Η κριτική της Παρασκευής
Από την Άννα Κουτσιλοπούλου
Little Gods, της Anna Richards
Το Little Gods είναι το συγγραφικό ντεμπούτο της Βρετανίδας Anna Richards, η οποία ήδη έχει καταχωρηθεί στους καταλόγους των promising young talents παγκοσμίως. Το catchy moment για μένα όμως ήταν ότι η αγαπημένη Ali Smith έδωσε τρυφερό «ok» στο βιβλίο και κάπως έτσι έπεσε στα χέρια μου.
Η Jean είναι ένα κορίτσι που δεν χωράει πουθενά. Κυριολεκτικά. Το σώμα της από τότε που γεννήθηκε αναπτύσσεται διαρκώς, ομοιάζοντας αργά και σταθερά σε γιγαντιαία γυναίκα, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλον αυτόν τον αχταρμά που λέγεται ζωή, και περιλαμβάνει από τραυματική παιδική ηλικία, με μάνα ψυχωτική, δεσποτική και βάναυση, μέχρι σκοτεινές εφηβικές εμπειρίες και ενήλικες ανταρσίες. Η ιστορία ξετυλίγεται από το 1920, περνάει δια πυρός και σιδήρου – κυριολεκτικά – από τον β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέφτει ενίοτε πάνω στο glamorous Hollywood και τη μιζέρια των φανατικών, θρησκευτικών παραοργανώσεων.
H Richards επιστρέφει στις δαιδαλώδεις περιγραφές των μυθιστορημάτων των αρχών του 20ου αιώνα, δημιουργώντας χαρακτήρες έντονα αγαπητούς, μισητούς, απεχθείς και εντελώς ρεαλιστικά σουρεαλιστικούς. Στην εκκεντρικότητα της ύπαρξής τους βρίσκονται κρυμμένα πάθη κι αδυναμίες. Αυτό όμως που πάντα βγαίνει στην επιφάνεια, ακόμη και μετά από άπειρες χαμένες μάχες, είναι η δύναμη μιας ξεχωριστής ψυχή που αναδύεται και αναδεικνύεται, ακόμη και κάτω από τις πιο δυσχερείς καταστάσεις, εκείνες που συχνά σου υπενθυμίζουν ότι η ζωή δεν σου χρωστάει απολύτως τίποτα.
Πόσο μπροστά είμαστε;
Χθες έγραψα για το εξώφυλλο του μέλλοντος. Σήμερα ανακάλυψα ότι τα νέα μέσα προώθησης έχουν εξελιχθεί κι άλλο. Δεν αρκούν οι αφίσες στα βιβλιοπωλεία, τα δελτία τύπου και οι αναφορές σε εφημερίδες. Κάποιοι πιστεύουν ότι χρειάζεται παραδοσιακή, επιθετική διαφήμιση. Φυσικά, με έδρα το Λος Άντζελες.
Η εταιρία “Other House” αποτελείται από τον Chris Roth και άλλους τρεις συνεργάτες, οι οποίοι πριν δούλευαν στη διαφήμιση. Ως τώρα έχει προωθήσει πενήντα σποτάκια για τους πολύ μεγάλους εκδοτικούς οίκους Random House και St. Martin’s Press, τα οποία έχουν γυριστεί στην πόλη. Τα σποτάκια διαρκούν 15 με 30 δευτερόλεπτα και μεταδίδονται στην καλωδιακή τηλεόραση, στο MTV, στο Google TV και στο Hulu, σε σάιτ με παιχνίδια και σε σινεμά.
«Γυρίζουμε τέσσερα ή πέντε το μήνα και ο ρυθμός δε φαίνεται να μειώνεται» είπε ο Roth, «αντιθέτως, τα μπάτζετ μεγαλώνουν.»
Κάθε διαφήμιση κάνει 50 χιλιάδες δολάρια και συμπεριλαμβάνει ηθοποιούς, εφέ, κοστούμια και σκηνικά, δηλαδή ό,τι απαιτείται για ένα παραδοσιακό τρέιλερ ταινίας.
Το τρέιλερ για το βιβλίο “Retribution” έχει 125 χιλιάδες hits στο YouTube και για το “The Guardian” 285 χιλιάδες.
Από την ποιότητα των τρέιλερ υποθέτω ότι τους ηθοποιούς τους μάζεψαν από τα αζήτητα των McDonald’s. (Πενήντα χιλιάδες γι'αυτό το αποτέλεσμα; Αν ήμουν πελάτης, θα τους ζητούσα τις αποδείξεις) Το μόνο που δεν έχω καταλάβει είναι: αυτή η μέθοδος πουλάει βιβλία;
Τελειώνοντας, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι τελικά, η Ελλάδα είναι πολύ αβάντ-γκαρντ χώρα και κάτι τέτοια τα έχουμε σκεφτεί προ πολλού. Αν όχι όλοι μας, τουλάχιστον η Χρύσα Δημουλίδου.
σχόλια