ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Γυναικείος δυναμισμός και πολύτιμα πονήματα

Γυναικείος δυναμισμός και πολύτιμα πονήματα Facebook Twitter
0

Ελεωνόρα Σταθοπούλου1. Ονόματα: Ακούγονται ξανά και ξανά, και ολοένα και περισσότερο. Και δικαίως. Δικαίως διότι έχουν ταλέντο και το καλλιεργούν, έχουν ταλέντο και το δουλεύουν γερά, δεν το αφήνουν να εξαχνωθεί, να σβήσει μες στη φιλαρέσκεια, μες στην απατηλή άνεση να χαθεί. Ονόματα: Ευγενία Μπογιάνου, , Κάλλια Παπαδάκη, Μαρία Φακίνου, Ελισάβετ Χρονοπούλου, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, Ελεάννα Βλαστού, Βασιλική Ηλιοπούλου, Ντορίνα Παπαλιού. Γράφουν βιβλία που συζητιούνται, βιβλία που ήρθαν για να μείνουν, βιβλία που πλουτίζουν το νοητικό μας οπλοστάσιο και τιμούν την ευαισθησία μας. Είναι παιδιά, ξαδέρφια, ανίψια ή παιδιά της Μαρίας Μήτσορα και της Φρίντας Λιάππα.

2. Ελεωνόρα Σταθοπούλου: «Είχα να δω ανθρώπους τρία χρόνια και στην αρχή μου φάνηκαν παράξενοι. Κοιτάχτηκα σε μια βιτρίνα και μου φάνηκα κι εγώ παράξενος. Πίσω απ' το τζάμι, μια νέα κοπέλα χαμογέλασε και ήταν αναμφίβολα συμπαθητική. Μπήκα μέσα κι αγόρασα παπούτσια. Βγαίνοντας στον δρόμο, ένα μηχανάκι γλίστρησε σε κάτι λάδια και το παιδί που το οδηγούσε βρέθηκε ακίνητο στο πεζοδρόμιο δίπλα μου. Θυμήθηκα πως είχα ασχοληθεί με τις πρώτες βοήθειες πριν αποσυρθώ στο δάσος μου κι αυτό μ' έφερε ξανά σ' επαφή με το σώμα. Κάνοντας τα απαραίτητα, είδα το χρώμα να επανέρχεται, τα μάτια ν' ανοίγουν και το παιδί να σηκώνεται». Ανάσες, προσευχές, χρησμοί, επικλήσεις, ψαλμοί. Ένα βιβλίο που είναι κιβωτός αγάπης, ένα βιβλίο που κουβαλάει στιγμές και δοσίματα, ανοίγματα στη συμπόνια και ξόρκια στον θάνατο. Ελεωνόρα Σταθοπούλου - Εκείνος ΙΙ. Εκδόσεις Εστία. Σελίδες: 186Η Ελεωνόρα Σταθοπούλου θυμάται το Κατά Ματθαίον του Πιερ Πάολο Παζολίνι, συνομιλεί με τον Αντρέι Ταρκόφσκι και βάζει στο παλιό ηλεκτρόφωνο τα «Κατά Ματθαίον Πάθη» του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ. Το αφήγημα Εκείνος ΙΙ (εκδ. Εστία) δεν το διαβάζεις απλώς, το φέρεις. Είναι από τα βιβλία που δεν μένουν στο γραφείο αλλά τα έχεις συνέχεια, για καιρό, στην τσέπη της πατατούκας όταν παίρνεις τους δρόμους μες στο ξεροβόρι, για να χαθείς στις σελίδες τους λυτρωτικά σαν φτάσεις στο θάλπος ενός λησμονημένου καφενέ. «Κι ενώ συνεχίζουμε να μιλάμε και να συνυπάρχουμε και να τρώμε και να δουλεύουμε, τα λόγια μας δεν είναι για κατάκριση αλλά για κατανόηση, και οι άλλοι δεν είναι ξένοι αλλά οικείοι, και το φαΐ δεν μας αφήνει πεινασμένους, αλλά μπορούμε ακόμα και να το μοιραστούμε, κι η δουλειά δεν είναι μαρτύριο αλλά ευχαρίστηση, κι η ζωή δεν είναι βάρος αλλά δώρο».

3, Ντορίνα Παπαλιού: «Ποιος ήταν αυτός ο Σαββίδης και γιατί είχε στην κατοχή του τη φωτογραφία της Λουίζ με τον πίνακα, ο πατέρας της δεν το ανέφερε στην αίτηση. Ούτε εξήγησε ο πατέρας της στη Μόντεγκιου το πώς ακριβώς έφτασε η φωτογραφία αυτή από τον Σαββίδη στα χέρια του. Δεν θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αίτηση, υπέθεσε η Λουίζα. Και συνέχισε να διαβάζει παρακάτω, το δεύτερο και το πιο κρίσιμο σκέλος της αίτησης, την ιστορία της κλοπής του πίνακα». Πολλές ερωτήσεις, πολλές έρευνες, πολλές αναζητήσεις, πολλές απαντήσεις. Πολλές περιπλανήσεις στο τότε και στο τώρα, στην ιστορία και στο νυν. Η Ντορίνα Παπαλιού αισθάνεται, και αυτή, όπως και αρκετοί από εμάς που θέλουμε με το χαρτί και το μολύβι να εναντιωνόμαστε στη λήθη, την ανάγκη να εκδράμει στο παρελθόν και να ανακαλύψει εκεί τις ρίζες όσων ταλανίζουν ή σώζουν το παρόν. Ντορίνα Παπαλιού - Το Απαραίτητο Φως. Εκδόσεις: Ίκαρος. Σελίδες: 628Το Απαραίτητο Φως (εκδ. Ίκαρος) συμβάλλει στην αυτογνωσία μας. Με τρόπο τερπνό, φυσικά, όπως αρμόζει σε ένα μυθιστόρημα, και δη πολυσέλιδο: με σασπένς στα δρώμενα και με γράψιμο cool, άνετο, ενίοτε αποστασιοποιημένο συναισθηματικά, αλλά πάντα κοντά στα πρόσωπα και στα γεγονότα (μου θύμισε το στυλ του μεγάλου ηθοποιού Ντερκ Μπόγκαρντ όταν έγραφε ωραιότατα μυθιστορήματα τη δεκαετία του ογδόντα). Θα επανέλθουμε στο Απαραίτητο Φως, το οποίο σήμερα παρουσιάζεται στον Ιανό, από τον έγκριτο αθηναιολόγο Νίκο Βατόπουλο, τον πολιτικό επιστήμονα Νίκο Μαραντζίδη και την εικαστικό Κατερίνα Ζαχαροπούλου. «Η φωνή της, μουσική στ' αυτιά του, η φωνή της που τόσο πολύ του είχε λείψει, είχε αρχίσει την αφήγηση σε αντάντε, είχε περάσει σε αλέγκρο και τώρα η παύση της, σαν να έπεσε σε λάθος στιγμή, άφηνε το στακάτο από τα γρήγορα βήματά της, με τα ψηλά τακούνια που φορούσε, έτσι όπως χτυπούσαν πάνω στο πεζοδρόμιο, να ακούγονται παράφωνα».

Βιβλίο
0

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ