Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
67

Κατοικία στο Ψυχικό, Αθήνα

Αρχιτεκτονική Μελέτη & Kατασκευή: Divercity (www.divercityarchitects.com)

Aρχιτέκτων: Νικόλας Τραβασάρος / Σύμβουλος Εσωτερικών Χώρων: Σοφία Βανταράκη
Μελέτη Φωτισμού: Άλκηστις Σκαρλάτου / Aρχιτέκτων Τοπίου: Έλλη Παγκάλου

Φωτογραφίες: Εριέτα Αττάλη

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter

Η κατοικία βρίσκεται σε ένα επίμηκες κι επικλινές οικόπεδο στο Ψυχικό, με θέα στην πόλη της Αθήνας και γειτνιάζει με κατοικία που ανήκει σε συγγενική οικογένεια.

Βασικό ζητούμενο ήταν η διερεύνιση της σχέσης μεταξύ των δύο όμορων ιδοκτησιών, έτσι ώστε η νέα κατοικία να μην μπλοκάρει το φως και τη θέα της υφιστάμενης και της δυνατότητας για μελλοντική "χαλαρή" σύνδεση των υπαιθρίων χώρων των δύο κατοικιών.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η πρόσβαση είναι από το χαμηλό σημείο του οικοπέδου κι έτσι η άφιξη-είσοδος γίνεται με πλάτη στην θέα υπαγόρευσαν τη βασική σχεδιαστική στρατηγική – μια νοητή καμπύλη κορδέλα διατρέχει την κατοικία από την είσοδο προς τη θέα και γίνεται το ίχνος για ένα ξεφλούδισμα του οικοπέδου σε επίπεδο κάτοψης.

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter

Η κατοικία αποτελείται από τρία διακριτά στοιχεία: το βράχο, το κυάλι και το διάφανο χώρο ανάμεσα τους.
Ο βράχος, ένας τάκος από πέτρα, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία δομείται η κατοικία. Φιλοξενεί εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο και βοηθητικούς χώρους.
Το κυάλι, αιωρείται από το έδαφος και καδράρει τη θέα στο αστικό τοπίο, ενώ παράλληλα καμπυλώνεται για να δημιουργήσει μια αγκαλιά προς τη διπλανή κατοικία της ίδιας οικογένειας. Εδώ βρίσκονται οι ιδιωτικοί χώροι της κατοικίας.
Στο διάφανο χώρο στο ισόγειο διατάσσονται χώροι διημέρευσης, δίπλα στην επιμήκη πισίνα.Η καμπύλη γεωμετρία των υαλοστασίων του ισογείου στην επίμηκη πλευρά του οικοπέδου και το περίγραμμα της πισίνας ακολουθούν τη χάραξη στο κυάλι.

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Φωτογραφία
67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

20 σχόλια
Αναμιφσβητητα μια τετοια κατασκευη ειναι εντυπωσιακη αρχιτεκτονικα. Δεν ειμαι αρχιτεκτονας ουτε σχετικος με το ειδος, αλλα ειναι ενα αντικειμενο θαυμασμου. Αυτο που παρατηρω εγω, σκεπτομενος τον εαυτο μου να μενει εκει μεσα, ειναι οτι ενα τετοιο σπιτι δεν προσφερει ζεστη ατμοσφαιρα. Μοιαζει απροσωπο και κρυο. Τουλαχιστον για μενα. Αρχιτεκτονικα μπορει να ειναι ενα εργο τεχης, αλλα δεν ειναι αυτο που λεμε "σπιτι"! Οσο για τη συζητηση απο κατω περι ματαιοδοξιας κλπ, ο καθενας ειναι ελευθερος να μεινει οπου θελει. Δεν ειναι ουτε κατακριτεο, ουτε ενας ανθρωπος με χρηματα ειναι υποχρεωμενος να συμβιβαστει με κατι λιγοτερο απο αυτο που επιθυμει, μονο και μονο για να μην προκαλεσει. Η φραση του Nick.K "Το μέτρο της ματαιοδοξίας δεν το ορίζεις εσύ αλλά αυτός που πεινάει περισσότερο από εσένα" νομιζω οτι ειναι αυτο που μοιαζει πιο ρεαλιστικο απο ολα αυτα που ειπωθηκαν.
Για πολλοστή φορά διαπιστώνω,ότι η κρίση αντί να μας οδηγήσει στην αυτοεπίγνωση μας έκανε μίζερους και κακεντρεχείς.Όχι φίλε μου δεν έχω ΕΓΩ λεφτά δεν πρέπει να έχεις κι εσύ.ΕΓΩ ζω σε δυάρι χωρίς θέρμανση το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ,διότι προκαλείς.Όπερ σημαίνει ότι φτωχός=ηθικός και πλούσιος=ανήθικος.Όταν διαβάζουμε ότι αυξάνονται οι δείκτες φτώχειας στην Ελλάδα δεν μας αρέσει.Όταν βλέπουμε ευκατάστατους ανθρώπους να χτίζουν,να δημιουργούν,να επενδύουν,να βοηθούν (ναι υπάρχουν κι αυτοί όχι μόνο τα νεόπλουτα παράσιτα),ούτε αυτό μας αρέσει.Όταν βγαίνουμε στο εξωτερικό.θαυμάζουμε τον πλούτο,την αρτιότητα,την ευγένεια την καθαριότητα της χώρας.Γιατί αυτοί έχουν το δικαίωμα,εμείς όχι έχουμε κρίση πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι στη φτώχεια και στην ανέχεια.Τι σκατά θέλουμε τελικά?Αντί ο καθένας από μας να προσπαθεί να βρει τρόπους να αναρριχηθεί,αντί να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη τη συλλογικότητα την ενσυναίσθηση,καθόμαστε απ'το πληκτρολόγιο και δαιμονοποιούμε ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε.Ακόμη και τώρα που είμαστε στο χείλος του γκρεμου "να καει το σπίτι του γείτονα".Έχω σιχαθεί την ηθική και πολιτισμική μας παρακμή.
Το να κάνεις σπίτι τη φυσούνα του Suvarnabhumi είναι η φυσική συνέχεια του ματαιόδοξου εγχειρήματος να χτίσεις τον Παρθενώνα στην Georgia, το Petit Trianon στην Εκάλη κτλ. Το στυλ και η εποχή αλλάζει μόνο. Και ούτε καν το στυλ, η ΜΟΔΑ. Και ok, καταλαβαίνω ότι κάποιοι γουστάρουν για σπίτι αυτό το ζεστό, οικείο και χουχουλιάρικο νεκροτομείο... De gustibus..Θα αργήσει μάλλον να έρθει ο καιρός που το πρώτο μέλημα ενός αρχιτέκτονα θα είναι να δώσει αισθητική και πρακτικές λύσεις σε κατασκευές εναρμονισμένες με τη φύση, φιλικές με το περιβάλλον που εξοικονομούν, ανακυκλώνουν και δεν καταβροχθίζουν την ενέργεια, το νερό κτλ. Μέχρι τότε, το πρώτο μας μέλημα θα είναι να καμπυλώνουμε σανίδες και να εστιάζουμε στην εικόνα. Αλήθεια, το να φτιάχνουμε σπίτια σαν δημόσια κτήρια μας δίνει μια "όψη κλέους";
Έχουμε χάσει επεισόδια φαίνεται εμείς οι πτωχοί. Μα είναι ωραίο τώρα αυτό το γκαράζ-κλινική-εργαστήριο-νεκροτομείο-εκθεσιακό κέντρο-βιοτεχνία-φροντιστήριο-γυμναστήριο-επαρχιακό αεροδρόμιο; Είναι σπίτι αυτό; Και τί, αυτά τα παρκέ κι αυτά τα γκρι ριγωτά μάρμαρα, όσο πανάκριβα κι αν είναι, ελληνικά περιοδικά μου θυμίζουν. Και ποιός είναι ο αρχιτέκτονας Όσκαρ δεν ξέρω πώς; Εγώ στο εξωτερικό μόνο αριστουργήματα βλέπω, παλιά και νέα, και εκ του φυσικού και στα περιοδικά τους. Οι άνθρωποι κεντάνε. Αυτό εδώ σα νεοπλουτίστικη χοντροκοπιά μου φαίνεται.Στο τέλος θα μας πείτε και τη Ζάχα Χαντίτ μπανάλ. Αλλά φυσικά αν υπήρχε εδώ αρχιτεκτονική μεγαλοφυία ή αρχιτεκτονική συνείδηση,θα ήταν η Ελλάδα ολόκληρη να την κλαιν οι ρέγγες;
Λύσσα κακιά κάποιοι άνθρωποι! Δηλαδή πρέπει επειδή είμαστε σε κρίση η αισθητική μας να είναι σε επίπεδο χαμόσπιτου; Μη σας δω να κυκλοφορείτε στο δρόμο με κάτι ακριβότερο από σαγιονάρες, θα σας σπάσω τα τακούνια!
Σταμάτις, η μόνη εναλλακτική στη χυδαιότητα της αλλαζονικής αυτής αισθητικής είναι το χαμόσπιτο; η κρίση δεν έχει τίποτα να κάνει, υπάρχουν πολύ ακριβά κτήρια που τηρούν το μέτρο, και, προπαντώς, ΔΕΝ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ την αυταρέσκεια τους. Το συγκεκριμένο πάσχει από κρίση ταυτότητας, είναι το σπίτι που νόμιζε ότι ήταν μουσείο. ΟΚ, καλά έκαναν οι αρχιτέκτονες και ακολούθησαν τις επιταγές του ιδιοκτήτη, το ψωμί τους θέλαν να βγάλουν οι άνθρωποι, αλλά παραμένει προφανής αρχιτεκτονική αποτυχία. Επειδή όμως σκιάχτηκα, θα κυκλοφορώ με σαγιονάρες βρέξει-χιονίσει.
Προφανώς δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο Δάκης Ιωάννου. Δεν είναι τυχαίο που το σπίτι αυτό είναι σχεδιασμένο να θυμίζει μουσείο. Και κατά τη γνώμη μου, ευτυχώς, αν εκεί φιλοξενηθούν έστω και μέρος απ' τα αξιόλογα έργα που του ανήκουν.
Ασχέτως μεγέθους και οικονομίας εποχής μου δίνει την αίσθηση πως είναι ένα σπίτι για να δείχνεις και όχι για να ζεις σε αυτό...οπότε εξ ορισμού χάνει το πρωταρχικό νόημα της κατοικίας. Επίσης θα μου άρεζε να υπήρχε κάποια λογική πίσω από αυτές τις καμπύλες και τα "ασυνάρτητα" σχήματα που να διέπει ολόκληρο το κτίριο, πέρα από το προφανές του εντυπωσιασμού και του διαφορετικού. Προσωπικά δεν μου αρέσει γιατί έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι τόσο "μεγάλο" και μετά από λίγο δεν θα το θυμάται κανείς κι ας το προσέχει! Ο φωτογράφος πάλι έχει κάνει πολύ καλή δουλεια..
Wow, πολύ ενδιαφέρουσα σύγχρονη κατοικία, με minimal κυρίως λευκούς χώρους και μεγάλα ανοίγματα που αφήνουν το φως να μπει μέσα. Είμαστε τόσο τυχεροί οι Έλληνες που έχουμε αυτό τον ήλιο ...