Moυσείο Ακρόπολης
Από την Απαγορευμένη Πόλη: Αυτοκρατορικά διαμερίσματα του Qianlong
Προσωπικά αντικείμενα, έργα τέχνης και έπιπλα που αντιπροσωπεύουν έναν αιώνα κινεζικού πολιτισμού βγαίνουν για πρώτη φορά από την Απαγορευμένη Πόλη του Πεκίνου και τα κλειστά διαμερίσματα του Αυτοκράτορα της Κίνας Qianlong (1711-1799) που παρέμεινε για 60 χρόνια στον θρόνο, αναμορφώνοντας τη χώρα και διπλασιάζοντας παράλληλα την έκταση και τον πληθυσμό της. Φρόντισε για την ευημερία των πολιτών της και υποστήριξε με πάθος τις τέχνες και τα γράμματα, σφραγίζοντας με τις προσωπικές του επιλογές την τέχνη της Κίνας του 18ου αιώνα.
Το Μουσείο Ακρόπολης έστησε μια «σκηνογραφία» εμπνευσμένη από τα παλάτια της Απαγορευμένης Πόλης και υποδέχτηκε 154 εκπληκτικής αισθητικής εκθέματα που φωτίζουν τον ιδιαίτερο και προσωπικό χώρο όπου ο Αυτοκράτορας πέρασε τα νεανικά του χρόνια και, όπως έλεγε ο ίδιος, εμπνεύστηκε τα μελλοντικά του σχέδια για την πετυχημένη διοίκηση της απέραντης χώρας του.
Το Μουσείο Ακρόπολης έστησε μια «σκηνογραφία» εμπνευσμένη από τα παλάτια της Απαγορευμένης Πόλης και υποδέχτηκε 154 εκπληκτικής αισθητικής εκθέματα
Παρουσιάζονται επίσης αφιερώματα, σπουδαία αποφθέγματα και εξαιρετικά πολύτιμα σκεύη βουδιστικής λατρείας, με κυρίαρχα τα αγάλματα του νεαρού Βούδα, του τρίτου Δαλάι Λάμα και ενός βουδιστή ιεραπόστολου.
Μουσείο Ακρόπολης, Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, Διονυσίου Αρεοπαγίτου 15, www.theacropolismuseum.gr
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Κρήτη. Αναδυόμενες πόλεις: Άπτερα - Ελεύθερνα - Κνωσός. Τρεις αρχαίες πόλεις ζωντανεύουν
Η έκθεση εστιάζει σε τρεις σημαντικές αρχαίες πόλεις της Κρήτης με βάση την εξέλιξή τους μέσα στον χρόνο. Από τη δημιουργία τους στην ακμή και στην παρακμή μέχρι την καταστροφή και την οριστική εγκατάλειψή τους, όταν πια παραδόθηκαν στη λήθη. Τρεις πόλεις με ιστορία αιώνων που εγκαταλείφθηκαν και ξεχάστηκαν, αλλά η ανάδυσή τους χάρη στην αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε σημεία ταύτισης.
Πρόκειται για την Κνωσό, καταγεγραμμένη πολλαπλώς από τον Καλοκαιρινό και τον Evans έως και σήμερα, την Ελεύθερνα, που είχε διαφορετική ερευνητική ιστορία και διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της σχετικά πρόσφατης συντήρησης, αναστήλωσης και ανάδειξης των αρχαιοτήτων της, και την Άπτερα, την πόλη που δεσπόζει στη θάλασσα του κόλπου της Σούδας και στην αρχή του κάμπου του Αποκόρωνα. Η ταύτιση έχει γίνει από το 1834 και οι πρώτες ανασκαφικές έρευνες το 1862.
Περί τις 500 αρχαιότητες από παλιότερες και νέες ανασκαφές, ευρήματα κάθε είδους που χρονολογούνται από τα νεολιθικά έως και τα βυζαντινά χρόνια, προφυλαγμένα και διατηρημένα για χρόνια στις αποθήκες εφορειών αρχαιοτήτων και στις προθήκες μουσείων της Κρήτης, εκτίθενται σε αυτήν τη σημαντική έκθεση. Αγάλματα, ανάγλυφα, ειδώλια, επιγραφές, αγγεία, όπλα, εργαλεία, κοσμήματα, νομίσματα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα λίθινα, πήλινα, μαρμάρινα, μεταλλικά από χαλκό, σίδηρο, ασήμι και χρυσό, μάρμαρο αλλά και φαγεντιανή, γυαλί, ελεφαντόδοντο και ημιπολύτιμους λίθους.
Στα εκθέματα περιλαμβάνονται, επίσης, χάρτες και αναγεννησιακά βιβλία, μεταξύ των οποίων και ο περίφημος χάρτης του Coronelli (1707) με τον φρουτοπλοχμό του, τη γιρλάντα του και τα ονόματα των εκατό πόλεων της Κρήτης που αναφέρονται στον Όμηρο. Η έκθεση κλείνει με δύο κεφαλές ταύρων που υπερίπτανται, μία από τα χέρια ενός Μινωίτη δημιουργού και μία του Πικάσο.
Νεοφύτου Δούκα 4, www.cycladic.gr
Ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη
Άρωμα γυναίκας στην ελληνική ζωγραφική
Ογδόντα πέντε εξαίρετοι πίνακες της νεοελληνικής ζωγραφικής παρουσιάζονται στην έκθεση με σκοπό να προβάλουν την εικόνα της γυναίκας κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, τους δύο αιώνες του ελεύθερου εθνικού μας βίου, καθώς η τέχνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εποχή της. Η έκθεση αυτή δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει τις μεταμορφώσεις της εικόνας της Ελληνίδας μέσα από αντιπροσωπευτικές προσωπογραφίες, ηθογραφικές και οριενταλιστικές σκηνές, συμβολισμούς, αλληγορίες και πίνακες σύγχρονων ζωγράφων.
Έργα των σημαντικότερων Ελλήνων ζωγράφων συνθέτουν έναν ύμνο στη γυναίκα, ενώ παράλληλα μας μιλούν έμμεσα για τη θέση της στην ελληνική κοινωνία. Σημαντικοί Έλληνες δημιουργοί, όπως οι Θεόδωρος Βρυζάκης, Διονύσιος Τσόκος, Νικηφόρος Λύτρας, Νικόλαος Κουνελάκης, Σπυρίδωνας Προσαλέντης, Νικόλαος Γύζης, Γεώργιος Ιακωβίδης, Περικλής Πανταζής, Γεώργιος Άβλιχος, Γεώργιος Ροϊλός, Συμεών Σαββίδης, Ιάκωβος Ρίζος, Θεόδωρος Ράλλης κ.ά., προβάλλουν τη θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία και τα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής.
Από τις αρχές του 20ού αιώνα, μέσα από τις αλλεπάλληλες πρωτοποριακές τεχνοτροπίες της τέχνης, θα παρακολουθήσουμε τη μορφή της γυναίκας και τον αθέατο εσωτερικό της κόσμο στα έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως οι Παύλος Μαθιόπουλος, Κωνσταντίνος Παρθένης, Γιώργος Μπουζιάνης, Νίκος Λύτρας, Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Νικολάου, Γιώργος Μαυροΐδης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιάννης Μόραλης, Παναγιώτης Τέτσης, Σωτήρης Σόρογκας, Σάββας Χαρατσίδης, Αλέκος Φασιανός, Βασίλης Σπεράντζας, Τάκης Κατσουλίδης, Χρίστος Καράς, Γιώργος Ρόρρης κ.ά., καθώς η γυναικεία μορφή αποτελεί σημείο εικαστικού προβληματισμού και αναζήτησης καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. (Κ.Φ)
Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, www.thf.gr
Mέγαρο Μουσικής Αθηνών
Τριλογία: Η Άγραφη Βιβλιοθήκη
Τα βιβλία ως αντικείμενο επιθυμίας και πρωταγωνιστές νέων μυθοπλασιών αναδεικνύει το δεύτερο μέρος της έκθεσης που παρουσιάζει το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μια σειρά από «βιβλία», όπως τα συνέλαβαν Έλληνες και ξένοι εικαστικοί, τα οποία γοητεύουν, συγκινούν και διασταυρώνονται με τις άλλες μας αισθήσεις.
Περισσότερα από 100 έργα ζωγραφικής, γλυπτά, εγκαταστάσεις και βιντεο-εγκαταστάσεις, βιβλία καλλιτεχνών, ηχητικά και διαδικτυακά έργα, περφόρμανς, ανάμεσά τους και νέες παραγωγές, ο μνημειακός χαρακτήρας των οποίων εντυπωσιάζει. Το ίδιο συμβαίνει και με την «μπούκα», μια πτέρυγα που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και παραμένει γιαπί, ενώ σχεδιάστηκε για να συνδέει το Μέγαρο με το μετρό.
Ουσιαστικά, πρόκειται για μια καταβύθιση στα άδυτα του μετρό, όπου γίνεται μια βιντεοπροβολή του εικαστικού Gary Hill. Πολύ ιδιαίτερο είναι και το ύψους 7 μέτρων έργο «Print Wikipedia from Aachen to Zylinderdrunkpresse» του Michael Mandiberg, μια απόπειρα υλοποίησης της ιντερνετικής Βικιπαίδειας σε πραγματικά δεμένα βιβλία. Εξίσου ιδιαίτερος είναι και ο 200 μέτρων διάδρομος με τα 2.500 κεραμικά φίδια σε φυσικό μέγεθος του Γιώργου Ξένου. Έντονη είναι και η παρουσία της Νίνας Παπακωνσταντίνου με μια σειρά από εξαιρετικής λεπτότητας έργα από καρμπόν. Άλλοι, διεθνώς αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι οι Fiona Banner, Jorge Mendez Blake, Irma Blank, Benny Brunner, Ulises Carrion, Didem Erk, Dora Garcia, Shilpa Gupta, William Kentridge, Julien Levesque, Rivane Neuenschwander, Estefania Penafiel Loaiza, Dayanita Singh, Michelle Stuart, Stephanie Syjuco και Thu Van Tran, ενώ παρουσιάζονται έργα των Ανδρέα Εμπειρίκου, Ράνιας Μπέλλου, Κύριλλου Σαρρή, Βλάση Κανιάρη και Γιώργου Χατζημιχάλη.
Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, www.megaron.gr
Μουσείο Μπενάκη
Γιάννης Μόραλης
Μια μνημειώδης έκθεση του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, στην οποία παρουσιάζεται το σύνολο του έργου του από τη δεκαετία του 1930 μέχρι το 2000. Περί τα 400 εκθέματα από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, έργα ζωγραφικής, πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά, πορτρέτα σημαντικών προσωπικοτήτων της αθηναϊκής κοινωνίας, σχέδια, χαρακτικά, εικονογραφήσεις βιβλίων, συνθέσεις σε κεραμικά πλακίδια, μεγάλου μεγέθους γλυπτά και μικρογλυπτά, κοστούμια και μακέτες σκηνικών θεατρικών παραστάσεων, πρωτότυπα αρχειακά έγγραφα και φωτογραφίες.
Τα φοιτητικά του χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών, οι σχέσεις του με τον δάσκαλό του Γιάννη Κεφαλληνό, οι σπουδές στη Ρώμη και στο Παρίσι μαζί με τον επιστήθιο φίλο του Νίκο Νικολάου, τα χρόνια της Κατοχής, η εκλογή του ως καθηγητή στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, οι συνεργασίες σε παραστάσεις του Ελληνικού Χοροδράματος, του Θεάτρου Τέχνης, του Εθνικού Θεάτρου, η Biennale Βενετίας του 1958, η συνεργασία του με την κεραμίστρια Ελένη Βερναδάκη, η εικονογράφηση και η δημιουργία εξωφύλλων για τις εκδόσεις Ίκαρος, η γκαλερί Ζουμπουλάκη και η είσοδός του στην ώριμη περίοδο της αφαίρεσης-απλοποίησης των μορφών φωτίζονται μοναδικά σε αυτή την πρώτη μεγάλη αναδρομική για τον Γιάννη Μόραλη.
Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, www.benaki.gr
σχόλια