Ο καιρός του θερισμού

Ο καιρός του θερισμού Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Γιώργος Γούσης/ LIFO
0

 

ΠΕΦΤΩ  σ ένα βαθύ πηγάδι. Είναι πολλή ώρα που πέφτω-πολλές ώρες θα έλεγα, αν δεν μ΄ εμπόδιζε η συναίσθηση ότι δεν μπορείς να πέφτεις για πολλές ώρες σ ένα πηγάδι, γιατί κάπου θα συναντήσεις το νερό στο βάθος- αλλιώς δεν είναι πηγάδι. 

Τώρα μάλιστα που το σκέφτομαι, ίσως είναι και χρόνια που πέφτω με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τα κάτω. Το συμπεραίνω αυτό, γιατί κάθε τόσο από τα τοιχώματα του πηγαδιού ξεπετάγονται οι νεκροί, ντυμένοι με διαφορετικά ρούχα, ρούχα απ’ όλες τις εποχές του χρόνου.

Ο ένας φοράει καλοκαιρινά, ελαφρά - σαν μια ψυχή που μόλις πέταξε. Απλώνει τα χέρια του σε μια μάταιη ικεσία, αλλά δεν προλαβαίνω ούτε να τον δω καλά-καλά. Έχω την εξήγηση, κράτησε μόνο δεκαπέντε μέρες.

Μετά βλέπω τα ροζιασμένα χέρια της, ήτανε χειμώνας. Αυτό κράτησε πολύ, οπότε μπόρεσα να την πάρω στην αγκαλιά μου, αλλά είναι κάπως μπερδεμένο, γιατί απορροφημένη από τους πόνους και τα βάσανα της, μάλλον δεν με υποδέχτηκε όπως μ αγάπησε.

Στην επόμενη στάση υπάρχει λίγο χρώμα, σαν άσπρες νιφάδες σ ένα μικρό κορμάκι, που το κουβαλάω άψυχο μέσα σ ένα μικρό κουτί παπουτσιών -κι αυτό κράτησε λίγο.

Το πηγάδι έχει πολλές μικρές, σκοτεινές σπηλιές, που δεν έχουν ούτε νερό ούτε ήλιο. 

Σας είπα από την αρχή ότι πέφτω, αλλά , αν θέλετε το πιστεύετε, ταυτόχρονα ανεβαίνω. 

Ούτε προς τα πάνω υπάρχει νερό κι ο θόλος τ ουρανού είναι χάρτινος, γιατί τον νιώθω να σκίζεται στα δύο.

Εκεί την συναντώ, νεκρή κι αυτήν, με ανοιξιάτικα, αυτή τη φορά ,βασιλικά φορέματα. Ίσα που πρόλαβα να της χαϊδέψω τα μαλλιά.

Μετά είναι ο Λούπινος, νεκρός κι αυτός μες τον χειμώνα. Την ώρα που έγερνε, η ραγισμένη φωνή της μάνας του, «κάποιος νύσταξε», με σκότωσε για πάντα.

…Πέφτω σ ένα πηγάδι, αλλά  ξυπνάω.

Τα καταστήματα στολισμένα, γιορτινά και ολόφωτα, αλλά ακόμα κλειστά.

Μα εγώ δεν θέλω να γράψω για τα γιορτινά καταστήματα. 

Ζω με κλειστές, απροσπέλαστες μνήμες. 

                         Νοέμβρης 2022

                                                      

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

Guest Editors / Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

«Η συγκεκριμένη απόφαση αντιτίθεται στην καλλιτεχνική ελευθερία και στην ελευθερία της έκφρασης και έτσι, στην ουσία, «κλείνει την πόρτα» σε ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο και σημαντικό διεθνώς καλλιτεχνικό κίνημα, μέσα στο οποίο υπάρχοντα αντικείμενα, έργα τέχνης ή εικόνες τους προσλαμβάνουν, χωρίς ιδιαίτερη διαφοροποίηση, ή και κάποιες φορές, χωρίς καμία διαφοροποίηση, ένα άλλο νόημα»
THE LIFO TEAM
Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Guest Editors / Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Κατάλαβε πως μια δημοκρατική κυριαρχία στις ΗΠΑ θα αναγκαζόταν να συγκρουστεί μαζί του. Έτσι, ο άνθρωπος - «τοτέμ» του σύγχρονου καπιταλισμού έχει για πολιορκητικό κριό το κοινωνικό δίκτυο Χ που λειτουργεί πια ως μεγάφωνο για κάθε ακραίο στοιχείο.
ΑΛΚΗΣ ΚΟΥΠΕΤΩΡΗΣ
«Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

Guest Editors / «Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

«Η ελληνικότητα μόνο κατ’ όνομα ενδιαφέρει και παθιάζει τον Χρήστο Γιανναρά». Ένα άρθρο–απάντηση του συγγραφέα σε δύο κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατο του Έλληνα διανοητή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
Φίκος - Για το εκκλησάκι του Μυταρά

Guest Editors / «Το έφτιαξε όπως το ένιωσε εκείνη τη στιγμή»: Ο Φίκος γράφει για το κλείσιμο του παρεκκλησιού του Μυταρά

Το ιδανικό θα ήταν να έχουμε μια ζωντανή παράδοση στην οποία ο καλλιτέχνης εκφράζει (την κοινωνία του) και εκφράζεται. Δυστυχώς ξεμένουμε με δύο επιλογές: από τη μια ένα καλλιτεχνικό νεκροταφείο και από την άλλη ένα δυσλειτουργικό αλλά ζωντανό έργο.
ΦΙΚΟΣ
Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Respublika / Onassis Stegi / Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Ο DJ και παραγωγός που μπήκε σαν «φύτουλας» στην techno δεν σκοπεύει να την παρατήσει επειδή έγινε mainstream. Προσπαθεί να κάνει το κοινό να χορεύει με τα μάτια ερμητικά κλειστά, όπως θέλει να συμβεί και στο set του στη Μαλακάσα. 
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
ASSISTED SUICIDE

Guest Editors / «Αξίζει να συνεχίσω να παλεύω για τη ζωή μου;»

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη όσον αφορά την ευθανασία; Ποιο είναι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα; Ο δικηγόρος Βασίλειος Χ. Αρβανίτης γράφει για ένα ακανθώδες ζήτημα που επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ