Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Εικονογράφηση: design9/LiFO
0

Με τις χειρότερες συνθήκες που έχουμε ζήσει μεταπολεμικά, με τα live των καλλιτεχνών εξαφανισμένα, με τα μέρη όπου ακούγεται συνήθως η μουσική αυτή κλειστά και με τα πάρτι χαμένα, το 2020 ήταν μια περίεργη χρονιά για το ελληνικό ραπ. Δεν ήταν ακριβώς κακή, είχε καταπληκτικές κυκλοφορίες, κυρίως κομμάτια, αλλά δεν είχε εκπλήξεις, δεν είχε τα τεράστια χιτ του 2019 –με εξαιρέσεις, φυσικά, γιατί ο Light και ο Snik είναι σούπερ σταρ, με το άγγιγμα του Μίδα, και ό,τι και να βγάλουν είναι σίγουρη επιτυχία– και δεν είχε και άλμπουμ που να δικαιολογούν τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το hype τους. Ήταν μια χρονιά με πολλά νέα ονόματα που ξεκινούν ελπιδοφόρα και εύχομαι να έχουν ακόμα πιο εντυπωσιακή συνέχεια.

Το 2020 εμφανίστηκαν νέες εταιρείες, νέες συμμαχίες, πολλές συνεργασίες αλλά και νέες κόντρες στα Insta stories (αυτή τη μάστιγα) που στρέφουν το ενδιαφέρον του νεαρόκοσμου πάνω τους με διάθεση κουτσομπολίστικη και χάνεται το βασικό, που είναι η ίδια η μουσική. Με όσο καλή διάθεση και να τους δεις, όσο και να προσπαθείς να τους υπερασπιστείς, και όσο γοητευτικός και αν είναι ο ήχος τους (που είναι όντως ό,τι καλύτερο βγαίνει στην Ελλάδα σήμερα), αυτό που διαπιστώνεις με λύπη είναι ότι οι Έλληνες ράπερ είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, το καταλαβαίνεις και από τους στίχους των κομματιών τους, που παραμένουν κολλημένοι σε όλα τα κλισέ του είδους, το καταλαβαίνεις και από την εμμονή τους με τον υπόκοσμο και το λούμπεν. Βέβαια, δεν είναι όλοι ίδιοι, ευτυχώς.


Το 2020 είχε κομμάτια με παραγωγές σοκαριστικά καλές, με ήχο που είναι σήμερα, που φλερτάρει πιο πολύ με τον βρετανικό drill και το grime, αλλά και όλη την «γκανγκστερίλα», τα όπλα, τα ναρκωτικά και όλα τα κακά που αυτά κουβαλάνε. Θα μου πεις ότι στο πετυχημένο ραπ της Αμερικής και στο αγγλικό drill η θεματολογία είναι αυτή που ακούς κατά κόρον και στο ελληνικό ραπ, είναι αναμενόμενο να επιμένουν με ευλάβεια σε όσα «κοπιάρουν» – και, από ό,τι τα νούμερα δείχνουν, αρέσουν στο κοινό τους. Όπως αρέσει στο κοινό και η εικόνα, βασικό στοιχείο των ραπ κομματιών, με βίντεο υπερπαραγωγές αλλά και ευφάνταστες ταινίες μικρού μήκους που συνοδεύουν τη μουσική και «απογειώνουν» ακόμα και μέτρια κομμάτια.

Το 2020 είχε κομμάτια με παραγωγές σοκαριστικά καλές, με ήχο που είναι σήμερα, που φλερτάρει πιο πολύ με τον βρετανικό drill και το grime, αλλά και όλη την «γκανγκστερίλα», τα όπλα, τα ναρκωτικά και όλα τα κακά που αυτά κουβαλάνε.


Από τη μία σκέφτεσαι ότι αν ήταν 1992, όλα αυτά θα ήταν στα εξώφυλλα των περιοδικών και θα ήταν τόσο ελκυστικά στα μέσα όσο ήταν και ο κόσμος του Larry Clark κάποτε, δεν έχουν και μεγάλη διαφορά θεματικά, μόνο που είναι πια 2020 και ο κόσμος γύρω μας αλλάζει βίαια και δραστικά. Από την άλλη, δεν υπήρξε αυτοκίνητο με νεαρό οδηγό το καλοκαίρι που να μην έπαιζε στη διαπασών το «Slang» ή το «Πιστόλι», δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχεις ομάδα πιτσιρικάδων που να μην ακούει ραπ (ακόμα και στο TikTok της ομάδας Δίας, το soundtrack είναι μόνο ελληνικό τραπ!). Δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει και να το απορρίπτεις.


Η Θεσσαλονίκη το 2020 είχε μια εντυπωσιακή παραγωγή σε ραπ, παλιό και νέο, και τα είχε όλα. Τις παραγωγές του Dof Twogee και τα εξαιρετικά sessions στο κανάλι του στο YouTube, τον Filipone, τους Downtown, τον Bossikan και τους Tse, Mef, Houlis, τον Holy, τις παραγωγές του Ortiz, του Godjix, μία ολόκληρη σειρά από κομμάτια με ήχο υπνωτικό και εθιστικό, που αν υπήρχε ραδιόφωνο να τα παίξει τα ήταν το ιδανικό afterhours soundtrack. Lamanif, Mel, Ave, Ricta, Ripen, Richi, Ripen κι αρκετοί άλλοι. Με όλα τα μειονεκτήματα και την χαρντκορίλα που κουβαλάει, είναι ο ήχος της Ελλάδας σήμερα και ανάμεσά τους υπάρχουν διαμάντια. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να τα ανακαλύψεις.

— M. Hulot

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Ο Snik είναι σούπερ σταρ, με το άγγιγμα του Μίδα, και ό,τι και να βγάλει είναι σίγουρη επιτυχία. Φωτό: Freddie F./LIFO

Το 2020 ήταν ίσως η πιο δύσκολη χρονιά για ολόκληρο τον πλανήτη, μια χρονιά που μας έδειξε πως σε μια μέρα όλα μπορούν να αλλάξουν. Ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του, έχασε τις συναναστροφές με φίλους και με οικογένεια και κάποια καθημερινά πράγματα που ήταν αυτονόητα, όπως μια βόλτα με έναν φίλο, έγιναν μια πολυτέλεια που δυστυχώς θα κάνουμε καιρό να ξαναζήσουμε. Η ραπ μουσική είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης της κοινωνίας και τα τελευταία χρόνια έχει μπει παντού, σε καφέ, κλαμπ, συναυλίες, οι ραπ καλλιτέχνες άκουγαν τη μουσική τους να παίζει παντού, κι επίσης είχαν δει το lifestyle τους να αλλάζει πολύ γρήγορα, αφού τα έσοδά τους από συναυλίες, streams, διαφημίσεις, χορηγίες κλπ. είναι τεράστια.

Όλα αυτά, βέβαια, άλλαξαν και μαζί με αυτό και ο ήχος των περισσότερων καλλιτεχνών. Καθώς τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε οι περισσότεροι καλλιτέχνες να κυνηγάνε το χιτ το οποίο θα τους εξασφαλίσει την απαραίτητη επιτυχία για να παίζουν παντού, δημιουργούσαν κομμάτια με αυτόν τον σκοπό. Το 2020 όμως είδαμε πολλά τραγούδια να βγαίνουν χωρίς το άγχος της επιτυχίας, και ο κόσμος τα αγάπησε. Το ίδιο και τα άλμπουμ. Είδαμε πολλά καινούργια ονόματα να εμφανίζονται, όπως ο Trannos, ο Thug Slime, ο Ivan Greko, ο Gab, o Skam, όλοι με μεγάλη απήχηση στις νεαρές ηλικίες.

Από την άλλη, όπως γίνεται πάντα στην Ελλάδα, όταν κάτι έχει hype και γίνεται μόδα, θέλουν να το κάνουν όλοι. Θεωρούν πως είναι εύκολο να γίνουν σταρ και να βγάλουν λεφτά, έτσι, ανάμεσα στην πολλή μουσική που βγήκε είδαμε και αρκετές δουλειές πολύ χαμηλού επιπέδου. Ας ελπίσουμε το 2021 να είναι μια καλή χρονιά που όλοι θα μπορούμε να ακούμε τη μουσική που αγαπάμε έξω από τα σπίτια μας και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας ακούγοντας το αγαπημένο μας τραγούδι με άλλους ανθρώπους.

— William Darladanis

 

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Η Θεσσαλονίκη το 2020 είχε μια εντυπωσιακή παραγωγή σε ραπ, παλιό και νέο. Ανάμεσά τους ξεχώρισαν και οι παραγωγές του Ortiz.

 

Το νέο γυναικείο ραπ στην Ελλάδα

Το 2020 ήταν μία πολύ καλή χρονιά για το γυναικείο ραπ – σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί στην Ελλάδα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα για να δούμε περιπτώσεις όπως το «WAP», το ραπ κομμάτι που συζητήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο φέτος. Προς το παρόν δεν γίνεται να έχουμε μέτρο σύγκρισης την Αμερική, ο raunch φεμινισμός είναι πολύ δύσκολο να έχει εφαρμογή στην Ελλάδα. Υπάρχουν, βέβαια, κάποιες ράπερ που το επιχειρούν, όπως η Ghetto Queen, η Sophia, η Aiko (the Queen) και η Asimina, αλλά αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι τα σχόλια κάτω από κάποια βίντεό τους είναι απενεργοποιημένα. Κάτι δείχνει αυτό, και σίγουρα τα νούμερα που κάνουν δεν πλησιάζουν αυτά των ανδρών συναδέλφων τους.


Η γυναικεία ραπ σκηνή της Ελλάδας είναι ανύπαρκτη σε σύγκριση με αυτή γειτονικών χωρών όπως η Αλβανία ή η Ρουμανία. Η Rina που μάθαμε από τη συνεργασία της με τον Sin Boy στο «ΜΜ» είναι μια από τις πιο δυναμικές, μελωδικές και φρέσκες παρουσίες στην αλβανική σκηνή, το ίδιο και η «αντίπαλός» της, η Melinda, ενώ ονόματα όπως η Loredana και η Tayna είναι πραγματικές σούπερ σταρ του είδους. Στον αντίποδα, η Ρουμανία έχει ίσως την πιο ιδιοσυγκρασιακή γυναικεία trap σκηνή της Ευρώπης, εντελώς queer, hardcore και sui generis. Πρόσφατα τις έκανε θέμα το αμερικάνικο Spin, με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η ραπ μουσική είναι κυρίως αντρική υπόθεση και δύσκολα ανοίγεται σε γυναίκες. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εξαιτίας των σεξιστικών και μισογυνικών αντιλήψεων ορισμένων, τέτοια εμπόδια υπάρχουν και στο εξωτερικό. Για να κλείσουμε, όμως, τη δύσκολη αυτή χρονιά αισιόδοξα, λίγο πριν από το τέλος της χρονιάς εμφανίστηκαν νέα ονόματα με ενδιαφέρον, όπως η Penny με την εντυπωσιακή «Rotonda» της και κοινωνικοπολιτικό στίχο. Αξιοπρόσεκτο είναι και ένα crew με τρεις τουλάχιστον MCs, τη Vikkie, που ξεχωρίζει με αγγλόφωνο στίχο, την Danaya και την Chloe.

Δυστυχώς αυτό που λείπει είναι περισσότερες ολοκληρωμένες δουλειές για να πάρει μπρος το είδος. Την αρχή έκανε η EXPE που κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα το mixtape «Laguna» και ένα πολύ καλό single, το «Palace». Τέλος, τα πιο σημαντικά νέα έρχονται από τον χώρο της παραγωγής, όχι από τη Θεσσαλονίκη, ούτε από την Αθήνα, αλλά από την Πάτρα και την Piel Fluida που δίνει μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον.

— Μαρία Παππά

Αυτά είναι τα 40 κομμάτια που θα χαρακτηρίζουν το δικό μας 2020, χωρίς σειρά. Είναι κυκλοφορίες της χρονιάς 25/12/19-25/12/20. Κάποια περιέχουν σκληρή γλώσσα ή στίχους ακατάλληλους για ανηλίκους (όλα τα βίντεο είναι σ' αυτή την playlist):
 

Bossi Kan & Ortiz – Tussin

 

Filipone – Το παιδί του Διαόλου

 

 

Mad Clip – Κακές Συνήθειες

 

Alecc & Ggreco feat. Billy Sio – Λεφτά

 

Soul V – Sudan

 

ATC Taff – Neon Speaker

 

Μικρός Κλέφτης – Μαύρο Delorean

 

Tse – Δρόμοι

 

Mel x Ave – Badtrip

 

Sigma – Φώτα

 

Jaul x sponty. – Μanga

 

Grizzle – Γειτονιά μου

 

Downtown – Raoul Duke

 

Houlis & Bossikan – UFO

 

Saske – Gogo

 

Light feat. Billy Sio & ATC Nico – Slang

Zoro & Εθισμός – Napoli

Mef, Tse feat. FY – Au Restaurant

Scar – Milano

Skam feat. Billy Sio – Χάνω

FY & Lil Barty – Flossy

Light – Magic

Snik – Why

Mad Clip – Diego

Light & Hawk – Voodoo

Trannos X ATC Nico – AMG

ΒΗΤΑΠΕΙΣ – (Ροή του μέλλοντος) F.F.F.

Σαντάμ – Immortale

No Hard Feelings – Χορεύοντας με τους Δαίμονες

Sin Laurent, Toquel – Πιστόλι

Rack – Barcode

Saske – Nana

Block '93 – Send us location

ΛΕΞ – Βαράνε

Ζήνων – Καμικάζι

FY – Just Like Me

Rina x Sin Boy – PS2

YPO X iLLEOo X William – Googlare

Thug Slime - Blackout

HGEMONA$ - Plata Ø Plomo

 Μπορείτε να δείτε την playlist με τα 40 κομμάτια στο YouTube εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το νέο ελληνικό ραπ: Τα 30 πρόσωπα που πρέπει να ξέρεις

Αφιέρωμα Ραπ / Το νέο ελληνικό ραπ: Τα 30 πρόσωπα που πρέπει να ξέρεις

Είναι το πιο δημοφιλές αλλά και το πιο περιφρονημένο από τα mainstream Μέσα μουσικό είδος στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Το ελληνικό ραπ έχει πολλές στιγμές που μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο (παγκοσμίως) αλλά και αρκετά προβλήματα. ΑΠΟ ΤΟΝ Μ.HULOT
M. HULOT
Με τον Kareem Kalokoh και τη μουσική του σε ένα ταξίδι στους δρόμους του κόσμου

Μουσική / Με τον Kareem Kalokoh και τη μουσική του σε ένα ταξίδι στους δρόμους του κόσμου

Αυτό που έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια με τους ATH Kids είναι να εκπροσωπεί μια νέα γενιά καλλιτεχνών που με τον ήχο τους δίνουν το στίγμα του καινούργιου και ορίζουν τη μουσική της Αθήνας.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ