ΚΙΝΗΣΗ

3 νέα βιβλία που μας ταξιδεύουν απ' το Παντού στο Εδώ

3 νέα βιβλία που μας ταξιδεύουν απ' το Παντού στο Εδώ Facebook Twitter
Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

1.

Η κατακτημένη άνεση του Γιώργου Βέη: Είτε γράφει, με ρυθμό ασθματικό, εκκλήσεις σε φίλους του που χάθηκαν, είτε περιπλανιέται στον κόσμο όλο και γενναιόψυχα μας κερνάει τις εντυπώσεις του, οι πολύτιμες περιδιαβάσεις του Γιώργου Βέη (Αθήνα, 1955) στα κείμενα και στις όντως γεωγραφίες, σαν να λέμε στους τρόπους και στους τόπους, μας είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Με άνεση κυνηγάει και κερδίζει θραύσματα ήχων από τόσο διαφορετικές φωνές όσο εκείνες του Μπουκόβσκι και του Μπόρχες, και μετά, πάλι με άνεση, κατακτημένη χρόνια τώρα, δεκαετίες τώρα, ενσωματώνει τα θραύσματα αυτά στα κτίσματα/κτερίσματα που φτιάχνει και δωρίζει. Συναντάς τη Σούζαν Σόνταγκ στα γραπτά του, σε ένα κείμενο που συνομιλεί με τις σπαρταριστές δοκιμές του Ρομπέρτο Μπολάνιο («Η ναζιστική τέχνη είναι αντιδραστική, μένει προκλητικά έξω από το κύριο ρεύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του αιώνα μας. Αλλά γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει κερδίσει τη θέση του έχει στον σύγχρονο κόσμο»), μα και τον Τζουνιτσίρο Τανιζάκι («Το πινέλο μου ζωγράφιζε από μόνο του, ανεξάρτητα από τη δική μου θέληση») σε ένα νεύμα του Βέη προς τον Ρολάν Μπαρτ και το περίφημο πόνημά του Η Επικράτεια των Σημείων (μτφρ. Κατερίνα Παπαϊακώβου, εκδ. Ράππα). Όπως και τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, έτσι και τον Βέη τον συνέχει ένα πάθος για τη γεωγραφία. Τον Βέη τον κινεί η μετακίνηση. Ο Βέης βρίσκεται διαρκώς στο βασίλειο της χαρτογραφίας. Παντού – μαρτυρίες, μεταμορφώσεις, να πώς τιτλοφορεί το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε (εκδ. Κέδρος).


2.

Ο Σπύρος επιμένει πως η τζαζ τού φέρνει υπνηλία. Κι εγώ επιμένω, με χαρά, ότι η ποίηση του Αντώνη Τσόκου (Αθήνα, 1976) στο βιβλίο Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς (εκδ. Γαβριηλίδης) όχι μόνο είναι φονιάς των χασμουρητών αλλά και απογειώνει πνεύμα και αισθήσεις, καθώς τη διαβάζω στο καφενεδάκι της θεσπέσιας πλατείας Καρύτση, εκεί όπου θα απολαύσεις την καλύτερη ομελέτα με πατάτες παγκοσμίως. Η καλή ποίηση θάλλει, κι ας λένε. Τη συναντάς και σε συναντάει, και ανταλλάσσετε σύνθημα και παρασύνθημα. Και μετά, το γλεντάτε παρέα. Το ποίημα/σύνθημα: «Ήταν αλήτης». Λέει: «Στα μάτια του κόσμου ο Μπιλ ήταν αλήτης./ Μη ρωτήσετε γιατί. Ήταν αλήτης./ Έτσι είχε γεννηθεί./ Δεν τίθεται θέμα συμπόνιας./ Κλοτσούσε απ' την κοιλιά της μάνας του./ Κλοτσούσε. Την κοιλιά της μάνας του./ Έβαζε δυο δυο τις γυναίκες στην μπανιέρα./ Γεμίζοντάς την πρώτα/ με σαπούνι και γυαλιά σπασμένα./ Ευθύς αμέσως / καβαλούσε μηχανή κι εξαφανιζόταν./ Έπινε ηδύποτα σε μνημόσυνα αγνώστων / σπάζοντας πορσελάνινα σερβίτσια./ Φέρνοντας στο κέφι χαροκαμένους συγγενείς./ Έσφαζε καρπούζια μπρος στα μάτια / ανυποψίαστων παραθεριστών./ Αφαιρώντας τις καρδιές τους / με επιστημονική ακρίβεια./ Έκλεβε μαύρα κομπινεζόν / κι έντυνε μουτρωμένα σκιάχτρα στα χωράφια.// Σφαλιάριζε τους κληρικούς / της ενορίας του Αγίου Σάββα,/ αναγκάζοντάς τους να τον κυνηγούν / με ράσα σηκωμένα ως τα γόνατα./ Στα μάτια του Μπιλ ο κόσμος ήταν αλήτης./ Μη ρωτήσετε γιατί./ Ήταν αλήτης./ Τον φυλάκιζε απ' την κοιλιά της μάνας του./ Τον φυλάκισε. Στην κοιλιά της μάνας του. Στο κεφάλι του επικρατούσε χάος.// Ο μόνος τρόπος να αποδεχτείς τον Μπιλ / ήταν να αφεθείς στην αλητεία του». Το ποίημα/παρασύνθημα: «Ξέρεις τι θα 'θελα» (αφιερωμένο στο Σπύρο και στη Χριστίνα Παπαϊωάννου). Λέει: «Να είναι Μάιος./ Δώδεκα και μισή το μεσημέρι./ Να φορώ το αγαπημένο μου μπλε πουκάμισο / και να πίνω παγωμένη μπίρα στο Use./ Να περιεργάζομαι το μεταλλικό μπολάκι / με τους ξηρούς καρπούς και τις σταφίδες./ Τα περιστέρια να τρώνε κέικ σοκολάτας./ Να μυρίζει έντονα καυσαέριο./ Απ' το απέναντι παράθυρο/ ν' ανεμίζει η λευκή κουρτίνα./ Να αγναντεύω τη βιτρίνα / του Μωβ Σκίουρου / και να σε περιμένω / να μισήσουμε την άνοιξη μαζί».


Πέτρες πεταμένες απ' την προβλήτα. Λείος λόγος, στακάτες στιλπνές συνάξεις λέξεων, φράσεις φερμένες από πολύ μακριά, από αιώνες πριν, που λάμνουν και λάμπουν ξανά, ποίηση του σάρκινου στοχασμού. Ο Αιμίλιος Βέζης (Θεσσαλονίκη, 1942) περνάει από τη Χαρακτική (εκδ. Γαβριηλίδης) του 2005 στα Χαράγματα (εκδ. Πόλις) του 2015. Μια δεκαετία από τη δράση στο αποτέλεσμα της δράσης. Μια θητεία που κάνει την ποίησή του πιο μεστή, πιο βέβαιη. Μια ποίηση με τη βαρύτητα και την αντοχή της πέτρας. Πέτρες μνήμες, πέτρες μνήμες, πέτρες μνήμες. Και οι μνήμες είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να ξαναπιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Και όπως μας λέει ο ποιητής, «Επείγει να ξαναπιάσουμε / τα πράγματα από την αρχή». Πηγαίνοντας πίσω, θα πάμε μπροστά, μαθαίνοντας πού βρισκόμαστε τώρα.

Τα βιβλία της εικόνας:

1.Γιώργος Βέης, Παντού – μαρτυρίες, μεταμορφώσεις, Εκδόσεις Κέδρος, Σελίδες: 316

2. Αντώνης Τσόκος, Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Σελίδες: 62

3. Αιμίλιος Βέζης, Χαράγματα, Εκδόσεις Πόλις, Σελίδες: 47

radiobookspotting.blogspot.gr/

0

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ