Πώς σας ήρθε η ιδέα να ξεκινήσετε το εργαστήριο όπερας;
Αυτό ξεκίνησε πέρσι, πολύ αυθόρμητα, όταν με είχε καλέσει ο κ. Καβράκος να τραγουδήσω μαζί του στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. Συζήτησα λίγο με τον κ. Φώτη Παπαθανασίου, που είναι διευθυντής του ιδρύματος, πώς θα μπορούσαν η όπερα και η κλασική μουσική να έρθουν λίγο πιο κοντά στο κοινό. Είναι λίγο ελιτίστικη έτσι όπως γίνεται η όπερα και ενώ είναι ένα είδος που σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους, νομίζω ότι χάνει κόσμο που μάλλον αποθαρρύνεται από μια παγιωμένη εικόνα που υπάρχει γι' αυτήν. Ο κ. Παπαθανασίου είχε δει μια συμμετοχική όπερα στο Λονδίνο κι έτσι ξεκίνησαν όλα.
Τι είναι η συμμετοχική όπερα;
Αποφασίσαμε να είναι κάτι πολύ απλό. Τυπώσαμε τα λόγια από κάποιες πολύ γνωστές άριες με πολύ γνωστές μελωδίες, το «La donna e mobile» από τον Ριγκολέτο φερ' ειπείν, και από κάτω τον τρόπο που μπορεί να προφέρονται στα γαλλικά με τη σωστή προφορά τους, κι έτσι δίνουμε τη χαρά στον κόσμο να έρθει και να εξοικειωθεί με τις μελωδίες. Έχουμε τον Μανώλη Παπασηφάκη στο πιάνο, που είναι καλός μουσικός και έμπειρος στη διδασκαλία. Τραγουδάμε το κομμάτι, μετά τους το παίζει ο Μανώλης, λέμε τα λόγια και τραγουδάμε όλοι μαζί. Το κάναμε πέρσι τον Μάρτιο πρώτη φορά και μετά τον Ιούνιο (στις 21/6, με τον Δημήτρη Παπαγεωργίου και τον τενόρο Μανώλη Λορέντζο) και είχαμε μεγάλη ανταπόκριση. Ξεκίνησε πολύ απλοϊκά και μετά αρχίσαμε να έχουμε παραγγελίες και να ζητάει και το ίδιο το κοινό πράγματα.
Τι είδους κοινό ερχόταν στο εργαστήριο όπερας;
Ήταν ένα κοινό ετερόκλητο: είχαμε ανθρώπους που είναι σε χορωδία, γονείς με παιδιά, απλούς ανθρώπους που τους αρέσει η όπερα και κάποια στιγμή είδα και κάτι μεγαλύτερα παιδιά γύρω στα 11-13, αλλά, δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία να τους μιλήσω.
Και φέτος κάνατε το εργαστήριο σε μια πιο μόνιμη βάση;
Πλέον, φέτος, το κάναμε μια φορά τον μήνα, κάθε Δευτέρα, από τον Οκτώβριο και μετά. To εργαστήριο ήταν ανοιχτό και σε παιδιά από 8 και πάνω για να μπορούν να διαβάζουν (αν και μερικοί πάνε έτσι κι αλλιώς με το αυτί). Είναι και μια αφορμή να μιλήσουμε για τα έργα - δίνουμε και κάποιες πληροφορίες χωρίς να βαραίνουμε το κλίμα. Μετά από αυτό έγινε συστηματικό το πρόγραμμα, σαν εργαστήρι με αναλυτική παρουσίαση των φωνών και περισσότερους καλλιτέχνες, και επειδή ένα εργαστήριο πρέπει να ολοκληρώνεται κάπως, σκεφτήκαμε μια συναυλία. Είναι το τελικό προϊόν. Έχεις βιώσει τη μουσική, έχεις τραγουδήσει και θες να δεις πώς θα νιώσεις όταν ακούσεις την προσπάθειά σου στην τελική της μορφή. Στη συναυλία θα είμαστε έξι καλλιτέχνες και θα τραγουδήσουμε μερικές από τις πιο διάσημες και πιο γνωστές άριες της όπερας. Εκτός από εμένα, θα συμμετέχουν επίσης η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου, ο τενόρος Αντώνης Κορωναίος, ο βαρύτονος Γιώργος Ματθαιακάκης και ο βαρύτονος Δημήτρης Παπαγεωργίου, ενώ θα συμμετέχει και ο πιανίστας Μανώλης Παπασηφάκης.
Πέντε άριες που θα ακούσουμε στις 10/2
1. «Una furtiva lagrima» από το Ελιξίριο του έρωτα του Ντονιτσέτι
2. «Libiamo ne' lieti calici» από την Τραβιάτα του Βέρντι
3. «Ηabanera» από την Κάρμεν του Μπιζέ
4. «La donna e mobile» από τον Ριγκολέτο του Βέρντι
5. «Votre toast, je peux vous le rendre» από την Κάρμεν του Μπιζέ
σχόλια