Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...)

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter
7

 

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter


Aυτό που ακολουθεί είναι το λήμμα για τον γερμανο φιλόσοφο από το Cracked.com:



O Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα ο οποίος επηρέασε τους μηδενιστές, τους υπαρξιστές, και όλους τους emo που έγραψαν ποτέ σκοτεινή ποίηση.

Τα δεδομένα

  1. Ο Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας άκρως αμφιλεγόμενος φιλόσοφος ο οποίος αμφισβήτησε τις κεντρικές ιδέες της δυτικής κουλτούρας.
  2. Κι επίσης ζούσε το υπόγειο της μητέρας του.
  3. Δε θα γράψεις ποτέ σωστά το όνομά του (NIETZSCHE)

Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1844 στο Rocken bei Lutzen, το οποίο φημολογείται ότι είναι η πόλη με το πιο γερμανικό όνομα στον κόσμο. Όλοι γρήγορα κατάλαβαν ότι ο μικρός Φρίντριχ ήταν λίγο διαφορετικός. Έκανε ό,τι κάνουν όλα τα αγόρια: συνέθετε κλασική μουσική, μελετούσε αρχαία ελληνικά και λατινικά και ερευνούσε εντατικά θεολογία. Στα 24 του χρόνια ήταν ήδη καθηγητής φιλολογίας στη Βασιλεία, ένα αντικείμενο του οποίου την ύπαρξη τότε αγνοούσαν οι περισσότεροι. Το 1879 αποσύρθηκε από το πανεπιστήμιο για να αφιερωθεί στο να ζει εις βάρος των άλλων. Έζησε τη μοναχική ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος πολεμούσε με αρρώστιες γράφοντας βιβλία φιλοσοφίας που κανείς δε διάβαζε.

Το 1868 ο Νίτσε γνώρισε τον Βάγκνερ. Η γνωριμία ήταν η αφετηρία ενός από τα μεγαλύτερα bromances όλων των εποχών. Ο Νίτσε ειδωλοποίησε τον Βάγκνερ, κυρίως επειδή ο Βάγκνερ είχε επιτυχία στις γυναίκες. Στη συνέχεια ο Βάγκνερ έγινε ένας γερμανολάτρης χριστιανός, κάτι που δεν ταίριαζε στον Νίτσε. Όπως οι περισσότεροι, ο Νίτσε ξεπέρασε τον χωρισμό γράφοντας δύο βιβλία στα οποία ανέλυσε πόσο πολύ μισεί τον Βάγκνερ.

Μόνο μέσα σε ένα χρόνο έγραψε τα βιβλία The Case of Wagner, The Antichrist, Twilight of the Idols, Ecce Homo και Nietzsche Contra Wagner. Το «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» θεωρείται το πιο ουσιαστικό του κείμενο. Ο ίδιος το χαρακτήρισε ως το πιο «βαθύ» βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ, πράγμα που σημαίνει ότι ο Νίτσε ήταν ο μοναδικός που το κατάλαβε.

Ο Νίτσε με τα έργα του επιτέθηκε στην υποκρισία του δυτικού κόσμου, από την ηθική αφέντη-δούλου μέχρι τη χριστιανική παράδοση. Επειδή κανείς δε συμπαθεί έναν εξυπνάκια που έχει δίκιο, ο ακαδημαϊκός κόσμος τον καταδίκασε. Αυτός ισχυρίστηκε ότι γράφει για το μελλοντικό του κοινό.

 

Ο Νίτσε επηρέασε σχεδόν όλους τους ψευτοδιανοούμενους του 20ου αιώνα. Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να αποναζικοποιήσουν την εικόνα του Νίτσε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραμένει αμφιλεγόμενος αλλά εξακολουθεί να είναι αντικείμενο μελέτης. Το όνομά του εξακολουθεί να αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Πλέον κι εσύ μπορείς να πετάξεις ένα «δύναμη της θέλησης» για να κάνεις τους φίλους σου να σκάσουν από τη ζήλια.

via

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Το λήμμα ήταν όχι επιτυχημένη σάτιρα κατά και την δική μου προσωπική γνώμη. Το χιούμορ προϋποθέτει μια αποδόμηση της κανονικότητας. Ούτως ή άλλως τίποτα στη ζωή και την φιλοσοφία του Νίτσε δεν είναι "κανονικό" (και ευτυχώς δηλαδή!)
Προς όσους σχολιαστές γράφουν ότι το κείμενο είναι σατιρικό, απαντώ πως η σάτιρα ορίζεται και διακρίνεται από το δίκαιον και το εύστοχον ενός σαρκαστικού/καυτηριάζοντος λόγου επί γεγονότων και πεπραγμένων, τα οποία στηλιτεύει. 1) Τί ακριβώς στο κείμενο βρίσκετε εύστοχο ή δίκαιο; 2) Ποιά τα γεγονότα που αναγνωρίζετε ότι σατιρίζει;3) Το αισθητικό του επίπεδο, κατά τα άλλα, σας καλύπτει ή έστω σας εκφράζει μερικώς;Κατά την δική μου γνώμη, το κείμενο όχι απλά δεν συνιστά σάτιρα, αλλά φαιδρότητα που καταρρίπτεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Απορώ και φρίττω με την αναπαραγωγή του - πολλώ δε μάλλον ως σατιρικό -, παρότι δεν με εκπλήσσει σαφώς.
Δεν έχει μεγάλη σημασία αυτό, γιατί είναι πολύ κακόγουστο. Η σάτιρα βασίζεται στην υπερβολή, αλλά τρέφεται από την πραγματικότητα. Αυτή η δημοσίευση είναι ένα συνονθύλευμα ασυνάρτητων ηλιθιοτήτων.
1. O Νίτσε δε ζούσε στο υπόγειο της μητέρας του ούτε εις βάρος άλλων. Ζούσε με τη σύνταξη που έπαιρνε από το πανεπιστήμιο της Βασιλείας.2. Ο Νίτσε δεν επηρέασε "ψευτοδιανούμενους": επηρέασε τον Φουκώ, τον Μπατάιγ, τον Ντελέζ, όλη την υπαρξιακή σχολή της φιλοσοφίας, την αβάνγκαρντ του μεσοπολέμου, την πολιτισμική ανθρωπολογία, τη θεωρία της λογοτεχνίας,τους πρωτοπόρους ψυχαναλυτές και γενικά όλη τη σύγχρονη σκέψη.3. Ο Νίτσε δεν αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Κατά κύριο λόγο, αναφέρεται από ευγενείς ανθρώπους που προσπαθούν να σκέφτονται σε βάθος τα πράγματα, και, κατά δεύτερον λόγο, αναφέρεται από την πλέμπα της εθελοτυφλίας στην οποία ανήκετε και εσείς. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της πλέμπας; Η ηθική του δούλου: με δυο λόγια, ό,τι δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.