Η παρουσίαση «Rebranding Greece» του Πίτερ Οικονομίδη ήταν μια εντυπωσιακή επιτυχία και μπράβο στον Πίτερ. Χωρίς περιστροφές, πρέπει να πω ότι συντάσσομαι με μια άλλη οπτική γωνία που λέει ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από τομές και ανατροπές πριν γίνει το rebranding, γιατί με τα σημερινά δεδομένα θα προσφέρει ελάχιστα.
Βαράτε με γιατί είμαι ορθολογιστής, αλλά για να μιλήσουμε για ανατροπές στην Ελλάδα, καλό είναι να μελετήσουμε λίγο αυτό που λέγεται change management. Το κλασικό βιβλίο του John Kotter αλλά και την περσινή επιτυχία Switch του Chip Heath. Χρειαζόμαστε θεωρία, δεν αλλάζει μια χώρα με βαλκανικές μαγκιές.
Στον χώρο της οικονομίας ένα μεγάλο μέρος της χώρας βρίσκεται στο άστρο του εμποράκου: κάποιου που παίρνει κέρδος από ένα προϊόν και δεν νοιάζεται μετά για τον πελάτη. Οι σοβαρές χώρες, οι καλές επιχειρήσεις, έχουν περάσει προ πολλού στη σφαίρα του παρόχου υπηρεσιών: δείχνουν φροντίδα για να είναι ευχαριστημένος ο πελάτης, γιατί έτσι θα ξαναέλθει, θα φέρει κι άλλους.
Ο καθηγητής Δημήτρης Μπούχαλης απαντά με ευγένεια αλλά και σαφήνεια γιατί ο ίδιος δεν συμφωνεί με την έννοια του rebranding. Μελετήστε την τοποθέτησή του. Από αυτό το άρθρο-τηλεγράφημα θα ξεχωρίσω μόνο μια φράση του που ενισχύει την άποψη ότι το δράμα της Ελλάδας δεν έχει τεχνοκρατική λύση, δηλαδή δημοσιονομική πειθαρχία ή rebranding. Ο καθηγητής Μπούχαλης επιμένει σε αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας μας, που οφείλει να συμβάλλει στην κάθαρση. Επαναλαμβάνει δύο φορές τη λέξη «αυτοθυσία».
Η εμπειρία λέει ότι η ανατροπή και το change management δεν γίνονται τσάμπα. Έχουν κόστος και τίμημα. Το 60-70% των πολιτών αυτής της χώρας, που δεν είμαστε σε δεινή θέση, αν θέλουμε να συμβάλλουμε στη δική μας επανατοποθέτηση και στην επανεκκίνηση της χώρας θα πρέπει ν’ ανοίξουμε τη τσέπη μας και την καρδιά μας.
Τη λέξη αυτοθυσία την άκουσα άλλη μια φορά. Ένας χαμηλών τόνων νεαρός δικηγόρος, σε μια συνάντηση 50 ατόμων με ισχυρό πολιτικό του οποίου είναι συνεργάτης, πέταξε μια «χειροβομβίδα» που πάγωσε τη συνάντηση: «Εσείς οι πολιτικοί πρέπει να παραδεχτείτε ρητά την απώλεια. Πείτε σταράτα και δημόσια ότι η χώρα έχασε κάτι σημαντικό κι εσείς οι πολιτικοί έχετε την κύρια ευθύνη».
Μπορούμε ακόμα και τώρα να υπερασπιστούμε τη χώρα μας, δηλαδή εκείνο το κομμάτι της που είναι ζωντανό και δεν είναι δίκαιο να βασανίζεται. Ό,τι και να γίνει, η Ελλάδα θα συνεχίσει να υπάρχει στον χάρτη. Το κράτος έκανε τόσα χρόνια μπίζνες με την εικόνα της χώρας, τώρα πρέπει να καταλάβει ότι πλέον αυτή η τακτική έχει μεγάλο ρίσκο. Εμείς μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι: να μην κοροϊδεύουμε τον τουρίστα, να είμαστε ντόμπροι όταν συνεργαζόμαστε με ξένους, να χωνέψουμε ότι για τη βρομιά στις παραλίες έχουμε όλοι κάποια ευθύνη.
σχόλια