O Cathedral Echo συνθέτει, ερμηνεύει και ηχογραφεί τα νεο-ψυχεδελικά κομμάτια του στο δωμάτιό του

O Cathedral Echo συνθέτει, ερμηνεύει και ηχογραφεί τα νεο-ψυχεδελικά κομμάτια του στο δωμάτιό του Facebook Twitter
2

Πες μου λίγα λόγια για το πρότζεκτ. Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου σε κάποιον που δεν τον έχει ακούσει;

Το πρότζεκτ ξεκίνησε ως Cathedral Echo στα τέλη του 2017, όταν ξεκίνησα να ηχογραφώ καινούργιο υλικό και να πειραματίζομαι. Η αλήθεια είναι ότι όταν με ρωτάνε δεν ξέρω τι να απαντήσω.

Θα το χαρακτήριζα ως κάποιο είδος νεο-ψυχεδέλειας, αν και, επειδή ηχογραφώ τα πάντα μόνος μου και ξέρω ακριβώς πώς προκύπτει αυτός ο ήχος, δεν ξέρω αν αυτός ο όρος μπορεί να καλύψει το φάσμα των ήχων και των επιρροών που τον αποτελούν.

— Γιατί διάλεξες το όνομα Cathedral Echo;

Ήταν η περίοδος που είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε με τον κιθαρίστα μου, τον Θωμά, πριν αρχίσω να ηχογραφώ το υλικό, και επειδή έχω μια εμμονή με τη φυσική ηχώ και την εκτενή χρήση tape echo σκεφτόμουν ένα όνομα που να χαρακτηρίζει αυτό που κάνω.

Έτσι, μου ήρθε το όνομα από μίας από τις αγαπημένες μου συναυλίες, αυτής των Tangerine Dream στο Coventry Cathedral.

— Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική; Προέρχεσαι από μουσικό περιβάλλον;

Καθόλου. Απλώς από μικρός άκουγα πολλή μουσική όλη μέρα γιατί με εξέφραζε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και στο μυαλό μου τότε δεν υπήρχε κάτι καλύτερο να κάνω.

Στα 13 μου ξεκίνησα να παίζω συνθεσάιζερ, μετά άρχισα κιθάρα και σιγά-σιγά ξεκίνησα τα υπόλοιπα όργανα (μπάσο, τύμπανα).

— Πού μεγάλωσες; Πες μου μια έντονη παιδική σου ανάμνηση.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά. Γενικά, δεν έχω πολλές έντονες παιδικές αναμνήσεις. Νομίζω ότι μία από τις πιο έντονες ήταν όταν άκουσα τον πρώτο δίσκο που αγόρασα (το «Piper at the gates of dawn» των Pink Floyd) ή όταν έπιασα την πρώτη μου κιθάρα στα χέρια και ξεκίνησα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από τη μουσική.

— Πού μένεις τώρα; Πώς είναι η γειτονιά σου;

Μένω ακόμα στον Πειραιά, η γειτονιά μου δεν έχει αλλάξει πολύ, παραμένει το ίδιο αδιάφορη όπως όταν ήμουν μαθητής. Είναι αρκετά ήσυχη, αλλά είναι ένα μέρος με το οποίο δεν μοιραζόμουν πότε τις ίδιες συχνότητες. Λόγω των σπουδών μου και της μουσικής δεν περνάω πολύ χρόνο εδώ.

— Παίζεις σιτάρ. Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου για το όργανο και πόσο εύκολο ήταν να μάθεις;

Ξεκίνησα να παίζω σιτάρ πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, όταν μέσω των Beatles και των Byrds ανακάλυψα τη μουσική της Βόρειας Ινδίας και μέσω αυτής το σιτάρ, το οποίο είναι ένα από τα πιο μαγικά μουσικά όργανα.

Έπειτα, ανακάλυψα τους δίσκους των La Monte Young και Ravi Shankar που με έβαλαν σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν μου ήταν εύκολο να το μάθω, ούτε θεωρώ ότι το κατέχω.

Έχω κάποια βιβλία που μου έχουν χρησιμεύσει ως εισαγωγή και με έχουν βοηθήσει, αλλά ακόμα το χρησιμοποιώ με τη δική μου λογική ως μουσικού, ανάλογα με το κομμάτι, επειδή είναι ένα πολύ ιδιαίτερο όργανο και απαιτεί πολλή αφοσίωση και πειθαρχία.

— Με τι ασχολείσαι όταν δεν φτιάχνεις μουσική;

Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Κυρίως μπαίνω στο Ίντερνετ, πηγαίνω σε συναυλίες φίλων και μη, καμιά φορά μπορεί να μαγειρέψω ή να ζωγραφίσω, αν και πάντα βρίσκω έναν τρόπο να καταλήγω πάλι στη μουσική. Θα ήθελα να έχω μια γάτα.

 


Info

Cathedral Echo live

18/4, 21:00

six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι) 

Eισ.: 5 ευρώ

Μουσική
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
...Οφείλω να ομολογήσω πως όταν πρωτοάκουσα, πριν από εκατοχιλιάδεσχρόνια, το piper at the gates of dawn, είχα απογοητευτεί (τι ιεροσυλία!). Θυμάμαι, το είχα παραγγείλει σε κάτι μπαρμπάδες μου απ' την Καρολίνα γιου-ες-οφ-έι, να μου το στείλουν. Η περιβόητη κασέτα με το ωραιότατό της αρτγουορκ έφτασε, έβαλα να την ακούσω αλλά αφενός η κρυσταλένια-impeccable παραγωγή-ήχος μου ξένισε (τι ύβρις!) κι αφετέρου είχα προλάβει να ακούσω το "set the controls for the heart of the sun" και το dark side δεν μου φάνηκε αρκετά ψυχεδελικό (τρομάρα να μου έρθει). Επίσης, τι ήταν αυτά τα soul τα εμβόλιμα φωνητικά στο "great gig in the sky" (πόσο βλαξ υπήρξα!) και τι ήταν αυτές οι χλεχλεδιές στο "us and them" (εντελώς γκάο, λέμε). Φυσικά, άλλαξα γνώμη σύντομα.Αλλά, επίσης, οφείλω να ομολογήσω ότι πάντοτε προτιμούσα την πρώιμη μελαγχολία τους:♫...getting up, i feel as if i'm remembering this scene before i open the door to an empty room ♫https://youtu.be/KygYMI9-Tms
...Mα, τον Δία και τον Κρόνο, τον Όμπερον, την Μιράντα και την Τιτάνια, τον Ποσειδώνα, τον Τιτάνα! Τι μπαρούφα έγραψα (εκ παραδρομής);Ορθή επανάληψη:..Οφείλω να ομολογήσω πως όταν πρωτοάκουσα, πριν από εκατοχιλιάδεσχρόνια, το dark side of the moon