Φωτο-ιστορία: Το μπορντέλο της Έλλης

Είμαι γυναίκα. Δεν έχω υπάρξει ιερόδουλος (πουτάνα, πόρνη-- επειδή δεν καταλαβαίνω τον διαχωρισμό αυτών των τριών, ας μου εξηγήσει κάποιος). Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε "μπορντέλο" και ούτε είχα ποτέ την ευκαιρία να συναναστραφώ με γυναίκες που ασκούν αυτό το επάγγελμα. Δεν τις κρίνω και, στην τελική, δε με αφορά και ο λόγος για τον οποίο κάνουν αυτή τη δουλειά που κάνουν, απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η "ωδή" στα πορνεία λες και είναι κάτι το σπουδαίο, λες και είναι λειτούργημα. Μου φαίνεται εντελώς ανούσιο να γράφεις άρθρα και να εκφράζεσαι με τέτοιο δέος για τα μπορντέλα, όπως εξίσου ανούσιο θα μου φαινόταν να δω ένα παρόμοιο άρθρο για επαγγέλματα όπως αυτό των τραγουδιστών. Θα μου πεις, ανούσιο ανούσιο, αλλά κάθισες και το διάβασες. Ναι το διάβασα, γιατί μου φάνηκε ενδιαφέρον, αλλά μπορώ να πω πως θεωρώ υπερβολικό όλον αυτόν το θαυμασμό για κάτι τόσο -επιτρέψτε μου την έκφραση- άχρηστο. Συμφωνώ με την άποψη κάποιου που έγραψε ότι για να μην έχει χαθεί τόσα χρόνια πάει να πει ότι οι άντρες το χρειάζονται, αλλά και πάλι τόση προσήλωση σε κάτι τόσο αδιάφορο είναι πραγματικά τραγική. Δεν προσπαθώ να θίξω κανέναν, απλά το να εξιδανικεύουμε τέτοιες καταστάσεις δεν είναι κι ό,τι καλύτερο.

Θα συμφωνήσω πως είναι μια εργασία και μάλιστα δύσκολη για τις γυναίκες που την επιλέγουν και μάλιστα κάποιες απ αυτές δεν έχουν πραγματικά άλλη επιλογή την περίοδο αυτή που διανύει η χώρα μας, αλλά το κείμενο είναι πραγματικά γελοίο! Δε νομίζω πως καμία γυναίκα απολαμβάνει να χρησιμοποιούν το σώμα της για να ξεσπάσουν τις ορμές τους ή έστω (για τους άντρες που θέλουν να το βλέπουν ως έρωτα) να υπόκεινται σε έρωτα ψευδαίσθησης με τον κάθε πικραμένο που για εμφανείς η ψυχολογικούς λόγους δεν μπορεί να βρει "συναισθήματα" εκτός μπουρδέλου. Συμβιβασμό και συνήθεια, όσο μπορεί κανείς να το συνηθίσει αυτό, ναι αλλά όχι και απόλαυση. Το όλο θέμα είναι διαφήμιση για ένα χώρο εξυπηρέτησης πελατών με τους όρους τη διεύθυνση,το φωτογραφικό υλικό του και το μόνο που λείπει είναι οι τιμούλες. Σαν κάθε άλλη διαφήμιση επιχείρησης. Το τι θα κάνει ο καθένας με το σώμα του απ τη στιγμή που δεν εξαναγκάζεται δεν αφορά κανέναν άλλον, ναι μπορούμε να έχουμε άποψη αλλά και πάλι το να καταδικάζουμε επιλογές είναι μικροπρεπές. Η δημοσίευση βέβαια φτάνει στο άλλο άκρο προσπαθώντας να μας πείσει πως το μπουρδέλο αυτό είναι ένας χώρος που θα θέλανε όλοι να επισκεφθούν για μια αξέχαστη εμπειρία. Είναι πολύ άσχημο πιστεύω να μην έχεις λόγο στο ποιός θα κάνει σεξ μαζί σου οπότε αυτό το συναίσθημα δε θα αφήσει ποτέ να δημιουργηθεί ερωτισμός και πάθος απο τη μεριά της γυναίκας. Και σαφώς αν δεν είναι κάτι αμοιβαίο υπάρχει μόνο στο μυαλό σου. Τέτοιες επιχειρήσεις που πουλάνε σεξ θα υπάρχουν πάντα και υπήρχαν απο πάντα. Επιχειρήσεις όμως που να πουλάνε έρωτα δεν υπήρξαν και ούτε πρόκειται να υπάρξουν μέχρι τη μέρα που το μυαλό και η καρδιά του ανθρώπου θα μπορούν να ελέγχονται απο κάποιο ηλεκτρονικό μέσο. Γι αυτό βγείτε εκεί έξω και γνωρίστε τον έρωτα και αφήστε τις ψευδαισθήσεις ερωτισμού στην άκρη. Υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που ψάχνουν πραγματική επαφή. Υπάρχουν επίσης και αρκετοί που αναζητούν μόνο σεξουαλική επαφή, με προυπόθεση την έλξη και το πάθος.

Στερεοτυπικά κλισέ σχόλια από ανθρώπους που όπως φαίνεται δεν έχουν πατήσει ποτέ σε οίκο ανοχής. Κάντε μια βόλτα στους δύο ιστότοπους που αφορούν τις ιερόδουλες και τους οίκους ανοχής να ρωτήσετε γνώμη από άτομα που πηγαίνουν εκεί.

Διάβασα όλα τα σχόλια αλλά με τους περισσότερους συμφωνώ και διαφωνώ ταυτόχρονα οπότε θα γράψω απλώς τη δική μου άποψη. :pΔε με ενοχλεί η ύπαρξη των μπουρδέλων, δε τα θεωρώ ούτε πρόβλημα ούτε λύση. Σίγουρα κάποια στιγμή θα έπρεπε να ανοίξει κι ένα για γυναίκες, πάντως. Έτσι, για την ισότητα ρε γαμώτο lolΔυστυχώς για τους άντρες το δικαίωμα στη σεξουαλικότητα και τη σεξουαλική ζωή θεωρείτο πάντα αυτονόητο, ενώ για τις γυναίκες αποτελεί ακόμη ταμπού, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, σε πολλές χώρες του κόσμου, ακόμη και σε κάποιες που θέλουν να λέγονται ανεπτυγμένες.Προσωπικά, ως γυναίκα πχ έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές το "λοξό" βλέμμα όσων έτυχε να με ακούσουν να λέω πως έχω κάνει σεξ με 15 άντρες, και να μη ντρέπομαι αλλά να το θεωρώ φυσικό για έναν άνθρωπο, άντρα ή γυναίκα, που του αρέσει το σεξ, να το κάνει χωρίς φόβο και πάθος :pΠολλοί το παίζουν απελευθερωμένοι αλλά κατηγορούν αυτούς που κάνουν σεξ, με ή χωρίς συναίσθημα, παρότι έχει αποδειχθεί πως το σεξ είναι άσχετο με τον έρωτα. Σαφέστατα το σεξ με συναίσθημα, με έναν άνθρωπο που αγαπάς ή είσαι ερωτευμένος, μπορεί να είναι κλάσεις ανώτερο από το σκέτο σαρκικό σεξ, όμως το ένα δεν αναιρεί το άλλο.Όσο για το ποιες είναι οι πουτάνες, για μένα το τελευταίο πράγμα που μπορεί να το ορίσει είναι το με πόσους άντρες έχει κάνει σεξ μια γυναίκα.Πουτάνα για μένα είναι η γυναίκα που κάνει σεξ με έναν άντρα γιατί είναι πλούσιος, για να την παντρευτεί, για να του φάει λεφτά, για να τον χωρίσει από τη γυναίκα του, για να εξελιχθεί επαγγελματικά κλπ κλπΤο επάγγελμα των εκδιδόμενων γυναικών δε θα μπορούσα να το κάνω αλλά δε θα κατηγορήσω και κάποια που το κάνει, ούτε θα την λοξοκοιτάξω ή θα την κρίνω, παριστάνοντας τον ιεροκήρυκα.Εφόσον υπάρχει προστασία, για αποφυγή σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, και η στοιχειώδης τουλάχιστον υγιεινή, προσωπικά, δε με αφορά πώς κάνουν οι άνθρωποι σεξ κι αν υπάρχουν μπουρδέλα.

Μη τρελαίνεστε ρε παιδιά και μην προσπαθείτε να ψυχαναλύσετε-δικαιολογήσετε τις εκδιδόμενες. Η ουσία είναι μία: σχεδόν όλες οι γυναίκες είναι ή έστω έχουν υπάρξει πουτάνες. Απλώς ένα μικρό ποσοστό έχει τα αρχίδια να το δηλώνει κιόλας.

Έχω μία απορία: υπάρχει πορνεία στη φύση; Yπάρχει δηλαδή στη φύση ένα θηλυκό που πάει με 10 αρσενικά την ημέρα, ενώ τα άλλα θηλυκά κάθονται χωρίς να κάνουν σεξ; Δεν νομίζω.Άρα μήπως το ότι οι άντρες θέλουν να κάνουν σεξ αλλά δεν βρίσκουν μια γυναίκα που να θέλει και αυτή να κάνει, συμβαίνει γατί εδώ και χιλιάδες χρόνια η ανθρώπινη πατριαρχική κοινωνία λέει στον άντρα <<κάνε σεξ>> ενώ στη γυναίκα λέει <<μην κάνεις σεξ>>; Και μερικές δεκαετίες γυναικείας απελευθέρωσης (και φυσικά όχι σε όλα τα μέρη του κόσμου) δεν σημαίνουν σχεδόν τίποτα: εδώ μιλάμε για νοοτροπίες που χρειάζονται αιώνες για φύγουν εντελώς και οι γυναίκες να μην φοβούνται να κάνουν σεξ, γιατί, το λέω εγώ που είμαι 27 χρονών και δεν έχω ακόμη κάνει, πιστεύω ότι όταν μια γυναίκα δεν κάνει σεξ πραγματικά το φοβάται και της έχουν παγώσει την σεξουαλικότητά της οι κοινωνικοί κανόνες χιλιετιών.

Προφανώς και αδυνατείς να καταλάβεις ή μάλλον δε θες να το παραδεχτείς, ότι για μια γυναίκα είναι πολύ πιο εύκολο να ικανοποιήσει τον στιγμιάιο ερωτικό της πόθο, την λαγνεία της στιγμής, απ'ότι για έναν άντρα. Ίσως αν ζούσαμε σε μια κοινωνία κατά Ντε Σαντ, (βλέπε "η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ") να μην ήταν έτσι, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς σε αυτή την κοινωνία που ζούμε οι γυναίκες έχουν την πρώτη και τελευταία λέξη στην επιλογή. Επίσης μάλλον δε θες να καταλάβεις ή απλά για τους δικούς σου λόγους αρνείσαι να δεχτείς ότι ένας άνθρωπος που δε μπορεί να ικανοποιήσει τα ερωτικά του ένστικτα είναι δυσλειτουργικός και άρα καθίσταται αντικοινωνικός και εν τέλει βάρος στην κοινωνία. Η χούφτα μπορεί για σένα να είναι λύση, ίσως και ζητούμενο, για κάποιους είναι ένα βήμα πιο κοντά στην κατάθλιψη. Εσύ μπορεί να γελάς μέσα στην άγνοιά σου, και καλά κάνεις, δε περιμένει κανείς απο όλους να έχουν ίδια αντίληψη, να αφήνουν τις παρωπίδες στην άκρη και να έχουν ανοιχτό μυαλό, αλλά για πολλούς ανθρώπους η πορνεία υπήρξε καταλυτικός παράγοντας ψυχικής ισορροπίας και ηρεμίας. Γνωρίζω ανθρώπους λιγότερο προικισμένους είτε εμφανισιακά με βάση τα στερεότυπα ομορφιάς είτε λιγότερο προικισμένους κοινωνικά, για τους οποίους η πορνεία ήταν ένα κάποιο σωσίβιο. Θλιβερό? Μίζερο? Ίσως ναι, όμως επί της ουσίας γι'αυτούς λειτούργησε θετικά. Και αφού λειτούργησε για αυτούς θετικά κατά συνέπεια, στην προέκταση του, λειτούργησε και για την κοινωνία θετικά.Κ βέβαια δε περίμενα να διαβάσω αρνητικό σχόλιο για τις γυναίκες οι οποίες εκμεταλλεύονται επι χρήμασι άντρες παρανόμως! Εκεί η παράνομη πορνεία είναι κατακριτέα? Μπά ε, αυτές οι γυναίκες που καταφεύγουν σε αυτή τη λύση είναι "αναγκασμένες", οι κακομοίρες! Κ η υποκρισία συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν αντίστοιχα μπουρδέλα για γυναίκες για τον απλούστατο λόγο ότι η προσφορά δωρεάν επιβητόρων καλύπτει τη ζήτηση. Αν κάποια θέλει να γαμηθεί όσο και χάλια εμφάνιση να έχει απλώς υπάρχει πάντα κάποιος διαθέσιμος. Το αντίστροφο δεν ισχύει.

Page Up, μερικές φορές δεν χρειάζεται να περιμένεις τον άλλο να τελειώσει γιατί πολύ απλά έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου νωρίτερα. Οποιοσδήποτε θέλει να μιλήσει δεν σημαίνει και οτι έχει να πεί κάτι σημαντικό.Όσο για την πορνεία, δεν έχω κανένα πρόβλημα στο βαθμό που οι σχέσεις των εμπλεκόμενων είναι ξεκάθαρες. "Γαμάς, αλλά επιδή μου είσαι τελείως αδιάφορος, θα με πληρώσεις". "πληρώνω γιατί το προτιμώ απ'το να τον παίζω, κι εξάλλου τώρα πλέον είσαστε πάμφθηνες". Και φυσικά στο βαθμό που απουσιάζει ο νταβατζής (κάτι που δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ).Το να διαβάζω παραμύθια για ανθρώπινη επαφή, τρυφερότητα και ό,τι άλλο σκέφτεται ο καθένας για να μην πεί "πάω να γαμήσω", σίγουρα με κάνει να μειδιώ.Για μένα η πορνεία καί ως έννοια αλλά κυρίως όπως υφίσταται, είναι ακόμη ένα σύμπτωμα της αρρώστειας της κοινωνίας μας. Κι αυτό όχι για "ηθικούς" λόγους, αλλά πρώτον γιατί ο έρωτας και το σέξ είναι εκφράσεις της έλξης δύο ανθρώπων (ασχέτως φύλου), κάτι που εγώ θεωρώ πολύτιμο και μή εξαγοράσιμο. Μπορεί επίσης να είναι έκφραση ενός καθαρά σεξουαλικού πόθου, που έχει νόημα όταν είναι αμοιβαίος, είτε είναι one night stand είτε έχει κάποια διάρκεια, οπότε πάλι η πληρωμή είναι περιττή. Όσο για τις γυναίκες, είναι αναγκασμένες να κρύβουν οτι νοικιάζουν πούτανους, ή πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλη χώρα για να βρούν (αν βρουν) σεξουαλική ικανοποίηση. Αν τα πράγματα ήταν πιό δίκαια και η πορνεία ήταν "μέγιστος εξισορροπητής της κοινωνίας" (ακόμα γελάω, συγνώμη), τότε θα υπήρχαν και κανονικότατα μπουρδέλα για γυναίκες όπου θα μπαινόβγαιναν άνετες και καμαρωτές, διαφόρων τύπων γυναίκες: χοντρές, νέες, γριές, με χαλασμένα δόντια και ιδρωτίλα, ψηλές, κοντές, οτιδήποτε. Και καυτά αγόρια με γυμνασμένο κορμί θα περίμεναν να ικανοποιήσουν την πελάτισσα. Και θα είχαμε και λογοτεχνία γραμμένη από γυναίκες που θα εξιδανίκευαν "εκείνο το αγόρι που μου δινόταν για δέκα ευρώ, στο μισοσκόταδο κάπου στην Αχαρνών".Οπωσδήποτε τότε θα υπήρχε κάποια ισορροπία.

@Novel Splendours:Η τελευταία σου παράγραφος είναι πραγματικά ντελιριώδης! Τί ακριβώς εξισορροπεί η "νόμιμη πορνεία", που δεν μπορεί να το εξισορροπήσει η χούφτα;

Γιατί τόση καίλα, τόσο ενδιαφέρον και τόση φιλοσοφία της πλάκας για τα μπουρδέλα ρε παιδιά? Απο πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, είτε αρέσει στους ευαισθητούληδες της πολιτικής ορθότητας και του επιλεκτικού δήθεν ανθρωπισμού, στους ηθικολόγους και κάθε λογής αυτόκλητους αναλυτές κοινωνιολόγους είτε όχι. Για να υπάρχουν, να επιβιώνουν και μάλιστα να αυξάνουν, με κάθε μορφή, νόμιμη ή παράνομη, σημαίνει ότι υπάρχει ανάγκη για αυτά.Προφανώς και η παράνομη πορνεία πρέπει να εξαλειφθεί και μαζί με αυτήν η εκμετάλλευση των γυναικών και το τράφικινγκ. Αλλά όταν μιλάμε για την νόμιμη πορνεία και την νόμιμη συναλλαγή χρήματος και σώματος δε καταλαβάινω γιατί τόση ευαισθησία. Να κοιτάτε την δουλειά σας εφόσον δε σας αφορά όπως κάνουμε και οι υπόλοιποι. Κοιτάξτε λίγο την καμπούρα σας, κριτές εσείς της ανθρώπινης συμπεριφοράς που τα κάνετε όλα άμεμπτα και αφήστε τους άλλους στην ευτυχία ή την δυστυχία τους. Τώρα τα περί άκαρδων αντρών και όλες αυτές τις μπουρδολογίες, εντάξει, στη λάιφο η μισανδρία στα σχόλια πάει σύννεφο, είπαμε για όλα φταίνε τα καθίκια οι άντρες που συγκεντρώνουν όλα τα αρνητικά της ανθρώπινης ύπαρξης. θα έπρεπε κανονικά να καταπιέσουν τις ορμές τους με προσεύχή και μετάνοιες. Ειλικρινά πιστεύω ότι αν κάποιοι εδώ μέσα είχαν την ευκαιρία να "καθαρίσουν" ορισμένους χωρίς επιπτώσεις, θα το έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Να πληροφορήσω τους ρομαντικούς πελάτες οτι δεν υπάρχει "πληρωμένος έρωτας". Αυτές είναι έννοιες ασύμβατες. "Πληρωμένο γαμήσι" είναι η σωστή έκφραση και μήν βαυκαλίζεστε.

Λίγη ακόμα ποίηση;Αμαρτωλό, Γαλάτεια Καζαντζάκη Στη Σμύρνη, Μέλπω. Ηρώ, στη Σαλονίκη.Στο Βόλο, Κατινίτσα, έναν καιρό.Τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Λέλα.Ο τόπος μου, ποιός ήταν; Ποιοί οι δικοί μου;Αν ξέρω, ανάθεμά με.Σπίτι, πατρίδα έχω τα μπορντέλα.Ως κι οι πικροί μου χρόνοι, οι παιδικοί μου,θολές, σβησμένες ζωγραφιές.Κι είν' αδειανό σεντούκι η θύμησή μου.Το σήμερα χειρότερο απ' το χτες.Και τ' αύριο απ' το σήμερα θε να 'ναι.Φιλιά από στόματ' άγνωστα, βρισιέςκι οι χωροφύλακες να με τραβολογάνε.Γλέντια, καυγάδες ως να φέξει.Αρρώστιες, αμφιθέατρο, Συγγρούκι ενέσεις εξακόσια έξι.Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι.Όλη η ζωή μου του χαμού.Μ' από την κόλασή μου, σού φωνάζω:Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σού μοιάζω.

Το ποίημα Η ΣΤΕΡΝΑ του Γ. Σεφέρη περιγράφει, ακριβώς, ένα μπορντέλο.Όσοι θέλετε το διαβάζετε.Η ΣτέρναΕδώ, στο χώμα ρίζωσε μια στέρναμονιά κρυφού νερού που θησαυρίζει.Σκεπή της βήματα ηχερά. Τ' αστέριαδε σμίγουν την καρδιά της. Κάθε μέραπληθαίνει, ανοιγοκλεί, δεν την αγγίζει.Ανοίγει ο πάνω κόσμος σα ριπίδικαι παίζει με το φύσημα του ανέμου,μ' ένα ρυθμό που ξεψυχάει στο δείλιφτεροκοπάει ανέλπιδα και σφύζειστο σφύριγμα του πόνου του γραμμένου.Στο πύργωμα του θόλου ανέλεης νύχταςπατούνε οι έννοιες κι οι χαρές διαβαίνουν,με το γοργό κροτάλισμα της μοίραςπρόσωπα ανάβουν λάμπουν μια στιγμήκαι σβήνουνται σ' ένα σκοτάδι εβένου.Μορφές που φεύγουν! Ορμαθοί τα μάτιακυλούν βαλμένα σ' ένα αυλάκι πίκρακαι της μεγάλης μέρας τα σημάδιατις παίρνουν και τις φέρνουν πιο σιμάστη μαύρη γης που δε γυρεύει λύτρα.Στο χώμα γέρνει το κορμί του ανθρώπουγια ν' απομείνει η διψασμένη αγάπη•μαρμαρωμένο στ' άγγιγμα του χρόνουτο άγαλμα πέφτει γυμνό στον αδρόκόρφο που το γλυκαίνει αγάλι-αγάλι.Δάκρυα γυρεύει η δίψα της αγάπηςτα τριαντάφυλλα σκύβουν - η ψυχή μας -στα φύλλα ακούγεται ο παλμός της πλάσηςτο απόβραδο σιμώνει σα διαβάτηςύστερα η νύχτα κι ύστερα το μνήμα ...Μα εδώ στο χώμα ρίζωσε μια στέρνακρυφή μονιά, ζεστή, που θησαυρίζεικάθε κορμιού το βόγκο στον αγέρατη μάχη με τη νύχτα με τη μέρα,πληθαίνει ο κόσμος, πάει, δεν την αγγίζει.Περνούνε οι ώρες, ήλιοι και φεγγάρια,μα το νερό έχει δέσει σαν καθρέφτης•η απαντοχή με τα ορθάνοιχτα μάτιαόταν βυθίσουν όλα τα πανιάστην άκρη του πελάγου που τη θρέφει.Μόνη, και στην καρδιά της τόσο πλήθοςμόνη, και στην καρδιά της τόσος μόχθοςκαι τόσος πόνος, στάλα-στάλα μόνοςτα δίχτυα ρίχνοντας μακριά στον κόσμοπου ζει μ' ένα κυμάτισμα πικρό.Σαν άνοιξε το κύμα απ' την αγκάληνα 'τανε στην αγκάλη να τελειώσεινα 'τανε την αγάπη στ' ακρογιάλιπριν σπάσει τη γραμμή του να μας δώσειτο κύμα ως έμεινε στην άμμο αφρός.Μια ζεστασιά απλωμένη σαν προβιά,ήμερη σαν το κοιμισμένο αγρίμιπου ξέφυγε ήσυχο το καρδιοχτύπικαι χτύπησε στον ύπνο να ζητήσειτο περιβόλι όπου σταλάζει ασήμι.Κι ένα κορμί κρυφό, βαθιά κραυγήβγαλμένη από το σπήλαιο του θανάτου,σαν το νερό ζωηρό μέσα στ' αυλάκισαν το νερό που λάμπει στο χορτάριμονάχο και μιλεί στις μαύρες ρίζες ...Ω! πιο κοντά στη ρίζα της ζωής μαςαπό τη σκέψη μας κι από την έννοια!Ω πιο κοντά από το σκληρό αδερφό μαςπου μας κοιτάει με βλέφαρα κλεισμένακι από τη λόγχη ακόμα στο πλευρό μας!Ω! ν' απαλύνει ξάφνω στην αφή μαςτο δέρμα της σιωπής που μας στενεύει,να λησμονήσουμε, θεοί, το κρίμαπου όλο πληθαίνει κι όλο μας βαραίνει,να βγούμε από τη γνώση κι απ' την πείνα!Μαζεύοντας τον πόνο της πληγής μαςνα βγούμε από τον πόνο της πληγής μας,μαζεύοντας την πίκρα του κορμιού μαςνα βγούμε από την πίκρα του κορμιού μας,ρόδα ν' ανθίσουν στο αίμα της πληγής μας.Όλα να γίνουνε ξανά σαν πρώταστα δάχτυλα στα μάτια και στα χείλια,ν' αφήσουμε τη γερασμένη αρρώστιαπουκάμισο που αφήσανε τα φίδιακίτρινο μες στα πράσινα τριφύλλια.Μεγάλη αγάπη κι άχραντη, γαλήνη!Μέσα στη ζωντανή θέρμη ένα βράδυλύγισες ταπεινά, γυμνή καμπύλη,λευκή φτερούγα πάνω απ' το κοπάδισαν απαλή στον κρόταφο παλάμη.Το πέλαγο που σ' έφερε σε πήρεπέρα στις λεμονιές τις ανθισμένεςτώρα που γλυκοξύπνησαν οι μοίρεςχίλιες μορφές με τρεις απλές ρυτίδεςστον επιτάφιο συνοδεία βαλμένες.Σέρνουνε μοιρολόγια οι μυροφόρεςν' ακολουθήσει η ελπίδα των ανθρώπωνστα μάτια σφηνωμένη με τις φλόγεςφωτίζοντας το χώμα το τυφλόπου ιδρώνει από της άνοιξης τον κόπο.Φλόγες του πέρα κόσμου, πυροφάνιαπάνω στην άνοιξη που σήμερα αναβλύζει,ίσκιοι θλιμμένοι στα νεκρά στεφάνιαβήματα ... βήματα ... η αργή καμπάναμια σκοτεινή αλυσίδα ξετυλίγει -"Πεθαίνουμε! Πεθαίνουν οι θεοί μας!.."Τα μάρμαρα το ξέρουν που κοιτάζουνσαν άσπρη χαραυγή πάνω στο θύμαξένα, γεμάτα βλέφαρα, συντρίμμια,καθώς περνούν τα πλήθη του θανάτου......................................................................................................................................................................Περάσανε μακριά, με τον καημό τουςζεστό κοντά στα χαμηλά αγιοκέριαπου γράφανε στο σκυφτό μέτωπό τουςτη ζωή πασίχαρη στα μεσημέριαόταν σβηστούν τα μάγια και τ' αστέρια.Μα η νύχτα δεν πιστεύει στην αυγήκι η αγάπη ζει το θάνατο να υφαίνειέτσι, σαν την ελεύθερη ψυχή,μια στέρνα που διδάσκει τη σιγήμέσα στην πολιτεία τη φλογισμένη. Γ. Σεφέρης

Είναι πολλά είδη αγοραίου έρωτα.Είναι η γυναίκα εκείνη που της πήραν το διαβατήριο και την αναγκάζουν να εκδίδεται αλλά και η γυναίκα που συνηδητά κάνει αυτό το επάγγελμα.Έχω πάει στην ζωή μου ελλάχιστες φορές σε τέτοιους χώρους.Δεν είμαι ούτε άσχημος ούτε καμπούρης ούτε τίποτα παρακάτω απο τον μέσο όρο,είχα να κάνω έρωτα όμως πολύ καιρό οχι επειδή το ήθελα αλλά επειδή δεν με ήθελαν.Δεν ήθελα να γαμήσω ήθελα απλά να κάνω έρωτα και έκανα έρωτα με μια οχι τόσο εμφανήσιμη αλλά υπέροχη γυναίκα η οποία μάλιστα μου είπε να βάλω το παλτό γιατί κάνει κρύο και έτσι ιδρωμένος θα κρυώσω.Μην τα ισοπεδώνετε όλα,ο αγοραίος έρωτας έχει αποτρέψει πολλά εγκλήματα που συνεχίζουν να γίνονται σε χώρες που είναι απαγορευμένος.Και ναι υπάρχουν και υπέροχοι άνθρωποι σε αυτόν τον χώρο πολύ πιο τίμιοι και καθαροί στην ψυχή απο τις κιουρίες που ηθικολογούν.

Η γνωστή μυθοποίηση του μπουρδέλου, δηλαδή το να πηγαίνει νόμιμα και με τη βούλα ο άντρας που δήθεν "δεν αντέχει άλλο" να αυνανιστεί μέσα σε ένα Πληρωμένο(!) σώμα και αυτό να το ονομάζει ...Ερωτα. Ωραίο ανέκδοτο, κακόμοιροι πελάτες...Κατ'αρχήν το μπουρδέλο οι ίδιες οι γυναίκες ενδέχεται να το προώθησαν για να γλυτώνουν απο τους κακάσχημους, απαράδεκτους (κυρίως σεξουαλικά ) συζύγους τους. Τους ξαποστέλνανε εκεί για να έχουν την ησυχία τους. Και κατα δεύτερο, το πήραν στα σοβαρά οι ανέραστοι και νομίζουν ότι η πουτάνα τους γουστάρει...Ας μην την πληρώσουν λοιπόν κι ας δούν τί ακριβώς ισχύει απο τις πανάρχαιες ψευδαισθήσεις τους. Η πουτάνα κάνει μια εργασία. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Μια εργασία απο τις πιό δύσκολες, μιας κι έχει να κάνει με πελατες που νομίζουν ότι είναι αφεντικά...

Στα ελληνικά λεγόταν πάντα μπουρδέλο.... λέγοντας το μπορντέλο το εξιδανικεύετε ?

Πραγματικα το εχω αναρωτηθει πολλες φορες:Τι χειροτερο απο το να πληρωνεις καποιον να κανει ερωτα μαζι σου και να ξερεις οτι η αλλη απο μεσα της σε σιχαινεται και λεει ποτε να τελειωσεις να φυγεις απο πανω της?Καταλαβαινω οτι για τους αντρες ειναι διαφορετικο και δεν αντεχουν πολυ καιρο χωρις σεξ αλλα και παλι αυτη η σιχαμαρα εκει μεσα?

Εχω πάει.Υπερβολές.Ο αγοραίος έρωτας είναι μεγάλη πίκρα και καθόλου πηγή χαράς ο συγκεκριμένος χώρος.Ισα ίσα αυτή η βαρειά αποπνικτική αισθητική σου πλακώνει περισσότερο τη καρδιά,καμία μουσική, καμία ελαφράδα, κανένα κέφι.Ανακοίνωση των τιμών σα σε λαικ'η αγορά και μετά η ελάχιστα αισθησιακή κυρία που προσπαθεί να σε ξεπετάξει.Σαν ένα ολίγον απαραίτητο, ελαφρώς επώδυνο χειρουργείο.Σε καμία στιγμή η αίσθηση του χρήματος, της βαρεμάρας, της απέχθειας δεν εγκαταλείπει το χώρο.Αναρωτιέμαι που τα βρήκατε όλα αυτά τα περίεργα που γράφετε.