Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Εικονογράφηση: design9/LiFO
0

Με τις χειρότερες συνθήκες που έχουμε ζήσει μεταπολεμικά, με τα live των καλλιτεχνών εξαφανισμένα, με τα μέρη όπου ακούγεται συνήθως η μουσική αυτή κλειστά και με τα πάρτι χαμένα, το 2020 ήταν μια περίεργη χρονιά για το ελληνικό ραπ. Δεν ήταν ακριβώς κακή, είχε καταπληκτικές κυκλοφορίες, κυρίως κομμάτια, αλλά δεν είχε εκπλήξεις, δεν είχε τα τεράστια χιτ του 2019 –με εξαιρέσεις, φυσικά, γιατί ο Light και ο Snik είναι σούπερ σταρ, με το άγγιγμα του Μίδα, και ό,τι και να βγάλουν είναι σίγουρη επιτυχία– και δεν είχε και άλμπουμ που να δικαιολογούν τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το hype τους. Ήταν μια χρονιά με πολλά νέα ονόματα που ξεκινούν ελπιδοφόρα και εύχομαι να έχουν ακόμα πιο εντυπωσιακή συνέχεια.

Το 2020 εμφανίστηκαν νέες εταιρείες, νέες συμμαχίες, πολλές συνεργασίες αλλά και νέες κόντρες στα Insta stories (αυτή τη μάστιγα) που στρέφουν το ενδιαφέρον του νεαρόκοσμου πάνω τους με διάθεση κουτσομπολίστικη και χάνεται το βασικό, που είναι η ίδια η μουσική. Με όσο καλή διάθεση και να τους δεις, όσο και να προσπαθείς να τους υπερασπιστείς, και όσο γοητευτικός και αν είναι ο ήχος τους (που είναι όντως ό,τι καλύτερο βγαίνει στην Ελλάδα σήμερα), αυτό που διαπιστώνεις με λύπη είναι ότι οι Έλληνες ράπερ είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, το καταλαβαίνεις και από τους στίχους των κομματιών τους, που παραμένουν κολλημένοι σε όλα τα κλισέ του είδους, το καταλαβαίνεις και από την εμμονή τους με τον υπόκοσμο και το λούμπεν. Βέβαια, δεν είναι όλοι ίδιοι, ευτυχώς.


Το 2020 είχε κομμάτια με παραγωγές σοκαριστικά καλές, με ήχο που είναι σήμερα, που φλερτάρει πιο πολύ με τον βρετανικό drill και το grime, αλλά και όλη την «γκανγκστερίλα», τα όπλα, τα ναρκωτικά και όλα τα κακά που αυτά κουβαλάνε. Θα μου πεις ότι στο πετυχημένο ραπ της Αμερικής και στο αγγλικό drill η θεματολογία είναι αυτή που ακούς κατά κόρον και στο ελληνικό ραπ, είναι αναμενόμενο να επιμένουν με ευλάβεια σε όσα «κοπιάρουν» – και, από ό,τι τα νούμερα δείχνουν, αρέσουν στο κοινό τους. Όπως αρέσει στο κοινό και η εικόνα, βασικό στοιχείο των ραπ κομματιών, με βίντεο υπερπαραγωγές αλλά και ευφάνταστες ταινίες μικρού μήκους που συνοδεύουν τη μουσική και «απογειώνουν» ακόμα και μέτρια κομμάτια.

Το 2020 είχε κομμάτια με παραγωγές σοκαριστικά καλές, με ήχο που είναι σήμερα, που φλερτάρει πιο πολύ με τον βρετανικό drill και το grime, αλλά και όλη την «γκανγκστερίλα», τα όπλα, τα ναρκωτικά και όλα τα κακά που αυτά κουβαλάνε.


Από τη μία σκέφτεσαι ότι αν ήταν 1992, όλα αυτά θα ήταν στα εξώφυλλα των περιοδικών και θα ήταν τόσο ελκυστικά στα μέσα όσο ήταν και ο κόσμος του Larry Clark κάποτε, δεν έχουν και μεγάλη διαφορά θεματικά, μόνο που είναι πια 2020 και ο κόσμος γύρω μας αλλάζει βίαια και δραστικά. Από την άλλη, δεν υπήρξε αυτοκίνητο με νεαρό οδηγό το καλοκαίρι που να μην έπαιζε στη διαπασών το «Slang» ή το «Πιστόλι», δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχεις ομάδα πιτσιρικάδων που να μην ακούει ραπ (ακόμα και στο TikTok της ομάδας Δίας, το soundtrack είναι μόνο ελληνικό τραπ!). Δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει και να το απορρίπτεις.


Η Θεσσαλονίκη το 2020 είχε μια εντυπωσιακή παραγωγή σε ραπ, παλιό και νέο, και τα είχε όλα. Τις παραγωγές του Dof Twogee και τα εξαιρετικά sessions στο κανάλι του στο YouTube, τον Filipone, τους Downtown, τον Bossikan και τους Tse, Mef, Houlis, τον Holy, τις παραγωγές του Ortiz, του Godjix, μία ολόκληρη σειρά από κομμάτια με ήχο υπνωτικό και εθιστικό, που αν υπήρχε ραδιόφωνο να τα παίξει τα ήταν το ιδανικό afterhours soundtrack. Lamanif, Mel, Ave, Ricta, Ripen, Richi, Ripen κι αρκετοί άλλοι. Με όλα τα μειονεκτήματα και την χαρντκορίλα που κουβαλάει, είναι ο ήχος της Ελλάδας σήμερα και ανάμεσά τους υπάρχουν διαμάντια. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να τα ανακαλύψεις.

— M. Hulot

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Ο Snik είναι σούπερ σταρ, με το άγγιγμα του Μίδα, και ό,τι και να βγάλει είναι σίγουρη επιτυχία. Φωτό: Freddie F./LIFO

Το 2020 ήταν ίσως η πιο δύσκολη χρονιά για ολόκληρο τον πλανήτη, μια χρονιά που μας έδειξε πως σε μια μέρα όλα μπορούν να αλλάξουν. Ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του, έχασε τις συναναστροφές με φίλους και με οικογένεια και κάποια καθημερινά πράγματα που ήταν αυτονόητα, όπως μια βόλτα με έναν φίλο, έγιναν μια πολυτέλεια που δυστυχώς θα κάνουμε καιρό να ξαναζήσουμε. Η ραπ μουσική είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης της κοινωνίας και τα τελευταία χρόνια έχει μπει παντού, σε καφέ, κλαμπ, συναυλίες, οι ραπ καλλιτέχνες άκουγαν τη μουσική τους να παίζει παντού, κι επίσης είχαν δει το lifestyle τους να αλλάζει πολύ γρήγορα, αφού τα έσοδά τους από συναυλίες, streams, διαφημίσεις, χορηγίες κλπ. είναι τεράστια.

Όλα αυτά, βέβαια, άλλαξαν και μαζί με αυτό και ο ήχος των περισσότερων καλλιτεχνών. Καθώς τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε οι περισσότεροι καλλιτέχνες να κυνηγάνε το χιτ το οποίο θα τους εξασφαλίσει την απαραίτητη επιτυχία για να παίζουν παντού, δημιουργούσαν κομμάτια με αυτόν τον σκοπό. Το 2020 όμως είδαμε πολλά τραγούδια να βγαίνουν χωρίς το άγχος της επιτυχίας, και ο κόσμος τα αγάπησε. Το ίδιο και τα άλμπουμ. Είδαμε πολλά καινούργια ονόματα να εμφανίζονται, όπως ο Trannos, ο Thug Slime, ο Ivan Greko, ο Gab, o Skam, όλοι με μεγάλη απήχηση στις νεαρές ηλικίες.

Από την άλλη, όπως γίνεται πάντα στην Ελλάδα, όταν κάτι έχει hype και γίνεται μόδα, θέλουν να το κάνουν όλοι. Θεωρούν πως είναι εύκολο να γίνουν σταρ και να βγάλουν λεφτά, έτσι, ανάμεσα στην πολλή μουσική που βγήκε είδαμε και αρκετές δουλειές πολύ χαμηλού επιπέδου. Ας ελπίσουμε το 2021 να είναι μια καλή χρονιά που όλοι θα μπορούμε να ακούμε τη μουσική που αγαπάμε έξω από τα σπίτια μας και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας ακούγοντας το αγαπημένο μας τραγούδι με άλλους ανθρώπους.

— William Darladanis

 

Όσα ξεχώρισαμε στο ελληνικό ραπ το 2020 Facebook Twitter
Η Θεσσαλονίκη το 2020 είχε μια εντυπωσιακή παραγωγή σε ραπ, παλιό και νέο. Ανάμεσά τους ξεχώρισαν και οι παραγωγές του Ortiz.

 

Το νέο γυναικείο ραπ στην Ελλάδα

Το 2020 ήταν μία πολύ καλή χρονιά για το γυναικείο ραπ – σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί στην Ελλάδα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα για να δούμε περιπτώσεις όπως το «WAP», το ραπ κομμάτι που συζητήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο φέτος. Προς το παρόν δεν γίνεται να έχουμε μέτρο σύγκρισης την Αμερική, ο raunch φεμινισμός είναι πολύ δύσκολο να έχει εφαρμογή στην Ελλάδα. Υπάρχουν, βέβαια, κάποιες ράπερ που το επιχειρούν, όπως η Ghetto Queen, η Sophia, η Aiko (the Queen) και η Asimina, αλλά αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι τα σχόλια κάτω από κάποια βίντεό τους είναι απενεργοποιημένα. Κάτι δείχνει αυτό, και σίγουρα τα νούμερα που κάνουν δεν πλησιάζουν αυτά των ανδρών συναδέλφων τους.


Η γυναικεία ραπ σκηνή της Ελλάδας είναι ανύπαρκτη σε σύγκριση με αυτή γειτονικών χωρών όπως η Αλβανία ή η Ρουμανία. Η Rina που μάθαμε από τη συνεργασία της με τον Sin Boy στο «ΜΜ» είναι μια από τις πιο δυναμικές, μελωδικές και φρέσκες παρουσίες στην αλβανική σκηνή, το ίδιο και η «αντίπαλός» της, η Melinda, ενώ ονόματα όπως η Loredana και η Tayna είναι πραγματικές σούπερ σταρ του είδους. Στον αντίποδα, η Ρουμανία έχει ίσως την πιο ιδιοσυγκρασιακή γυναικεία trap σκηνή της Ευρώπης, εντελώς queer, hardcore και sui generis. Πρόσφατα τις έκανε θέμα το αμερικάνικο Spin, με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η ραπ μουσική είναι κυρίως αντρική υπόθεση και δύσκολα ανοίγεται σε γυναίκες. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εξαιτίας των σεξιστικών και μισογυνικών αντιλήψεων ορισμένων, τέτοια εμπόδια υπάρχουν και στο εξωτερικό. Για να κλείσουμε, όμως, τη δύσκολη αυτή χρονιά αισιόδοξα, λίγο πριν από το τέλος της χρονιάς εμφανίστηκαν νέα ονόματα με ενδιαφέρον, όπως η Penny με την εντυπωσιακή «Rotonda» της και κοινωνικοπολιτικό στίχο. Αξιοπρόσεκτο είναι και ένα crew με τρεις τουλάχιστον MCs, τη Vikkie, που ξεχωρίζει με αγγλόφωνο στίχο, την Danaya και την Chloe.

Δυστυχώς αυτό που λείπει είναι περισσότερες ολοκληρωμένες δουλειές για να πάρει μπρος το είδος. Την αρχή έκανε η EXPE που κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα το mixtape «Laguna» και ένα πολύ καλό single, το «Palace». Τέλος, τα πιο σημαντικά νέα έρχονται από τον χώρο της παραγωγής, όχι από τη Θεσσαλονίκη, ούτε από την Αθήνα, αλλά από την Πάτρα και την Piel Fluida που δίνει μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον.

— Μαρία Παππά

Αυτά είναι τα 40 κομμάτια που θα χαρακτηρίζουν το δικό μας 2020, χωρίς σειρά. Είναι κυκλοφορίες της χρονιάς 25/12/19-25/12/20. Κάποια περιέχουν σκληρή γλώσσα ή στίχους ακατάλληλους για ανηλίκους (όλα τα βίντεο είναι σ' αυτή την playlist):
 

Bossi Kan & Ortiz – Tussin

 

Filipone – Το παιδί του Διαόλου

 

 

Mad Clip – Κακές Συνήθειες

 

Alecc & Ggreco feat. Billy Sio – Λεφτά

 

Soul V – Sudan

 

ATC Taff – Neon Speaker

 

Μικρός Κλέφτης – Μαύρο Delorean

 

Tse – Δρόμοι

 

Mel x Ave – Badtrip

 

Sigma – Φώτα

 

Jaul x sponty. – Μanga

 

Grizzle – Γειτονιά μου

 

Downtown – Raoul Duke

 

Houlis & Bossikan – UFO

 

Saske – Gogo

 

Light feat. Billy Sio & ATC Nico – Slang

Zoro & Εθισμός – Napoli

Mef, Tse feat. FY – Au Restaurant

Scar – Milano

Skam feat. Billy Sio – Χάνω

FY & Lil Barty – Flossy

Light – Magic

Snik – Why

Mad Clip – Diego

Light & Hawk – Voodoo

Trannos X ATC Nico – AMG

ΒΗΤΑΠΕΙΣ – (Ροή του μέλλοντος) F.F.F.

Σαντάμ – Immortale

No Hard Feelings – Χορεύοντας με τους Δαίμονες

Sin Laurent, Toquel – Πιστόλι

Rack – Barcode

Saske – Nana

Block '93 – Send us location

ΛΕΞ – Βαράνε

Ζήνων – Καμικάζι

FY – Just Like Me

Rina x Sin Boy – PS2

YPO X iLLEOo X William – Googlare

Thug Slime - Blackout

HGEMONA$ - Plata Ø Plomo

 Μπορείτε να δείτε την playlist με τα 40 κομμάτια στο YouTube εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το νέο ελληνικό ραπ: Τα 30 πρόσωπα που πρέπει να ξέρεις

Αφιέρωμα Ραπ / Το νέο ελληνικό ραπ: Τα 30 πρόσωπα που πρέπει να ξέρεις

Είναι το πιο δημοφιλές αλλά και το πιο περιφρονημένο από τα mainstream Μέσα μουσικό είδος στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Το ελληνικό ραπ έχει πολλές στιγμές που μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο (παγκοσμίως) αλλά και αρκετά προβλήματα. ΑΠΟ ΤΟΝ Μ.HULOT
M. HULOT
Με τον Kareem Kalokoh και τη μουσική του σε ένα ταξίδι στους δρόμους του κόσμου

Μουσική / Με τον Kareem Kalokoh και τη μουσική του σε ένα ταξίδι στους δρόμους του κόσμου

Αυτό που έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια με τους ATH Kids είναι να εκπροσωπεί μια νέα γενιά καλλιτεχνών που με τον ήχο τους δίνουν το στίγμα του καινούργιου και ορίζουν τη μουσική της Αθήνας.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM
Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ