Ο συγγραφέας του Cloud Atlas δημοσιεύει νέο διήγημά του στο τουίτερ!

Ο συγγραφέας του Cloud Atlas δημοσιεύει νέο διήγημά του στο τουίτερ! Facebook Twitter
Οι σκέψεις του ήρωα, υπό την επήρρεια του βάλιουμ, είναι αυτές που παίρνουν τη μορφή τουίτ και χτίζουν την αφήγηση.
4

 

Το πρότζεκτ ξεκίνησε τη Δευτέρα το πρωί στις 7.00.  Εμείς το πληροφορηθήκαμε το απόγευμα από το σάιτ του BBC που δημοσίευσε τη συνέντευξη που είχε δώσει λίγο νωρίτερα ο  διάσημος και βραβευμένος Βρετανός συγγραφέας David Mitchell με αφορμή τη δημοσίευση στο τουίτερ ενός διηγήματος έκτασης διακοσίων ογδόντα (280) τουίτ που έγραψε ειδικά για να δημοσιευτεί στο συγκεκριμένο μέσο.

 

Ο συγγραφέας του “Cloud Atlas” (“Ο Άτλας του Ουρανού”, Ελληνικά Γράμματα 2007) και του “Number9dream”, τα δυο πιο γνωστά του βιβλία που βρέθηκαν στη βραχεία λίστα του βραβείου Μπούκερ, δεν είναι χρήστης του τουίτερ από άποψη. Όταν ο εκδοτικός του οίκος όμως άνοιξε ένα λογαριασμό στο όνομά του για να προωθήσει το επόμενό του βιβλίο, θεώρησε πως δεν του αρκούσε μια συμβατική χρήση του κι έτσι έκατσε κι έγραψε ένα μικρό διήγημα, με τη μορφή φράσεων σε 140 χαρακτήρες, δηλαδή, τουίτς.

 

Το διήγημα έχει τον τίτλο “The Right Sort”, τοποθετείται στο 1984 (όπως και το πολυαναμενόμενο νέο του μυθιστόρημα) και έχει ήρωα ένα αγόρι που “τριπάρει” με τα χάπια βάλιουμ της μητέρας του. Οι σκέψεις του ήρωα, υπό την επήρρεια του βάλιουμ, είναι αυτές που παίρνουν τη μορφή τουίτ και χτίζουν την αφήγηση.

 

Ο Ντέιβιντ Μίτσελ δεν είναι ο πρώτος που δημοσιεύει ένα αφήγημα στο τουίτερ αλλά είναι ο πρώτος που το κάνει ενώ δεν έχει λογαριασμό στην πλατφόρμα και δηλωμένα για λόγους μάρκετινγκ.

 

Η χρήση των social media στην προώθηση βιβλίων είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο και στη χώρα μας είναι γνωστή πρακτική αλλά ως επί το πλείστον γίνεται με τη συμβολή των ίδιων των συγγραφέων. Στην περίπτωση του Μίτσελ είναι ο εκδοτικός του οίκος που τρέχει όλο το πρότζεκτ στο πρακτικό επίπεδο, αφού ο συγγραφέας δεν ασχολείται καν με την όλη διαδικασία.

 

Την αφήγηση του διηγήματος μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο @david_mitchell και θα τρέχει όλη την εβδομάδα. 

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Δυστυχώς έχω δει μόνο την ταινία, που ενώ είναι καλή, με κούρασε λίγο. Μου έδωσε την εντύπωση ότι είχε πολλά ακόμα να πει και έκοψε βασικά στοιχεία λόγω χρόνου. Οπότε η συνολική εικόνα ήταν δυνατή, αλλά είχα κενά στη ροή. Φαντάζομαι το βιβλίο καμία σχέση ε;
Η ροή στην ταινία είναι δομημένη διαφορετικά από το βιβλίο. Στο βιβλίο οι διάφορες ιστορίες πάνε χρονολογικά. Ξεκινάει η πρώτη, φτάνει περίπου στα μισά της, μετά ξεκινά η δεύτερη κτλ και έπειτα με αντίστροφη σειρά (πρώτα η τελευταία, μετά η προτελεύταία κτλ) ολοκληρώνονται.Επίσης, υπάρχουν κάποιοι χαρακτήρες που έχουν κοπεί (είναι και 500+ σελίδες βιβλίο).Σε γενικές όμως γραμμές, οι Wachowski και ο Tykwer έκαναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ δουλειά στο να αποδώσουν στη μεγάλη οθόνη ένα βιβλίο που και ο ίδιος ο συγγραφέας είχε δηλώσει πως απλά δε γίνεται να μεταφερθεί στο σινεμά.Όσο για τα κενά που λες, ναι έχεις δίκιο. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής όμως, δεν κατηγορώ για αυτά τους σκηνοθέτες/σεναριογράφους. Η πρώτη ύλη (το βιβλίο) είναι από μόνο του μπερδεμένο και παρότι η ροή του είναι λίγο πιο εύκολο να την ακολουθήσεις, τα νοήματα και τα μηνύματα του βιβλίου είναι τόσο πολλά που απλά δε χωράνε στα στενά όρια των 2-3 ωρών μίας ταινίας.That said, για εμένα είναι άνετα στις 5 πιο αγαπημένες μου ταινίες.
Ναι το φαντάστηκα ότι δε γινόταν αλλιώς. Με εξαίρεση τη σύνδεση των ιστοριών που με κούραζε, όλη η ταινία ήταν εξαιρετικά προσεγμένη. Οπότε θα διαβάσω και το βιβλίο για να έχω μια πιο συνολική εικόνα. Ευχαριστώ :)