Τέσσερα νέα βιβλία που αξίζουν την προσοχή σας

Τέσσερα νέα βιβλία που αξίζουν την προσοχή σας Facebook Twitter
Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

 

1.

Μυστήριο μπαρ. Το όνομα είναι όμορφο και το βιβλίο είναι κομψό. Το ύφος είναι στρωτό, με ακαριαίες, αναπάντεχες, ποιητικές εκλάμψεις να το κοσμούν θελκτικά. «Πιστοί όλοι στην εντολή του Μητσούλα, κράτησαν τις υποσχέσεις τους. Ο μεζές του παρέμεινε μερακλίδικος, γι' αυτό και άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός. Θες το νέο ξύλο, που έδωσε επαγγελματικό αέρα στο μαγαζί, θες λίγο τα δίχτυα που έφυγαν από τη διακόσμηση –μπορεί να ήταν και το στόλισμα του μπαρ με τα μπουκάλια των κρασιών και των ηδύποτων–, όλα αυτά δημιούργησαν ένα παράταιρο σκηνικό, το οποίο έκανε εντύπωση σε κάθε Αθηναίο που ήθελε να ξεσκάσει εντός ορίων πρωτευούσης. Ήλθε, μάλιστα, ένα απόγευμα του Σεπτεμβρίου ένας γηραιός δημοσιογράφος, γεύτηκε μπακαλιαράκι και χταποδάκι σ' ένα "παλιακό αλλά αξιοπρεπές", όπως έγραψε, περιβάλλον, ήπιε και το ουισκάκι του. Δεν μπόρεσε, ωστόσο, να λύσει την απορία, γιατί το ταβερνάκι που ήθελε να γίνει μπαρ, αλλά δεν τα κατάφερνε, λεγόταν "Lola Bar's" και όχι "Lola's Bar"». (Ορσαλία Κασσαβέτη, Λόλα Bar's, εκδ. Ποταμός). Η Ορσαλία Κασσαβέτη (Αθήνα, 1980) κάνει μια δυναμική αρχή που, σίγουρα, θα έχει καλή συνέχεια.


2.

Ο Τάφος του Τζιμ Μόρισον. Δεκαετίες στο λογοτεχνικό κουρμπέτι, με πείσμα προσηλωμένος στη ροκ μυθολογία, ο ποιητής Σταύρος Σταυρόπουλος (Μοσχάτο, 1961) μας προσφέρει έναν ωραίο τόμο με αφορισμούς, νύξεις, ποιητικές πολαρόιντ καμωμένες από σφιχτοδεμένες φράσεις, ποτισμένες με τη λογική του παραλόγου, με έναν λοξό λυρισμό. «Πραγματικά μάτια είναι μόνο τα τυπωμένα», επιμένει. Και: «Αυτό που θα μου λείψει περισσότερο από τη βροχή είναι η ανάμνησή της». Και: «Όταν γιορτάζουν οι χειρονομίες, η ομορφιά γίνεται απροσπέλαστη». Και: «Οι λέξεις έχουν τη μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου. Αλλά και τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιγένειας. Μερικές είναι αθάνατες». Και: «Οι άνθρωποι που μιλούν πολύ για κάτι, δεν μιλούν. Το σκοτώνουν με το στόμα, ανίκανοι να περιθάλψουν μέσα τους έστω μια περίληψη της μορφής του». Και: «Ό,τι υπήρξε, δεν υπήρξε ποτέ. Ήταν εκδρομές δωματίου ανάμεσα σε δυο λάθος αιωνιότητες». Ακούς, διαβάζοντας τον Σταύρο Σταυρόπουλο, τα τραγούδια του Λου Ριντ, τη «Μαύρη Θάλασσα» του Διονύση Σαββόπουλου, τις οιμωγές του Τζιμ Μόρισον. Άλλωστε, ο τίτλος του τόμου παραπέμπει στην επιτύμβια επιγραφή στο μνήμα του Μόρισον στο Παρίσι. (Σταύρος Σταυρόπουλος, Κατά τον Δαίμονα Εαυτού, εκδ. Σμίλη.)


3.

Θραύσματα. Σπαρακτικά σπαραγμένη, κομματιασμένη, αποδιαρθρωμένη έτσι ώστε ο αναγνώστης να περισυλλέξει και να αναδιαρθρώσει, στοχαζόμενος, είναι η ποιητική τροπή της Τασούλας Καραγεωργίου (Αλεξάνδρεια, 1954). Τεμαχίζει η Καραγεωργίου, κρατάει ψαλίδι και πέλεκυ, γιατί ζούμε μέσα σε κατατεμαχισμένες πραγματικότητες, ζούμε εντός της αποδιοργάνωσης των πάντων. Μια ποιητική τροπή που ακολούθησε και ο ύστερος Καρούζος όταν τύπωνε κι αυτός σπαράγματα και ατελή προσχέδια ποιημάτων που τσίγκλιζαν τον αναγνώστη να τα συγκροτήσει σε σώμα ποιητικό. Κρατάει μνήμες από την παράδοση, η ποιήτρια. Στρέφει το βλέμμα στο οδυνηρό παρόν και ψαλμωδεί με πόνο. Γράφει η Τασούλα Καραγεωργίου: «Λόγια που δεν ειπώθηκαν στην ξεχασμένη τσάντα / καταραμένε δισταγμέ, που διώχνεις την αγάπη». Και: «Αίμα απ' την τηλεόραση λερώνει το φουστάνι./ Κόκκινο ανεξίτηλο — μικρών παιδιών το αίμα». Και: «Πονάει το βλέμμα του παιδιού που θέλει να δουλέψει / (τ' αφεντικό κοιτάζει αλλού, δεν βλέπει μες στα μάτια)». (Τασούλα Καραγεωργίου, Τι γίναν οι μαστόροι;, εκδ. Γαβριηλίδης.)


4.

Συνθέματα. Η Σοφία Κουκουλά (Αθήνα, 1984) επιχειρεί να συνθέσει, να οργανώσει το υλικό της, να περιμαζέψει τα σκόρπια κομμάτια και να τα μετατρέψει σε κραταιό σύνολο. Συνδυάζοντας λογική και ευαισθησία, η Κουκουλά δείχνει ότι έχει πολλά να προσφέρει. «Δύο μαύρες τελείες», γράφει. «Τώρα το χαρτί δεν είναι πια λευκό. Διαφανές. Γίνεται θάλασσα. Παίρνει τις τελείες και τις ταξιδεύει. Στα κύματα ενώνονται. Ο φόβος τούς φέρνει πιο κοντά. Στα πετάγματα του νου και στις γαλήνιες θάλασσες δε μιλούν. Χαζεύουν το γλάρο που πετάει ελεύθερος και μόνος. Πόσο θα 'θελαν να του μοιάσουν». Οι τρόποι της έχουν μια ευπρόσδεκτη θεατρικότητα, κρατάνε και από τον κινηματογράφο, από τη λογική του μοντάζ. Αλλά και από τη μεταμφίεση του λογικού σε παράλογο, και του παράλογου σε λογικό, όπως μας τη δίδαξε ο μέγας Επαμεινώνδας Χ. Γονατάς. Γράφει η Κουκουλά: «Μικρά θρυψαλάκια στο πλακάκι. Λαμποκοπάνε. Αμέτρητα όμως και πρέπει να τα μετρήσω. Σαν θα κολλάω τις πλευρές μην και χαθεί κανένα τρίμμα. Στα τρίμματα βρίσκονται οι αλήθειες. Τις χρειάζομαι». (Σοφία Κουκουλά, Πέντε κεράσια στο μωσαϊκό, εκδ. Μωβ Σκίουρος.)

Τα βιβλία της εικόνας:

1. Oρσαλία Kασσαβέτη, Λόλα Bar's, Εκδόσεις Ποταμός, Σελίδες: 118

2. Σταύρος Σταυρόπουλος, Κατά τον Δαίμονα Εαυτού, Εκδόσεις Σμίλη, Σελίδες: 166

3. Τασούλα Καραγεωργίου, Τι γίναν οι μαστόροι;, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Σελίδες: 61

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ