Μουσική παραγωγός, ηχολήπτρια, γραφίστρια και σκηνοθέτις: η Grimes, που το πραγματικό της όνομα είναι Claire Boucher, είναι όλα αυτά. Και ως γυναίκα, όταν έκανε τα πρώτα της βήματα στη μουσική στις αρχές των '00s, έπρεπε να πολεμήσει αρκετά για να πείσει ότι μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά σε όλα.
Μέχρι σήμερα επιμένει να είναι η μοναδική παραγωγός όλου του έργου της, κάτι που είναι εντυπωσιακό, δεδομένου ότι αναφερόμαστε στην ποπ του 21ου αιώνα. Είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή της στο «New Yorker» το 2015 ότι αισθανόταν σαν τον Phil Spector, με το μουσικό της πρότζεκτ «Grimes» στη θέση των Ronettes.
Κι αν όλα αυτά ακούγονται περίεργα και αυτονόητα το 2020, πριν από πέντε χρόνια η συζήτηση γύρω από τις γυναίκες δημιουργούς δεν ήταν τόσο έντονη ή σοβαρή όσο είναι σήμερα, ενώ προτιμούσαμε να συζητάμε για παρωχημένες πλέον πλατφόρμες, όπως το Tumblr, λες και ήταν το μέλλον του Διαδικτύου.
Για να γυρίσουμε στην Grimes, την αντιμετωπίζαμε περισσότερο ως ένα βραχύβιο πείραμα που ξεπήδησε από την εναλλακτική σκηνή του Μοντρεάλ κάνοντας ποπ μουσική με έναν καταδικό της τρόπο και, παρ' όλα αυτά, δεν μπορούσες να την πεις mainstream ακριβώς. Εκείνη τη θολή περίοδο με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζονταν σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες που έκαναν υβριδική και ακατάτακτη μουσική.
Στο «New Yorker» έγραψαν το 2015 ότι η online παρουσία της μπορεί να είναι πιο διάσημη και πιο επιδραστική από τη μουσική της. Φυσικά, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι τα τελευταία δύο χρόνια είναι η σύντροφος του μεγαλομεγιστάνα της Tesla, Έλον Μασκ, και περιμένουν το πρώτο τους παιδί.
Βέβαια, οι χίπστερ μουσικοί «πυλώνες» σαν το «Pitchfork» θεωρούσαν την Grimes έναν ουρανοκατέβατο μεσσία του indie rock, προβληματίζοντας αρκετούς αναγνώστες. Η ίδια, πάντως, είχε βρει έναν ιδανικό και αρκετά ακαδημαϊκό όρο για να χαρακτηρίσει το στυλ της: post-internet. Μιλούσε γι' αυτό ήδη από το 2012 που κυκλοφόρησε το «Visions», όταν ήμασταν ακόμη τεχνολογικά αδαείς. Τώρα, όμως, έχει γίνει τόσο τρέντι, που απέκτησε αρνητική χροιά και την κριτικάρουν γι' αυτό.
Grimes - Delete Forever (Official Video)
Κατά μία άποψη, τόσο η μουσική της όσο και η περσόνα της, ένα συνονθύλευμα από αναφορές, είναι αποτέλεσμα του Διαδικτύου. Εξάλλου, ανήκει στην πρώτη γενιά που μεγάλωσε μέσα σε αυτό.
Κόρη μιας εισαγγελέως και ενός τραπεζίτη, μεγάλωσε σχετικά άνετα στο Βανκούβερ μέχρι τα 12 της, οπότε χώρισαν οι γονείς της. Έχει τέσσερα αδέρφια, όλα αγόρια, και η ανταγωνιστική σχέση της μαζί τους την ώθησε να αριστεύει σε ό,τι έκανε. Ο πιο στενός συνεργάτης της παραμένει ο μικρότερος αδερφός της, Mac Boucher.
Την αγάπη της για την επιστημονική φαντασία την πήρε από τον πατέρα της, που της διάβαζε βιβλία όπως ο Άρχοντας τον Δαχτυλιδιών και το Dune, όταν ήταν μικρή. Η εφηβεία της ήταν άγρια και γενικά δεν θέλει να συζητάει γι' αυτή την περίοδο. Πήγαινε σε καθολικό σχολείο και συνήθιζε να ντύνεται γκόθικ. Στη μεγάλη της συνέντευξη στο «Rolling Stone» δήλωσε ότι συχνά αντιμετώπιζε προβλήματα με τον νόμο, ενώ έχει ζήσει αρκετά τραυματικές εμπειρίες εξαιτίας του θανάτου πολλών κοντινών της φίλων.
Κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να χάσει την πράσινη κάρτα που είχε στις ΗΠΑ, αλλά γι' αυτό δεν έχει αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες. Παρ' όλα αυτά, κατάφερε να μπει στο περίοπτο Παντεπιστήμιο McGill του Μοντρεάλ για να σπουδάσει νευροϊατρική.
Συνεχίζει να μην έχει ιδέα από μουσική θεωρία και να μην παίζει κάποιο όργανο, αλλά γνωρίζει ότι υπάρχει πρόγραμμα που δημιουργεί μουσική. Από το 2018 άρχισε να χρησιμοποιεί το αρχικό «c» ως το πραγματικό της όνομα, αφήνοντας το Claire (σ.σ. το «c» χρησιμοποιείται και ως σύμβολο, για να δηλώσει την ταχύτητα του φωτός).
Από την αρχή της καριέρας της η Grimes είχε μια προβληματική σχέση με τη φήμη και τη διασημότητα, η οποία παραμένει προβληματική. Για χρόνια αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στη δημόσια περσόνα της και στην αναγνωρισιμότητα της μουσικής της. Μπορεί τα άλμπουμ και τα κομμάτια της να είναι πρώτα στις λίστες με τα καλύτερα και να αποθεώνονται από τον Τύπο, ωστόσο δεν ανεβαίνουν στα τσαρτ και δεν θεωρούνται εμπορικά. Παρ' όλα αυτά, είναι ένα όνομα που γκουγκλάρεις ενίοτε για να μάθεις νέα του και διαβάζεις τις ειδήσεις που την αφορούν.
Στο «New Yorker» έγραψαν το 2015 ότι η online παρουσία της μπορεί να είναι πιο διάσημη και πιο επιδραστική από τη μουσική της. Φυσικά, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι τα τελευταία δύο χρόνια είναι η σύντροφος του μεγαλομεγιστάνα της Tesla, Έλον Μασκ, και περιμένουν το πρώτο τους παιδί.
Grimes - Idoru (Slightly Longer Version)
Διάφοροι φαν στράφηκαν εναντίον της και την κατηγόρησαν για υποκρισία, μάλιστα απαίτησαν να τον χωρίσει όταν επιβεβαιώθηκε ο δεσμός τους. Διάφοροι συνάδελφοί της, όπως η Ζοla Jesus, της επιτέθηκαν λέγοντας ότι προμοτάρει πια απροκάλυπτα τον φασισμό της Silicon Valley και μέσα από τη μουσική της. Λες και δεν είναι αρκετά σεξιστικό να θεωρείς ότι μια γυναίκα προσδιορίζεται από τη σχέση της.
Μετά συνέβη και το απερίγραπτα γελοίο περιστατικό με την Azealia Banks που την έκανε ρεζίλι και στοίχισε στον Μασκ την επαγγελματική του αξιοπιστία. Η Grimes συνεχίζει να δηλώνει αριστερή και ότι ψηφίζει Μπέρνι Σάντερς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ταυτόχρονα να αγαπάει τον σύντροφό της.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με κάπως αμφιλεγόμενο περιεχόμενο. Πιο σκοτεινό σε ύφος από τις προηγούμενες δουλειές της, το «Miss Anthropocene» συνεχίζει να συνθέτει ποπ υψηλών προδιαγραφών με τραγούδια που μιλάνε για τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους και πρωταγωνίστρια μια ανθρωπόμορφη τιμωρητική θεά που λειτουργεί ως η προσωποποίηση της κλιματικής αλλαγής.
Βαριά πράγματα που ίσως ξενίσουν παλιότερους φαν της, οι οποίοι θα διαφωνήσουν και θα πουν ότι δεν φτάνει π.χ. στο επίπεδο του «Art Angels», που το «Pitchfork» ανακήρυξε το καλύτερο άλμπουμ του 2015 και τοποθέτησε στο Νο 11 στη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας (sic). Από την άλλη, ορισμένοι χαρακτηρίζουν ειρωνική την ιδέα της να μιλήσει για την κλιματική κρίση μέσα από ένα ανθρωπομορφικό πρίσμα.
Στην «Guardian» περιέγραψαν το «Miss Anthropocene» ως μια όμορφη και συναισθηματικά περίπλοκη δουλειά: «Λόγω της διαρκούς πίστης της Boucher ότι η δημιουργία μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στην καταστροφή και αυτής της απρόσμενης και αισιόδοξης χειρονομίας της που συμβάλλει στην ιδέα ότι η τέχνη μπορεί να γίνει μια ισχυρή δύναμη υπέρ του κοινού καλού. Επίσης, για πρώτη φορά συμφιλιώνεται με το κοινό. Στο άλμπουμ γίνεται ένας καθρέφτης που μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε την πηγή της κακής μας πίστης».
Και, ναι, μπορεί πράγματι να ακούγεται αφελής και αισιόδοξη, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι κάτι τόσο κακό ώστε να την κατακρίνεις.
Grimes & i_o - Violence (Official Video)
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
