Ήταν τελικά καλύτερη η Ki/Ki από την Amelie Lens στο πάρτι του Σαββάτου;

Η trance δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
Η Ki/Ki καταφέρνει να δημιουργήσει και να λάμψει μέσα στα αμέτρητα κορεσμένα υποείδη ηλεκτρονικής μουσικής.
0

Η TRANCE ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ: Έτσι είπε η Claire Francis, γνωστή στο κοινό ως «Ki/Ki» στο «DJ Mag», όταν την έκανε εξώφυλλο πριν από λίγο καιρό, μόλις στα 28 της χρόνια. Με έδρα το Άμστερνταμ, Ολλανδή η ίδια και βγαλμένη από την ακμάζουσα queer σκηνή της πόλης, δεν άργησε να δημιουργήσει φανατικό κοινό που την ακολουθεί παντού. Η ανέλιξή της σε πρώτο όνομα είναι από τις πλέον αλματώδεις στην techno/ trance σκηνή τα τελευταία χρόνια και τα σετ της στο Boiler Room μετρούν ήδη εκατομμύρια προβολές.

Η εξέλιξή της συμπορεύεται με την επάνοδο της trance τα τελευταία χρόνια, που δυναμικά αναμειγνύεται με την πιο αυστηρή σε κανόνες και μελωδία techno. Πολλούς hardcore fans τους βρίσκει αντίθετους, όμως η αλήθεια είναι πως τα δύο είδη έχουν βοηθήσει το ένα το άλλο στην ανάπτυξη και διατήρησή τους, δημιουργώντας μάλιστα χώρο για να βρουν πολλοί νέοι καλλιτέχνες τη δική τους μείξη ανάμεσα στις δύο μουσικές.

Η Ki/Ki καταφέρνει να δημιουργήσει και να λάμψει μέσα στα αμέτρητα κορεσμένα υποείδη ηλεκτρονικής μουσικής και να συνδυάσει σε ιδανικές αναλογίες την trance, την techno και την acid, με ήχο άμεσα αναγνωρίσιμο, εκρηκτικό και μελωδικό. Το extended set της στο Άμστερνταμ τον Οκτώβρη στο ADE καθώς και η συνεργασία με το Awakenings έγιναν sold out με ρυθμό που θα ζήλευαν πολύ διασημότεροι καλλιτέχνες.

Η αλήθεια είναι πως η Ki/Ki φαίνεται να έχει αστέρι, ταλέντο που σπάνια συναντάς στη μουσική, τόσο ως παραγωγός όσο και στην πράξη, ως DJ.

Το Σάββατο η Ki/Ki βγαίνει στις δυο και κόβει σε όλους την ανάσα από τα πρώτα λεπτά. Εξαιρετικά γρήγορη, προτιμά να παίζει στο άνω άκρο, στα 145bpm. Το σετ είναι fun, χαρούμενο, γεμάτο ενέργεια και ρυθμό. Συνδέεται με τον κόσμο σε δευτερόλεπτα και το μεγάλο stage μοιάζει σαν μικρό ιδιωτικό πάρτι σε club. Χαμογελά πονηρά κάθε φορά που ξέρει ότι θα παίξει ένα banger τραγούδι που θα σε στείλει. Το «5 mins of acid» έχει γίνει ήδη σύγχρονος ύμνος της ηλεκτρονικής μουσικής και το κοινό τα χάνει με το εικονικό ρεμίξ «don't you want me» του Felix, με το οποίο και έκλεισε. Το δίωρο σετ περνά χωρίς καν να το καταλάβεις και το κοινό την αποθεώνει.

Ένας φίλος μού λέει πως ενώ βρίσκεται μπροστά στο booth, και καθώς σχηματίζει με τα χέρια του μια καρδιά απευθυνόμενος στην Ki/Ki, εκείνη, παρά την πυρετώδη προετοιμασία της, βρίσκει μερικά δευτερόλεπτα για να τον χαιρετήσει και να τον ευχαριστήσει. Η ίδια αναδημοσιεύει στόρι (μάλλον έκπληκτη) που λέει «Τι συμβαίνει; Τι βάιμπ! Το καλύτερο πάρτι της χρονιάς;». Η αλήθεια είναι πως η Ki/Ki φαίνεται να έχει αστέρι, ταλέντο που σπάνια συναντάς στη μουσική, τόσο ως παραγωγός όσο και στην πράξη, ως DJ.

Παρά τα ευτράπελα και την αλλαγή του χώρου διεξαγωγής την τελευταία στιγμή, που πολλούς ξένισε, σε μια περιοχή που τη λες το λιγότερο άβολη, εν τέλει αποζημιωθήκαμε όντως, με πολύ προσεγμένα visuals, καλό ήχο και εξαερισμό.

Νομίζω ότι είναι σαφές πως η Ki/Ki, ακόμη και για όσους δεν την ήξεραν, ήταν η πρωταγωνίστρια της βραδιάς, πάρα την πολυαναμενομένη επιστροφή της Amelie Lens στην Αθήνα σχεδόν δύο χρόνια μετά την τελευταία φορά στο Exhale το 2023. Η Amelie έχει καταφέρει σχεδόν τα πάντα στον χώρο αυτό, έχει παίξει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ αμέτρητες φορές, έχει συνεργαστεί και ρεμιξάρει μερικούς από τους καλύτερους DJ κι έχει χτίσει την αυτοκρατορία του Exhale, του label της, που είναι και ένα από τα πιο επιτυχημένα hard techno πάρτι παγκοσμίως.

Αν και το Σάββατο ξεκίνησε δυναμικά και με προσεγμένο track list με πολλά ακυκλοφόρητα κομμάτια, το σετ της δεν είχε ιδιαίτερο χρώμα και χαρακτήρα και φάνηκε φλύαρο, ιδίως προς το τέλος. Δεν μπορώ να πιστέψω φυσικά ότι μια εκ των κορυφαίων techno DJ παγκοσμίως δεν ξέρει τι θέλει ο κόσμος, αλλά ίσως το γεγονός πως έχει φτάσει τόσο ψηλά αφαιρεί λίγο από το κίνητρο. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που μεγάλα ονόματα παίζουν πολύ πιο μέτρια εδώ σε σχέση με τη βόρεια Ευρώπη, που είναι πιο εκπαιδευμένη ακουστικά σε πιο σκληρά σετ.

Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, η ίδια φάνηκε να το χάρηκε φουλ, έπαιξε μισή ώρα παραπάνω από την προκαθορισμένη, αλλά μάλλον και η ίδια κατάλαβε πως δεν ήταν η headliner της βραδιάς. Πολύ γλυκιά ήταν η κίνησή της να παίξει στο τέλος και να ανεβάσει στο Exhale το «Ι’m a mess» των Ate & Salin που θα έκλειναν τη βραδιά, μια και η στήριξη μιας τόσο μεγάλης DJ σε local artists είναι πάντα πολύ σημαντική για την περαιτέρω εξέλιξή τους – να θυμίσουμε και τις τόσες φορές που ο Ben Klock έχει στηρίξει κομμάτια του πάντα πολύ καλού Cirkle που ανοίγει τις βραδιές του Velocity.

Το πάρτι του Σαββάτου είναι μια σπάνια και σαφής απόδειξη πως ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων, ένα σετ ζωντανό, ευχάριστο, γρήγορο και διαφορετικό από τα συνηθισμένα καταφέρνει να ξεσηκώνει και να ικανοποιεί σχεδόν τους πάντες. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται και από καλή οργάνωση. Εκτιμώ πως θα ξαναδούμε την Ki/Ki στην Αθήνα πολύ σύντομα.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θα πατήσεις σε λουλούδια, θα πατήσεις και σε σκατά για να βρεις διεξόδους»

Μουσική / Αεκτζής, αναρχικός, καζαντζιδικός: Η ανορθόδοξη πορεία του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου στο ελληνικό τραγούδι

Συνθέτης, στιχουργός, αρθρογράφος, ζωγράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική δισκογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Laurent Garnier

Μουσική / «Βλέπω μαριονέτες να παίζουν μουσική έχοντας τα ακουστικά περισσότερο στον λαιμό παρά στα αυτιά»

Με αφορμή ένα επικό τετραπλό mix –house, techno, UK focus και downtempo– για τα 25 χρόνια λειτουργίας του θρυλικού fabric, ο Γάλλος παραγωγός, DJ και πρόσφατα χρισμένος ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Laurent Garnier μιλά για το τότε και το τώρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ