H Chimamanda Ngozi Adichie είναι μια συγγραφέας από τη Νιγηρία. Το «The Times Literary Supplement» την έχει αποκαλέσει «την πιο σημαντική συγγραφέα από μια σειρά θρυλικών, νέων συγγραφέων από την Αφρική που γράφουν στα αγγλικά, οι προσελκύουν μια νέα γενιά αναγνωστών προς την αφρικανική λογοτεχνία.»
Η Adichie (κατά πάσα πιθανότητα προφέρεται «Αντίτσι-ε») έχει γράψει τέσσερα βιβλία, από τα οποία τα δύο έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά: το «Μενεξεδένιος ήλιος» και το «Δακρυσμένος ήλιος». Το βιβλίο που την έκανε διάσημη είναι το "Americanah", το οποίο μπήκε στη λίστα των «10 καλύτερων βιβλίων του 2013» των New York Times.
Το "Americanah" έκανε τεράστια επιτυχία γιατί μιλάει με έναν καινούριο τρόπο για το πολύ ακανθώδες θέμα του ρατσισμού κατά των μαύρων στην Αμερική, ένα θέμα που πολλοί –λευκοί - προτιμούν να αγνοούν με το επιχείρημα «μα έχουμε μαύρο πρόεδρο». Οι ρίζες του προβλήματος βέβαια είναι πολύ βαθιές, όπως φάνηκε για άλλη μια φορά στα γεγονότα του Φέργκιουσον, και δε λύνεται με ευχές. Αν και το πρόβλημα εις βάρος των μαύρων, η δική τους άποψη σπάνια γίνεται γνωστή στους λευκούς. Η Adichie κατάφερε να εισβάλλει στον λευκό κόσμο με τα βιβλία της, ίσως επειδή μιλάει τη γλώσσα των λευκών επειδή έζησε πολλά χρόνια στην Αμερική, ίσως επειδή απλώς έχει πολύ μεγάλο συγγραφικό ταλέντο.
Το Americanah όμως δίνει ανατριχιαστικά, ζωντανά παραδείγματα σε όλους τους αναγνώστες. Όλοι μας έχουμε μέσα μας προκαταλήψεις για πολλές μειονότητες, και ο μηχανισμός δεν διαφέρει ιδιαίτερα, είτε είναι απέναντι στους μαύρους, στους Ασιάτες, στους Πακιστανούς, στους ομοφιλόφιλους... οι προκαταλήψεις ξεκινούν από την επικίνδυνη «μοναδική ιστορία», ένα θέμα που η Adichie ανέπτυξε στο TedX και ως τώρα έχει πάνω από εφτά εκατομμύρια views.
Η Adichie εκτός από μαύρη, είναι και γυναίκα. Το χρώμα της, η καταγωγή της και το φύλο είναι ένας συνδυασμός που κάνει την επιτυχία μέσα σε ένα λευκό, κεντροευρωπαϊκό και αντρικό ακόμη πιο δύσκολη. Οι δυσκολίες που έχει συναντήσει στη ζωή της λόγω του συνδυασμού που τη σχηματίζει περιγράφονται στα βιβλία της με έναν ειλικρινή, αφοπλιστικό τρόπο.
Πολλές γυναίκες, ακόμη και δημόσια πρόσωπα, σπεύδουν να δηλώσουν ότι «δεν είναι φεμινίστριες» γιατί είτε «αγαπάνε τους άντρες», είτε επειδή «τους αρκεί ο ουμανισμός ως όρος», γιατί «δεν υπάρχει πρόβλημα με το να είσαι νοικοκυρά και να προσέχεις τον άντρα σου», αγνοώντας ότι δεν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη και κυρίως, επειδή η λέξη αυτή έχει χρωματιστεί αρνητικά. «Φεμινιστής/τρια: ένα πρόσωπο που πιστεύει στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ισότητα των φύλων», είναι μια φράση της Adichie από μια ομιλία της. Αυτονόητος ορισμός, θα έλεγε κανείς, μόνο που δεν είναι .
'We should all be feminists' είναι η ομιλία της Adichie, την οποία είδε η Beyonce και όπως φαίνεται, κάτι έκανε κλικ μέσα της.
Τώρα οι φράσεις της Adichie βρίσκονται στη μέση του Flawless, κάνοντάς τη διάσημη στην mainstream, ποπ κουλτούρα. «Διδάσκουμε στα κορίτσια να συρρικνώνονται, να κάνουν τον εαυτό τους πιο μικρό. Λέμε στα κορίτσια «μπορείς να έχεις φιλοδοξίες, αλλά όχι υπερβολικά πολλές». Από το TedX, στα VMA. H φωνή της Adichie ακούγεται στο 1:26''
σχόλια