ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ «LΕΝΕ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα o DJ Kas, πατάει σε έναν πιο afrobeat ρυθμό και δείχνει μια άλλη πλευρά του ελληνικού χιπ χοπ. Έχει ελληνικό στίχο και είναι ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειάς του να παντρέψει την afro μουσική με το ελληνικό ραπ.
«Είναι κάτι καινούργιο για εδώ, την Ελλάδα» αναφέρει για το κομμάτι. «Έχει αφρικανικά στοιχεία και είναι σε ελληνικό στίχο, για να το καταλαβαίνουν όλοι. Τον καιρό που το έγραφα, είχα ακούσει διάφορα τραγούδια που δεν μου άρεσαν και τόσο και αποφάσισα να το σχολιάσω μέσω των στίχων. Ως είδος, το afrobeat είναι πιο χορευτικό και πιο μελωδικό. Είναι μουσική που κάνεις για τις γυναίκες περισσότερο, για να χορεύουν ακομπλεξάριστα. Συγκεκριμένα, ασχολήθηκα επειδή είναι αυτό που ακούω περισσότερο αυτήν τη στιγμή.
Γενικά, η μουσική που κάνω είναι κυρίως afro και οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτήν, δηλαδή afrobeat, afrofusion, afropop κ.λπ. Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ ελληνικό στίχο, αλλά τώρα νομίζω ότι είναι η καλύτερη περίοδος για κάτι ελληνικό σε αυτά τα είδη μουσικής, επειδή τώρα, λόγω της άνθησης του ραπ, ανταποκρίνεται ο κόσμος περισσότερο. Δεν υπάρχει ακόμη afrobeat σκηνή και είναι δύσκολο να υπάρχει, επειδή οι γενιές με αφρικανικό background τώρα μεγαλώνουν και είναι ακόμη σε πολύ μικρή ηλικία. Νομίζω, όμως, ότι σιγά σιγά αυτό θα έρθει και ελπίζω να έχω βοηθήσει αρκετά για να γίνει αυτό».
Μεγαλώνοντας στην Κυψέλη και γυρνώντας εκεί τώρα, βλέπω ότι υπάρχουν πολλές αφρικανικές κοινότητες. Όταν εγώ πήγαινα δημοτικό, ήμουν ο μόνος μαύρος, χαίρομαι λοιπόν τώρα που βλέπω παρέες 10 παιδιών να προχωράνε μαζί.
Ο DJ Kas (το πραγματικό του όνομα είναι Κωνσταντίνος Κάλαγκμπορ και γεννήθηκε στην Κροατία) έχει καταγωγή από τη Νιγηρία. Στην Ελλάδα ήρθε σε ηλικία 2 ετών και από τότε μένει εδώ. «Οι γονείς μου σπούδαζαν στην Κροατία και κάποια στιγμή αποφάσισαν να έρθουν στην Ελλάδα. Δεν ξέρω τον λόγο, δεν μου τον είπαν ποτέ».
Μέχρι την εφηβεία του έμενε στην Κυψέλη και εκεί έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική και στο DJing. Ένας φίλος του πατέρα του είχε κλαμπ εκεί, αυτός πήγαινε για να κάνει εξάσκηση στα decks και το ένα έφερε το άλλο.
DJ Kas - Lene
«Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά ως DJ σε μεγάλο κλαμπ ήταν το 2004. Βέβαια και παλιότερα, από το 2001, με θυμάμαι να κάθομαι με τους φίλους μου και να πειραματιζόμαστε με κασέτες, δηλαδή βάζαμε το ένα τραγούδι μετά το άλλο και κάναμε μίξεις με τις κασέτες, αλλά πάντα η μουσική ήταν μέσα στο σπίτι μου – μεγάλωσα σε ένα σπίτι όχι με μουσικούς αλλά με μουσική συνέχεια να παίζει. Είμαι κατά κύριο λόγο DJ, αλλά ασχολούμαι και με την περφόμανς, το rapping, το producing. Το DJing τόσα χρόνια με ταΐζει και μπορώ να πληρώνω όλους τους λογαριασμούς μου. Ζω από αυτό.
Είμαι παράλληλα μουσικός παραγωγός στον Music 89.2, έχω μια εκπομπή καθημερινά 10 με 11. Είναι κάτι που έκανα ανέκαθεν και θα συνεχίσω να κάνω. Τώρα απλώς κάνω και ραπ. Δεν θα έλεγα ότι είμαι 100% ράπερ, αλλά είναι κάτι που μπορώ να κάνω, και να τραγουδήσω και να γράψω στίχους. Γενικά ό,τι έχει να κάνει με τη μουσική μού αρέσει να το εξερευνώ και να πειραματίζομαι».
Τον ρωτάω πόσο έχει αλλάξει η Κυψέλη από τότε που ήταν παιδί. «Μεγαλώνοντας στην Κυψέλη και γυρνώντας εκεί τώρα, βλέπω ότι υπάρχουν πολλές αφρικανικές κοινότητες, κοινότητες μεταναστών. Όταν εγώ πήγαινα δημοτικό, ήμουν ο μόνος μαύρος, χαίρομαι λοιπόν τώρα που βλέπω παρέες 10 παιδιών να προχωράνε μαζί. Αυτό δεν υπήρχε παλιά και δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα».
— Ποια είναι η άποψή σου για το σύγχρονο ελληνικό χιπ χοπ;
Είμαστε σε μια πάρα πολύ καλή εποχή για το ραπ. Δεν ξέρω αν ο κόσμος το θεωρεί φτηνό πλέον, επειδή αρχίζει να πουλάει πολύ όλο αυτό το lifestyle που σχετίζεται με αυτό, είτε είναι τα τατουάζ είτε τα ρούχα. Πιστεύω ότι θα μείνει για πάρα πολύ καιρό εδώ και θα μείνει και ως πολύτιμο κιόλας.
Βλέπεις, βέβαια, κάποιους παλιούς ράπερ που το αντιμετωπίζουν καχύποπτα, επειδή δεν είναι κάτι που μπορούν να κάνουν οι ίδιοι, οπότε προτιμούν να το βρίζουν και να λένε ότι αυτό που κάνουν οι καινούργιοι δεν είναι σωστό. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κι εκείνους, όταν ξεκινούσαν, τους έβριζαν, επομένως είναι κάποιο κόμπλεξ που πρέπει να ξεπεράσουν. Για μένα, είναι μια σκηνή που έχει ποικιλία από ήχους. Μου αρέσουν πολλά πράγματα από αυτά που βγαίνουν. Το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες. Δεν ξέρω γιατί δεν βλέπουμε πολλές. Υπάρχουν πολλές τραγουδίστριες, ράπερ δεν υπάρχουν. Πιστεύω, όμως, ότι θα δούμε καινούργια πρόσωπα σε λίγο καιρό, που θα μπορέσουν και να χιτάρουν.
— Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας Έλληνας μουσικός κατά την άποψή σου;
Σίγουρα υπάρχει μεγάλη δυσκολία όσον αφορά τα δικαιώματα στη μουσική, λόγω της ΑΕΠΙ, η οποία έχει κλείσει και τώρα είναι σε διαπραγματεύσεις να ξανανοίξει, αλλά, εκτός από αυτό, στη φάση του τραπ και του χιπ χοπ τώρα ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, επειδή βρίσκεται σε άνθηση. Η ζωή, όμως, με έχει διδάξει να μην το βάζω ποτέ κάτω. Να κρατηθείς γερά και να πιστεύεις στα όνειρά σου, γιατί άμα δουλέψεις σκληρά, μπορεί να τα πετύχεις.
— Πώς αντιμετωπίζεις όσα συμβαίνουν στην Αμερική αυτό το διάστημα και σε σχέση με την εμπειρία σου στην Ελλάδα;
Είναι τραγικό να υπάρχει τέτοιος θυμός το 2020, αλλά πιστεύω πως όλα αυτά γίνονται για κάποιον λόγο. Ο ρατσισμός σε κάποιες χώρες είναι έντονος και σε κάποιες άλλες όχι. Σε σχέση με την ελληνική κοινωνία, δεν είναι το ίδιο αυτό που αντιμετωπίζουμε όσοι Αφρικανοί είμαστε εδώ, νομίζω όμως ότι ο ρατσισμός μαύρων-λευκών υπήρχε πάντοτε. Αν κάποιος αντιμετωπίζει κάποιον διαφορετικά λόγω χρώματος, τότε αυτόματα είναι ρατσιστής, και είναι κάτι πολύ λάθος, επειδή εμείς δεν έχουμε μεγαλώσει έτσι.
— Τι σημαίνει διαφορετικότητα για σένα;
Το να βγαίνεις κάπου και να κάνεις μπαμ στον χώρο και να σε κοιτάνε όλοι. Μου αρέσει αυτό. Επίσης, όταν όλοι πηγαίνουν δεξιά, να πηγαίνεις αριστερά. Αυτό σημαίνει διαφορετικός.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
