Ο Wax Wings είναι ένα σύγχρονο, underground queer icon Facebook Twitter
Φωτο: Roxy Lee

Ο Wax Wings είναι ένα σύγχρονο, underground queer icon

0

Η μητέρα του είχε τεράστια αγάπη στον David Bowie και τον μεγάλωσε μυώντας τον στον θαυμαστό κόσμο του, εκείνος ήταν παθιασμένος φαν των Nine Inch Nails, Deftones, Korn και Marilyn Manson ‒ κοινώς, το σκοτάδι και οι εναλλακτικοί τρόποι έκφρασης μέσα από τη μουσική ήταν η βάση στην οποία χτίστηκε η προσωπικότητά του. Στην εφηβεία έγινε ενεργό μέλος της techno σκηνής του Leeds, ξεκίνησε να γράφει τη δική του μουσική αλλά και να παίζει σε διάφορα πάρτι ως DJ.

Μετακομίζοντας στο Λονδίνο για να σπουδάσει σε σχολή Καλών Τεχνών, έγινε σχεδόν άμεσα μέρος της δισκογραφικής/management agency, «The weird and the wonderful» των Steven Braines και Sophia Kearney, που δίνει στέγη στα πιο ξεχωριστά «παράξενα» και εκπληκτικά παιδιά που έχουν ταλέντο στους ήχους. Και εγένετο ο Wax Wings, που θα εξέφραζε τα ταλέντα του στη φωτογραφία, τη μόδα, το γκράφιτι και το art direction μέσω της μουσικής.

Άλλωστε, οι εμφανίσεις του θυμίζουν περισσότερο μια καλοστημένη περφόρμανς παρά ένα τυπικό live ή DJ set. Θα ήταν περιττό να προσπαθήσει κάποιος να τον κατηγοριοποιήσει, αφού ο ήχος του κινείται από το hip-hop, το trip-hop, την techno και τη house μέχρι το ροκ, το trap και την dark electronica.


Η επιτυχία του συμβάδισε με την αναγνώρισή του ως ενός σύγχρονου, underground queer icon. Συνεργάστηκε με τη Skin των Skunk Anansie αλλά και με τη Lisa Gerrard των Dead Can Dance. Κυκλοφόρησε τη μουσική του στα πιο γνωστά labels και συνυπήρξε με την αφρόκρεμα της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής. Ο μουσικός και όχι μόνο Τύπος έχει γράψει διθυράμβους για τα ταλέντα του και την παρουσία του στις τέχνες.

Οι εμφανίσεις του θυμίζουν περισσότερο μια καλοστημένη περφόρμανς παρά ένα τυπικό live ή DJ set. Θα ήταν περιττό να προσπαθήσει κάποιος να τον κατηγοριοποιήσει, αφού ο ήχος του κινείται από το hip-hop, το trip-hop, την techno και τη house μέχρι το ροκ, το trap και την dark electronica.

Άλλο ένα βήμα στην καριέρα του, η έντονη συμμετοχή του στο HE.SHE.THEY, ένα ακόμα εμπνευσμένο πρότζεκτ/event/δισκογραφική των Braines και Kearney ‒ αυτήν τη φορά πιο εξωστρεφές, αφού το πεδίο δράσης του είναι, βασικά, τα dancefloors. Η πίστα, αλλά και το booth ανήκει σε όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, γένους, φύλου, σεξουαλικότητας, ικανότητας, θρησκείας και σεξουαλικής προτίμησης, με βασική μυσταγωγό και ιέρεια τη Maya Jane Coles.

Το αγκαλιάζουν άμεσα πολλοί καλλιτέχνες και DJs που θέλουν να δουν τη σκηνή αλλά και τον κόσμο να αλλάζει, αφού δεν μιλάμε για ένα απλό πάρτι, αλλά τελικά για ένα κοινωνικό statement. Από τη Nina Kraviz, τη Louisahh και την Kittin ως τη Honey Dijon, τον Marshall Jefferson και την Ellen Allien στους ήχους, οι βραδιές του HE.SHE.THEY εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο σαν μια ήρεμη, χαρούμενη επανάσταση που καταλύει τα στερεότυπα.


Ο Wax Wings κυκλοφόρησε πρόσφατα το single «Reclaim Me», σε συνεργασία με τους NIMMO. Το βίντεο σκηνοθετεί η ελληνικής καταγωγής Kassandra Powell, που αγαπιέται παράφορα από την underground σκηνή, όμως καταφέρνει να αποτυπώσει την ιδιαίτερη ματιά της στις συνεργασίες της με τη Google, τη «Vogue» και το Pinterest. Το «Reclaim Me» δεν είναι άλλη μια απλή κυκλοφορία αλλά ένα ολοκληρωμένο πρότζεκτ του πολυτάλαντου Wax Wings που έρχεται να ξεχωρίσει από τον καταιγισμό της μουσικής σε μια χαοτική πραγματικότητα για τον υποψιασμένο μουσικόφιλο.

 

Wax Wings Feat. NIMMO - "Reclaim Me"

— Από πιτσιρικάς στο Leeds μέχρι τον Wax Wings του σήμερα, ποιες θεωρείς πως ήταν οι πιο σημαντικές στιγμές που δημιούργησαν την καλλιτεχνική σου υπόσταση; Πώς έχει εξελιχθεί η ανάγκη για έκφραση μέσα στα χρόνια;

Η μετακόμισή μου στο Λονδίνο ήταν η πιο τρανταχτή και καθοριστική στιγμή στη ζωή μου. Μου επέτρεψε να αποτινάξω τον παλιό εαυτό μου, να ξεκινήσω από το μηδέν και να αρχίσω να στηρίζομαι μόνο σ' εμένα για τη διαβίωσή μου. Έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια από εκείνη τη μέρα και έχω ζήσει πολλές εκδοχές του εαυτού μου μέσα σε αυτό το διάστημα, όμως έμαθα να με αποδέχομαι χωρίς όρους.

Το ότι μετακόμισα σε ένα απίστευτο σπίτι και συγκατοικούσα με άλλους ξεχωριστούς καλλιτέχνες, τον Lewis G Burton, τη Samantha Togni και τον Karl Murphy, και το ότι συνεργαστήκαμε ως κολεκτίβα με εξέλιξε καλλιτεχνικά και με έκανε να ζω με αυθεντικότητα, ως ένα περήφανο queer άτομο. Και, φυσικά, η γνωριμία μου με την ομάδα των μάνατζέρ μου στη The weird and the wonderful, οι οποίοι με βοήθησαν να γίνω ο Wax Wings που βλέπετε σήμερα.

Όλη αυτή η συνένωση των εμπειριών μου στο Λονδίνο, σε συνδυασμό με την ξεχωριστή κοινότητα ανθρώπων που είχα γύρω μου και την παντελή έλλειψη φόβου στη δημιουργία, έστησαν τη «σκηνή» στην οποία θα ερμήνευα τα καλύτερα έργα μου. Είχα την τύχη να με αγκαλιάσουν δισκογραφικές εταιρείες, όπως η Kneaded Pains και η Mobilee, έπαιξα με την Ellen Allien, τον Adam Beyer και τη Honey Dijon, περιόδευσα από την Ίμπιζα μέχρι την Ινδία και την Ιαπωνία και έκανα remix στους πάντες, από τη Maya Jane Coles μέχρι τους Miley Cyrus και Ashley O.

Έπαιξα στο London Fashion Week ως resident του Harpies και μέρος των HE.SHE.THEY events για την προώθηση της ενσωμάτωσης/ορατότητας της τρανς κοινότητας στη μόδα. Το ταξίδι μέχρι εδώ ήταν μαγευτικό, αν και, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, νιώθω πως τώρα ξεκινάω. Κάνω την καλλιτεχνική επιμέλεια στη δουλειά μου, κάνω την παραγωγή στα βίντεό μου ‒ είναι πολύ σημαντικό για μένα να έχω λόγο σε όλο το κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας.

Είχα προγραμματίσει να ταξιδέψω την τέχνη μου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη φέτος, αλλά δυστυχώς ο «κορώνα» μας τα χάλασε. Έχω ανάγκη να δω την Ακρόπολη, η Ελλάδα είναι ένας μοναδικός τόπος.

— Ελπίζω πραγματικά να σε δούμε μέσα στο '21. Όπως μου ανέφερες, χρησιμοποιείς διάφορα εκφραστικά μέσα για να εκφραστείς. Πώς διαφοροποιείται η μουσική από τα υπόλοιπα και πού συναντιέται μαζί τους;

Όλα αυτά τα εκφραστικά μέσα σχηματίζουν μια «αψίδα» πάνω από το μουσικό πρότζεκτ, που είναι και το κυρίαρχο. Δεν υπερσκελίζει ούτε συγκαλύπτει το ένα το άλλο, αυτό το κάνει μόνο η μουσική. Δουλεύοντας με αυτόν τον τρόπο, μπορώ να δημιουργήσω μια συνέργεια διαφόρων μορφών τέχνης που «κουμπώνουν» μεταξύ τους. Δουλεύουν δίπλα-δίπλα και συγχρόνως αλληλεπιδρούν, δημιουργώντας απρόσμενα αποτελέσματα και μαγικά «ατυχήματα».

Ο Wax Wings είναι ένα σύγχρονο, underground queer icon Facebook Twitter
O Wax Wings και οι NIMMO. Φωτο: Roxy Lee

— Σε μια βιομηχανία που προτιμά την εξειδίκευση με σκοπό την κατηγοριοποίηση των καλλιτεχνών και την προώθησή τους ως ολοκληρωμένων «προϊόντων» δεν φοβάσαι να κινηθείς με χάρη, να εξερευνήσεις, να στρεβλώσεις τα είδη και να μπλέξεις πολλά μουσικά στυλ και καταβολές. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως πρέπει να υπάρχει επάρκεια σε ταλέντο για να μπορέσει το αποτέλεσμα να βγει ομοιόμορφο. Ποια είναι η προσωπική σου άποψη, γιατί αρέσκονται τόσο πολύ να βάζουν τους καλλιτέχνες σε κουτάκια;

Η μητέρα μου ήταν καλλιτέχνιδα και ο πατέρας μου μουσικός, αυτές είναι οι καταβολές μου. Με ενθάρρυναν συνεχώς να δημιουργώ, να εκφράζομαι, να ζω και να υπάρχω με αυθεντικότητα κι όλο αυτό με ακολουθεί στην καριέρα μου. Επομένως, το να περιορίζω τον εαυτό μου σε κάτι μονοδιάστατο δεν με ενδιέφερε ποτέ, ίσως να το σκεφτόμουν για λόγους οικονομικών απολαβών, ένα γεγονός το οποίο, όμως, αμφισβητεί την αυθεντικότητα.

Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κάποιοι άνθρωποι βγάζουν στην αγορά τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο. Ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία κι έτσι το να δημιουργείς ένα τελείως γραμμικό αφήγημα σίγουρα αναπτύσσει ένα πολύ ξεκάθαρο προϊόν για το κοινό. Όμως τίποτα δεν με φοβίζει περισσότερο από το να είμαι «καταξιωμένος» και φυλακισμένος σε ένα αναπόδραστο στυλ/σήμα κατατεθέν που στερείται γοητείας και καλλιτεχνικής εξέλιξης. Κι αν αυτό σημαίνει πως είμαι ανεπαρκής, ας είναι... Προτιμώ να είμαι πιστός στις αξίες μου. Με ενοχλούν οι ταμπέλες και οι υποδιαιρέσεις τους, είναι ασφυκτικές.

— Έχοντας ακριβώς αυτά που μου είπες τώρα ως σημείο αναφοράς, πού τοποθετείται το «Reclaim Me»; Ποια ήταν η βασική ιδέα πίσω από τη δημιουργία του και γιατί τώρα ήταν η σωστή στιγμή για μια συνεργασία με τους NIMMO;

Είναι το απόλυτο παράδειγμα της μείξης των ειδών που συζητήσαμε, του συναισθήματος, της συνεργασίας, που δεν στριμώχνεται ωραία και ξεκάθαρα στο garage, την ποπ, την electronica, αλλά φλερτάρει έντονα με πολλά και διαφορετικά σημεία αναφοράς. Οι NIMMO κι εγώ είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και τους έκανα ένα remix στο single τους «Too Late».

Κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικά ενδοσκοπικής δουλειάς που με έκανε να ψάξω βαθιά μέσα μου και με την ιδέα ενός άλμπουμ κατά νου, έγραψα το instrumental και ήξερα πως εκείνοι θα έφερναν τη μαγεία στο τραγούδι. Έγινε εντελώς φυσικά και ανταποκρίθηκε στην ιδέα που είχα για ένα συναισθηματικό χορευτικό τραγούδι, το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνα. Είμαι ενθουσιασμένος με αυτή την κυκλοφορία, ήταν η ώρα της να γίνει και δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερο ντουέτο ως συνεργάτες.

 

Too Late (Wax Wings Remix)

— Τι θα δούμε στο βίντεο του τραγουδιού που σκηνοθετεί η μοναδική Kassandra Powell; Ως ένας άνθρωπος με πολύ ξεκάθαρη εικόνα του πώς θέλεις να είναι η τέχνη σου, αναμείχθηκες ενεργά στη διαδικασία ή άφησες την Kassandra να κάνει τα μαγικά της;

Η Kassandra Powell είναι ιδιοφυΐα – η δουλειά της είναι πάρα πολύ καλή και ήξερα πως έπρεπε να συνεργαστούμε σε αυτό το βίντεο. Έχεις πολύ δίκιο, το στυλ μου είναι πολύ συγκεκριμένο και λατρεύω να έχω ο ίδιος τον έλεγχο του καλλιτεχνικού μου οράματός. Όμως και το βίντεό του «Reclaim Me» ήταν συλλογική προσπάθεια, από την αισθητική μέχρι την παραγωγή. Έκανα μια σκαλέτα και της δώσαμε σάρκα και οστά με το γούστο και τις ικανότητές μας, δημιουργήσαμε ένα απίστευτο κινηματογραφικό αριστούργημα.

Με τη βοήθεια του συγκλονιστικού ταλέντου της Kassandra το βίντεο αποκορυφώνει τις αντιθέσεις που κρύβει ο εαυτός μας με μια ισοπαλία δύναμης και κυριαρχίας. Ακριβώς όπως προστάζει ο χαρακτήρας του Wax Wings, βλέπουμε μια σκοτεινή, συναισθηματική και στυλιζαρισμένη περφόρμανς, από την οποία δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα γαμάτα γυρίσματα σε αυτοκίνητο, που κάνει η Kassandra.

— Ο Steven Braines και η Sophia Kearney έχουν ένα εμβληματικό status στην underground σκηνή, το οποίο μεγιστοποιήθηκε με τη δημιουργία του brand HE.SHE.THEY. Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας και πώς νιώθεις που είσαι μέρος ενός ολοκληρωμένου, υγιούς και ευεργετικού, θα τολμούσα να πω, πρότζεκτ, που το χαρακτηρίζει μια πολύ συγκεκριμένη κουλτούρα και ηθική;

Η κοινή μας πορεία ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, όταν μου ζήτησαν να μανατζάρουν το πρότζεκτ μου και εννοείται πως δέχτηκα αμέσως. Οι καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάζονται και ο προγραμματισμός που κάνουν πάντα χαρακτηριζόταν από την κουλτούρα και την ηθική τους απέναντι στο αντικείμενο που έχουν στα χέρια τους, ακόμα και πριν από τη δημιουργία του HE.SHE.THEY.

Στηρίζω και υποστηρίζω την εταιρεία και το brand τους απόλυτα, αφού προσφέρουν μια πλατφόρμα έκφρασης σε ανθρώπους σαν κι εμένα και σε άλλες μειονότητες της κοινότητάς μας. Πάρτι με πολυπολυτισμικότητα και ποικιλομορφία στα line-ups που γίνονται σε ιδιαίτερους χώρους παγκοσμίως, γεμάτα υπερβολικές, ενδιαφέρουσες περσόνες που συνυπάρχουν με (απλούς) ανθρώπους, οι οποίοι απλώς θέλουν να βγουν έξω και να περάσουν καλά, χωρίς δράματα και υστερίες. Είναι σαν να βλέπεις πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή μας αν οι άνθρωποι είχαν λιγότερο αηδιαστικές απόψεις.

Ο λόγος για τον οποίον πρέπει να προασπίζουμε και να υποστηρίζουμε τον εαυτό μας, να είμαστε δυνατοί και υπερήφανοι, είναι γιατί υπάρχουν κυβερνητικές ατζέντες που μας θέλουν διχασμένους, διαιρεμένους. Το πολιτικό κέρδος από τη διάδοση του φόβου και η προπαγάνδα είναι το απόλυτο συμφέρον τους.

— Ζούμε στο 2020 και έχουμε ακόμα ανάγκη κινήματα που δεν αποκλείουν κανέναν και προσπαθούν να δημιουργήσουν ή να προαγάγουν ασφαλείς χώρους για όλα, «ανεξαρτήτως ηλικίας, γένους, φύλου, σεξουαλικότητας, ικανότητας, θρησκείας και σεξουαλικής προτίμησης», όπως λέει το μανιφέστο του HE.SHE.THEY. Γιατί δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να λύσουμε αυτά τα θέματα και να εξελιχθούμε ως κοινωνία;

Δυστυχώς, πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως οι απόψεις τους είναι πολύ πιο σημαντικές και ανώτερες από τα απολύτως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Υπάρχει ένας εξωφρενικός αριθμός συστημικών προβλημάτων που διατηρούν και επικυρώνουν ακόμη και σήμερα τη λευκή, cis πατριαρχία, συνεπώς πρέπει να μαχόμαστε συνεχώς εναντίον του ρατσισμού και του φόβου, άμεσων παραγώγων αυτού του ιμπεριαλισμού. Ο λόγος για τον οποίον πρέπει να προασπίζουμε και να υποστηρίζουμε τον εαυτό μας, να είμαστε δυνατοί και υπερήφανοι, είναι γιατί υπάρχουν κυβερνητικές ατζέντες που μας θέλουν διχασμένους, διαιρεμένους. Το πολιτικό κέρδος από τη διάδοση του φόβου και η προπαγάνδα είναι το απόλυτο συμφέρον τους. Πιστεύω πως πρέπει να επιτευχθεί μια τεράστια συστημική αλλαγή, ώστε να χαίρουμε όλοι του σεβασμού που αναζητούμε.

— Συχνά βλέπουμε αρκετές εταιρείες και επιχειρηματικούς κολοσσούς «να ακολουθούν τη μόδα», να ασπάζονται lgbtqi+, φεμινιστικά και διάφορα άλλα «προχώ» κινήματα. Πιστεύεις πως είναι απλώς μια μόδα, ένα ευοίωνο δείγμα εξέλιξης, απλό ενδιαφέρον, μια πολύ μελετημένη εμπορική στρατηγική/πολιτική ή μια πράξη ειλικρινούς υποστήριξης «με σκοπό να αλλάξουμε τον κόσμο»; Θεωρείς πως στο τέλος της ημέρας αυτές οι κινήσεις έχουν θετικό, αδιάφορο ή αρνητικό πρόσημο;

Είναι ένα δίκοπο μαχαίρι στην πραγματικότητα. Αν και εκτιμούμε πολύ την ορατότητα που δίνουν, όταν αυτές οι κινήσεις στερούνται πραγματικής βοήθειας και πόρων με σκοπό την ουσιαστική αλλαγή, το να βάζεις το rainbow flag στα κοινωνικά σου δίκτυα για δύο μερούλες τον χρόνο απέχει πολύ από το να λύσεις το πρόβλημα. Έχουμε δει πολλές φορές και από πρώτο χέρι όλες αυτές τις «προχώ» επιχειρήσεις που υποστηρίζουν την κοινότητα «όταν είναι της μόδας» να είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς όλο τον υπόλοιπο χρόνο ή να αθετούν τις υποσχέσεις τους.

Φυσικά, ενδεχομένως οι άνθρωποι θέλουν να νιώθουν πως είναι ειλικρινείς και πως βοηθούν, όμως η πραγματική βοήθεια έρχεται όταν δίνεις βήμα και υποστηρίζεις έμπρακτα τους μαύρους τρανς ανθρώπους και τις ζωές τους, τα queer παιδιά, τους άστεγους LGBTQI+, και όλα αυτά γίνονται όταν δεν τα/τους χρησιμοποιείς ως καραμέλα, ως προσχηματική υποστήριξη των μειονοτήτων και ως (άλλη) μια τυποποιημένη, προβλέψιμη διαφήμιση που «τρέχει» μόνο τον μήνα εορτασμού του Pride.

Ο Wax Wings είναι ένα σύγχρονο, underground queer icon Facebook Twitter
Να είσαι θαρραλέος, ατρόμητος και ελεύθερος: αυτό δεν είναι και το νόημα της ζωής; Φωτο: Roxy Lee

— Διαβάζω στην επίσημη βιογραφία σου: «Σαν τον ελληνικό μύθο του Ικάρου, ο Wax Wings εκτοξεύεται προς το μεγαλείο». Σ' αυτήν του την εκτόξευση, όμως, ο Ίκαρος είδε τα φτερά του να λιώνουν από τον ήλιο, οδηγώντας τον στην πτώση. Αν μου έδινες την ελευθερία να διαβάσω ανάμεσα στις γραμμές, θα έλεγα πως, διαλέγοντας αυτό το ψευδώνυμο, περιγράφεις απόλυτα τη μοναδική και γεμάτη χάρη «πτήση» σου σε διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όμως δείχνεις παράλληλα μεγάλη ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που έχεις επιτύχει, τραβώντας μια προστατευτική γραμμή στο ύψος της «πτήσης», ώστε να προστατεύσεις την τέχνη σου.

Αυτή είναι μια πέρα για πέρα αληθινή και πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση, πρέπει να ομολογήσω. Ναι, γνωρίζω πολύ καλά τον μύθο του Ικάρου. Όμως πιστεύω πως είναι στη φύση μου να πετάω όλο και ψηλότερα – υποθέτω πως στην πραγματικότητα δεν ξέρεις πότε να σταματήσεις, το μαθαίνεις όταν είναι, πια, πολύ αργά. Να είσαι θαρραλέος, ατρόμητος και ελεύθερος: αυτό δεν είναι και το νόημα της ζωής;

— Ποια είναι τα σχέδιά σου στην εποχή του κορωνοϊού; Ποια μονοπάτια εξερευνάς και τι, άραγε, περιμένεις από ένα μέλλον που παίζει να είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που θα περιμέναμε λόγω της πανδημίας;

Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη, είμαι εκτός δουλειάς ή ζω απίστευτες οικονομικές διακυμάνσεις λόγω αυτής της ιστορίας. Αυτήν τη στιγμή προσπαθώ να εφεύρω τρόπους να βγάζω χρήματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνουν τις ζωντανές εμφανίσεις. Είναι εξαιρετικά ντροπιαστικό και αναμενόμενο το ότι η βρετανική κυβέρνηση άφησε ξεκρέμαστες και στο έλεος των εξελίξεων τις τέχνες και τη βιομηχανία της διασκέδασης. Έτσι, το βάρος έχει πέσει αποκλειστικά στη δημιουργικότητά μας να αποδείξει αν μπορεί να επανευθυγραμμίσει τα ταλέντα μας, για τα οποία έχουμε σκοτωθεί στη δουλειά τόσα χρόνια και έχουμε μοχθήσει τόσο πολύ.

Έχοντας όλον αυτό τον ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μου, προσπαθώ να συντονιστώ με το γίγνεσθαι, να επιμορφωθώ και να πειραματιστώ σε νέες κατευθύνσεις πιο πολύ από ποτέ, να πραγματοποιήσω την κυκλοφορία του άλμπουμ μου. Είναι ένα downtempo και ενδοσκοπικό δείγμα δουλειάς, ιδανικό για ακρόαση στο σπίτι, στο οποίο συμμετέχει η Louisahhh. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν εκεί έξω και τα remixes του «Reclaim Me» από τη HE.SHE.THEY Records με τη σφραγίδα της βασίλισσας του underground, Maya Jane Coles και του ανερχόμενου ABSOLUTE, ολοκληρώνοντας μια αποκλειστικά queer καμπάνια γι' αυτήν τη δουλειά. Σας προσκαλούμε να την απολαύσετε!

Το «Reclaim Me» κυκλοφορεί από τη HE.SHE.THEY Records και μπορείτε να το ακούσετε εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Μουσική / 40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Το αθάνατο «εορταστικό» κομμάτι παραμένει ένα δείγμα της γλυκόπικρης φύσης που χαρακτηρίζει την ιδανική ποπ: ακούγεται σχεδόν πρόσχαρο παρότι αντικατοπτρίζει το πένθος μιας διαλυμένης σχέσης.
THE LIFO TEAM
10 πράγματα για τον Folamour

Μουσική / Τα εντυπωσιακά disco και house ηχοτοπία του Folamour

Γνωστός για τα δυναμικά sets του, ο Γάλλος παραγωγός έχει εμφανιστεί σε πάνω από 500 shows διεθνώς σε εμβληματικούς χώρους και φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Tomorrowland και το Coachella, ενώ το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου θα παίξει για το κοινό της Αθήνας.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
O Διονύσης Σαββόπουλος στο φετινό Rockwave σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Μουσική / O Διονύσης Σαββόπουλος στο φετινό Rockwave σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Για τον 80χρονο τροβαδούρο η απόσταση από το Ηρώδειο μέχρι το Rockwave δεν είναι και τόσο μεγάλη… Το περασμένο καλοκαίρι έστησε μια «εθνική» γιορτή για τα 50 χρόνια αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας, το ερχόμενο θα διοργανώσει μια προσωπική γιορτή για τα 60 χρόνια παρουσίας του στο τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ