[ Aπό την Άλκηστη Γεωργίου ]
Στην περίπτωση των παρακάτω διάσημων γιαπωνέζικων φορτηγών, λέξεις όπως υπερβολή και εξτράβαγκαντ ακούγονται τουλάχιστον φτωχές.
Μπόλικο καλτ, εξωφρενικά κιτς όσο και γοητευτική Λούνα Παρκ αισθητική, κάτι από Las Vegas, και μια ιδέα από ρομπότ επιστημονικής φαντασίας, συνθέτουν τα περιβόητα Decotora Trucks.
Τα φορτηγά – εμβλήματα μιας μερίδας Ιαπώνων φορτηγατζήδων, αποφασισμένων να φτάσουν την τέχνη της αυτοκίνητης διακόσμησης στα άκρα.
Και μάλλον τα κατάφεραν περίφημα!
Δεκαπέντε χρόνια πριν, ο Ιάπωνας φωτογράφος Tatsuki Masaru κατέγραψε αυτή την εκτυφλωτική υποκουλτούρα, τα εντυπωσιακότερα δείγματα της, καθώς και τη ζωή των ιδιόρρυθμων(;) αυτών οδηγών.
Είχαμε πολλές απορίες σχετικά, κι ευτυχώς μας τις έλυσε όλες!
Πού τους βρήκες όλους αυτούς τους φορτηγατζήδες;
Έχουν συνήθως έναν σύλλογο.
Τους πρωτοσυνάντησα σε ένα τέτοιο event – μάζωξη του συλλόγου το καλοκαίρι του 1998, κι αποφάσισα να τους αφιερώσω το επόμενο μου φωτογραφικό project.
Και ήταν εύκολο να τους προσεγγίσεις;
Θεωρείς ότι αποτελούν πια για μία ξεχωριστή υποκουλτούρα σχετική με την τέχνη πάνω στα φορτηγά σε ολόκληρη τη χώρα σας;
Πρόκειται σίγουρα για μία ξεχωριστή υποκουλτούρα ναι!
Όσο για το αν ήταν εύκολο να τους προσεγγίσω να σου πω ότι ήταν όλοι από τους πιο φιλικούς κι ευγενικούς ανθρώπους που έχω ποτέ γνωρίσει.
Μα, πληρώνει τόσο καλά το επάγγελμα του φορτηγατζή στην Ιαπωνία ώστε να μπορούν να ξοδεύουν τόσα πολλά χρήματα για την διακόσμηση των φορτηγών τους;
Κοιτάξτε, μερικοί ξοδεύουν υπερβολικά πολλά χρήματα σε αυτό, ενώ άλλοι όχι και τόσο.
Έχετε πάντα, όμως, κατά νου ότι όλο αυτό ολοκληρώνεται σε διάστημα πέντε, μπορεί και δέκα, ετών, και όχι από την μία μέρα στην άλλη.
Διαβάζω πως οι θεωρίες για το πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία με τα φορτηγά.. λατέρνες είναι πολλές και διαφορετικές, με την κυριότερη να έχει να κάνει με την τρελή επιτυχία μιας σειράς b-movie ταινιών με τίτλο, Trucker, στα 70s.
Παρ' όλα αυτά ο Masaru έχει δηλώσει πως και η μοναχική και σκληρή φύση του συγκεκριμένου επαγγέλματος παίζει μεγάλο ρόλο στην εξάπλωση των Decotora:
"Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η δουλειά. Αλλά έπρεπε να αγαπώ τη δουλειά μου για να μπορέσω να συνεχίσω. Έτσι, άρχισα να διακοσμώ το φορτηγό μου", φαίνεται να δήλωσε ένας οδηγός στον φωτογράφο.
Αλήθεια, πώς ξεκίνησε όλη αυτή η παράξενη παράδοση;
Πρώτα δείγματα Decotora είχαμε στην Ιαπωνία από την δεκαετία ακόμα του '70, κατά τη διάρκεια δηλαδή της ραγδαίας οικονομικής ανάπτυξης.
Οι αρχικές εκείνες διακοσμήσεις είχαν πάντα να κάνουν με πολλά λαμπάκια στο μπροστινό μέρος του αμαξώματος.
Και είναι σύμφωνο με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας να κυκλοφορούνε τέτοια οχήματα – υπερπαραγωγές στον δρόμο;
Τότε που τους συνάντησα δεν υπήρχε ακόμα κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, μαθαίνω πως τώρα πλέον απαγορεύεται η κυκλοφορία τόσο εκτυφλωτικών οχημάτων.
Βέβαια, πολλά από αυτά πληρούν τις προϋποθέσεις, και μπορούν ακόμα να ταξιδεύουν κανονικά.
Διοργανώνουνε και διαγωνισμούς «ομορφιάς» για τα φορτηγά τους;
Όχι, όχι..
Δεν υπάρχει διαγωνισμός, αλλά έχουν αυτόν τον σύλλογο στον οποίο μάλιστα καταθέτουν χρηματικά ποσά για την οικονομική ενίσχυση ορφανών παιδιών, που έχασαν έναν ή και τους δύο τους γονείς σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Επίσης, μετά τον μεγάλο σεισμό στο Tohoku πολλοί απ' αυτούς τους φορτηγατζήδες βοήθησαν πολύ κόσμο..
Κάτι τελευταίο.
Ήταν και σαν προσωπικότητες τόσο εκκεντρικοί όσο δείχνουν τα φορτηγά τους;
Βλέπουν τα φορτηγά σαν τον κολλητό τους φίλο, και είναι πάρα πολύ περήφανοι γι' αυτές τις διακοσμήσεις.
Πολλές φορές μάλιστα δίνουν στο φορτηγό το όνομα της γυναίκας τους ή των παιδιών τους!
Η περηφάνια τους γι' αυτά είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουν όσο βρίσκονται στο δρόμο..
[ φωτογραφίες: © TATSUKI MASARU ]
σχόλια