Γκασπάτσο: Η παγωμένη σούπα από την Ισπανία είναι το ιδανικό φαγητό για τον καύσωνα

Η σπανιόλικη σούπα γκαζπάτσο είναι το δροσερότερο φαγητό για τον καύσωνα Facebook Twitter
Aπολαύστε την από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ!
0



ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να κλείσω το καλοκαίρι σε ένα μπολ θα ήταν με σούπα γκασπάτσο. Με σύγχρονη προέλευση μάλλον από την Ανδαλουσία στη νότια Ισπανία, η συνταγή του γκασπάτσο συνδυάζει με σοφία και ισορροπία όλα τα αγαπημένα καλοκαιρινά λαχανικά, τις ντομάτες, τις πιπεριές και το αγγουράκι.

Με λίγο ψωμί, φρέσκο ή χθεσινό, γίνεται στιγμιαία η δροσερή σου όαση στην οποία θα καταφεύγεις όταν ο υδράργυρος χτυπάει κόκκινο, προσθέτοντας στο τελευταίο χτύπημα στο μπλέντερ και λίγα παγάκια. Ναι, η συνταγή είναι ιδιοφυής και γι' αυτό δεν προσθέτω ούτε ένα φυλλαράκι βασιλικό, ούτε τσίλι, ούτε tabasco, τίποτα δεν της λείπει.

Αφήστε την λοιπόν ως έχει η κλασική της εκδοχή και απολαύστε την από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ! Και την υπόλοιπη; Βράστε λίγα μακαρόνια και ανακατέψτε τα με όση σούπα περίσσεψε, λίγο λάδι και λίγο βασιλικό, για ένα μεταμεσονύκτιο ελαφρύ φαγητό όλο αρώματα.

Ένα αγγουράκι ξεσποριασμένο και χοντροκομμένο κάθετα στα δύο

Μία μικρή πράσινη πιπεριά ή μία πιπεριά «κέρατο» ψιλοκομμένη

Μια κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη

1-2 σκελίδες σκόρδο κομμένο στη μέση

Ένα κιλό ντομάτες ώριμες, ξεφλουδισμένες και κομμένες στα τέσσερα (βγάλε τελείως το άσπρο μέρος του κοτσανιού που κρύβεται στη σάρκα τους)

Λίγες μπουκιές άσπρο ψωμί (και φρέσκο μπορείς να βάλεις και μπαγιάτικο μουσκεμένο και στυμμένο, το ίδιο είναι, αλλά να αποφύγεις ψωμί του τοστ!)

Λίγο ελαιόλαδο

Λίγο αλάτι

Λίγες σταγόνες από σπανιόλικο ξίδι από σέρι ή από κόκκινο σταφύλι

Όλα μαζί μπαίνουν στο μπλέντερ, με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Δοκιμάζουμε και ελέγχουμε για αλάτι.

Προσθέτουμε στον κάδο του μπλέντερ λίγα παγάκια και ξαναχτυπάμε, μια και η σούπα αυτή σερβίρεται βελουτέ και παγωμένη.

Σερβίρουμε με ελάχιστο ψιλοκομμένο μαϊντανό, δυο-τρεις σταγόνες ελαιόλαδο και λίγες νιφάδες θαλασσινού αλατιού.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ