ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...)

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter
7

 

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter


Aυτό που ακολουθεί είναι το λήμμα για τον γερμανο φιλόσοφο από το Cracked.com:



O Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα ο οποίος επηρέασε τους μηδενιστές, τους υπαρξιστές, και όλους τους emo που έγραψαν ποτέ σκοτεινή ποίηση.

Τα δεδομένα

  1. Ο Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας άκρως αμφιλεγόμενος φιλόσοφος ο οποίος αμφισβήτησε τις κεντρικές ιδέες της δυτικής κουλτούρας.
  2. Κι επίσης ζούσε το υπόγειο της μητέρας του.
  3. Δε θα γράψεις ποτέ σωστά το όνομά του (NIETZSCHE)

Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1844 στο Rocken bei Lutzen, το οποίο φημολογείται ότι είναι η πόλη με το πιο γερμανικό όνομα στον κόσμο. Όλοι γρήγορα κατάλαβαν ότι ο μικρός Φρίντριχ ήταν λίγο διαφορετικός. Έκανε ό,τι κάνουν όλα τα αγόρια: συνέθετε κλασική μουσική, μελετούσε αρχαία ελληνικά και λατινικά και ερευνούσε εντατικά θεολογία. Στα 24 του χρόνια ήταν ήδη καθηγητής φιλολογίας στη Βασιλεία, ένα αντικείμενο του οποίου την ύπαρξη τότε αγνοούσαν οι περισσότεροι. Το 1879 αποσύρθηκε από το πανεπιστήμιο για να αφιερωθεί στο να ζει εις βάρος των άλλων. Έζησε τη μοναχική ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος πολεμούσε με αρρώστιες γράφοντας βιβλία φιλοσοφίας που κανείς δε διάβαζε.

Το 1868 ο Νίτσε γνώρισε τον Βάγκνερ. Η γνωριμία ήταν η αφετηρία ενός από τα μεγαλύτερα bromances όλων των εποχών. Ο Νίτσε ειδωλοποίησε τον Βάγκνερ, κυρίως επειδή ο Βάγκνερ είχε επιτυχία στις γυναίκες. Στη συνέχεια ο Βάγκνερ έγινε ένας γερμανολάτρης χριστιανός, κάτι που δεν ταίριαζε στον Νίτσε. Όπως οι περισσότεροι, ο Νίτσε ξεπέρασε τον χωρισμό γράφοντας δύο βιβλία στα οποία ανέλυσε πόσο πολύ μισεί τον Βάγκνερ.

Μόνο μέσα σε ένα χρόνο έγραψε τα βιβλία The Case of Wagner, The Antichrist, Twilight of the Idols, Ecce Homo και Nietzsche Contra Wagner. Το «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» θεωρείται το πιο ουσιαστικό του κείμενο. Ο ίδιος το χαρακτήρισε ως το πιο «βαθύ» βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ, πράγμα που σημαίνει ότι ο Νίτσε ήταν ο μοναδικός που το κατάλαβε.

Ο Νίτσε με τα έργα του επιτέθηκε στην υποκρισία του δυτικού κόσμου, από την ηθική αφέντη-δούλου μέχρι τη χριστιανική παράδοση. Επειδή κανείς δε συμπαθεί έναν εξυπνάκια που έχει δίκιο, ο ακαδημαϊκός κόσμος τον καταδίκασε. Αυτός ισχυρίστηκε ότι γράφει για το μελλοντικό του κοινό.

 

Ο Νίτσε επηρέασε σχεδόν όλους τους ψευτοδιανοούμενους του 20ου αιώνα. Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να αποναζικοποιήσουν την εικόνα του Νίτσε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραμένει αμφιλεγόμενος αλλά εξακολουθεί να είναι αντικείμενο μελέτης. Το όνομά του εξακολουθεί να αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Πλέον κι εσύ μπορείς να πετάξεις ένα «δύναμη της θέλησης» για να κάνεις τους φίλους σου να σκάσουν από τη ζήλια.

via

7

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Το λήμμα ήταν όχι επιτυχημένη σάτιρα κατά και την δική μου προσωπική γνώμη. Το χιούμορ προϋποθέτει μια αποδόμηση της κανονικότητας. Ούτως ή άλλως τίποτα στη ζωή και την φιλοσοφία του Νίτσε δεν είναι "κανονικό" (και ευτυχώς δηλαδή!)
Προς όσους σχολιαστές γράφουν ότι το κείμενο είναι σατιρικό, απαντώ πως η σάτιρα ορίζεται και διακρίνεται από το δίκαιον και το εύστοχον ενός σαρκαστικού/καυτηριάζοντος λόγου επί γεγονότων και πεπραγμένων, τα οποία στηλιτεύει. 1) Τί ακριβώς στο κείμενο βρίσκετε εύστοχο ή δίκαιο; 2) Ποιά τα γεγονότα που αναγνωρίζετε ότι σατιρίζει;3) Το αισθητικό του επίπεδο, κατά τα άλλα, σας καλύπτει ή έστω σας εκφράζει μερικώς;Κατά την δική μου γνώμη, το κείμενο όχι απλά δεν συνιστά σάτιρα, αλλά φαιδρότητα που καταρρίπτεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Απορώ και φρίττω με την αναπαραγωγή του - πολλώ δε μάλλον ως σατιρικό -, παρότι δεν με εκπλήσσει σαφώς.
Δεν έχει μεγάλη σημασία αυτό, γιατί είναι πολύ κακόγουστο. Η σάτιρα βασίζεται στην υπερβολή, αλλά τρέφεται από την πραγματικότητα. Αυτή η δημοσίευση είναι ένα συνονθύλευμα ασυνάρτητων ηλιθιοτήτων.
1. O Νίτσε δε ζούσε στο υπόγειο της μητέρας του ούτε εις βάρος άλλων. Ζούσε με τη σύνταξη που έπαιρνε από το πανεπιστήμιο της Βασιλείας.2. Ο Νίτσε δεν επηρέασε "ψευτοδιανούμενους": επηρέασε τον Φουκώ, τον Μπατάιγ, τον Ντελέζ, όλη την υπαρξιακή σχολή της φιλοσοφίας, την αβάνγκαρντ του μεσοπολέμου, την πολιτισμική ανθρωπολογία, τη θεωρία της λογοτεχνίας,τους πρωτοπόρους ψυχαναλυτές και γενικά όλη τη σύγχρονη σκέψη.3. Ο Νίτσε δεν αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Κατά κύριο λόγο, αναφέρεται από ευγενείς ανθρώπους που προσπαθούν να σκέφτονται σε βάθος τα πράγματα, και, κατά δεύτερον λόγο, αναφέρεται από την πλέμπα της εθελοτυφλίας στην οποία ανήκετε και εσείς. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της πλέμπας; Η ηθική του δούλου: με δυο λόγια, ό,τι δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.