ERIC SHERIDAN PRYDZ γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 1976. Ξεκίνησε την καριέρα του σε διάφορα clubs της πόλης, προτιμώντας τα extended sets, ενώ παράλληλα έχτιζε την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Τελειοποίησε τον χαρακτηριστικό του ήχο μέσα από την επαφή του με το clubbing, αντλώντας επιρροή από τους Depeche Mode, τους Parliament και τον Σουηδό θρύλο της techno, Cari Lekebusch. Έχει κυκλοφορήσει μουσική με πολλά ψευδώνυμα. Τα πιο γνωστά είναι τα AxEr (με τον Axwell), A&P Project (με τον Steve Angello), Groove System, Dukes of Sluca, Hardform, Sheridan, Moo, Tonja Holma, Fiol Lasse, με πιο επιτυχημένα τα Pryda και Cirez D.

Μαζί με τους Axwell, Sebastian Ingrosso και Steve Angello, ο Prydz έφτιαξε μια μπάντα από DJs που ανεπίσημα αυτοαποκαλούνταν Swedish House Mafia. Όταν το ομώνυμο συγκρότημα σχηματίστηκε επίσημα στα τέλη του 2008, ο Prydz αποφάσισε να μην ακολουθήσει τους φίλους του.

Με το δικό του όνομα, ο Prydz προτιμά την απλή, club-oriented house, με μια εμφανή αγάπη στις επανεκτελέσεις pop τραγουδιών από τα ‘80s.

Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία με παγκόσμια απήχηση ήρθε το 2004 με το «Call on Me». Βασισμένο στο hook από το «Valerie» του Steve Winwood (με νέα φωνητικά από τον Winwood), το «Call on Me» έφτασε στην κορυφή των single charts σε πολλές χώρες, ωθούμενο σε μεγάλο βαθμό από ένα κάπως αμφιλεγόμενο βίντεο για την εποχή, με την πασίγνωστη μέχρι σήμερα απροκάλυπτα σεξουαλική αεροβική ρουτίνα. Μέχρι και ο Tony Blair, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου τότε, παραδέχτηκε δημόσια ότι του άρεσε το βίντεο, σχολιάζοντας όμως αρνητικά τη «λαγνεία που απέπνεε».

Eric Prydz – Call On Me

Με το δικό του όνομα, ο Prydz προτιμά την απλή, club-oriented house με μια εμφανή αγάπη στις επανεκτελέσεις pop τραγουδιών από τα ‘80s. Παρόλο που αυτά τα κομμάτια τον έκαναν εξαιρετικά δημοφιλή, ο Prydz σταμάτησε να τα παίζει στις εμφανίσεις του, σε μια προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από την πιο mainstream σκηνή.

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει εξοργίσει τους fans του, που περιμένουν να τα ακούσουν και τα ζητούν φωνάζοντας δυνατά τα ονόματα των κομματιών. Η τακτική του όμως δούλεψε, αφού έχει καταφέρει να κερδίσει την αναγνώριση τόσο από το underground όσο και από το mainstream κοινό.

Το «Pryda» είναι το πιο γνωστό ψευδώνυμο του Prydz, του οποίου ο ήχος αναπαράγεται ακατάπαυστα στη χορευτική μουσική. Ανατρέχοντας σε οποιαδήποτε τρέχουσα επιτυχία ηλεκτρονικής μουσικής, μπορείς να ακούσεις την επιρροή του «ήχου του Pryda», που αποτελείται από άψογα στημένες πολυεπίπεδες μελωδίες και αρμονίες, δημιουργώντας ένα σχεδόν αυτόνομο υποείδος. Οι ρίζες του μπορούν να εντοπιστούν πίσω στο 2004, με τις κυκλοφορίες των «Aftermath» (2005), «Muranyi» (2007) και «Pjanoo» (2008) να παγιώνουν μια νέα γενιά στον χώρο του progressive house.

Ως Cirez D προσφέρει μια έντονη αντίθεση στις πλούσιες μελωδίες του Pryda, με την απογυμνωμένη techno του να είναι σκοτεινή, ωμή και σχεδιασμένη για σκοτεινές αποθήκες και πολύωρα sets. Είναι ένα σκόπιμο σημείο εστίασης για τον Prydz, ο οποίος απολαμβάνει να παίζει σε αυτά τα περιβάλλοντα, και το Cirez D, όπως και τα άλλα ψευδώνυμα, του προσφέρει την ελευθερία να κυκλοφορεί τους δίσκους που θέλει να παίζει, χωρίς να περιορίζεται από τις απαιτήσεις του κοινού.

Eric Prydz - Miami To Atlanta

Το 2009 κυκλοφόρησε ως Pryda το «Miami to Atlanta», όπου χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το «Pryda snare», μια δημοφιλή τεχνική στη house και trance μουσική που συνίσταται στη χρήση ενός συμπιεσμένου και παρατεταμένου snare στο τέλος ενός bar. Χρησιμοποιείται συχνά για να σηματοδοτήσει το build up σε μια δομή τραγουδιού και ουσιαστικά πυροδότησε τον χαρακτήρα και το ύφος της μουσικής που αργότερα θα ονομαζόταν big room ή EDM. Παραγωγοί όπως οι Martin Garrix, Dimitri Vegas & Like Mike, Armin van Buuren, W&W κ.ά. το χρησιμοποιούν κατά κόρον.

Αν σας εντυπωσιάζουν τα απίστευτα visuals σε διάφορα μεγάλα events ηλεκτρονικής μουσικής σήμερα, πρέπει να ευχαριστήσετε τον Eric γι' αυτό. Το 2011, παρουσίασε το EPIC (Eric Prydz In Concert) στο Brixton Academy του Λονδίνου. Στον πυρήνα του, το EPIC παρουσίαζε έναν τρόπο οπτικής εμπειρίας της μουσικής του, με την πρωτοποριακή χρήση ολογραμμάτων σε μια ανεπανάληπτη κλίμακα, που εντυπωσίασε το κοινό και τη μουσική βιομηχανία. Οι επαναλήψεις του EPIC εξελίχθηκαν σε κάτι πραγματικά μεγαλειώδες και άνοιξαν τον δρόμο σε έναν επαναπροσδιορισμό της οπτικοακουστικής εμπειρίας στις dance διοργανώσεις.

Ο Prydz φοβάται τα αεροπλάνα, έτσι στην αρχή της καριέρας του ήταν σχεδόν αδύνατο να τον δεις να παίζει live εκτός Ευρώπης. «Δοκίμασα τα πάντα», έχει δηλώσει, «έχω δει κάθε ηλίθιο που είχε μια εκδοχή για το πώς μπορώ να το λύσω. Είναι περισσότερο θέμα ελέγχου, δεν φοβάμαι ότι θα συντριβούμε». Με τον Prydz να περιοδεύει σε όλο τον κόσμο, ο φόβος του για τις πτήσεις σίγουρα δεν έκανε τα ταξίδια του εύκολα όλα αυτά τα χρόνια, με τις διαδρομές του να πρέπει να είναι καλά μελετημένες, ώστε να ελαχιστοποιείται ο χρόνος που βρίσκεται στο αεροπλάνο.

Eric Prydz Presents EPIC

Ο Eric Prydz θα βρίσκεται στο Primer Festival το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου.

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το Primer Festival 2024 εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Μουσική / Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Λίγο πριν από την αποψινή της περφόρμανς στην Αθήνα (Gazarte), η ρηξικέλευθη σλοβένικη μουσική κολεκτίβα εκθέτει το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό της μανιφέστο στη LiFO «προειδοποιώντας» ότι δεν είναι εδώ για να προσφέρει την άνεση του ψέματος, αλλά τη δυσφορία της αλήθειας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαδημητρίου - Βερόνικα Δαβάκη: «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια και πιο λακωνικά απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Μουσική / «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Με αφορμή τη νέα τους μουσική παράσταση με εντελώς άγνωστα τραγούδια των Παπαϊωάννου και Τούντα, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και η Βερόνικα Δαβάκη μιλάνε για όσα οραματίζονται για το «Ελληνικό Σχέδιο» που βρίσκεται στην υπηρεσία της ελληνικής μουσικής και των δημιουργών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η ξανθιά φιλοδοξία της Sabrina Carpenter

Μουσική / Η Sabrina Carpenter ξέρει ακριβώς τι κάνει στην ποπ

Η πρώτη καλλιτέχνιδα που είχε ταυτόχρονα ένα νο1 άλμπουμ και τρία τραγούδια στην πεντάδα των UK Charts και τρια κομμάτια στην πεντάδα του Billboard Hot 100 –κάτι που είχε να συμβεί από την εποχή των Beatles– δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Στην πορεία, έχει σπάσει αρκετά στερεότυπα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Ελάχιστοι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την τέχνη άφησαν παρακαταθήκη»

Οι Αθηναίοι / «Αυτό που λέμε ευτυχισμένη ζωή δεν υπάρχει»

Ο Θέμης Ανδρεάδης γνώρισε τεράστια επιτυχία με το σατιρικό τραγούδι αλλά το ρίσκο να ασχοληθεί με το αγαπημένο του είδος, την μπαλάντα, τον άφησε εκτός μουσικής για σχεδόν είκοσι χρόνια. Η επιστροφή του με ένα δίσκο βινυλίου με συμμετοχές μουσικών από τις νεότερες γενιές ανοίγει ένα νέο, πιο φωτεινό κεφάλαιο στη ζωή του.
M. HULOT
Σοστακόβιτς: Ο συνθέτης που έγραψε το σάουντρακ της ρωσικής ιστορίας

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Σοστακόβιτς: Ο συνθέτης που έγραψε το σάουντρακ της ρωσικής ιστορίας

Μισός αιώνας συμπληρώνεται φέτος από τον θάνατο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ερμηνεύει το Κοντσέρτο του για βιολί και ορχήστρα με σολίστα τον Βαντίμ Ρέπιν. Με αυτήν την αφορμή, η Ματούλα Κουστένη ξετυλίγει μια ιστορία ζωής και μουσικής που καθορίστηκε τόσο από την πολιτικές εξελίξεις και το πλαίσιο του σοβιετικού καθεστώτος, όσο και από τις προσωπικές επιλογές του μεγάλου Ρώσου συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Το αριστουργηματικό σετ των Pan Pot στην Αθήνα

Μουσική / Pan Pot: Πόσο καταπληκτική μουσική παίζει αυτό το δίδυμο;

Δεν είναι πλέον εικοσάρηδες, αλλά δεν καταφεύγουν μονάχα σε νοσταλγικούς ήχους. Συνεχίζουν να καθορίζουν ηχητικά το μέλλον της techno, κάτι που απέδειξαν και στο extended σετ τους στην Αθήνα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Το νέο ντοκιμαντέρ για τους Led Zeppelin αφήνει απ’ έξω την σκοτεινή πλευρά τους

Μουσική / Το νέο ντοκιμαντέρ για τους Led Zeppelin αφήνει απ’ έξω την σκοτεινή πλευρά τους

Το Becoming Led Zeppelin εξερευνά τις συνθήκες δημιουργίας του θρυλικού συγκροτήματος αγνοώντας την ακολουθία από σατανιστικές τελετουργίες, γκρούπις, ηρωίνη, όργια και κακοποιήσεις που σημάδεψαν την μετεωρική τους διαδρομή
THE LIFO TEAM