Ξεκίνησες να παίζεις βιολί πριν αποφασίσεις να ασχοληθείς με την κιθάρα. Πώς έγινε αυτό;
Ήμουν 8 ετών όταν άκουσα David Bowie από τους γονείς μου και επειδή υπήρχε ήδη μια κιθάρα στο σπίτι άρχισα να μαθαίνω, παίζοντας μόνη μου για πολλές ώρες. Να σου πω την αλήθεια, παθιάστηκα σε σημείο εμμονής τότε. Ακόμα παίζω βιολί, αλλά αγαπώ την κιθάρα πολύ περισσότερο. Με ενθουσιάζει και θεωρώ πλέον τον εαυτό μου κιθαρίστρια. Στον δίσκο, βέβαια, εγώ παίζω τα έγχορδα.
Και στην μπάντα σου έχεις επιλέξει να μην έχεις μπάσο. Αυτό ήθελες εξαρχής;
Όχι, αυτό ξεκίνησε γιατί δεν ήξερα κανέναν μπασίστα. Στην πορεία άρχισε να μου αρέσει η έλλειψη του μπάσου γιατί μου αρέσει που υπάρχει αρκετός «χώρος» στη μουσική μου. Η έλλειψη του μπάσου με αναγκάζει να παί- ζω καλύτερη κιθάρα και είμαι άνθρωπος που του αρέσουν τέτοιες προκλήσεις.
Έχεις πει επανειλημμένα πως ντρεπόσουν να τραγουδήσεις και το αποφάσισες μετά από πολυετή εξάσκηση και δουλειά. Δεν σε ικανοποιούσε η δυναμική της φωνής σου;
Πάντα ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, αλλά δεν μου άρεσε η φωνή μου. Σίγουρα έχει να κάνει και με την προσωπικότητά μου. Είμαι πολύ ντροπαλή, δεν ήθελα να τραγουδάω μπροστά σε κόσμο και το απέφευγα μέχρι να βεβαιωθώ πως μπορώ να το κάνω. Το αποφάσισα πριν από περίπου 5 χρόνια και αφοσιώθηκα ολοκληρωτικά σε αυτό. Μπορείς να πεις ότι αυτή ήταν άλλη μια εμμονή μου.
Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησες για τον δίσκο και ποιο το δυσκολότερο να ολοκληρώσεις;
Το πρώτο είναι σίγουρα το «First we kiss», για το δυσκολότερο δεν είμαι σίγουρη. Αρκετά ήταν αυτά που ολοκληρώθηκαν μετά από πολλές ώρες δουλειάς. Κυρίως αυτά που έχουν έγχορδα, αφού τα πρόσθετα σιγά σιγά.
Έχεις πει πως ο Ντεμπισί είναι από τις βασικές επιρροές σου. Ποια χαρακτηριστικά της μουσικής του σε ενθουσιάζουν πιο πολύ;
Κυρίως ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη μουσική του: σαν μια εικόνα και όχι σαν νότες. Έχει φοβερή ατμόσφαιρα. Το πιάνο το αντιμετώπιζε σαν μια λίμνη και μέσα σ' αυτήν πρόσθετε οτιδήποτε άλλο φανταζόταν πως ταιριάζει. Κάπως έτσι φαντάζομαι κι εγώ τον ήχο της κιθάρας μου. Να μετατρέπεται σε ορχήστρα ή να περικλείει όπως πρέπει τον ήχο της φωνής μου. Σε γενικές γραμμές, αυτό που μου αρέσει στη μουσική του Ντεμπισί είναι πως οι συνθέσεις του είναι πανίσχυρες, χωρίς να περιορίζονται από τους κανόνες της κλασικής παιδείας. Έχει περίεργες εναλλαγές, χωρίς να χάνει τη μελωδικότητά του. Ο τρόπος του είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Άλλη μια εμμονή, ε;
Πώς κατέληξες στον Rob Ellis για την παραγωγή του δίσκου;
Είχα μια λίστα με ονόματα ανθρώπων που ήθελα να συναντήσω με σκοπό να με βοηθήσουν στην παραγωγή και ήταν ένας από αυτούς. Τα πήγαμε καλά από την πρώτη στιγμή και η εξίσου μεγάλη αγάπη που έχει για τον Ντεμπισί ήταν καθοριστική. Είναι πολύ σπάνιο να βρεις παραγωγό που να απολαμβάνει τέτοιους συνθέτες.
Μια και ο Brian Eno είναι ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές σου, πώς και δεν του το πρότεινες;
Του το πρότεινα, αλλά μου είπε πως βρίσκει τη μουσική μου ολοκληρωμένη και πως δεν θα μπορούσε να προσθέσει κάτι. Θα ήθελα, πάντως, στο μέλλον να συνεργαστούμε.
Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου;
Σίγουρα έχει αλλάξει προς το καλύτερο, αλλά οι αλλαγές δεν είναι εύκολες. Προσπαθώ να τις αποδέχομαι όσο καλύτερα μπορώ, αν και δεν τα καταφέρνω πάντα.
σχόλια